Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Ignatian retreats

Sort By:

Limit search:

Rola uczuć w ignacjańskich ćwiczeniach duchownych

100%

Augustyn J.

Horyzonty Wychowania

2013

vol. 12

issue 23

195-215

The article analyses the role of feelings in the Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola in the context of teaching of the Catechism of the Catholic Church. The author emphasises that both sources treat a man in an integral way, taking into account all spheres of a human being, including human psyche and its needs, feelings and desires; the feelings are dealt with from the perspective of spiritual discernment and moral appraisal. The author, on the one hand, argues with the attempts of psychology to appropriate the notion of feelings and, on the other hand, objects to neglecting human emotions by spirituality. Referring to the Catechism, the author stresses that „the concept of the ‘feeling’ belongs to the Christian heritage” and that feelings are „natural ingredients of a human psyche” and „constitute a transitional area and provide a link between a sensory life and a spiritual life”. According to the author, if we make use of what the Spiritual Exercises and the Catechism teach us about feelings, we will avoid unnecessary controversial disputes devoted to such topics as psychology and spirituality or spiritual consolation and therapeutic assistance. Both spirituality and psychology are integral parts of a human life. The attempts of confronting psychology and spirituality are pointless and harmful to persons looking for personal development, including spiritual development. Every kind of pedagogy, regardless of anthropology assumed as its basis, should treat a human being in an integral way, taking into consideration all his spheres, including emotional and spiritual ones.

Artykuł omawia problematykę uczuć w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli w świetle nauczania Katechizmu Kościoła Katolickiego. Autor podkreśla, że oba dzieła traktują człowieka w sposób integralny, uwzględniając wszystkie sfery ludzkiej osoby, w tym sferę ludzkiej psychiki z jej potrzebami, odczuciami i pragnieniami, a problematykę uczuć omawiają pod kątem duchowego rozeznania i oceny moralnej ludzkiego zachowania. Autor podejmuje z jednej strony polemikę z zawłaszczaniem problematyki uczuć przez psychologię, z drugiej zaś przeciwstawia się lekceważeniu świata ludzkich uczuć przez duchowość. Odwołując się do Katechizmu, z naciskiem podkreśla, że „pojęcie «uczucia» należy do dziedzictwa chrześcijańskiego”, oraz że uczucia są „naturalnymi składnikami psychiki ludzkiej” i „stanowią obszar przejściowy i zapewniają więź między życiem zmysłowym a życiem ducha”. Zdaniem autora – korzystając z nauki o uczuciach zawartej w Ćwiczeniach duchownych oraz w Katechizmie Kościoła Katolickiego, unikamy zbędnych kontrowersyjnych dyskusji wokół tematów: psychologia a duchowość oraz pomoc duchowa a pomoc terapeutyczna. Zarówno duchowość, jak i psychologia są integralnymi elementami ludzkiego życia. Wszelkie przeciwstawianie psychologii – duchowości i odwrotnie – podkreśla autor – jest nieuzasadnione i wyrządza szkodę osobom szukającym osobistego rozwoju, w tym także rozwoju duchowego. Każdy rodzaj pedagogiki, niezależnie od przyjętej antropologii, winien traktować człowieka w sposób integralny, uwzględniając wszystkie sfery ludzkiej osoby, w tym także emocjonalną i duchową.

Refine search results

1 Horyzonty Wychowania

1 Augustyn J.

1 2013

Search results

Rola uczuć w ignacjańskich ćwiczeniach duchownych