Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Interreligious Dialogue
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Dialog religijny chrześcijan i muzułmanów w Polsce. Instytucje kościelne działające na rzecz porozumienia międzyreligijnego

100%
PWKO A. M.
Annales Missiologici Posnanienses
|
2010
|
issue 17
137-150
EN
The religion of Islam in Poland still wakes the fear of society before terroristic attempts. This is an result of the low state of knowledge. Some people still duplicate the stereotype, that Muslim has to be a terrorist. The migrations of population in present world causes that also on the streets of Polish cities we can met Muslims practicing their religion. Catholic church in Poland keeps the dialogue and good relations with Muslims, including such institutions as Mutual Catholic and Muslim Council or Committee for Inter-Religious Dialogue.
2
Publication available in full text mode
Content available

Interreligious Dialogue in the Thought of Benedict XVI: Ecclesiological Foundations and Distinctive Characteristics

99%
Viviano R.
Annales Missiologici Posnanienses
|
2015
|
issue 20
107-135
EN
Since the Second Vatican Council, Catholic teaching has placed great emphasis on in interreligious dialogue as an integral aspect of the Church’s mission. However there remains a tension between interreligious dialogue and the church’s duty of proclaiming the gospel that constantly calls for clarification. By articulating the ecclesiological foundations of interreligious dialogue, Benedict XVI has significantly contributed to clarify the Catholic understanding of its nature and characteristics, and also suggested concrete ways in which Christians and the followers of other religions are called to engage in constructive dialogue for the good of the whole of humanity.
3
Publication available in full text mode
Content available

Unity in Diversity. The “Prophets” Muḥammad, Abraham and Jesus and the Islamo-Christian Dialogue

57%
Mooren T.
Nurt SVD
|
2015
|
issue 2
294-324
EN
The author argues that dialogue between Islam and Christianity is necessary to avoid intolerance and politicization of both religions. However, a real dialogue must be based not only on achieving easy approval resulting from the real similarities, but also – and perhaps primarily – on becoming aware of the differences. Such a dialogue can lead to unity in diversity, in which there will be no place for domination of a party, but rather a competition in faith and investigation towards achieving holiness. The article discusses three problems that largely divide Christians and Muslims: Muhammad as a prophet, the role of Abraham in the Islamic revelation and the question of divine filiation of Jesus. The author, relying on the Qur’an, presents mainly the standpoint of Islam (supplemented for comparison with relevant excerpts from the book of Genesis and the New Testament) that sees Mohammed and his revelation as the crowning of a long series of prophets. Although Jesus also is considered a prophet and is one of the most important ones, but suras of the Qur’an strongly emphasize that he cannot be God’s son, because it would impair the perfection and self-sufficiency of the one God, and thus would deny His divinity. The Koran also performs the “Islamization” of Abraham, seeing him as a fully conscious follower of the monotheistic, universalistic religion and a kind of prefiguration of Muhammad – the only just one struggling with pagan (and even more broadly – un-Islamic) environment.
PL
Autor dowodzi, że dialog pomiędzy islamem a chrześcijaństwem jest warunkiem uniknięcia nietolerancji i polityzacji tych religii. Jednak rzeczywisty dialog musi opierać się nie tylko na osiągnięciu łatwej zgody wynikającej z realnych podobieństw, lecz również – a może przede wszystkim – na uświadomieniu sobie różnic. Taki dialog może doprowadzić do jedności w różnorodności, w której nie będzie miejsca na dominację którejś ze stron, lecz raczej na współzawodnictwo w wierze i w dochodzeniu do świętości. W artykule zostały omówione trzy problemy, które w znacznym stopniu dzielą chrześcijan i muzułmanów: Mahomet jako prorok, rola Abrahama w muzułmańskim objawieniu i kwestia Bożego synostwa Jezusa. Autor, opierając się na Koranie, przedstawia głównie stanowisko islamu (uzupełnione dla porównania odpowiednimi fragmentami z księgi Rodzaju i Nowego Testamentu), które widzi w Mahomecie i jego objawieniu ukoronowanie długiego szeregu proroków. Chociaż Jezus również uznany został za proroka i to jednego z najważniejszych, jednak sury Koranu mocno podkreślają, że nie może on być Bożym synem, ponieważ umniejszałoby to doskonałość i samowystarczalność jedynego Boga, a tym samym zaprzeczałoby Jego boskości. Koran dokonuje również „islamizacji” Abrahama, widząc w nim w pełni świadomego wyznawcę monoteistycznej, uniwersalistycznej religii i swego rodzaju prefigurację Mahometa – jedynego sprawiedliwego zmagającego się z pogańskim (a nawet szerzej – nieislamskim) otoczeniem.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.