Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Iseppo Baldan

Sort By:

Limit search:

‘Il grosso pacco della musica’: The Galuppiana Consignments for August III and Count Heinrich von Brühl in Warsaw, 1757–1761

100%

Ágústsson J.

Muzyka

2020

vol. 65

issue 2

62-104

Drezdeńska Sächsische Landesbibliothek – Staats- und Universitätsbibliothek (SLUB) przechowuje jedną z największych na świecie kolekcji twórczości religijnej i świeckiej włoskiego kompozytora Baldassara Galuppiego, zwanego „il Buranello”. Jego muzyka operowa cieszyła się wielką popularnością w połowie lat pięćdziesiątych XVIII w. u króla polskiego i elektora saskiego Augusta III oraz innych członków jego dworu. Imponująca kolekcja Galuppianów zawiera liczne kopie utworów liturgicznych pochodzących z pracowni weneckiego księdza i notorycznego fałszerza Iseppa (Giuseppe) Baldana. Niedawno kilka kompozycji błędnie przypisanych Galuppiemu przez Baldana okazało się dziełami Antonia Vivaldiego, do których zalicza się mistrzowskie opracowanie Dixit Dominus (RV 807). W artykule wykazano, że rękopisy Galuppiego–Baldana zostały wysłane w kilku partiach z Wenecji do Warszawy (a nie – jak dotąd myślano – do Drezna) w czasie wojny siedmioletniej (1756–63), kiedy August III rezydował w polskiej stolicy. Pierwszy saski minister hrabia Heinrich von Brühl i jego uzdolniona muzycznie córka Maria Amalia również przebywali w tym czasie w Warszawie, podobnie jak sekretarz Brühla i dyrektor muzyczny Friedrich August von Koenig, który zorganizował dostawy od Galuppiego i Baldana. Fakt wysyłania podczas wojny również z Rzymu oper do Warszawy pokazuje, że w polskiej stolicy arystokracja była na bieżąco z najnowszą twórczością włoską. Relacje z warszawskich wykonań muzyki Galuppiego pojawiają się w oficjalnych dokumentach i listach Friedricha Augusta de Rossi, sekretarza do spraw włoskich na dworze polsko-saskim. Zawierają one opis serenaty wykonanej na 57. urodziny Brühla w sierpniu 1757 r.; w artykule omówiono dowody, które wyraźnie sugerują, że serenata ta, zwana Endimione, została specjalnie skomponowana przez Galuppiego na tę okazję. Przedstawiono też szczegóły dotyczące rękopisów muzycznych wysłanych z Warszawy do Drezna w 1763 r., katalog kolekcji, a także opis nieznanej wcześniej wizyty Galuppiego w stolicy Saksonii w 1765 roku.

The Sächsische Landesbibliothek – Staats- und Universitätsbibliothek Dresden (SLUB), holds one of the world’s largest collections of sacred and secular works by the Italian composer Baldassarre Galuppi, “il Buranello”, whose operatic music was very popular in the mid-1750s with the Saxon elector and Polish king August III and other members of his court. This impressive collection of Galuppiana includes numerous copies of liturgical works from the copying house of the Venetian priest and notorius forger Iseppo (Giuseppe) Baldan. Recently, several compositions falsely attributed to Galuppi by Baldan have turned out to be the works of Antonio Vivaldi, including an excellent setting of Dixit Dominus (RV 807). This article demonstrates that the Galuppi-Baldan manuscripts were sent in several batches from Venice to Warsaw (and not Dresden, as originally thought) during the Seven Years’ War (1756–1763), when August III resided in the Polish capital. The Saxon prime minister count Heinrich von Brühl and his musically gifted daughter Maria Amalia also stayed in Warsaw during this period, as did Brühl’s secretary and musical director Friedrich August von Koenig, who arranged for the purchases from Galuppi and Baldan. The fact that operas were also being sent from Rome to Warsaw during the war shows that the nobility in the Polish capital was up-to-date with all the latest Italian music. Reports of performances of Galuppi’s music in Warsaw is presented through official documents and letters written by Friedrich August de Rossi, secretary of Italian affairs at the Saxon-Polish court. This includes a description of a serenate performed at the fifty-seventh birthday of Brühl in August 1757, and evidence is provided which strongly suggests that the music, the so-called “Endimione” serenate, was specially composed by Galuppi for this occasion. Finally, details of the musical manuscripts being sent from Warsaw to Dresden in 1763 and the cataloguing of the collection is presented, in addition to an account of a previously unknown visit of Galuppi to the Saxon capital in 1765.

Refine search results

1 Muzyka

1 Ágústsson J.

1 2020

Search results

‘Il grosso pacco della musica’: The Galuppiana Consignments for August III and Count Heinrich von Brühl in Warsaw, 1757–1761