Search results

1

Wpływ polityki USA na powstanie „państwa” islamskiego. O spuściźnie prezydentury George’a W. Busha

100%

Waśko-Owsiejczuk E.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2017

|

vol. 53

7-31

EN

In 2003, Americans entered Iraq under the banner of war on terror. In addition to having weapons of mass destruction, Saddam Hussein was accused of cooperating with Al-Qaeda. The plan of the administration of President George W. Bush seemed simple: to overthrow the regime of Saddam Hussein, to protect Iraqi oil fields and begin the process of democratic transition. The planted seeds of democracy in Iraq would be scattered throughout the Middle East. The Americans committed many mistakes in Iraq, which had many repercussions not only for the US, but for the entire system of international security. The stabilization mission in Iraq did not diminish terrorism, but only created a convenient ground for the development of extremism, leading to the destabilization of the entire region. Today, a more problematic issue than the level of democracy in Iraq is the growing terrorist activity of the Islamic “State”, not only in the Middle East, but also in Europe.

PL

W 2003 r. Amerykanie wkroczyli do Iraku pod szyldem wojny z terroryzmem. Obok posiadania broni masowego rażenia Saddamowi Husajnowi zarzucano współpracę z Al-Kaidą . Plan administracji George’a W. Busha wydawał się prosty. Obalić reż im Husajna, zabezpieczyć irackie złoża ropy naft owej i rozpocząć proces przemian demokratycznych. Zasadzone w Iraku ziarno demokracji miało zostać rozsiane na całym Bliskim Wschodzie. Amerykanie popełnili w Iraku wiele błędów, które miały liczne reperkusje, nie tylko dla USA, ale całego systemu bezpieczeństwa międzynarodowego. Misja stabilizacyjna w Iraku nie tylko nie zmniejszyła terroryzmu, ale stworzyła dogodny grunt dla rozwoju ekstremizmu, doprowadzając do destabilizacji całego regionu. Dzisiaj bardziej problematyczną kwestią od poziomu demokracji w Iraku jest coraz większa aktywność terrorystyczna „państwa” islamskiego, już nie tylko na Bliskim Wschodzie, ale również w Europie.

2

The Obama Doctrine and the Use of American Military Power in the Middle East

80%

Jervis D. T.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2018

|

vol. 60

22-40

PL

Przedmiotem artykułu jest analiza wykorzystania amerykańskiej potęgi militarnej na Bliskim Wschodzie w czasie prezydentury Baracka Obamy. O ile dla niektórych działania te były niespójne i/lub niewystarczające pod względem ilościowym, o tyle przeprowadzona analiza dowodzi, że można znaleźć dla nich uzasadnienie. Artykuł rozwija i stosuje doktrynę do analizy wykorzystania/niewykorzystania amerykańskiej siły militarnej w Afganistanie, Iraku, Syrii, Libii i innych państwach.

EN

This article examines the use of American military power in the Middle East during the presidency of Barack Obama. While some have characterized those responses as confusing, inconsistent, and/or inadequate in number, this study argues that there is a way to understand and explain Obama’s decisions, the “Obama Doctrine”. The article develops and applies the Doctrine to America’s use of force, or not, in Afghanistan, Iraq, Syria, Libya, and elsewhere.

3

#AllEyesOnISIS – wybrane aspekty kultury dżihadyzmu na przykładzie działalności Państwa Islamskiego

71%

Stempień M. S.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2020

|

vol. 65

74-88

EN

‘Jihadi culture’ is a new category that requires conceptualization. Due to the wide range of definitions, in the near future it will probably be the field of scientific dispute. The only holistic elaboration relating to the culture of jihadism is a monograph Jihadi Culture, edited by Thomas Hegghammer (2017). Earlier elaborations relate primarily to the individual pieces of this phenomenon: poetry, iconography, music, movies, or videos. This article is a case study. Jihadi culture is shown through the prism of the Islamic State’s structure, on the basis of selected examples. The culture of jihadism consists of many elements, therefore, this paper does not aspire to be exhaustive. It shows the culture of jihadism of IS only through the prism of a small fragment, which may be the beginning of research into this aspect of the functioning of other structures, including those of non-Salafi orientation.

PL

Kultura dżihadyzmu to nowa kategoria, która wymaga konceptualizacji. Z uwagi na szeroki zakres definicyjny w najbliższym czasie zapewne pozostanie ona polem sporu badaczy. Jedynym całościowym opracowaniem bezpośrednio dotyczącym kultury dżihadyzmu jest monografia Jihadi Culture, pod redakcją Thomasa Hegghammera (Heggehamer, 2017). Wcześniejsze opracowania odnoszą się przede wszystkim do poszczególnych fragmentów tego fenomenu, tj. poezja, ikonografia, muzyka, filmografia czy nagrania video. Niniejszy artykuł ma postać studium przypadku. Kultura dżihadyzmu została w nim ukazana przez pryzmat struktury Państwa Islamskiego, w oparciu o wybrane przykłady. W związku z tym, że na kulturę dżihadyzmu składa się wiele elementów, niniejsze opracowanie nie aspiruje do miana wyczerpującego. Ukazuje kulturę dżihadyzmu IS jedynie poprzez niewielki fragment działalności tej struktury, co może stanowić początek badań nad tym aspektem funkcjonowania struktur dżihadystycznych, również tych o niesalafickiej orientacji.

Refine search results

3 Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

1 Jervis D. T.

1 Stempień M. S.

1 Waśko-Owsiejczuk E.

1 2020

1 2018

1 2017

Wpływ polityki USA na powstanie „państwa” islamskiego. O spuściźnie prezydentury George’a W. Busha

The Obama Doctrine and the Use of American Military Power in the Middle East

#AllEyesOnISIS – wybrane aspekty kultury dżihadyzmu na przykładzie działalności Państwa Islamskiego