Search results

1

L’entre-jeu agôn-aléa et la place du hasard dans la construction du tragique racinien

100%

C. Tushar Iyengar C.

Quêtes littéraires

|

2023

|

issue 13

10-26

EN

According to Roger Caillois’s social epistemology, agôn and alea are the first two principles of games which unfold between the arbitrary polarity of the play tendencies of paidia and ludus. The traditional view on tragedies strongly supported by Aristotelian authors is that, in its particular tragic universe, the stakes are determined by an implacable fatality directed by the probable and the necessary. However, in most of Racine’s plays, the course of events seems to revolve around fortune which ends up creating a sort of middle field of tragic action between agôn and alea. The article maintains that chance takes center stage in Racine’s theater, of which the tragic plot must be explored from a stochastic perspective. It uses the notion of “mid-field” borrowed from ball games meaning the mid-fielder position, a position which maximizes the potential for chance in these games.

FR

Dans l’épistémologie sociale de Roger Caillois, agôn et aléa sont les premiers deux principes du jeu qui se déploient entre la polarité arbitraire des tendances ludiques de paidia et de ludus. La vision traditionnelle sur les tragédies vivement soutenue par les auteurs aristotéliciens est que, dans son univers tragique particulier, l’enjeu est déterminé par une fatalité implacable dirigée du probable et du nécessaire. Cependant, dans la plupart des pièces de Racine, le cours des évènements semble tourner autour de la fortune qui finit par créer une sorte de champ médian de l’action tragique entre agôn et aléa. L’article soutient que le hasard occupe bien une place dans le théâtre de Racine, dont l’intrigue tragique doit être explorée dans une perspective stochastique. Il se sert de la notion d’« entre-jeu » empruntée aux jeux de balles signifiant le médian du terrain, position qui maximise le potentiel du hasard dans ces jeux.

2

Krakowskie premiery Moliera i Racine'a w 1676 r. oraz inne nieznane fakty z teatru Sobieskich

100%

Targosz K.

Pamiętnik Teatralny

|

1990

|

vol. 39

|

issue 3/4

293-304

EN

This article recounts theater events at the court of King John III Sobieski and Queen Maria Kazimiera. The author relies mainly on the writings and communications of the royal secretary Cosimo Brunetti, supplementing them with information provided by other associates of the court milieu. Based on these sources, the author has established that, in all likelihood, the French comedies staged at the Sobieski residence in Złoczów at the turn of April and May 1675 included Molière's Les Fourberies de Scapin (Scapin the Schemer). The comedy was certainly presented on 12 April 1676, as part of Sobieski’s coronation celebrations at the Wawel castle in Krakow, alongside Jean Racine’s Andromache (with Françoise Faidherbe as the heroine), and a ballet performance with the participation of the children of the royal couple. The author also managed to establish that on 24 June 1682, François Paulin Dalerac played the title role in Pierre Corneille’s Le Menteur (The Liar), staged at the Sobieski residence in Jaworów. The article also describes the visit of the singer Clementini, whose performance in Jaworów on 30 April 1684 accompanied a banquet in honor of the Spanish envoy Leopold Philip Montecuccoli, as well as the performances of French comedies and ballet held there on 10 July 1684, in the presence of the Venetian envoy Angelo Morosini and the nuncio Andrea Santa Croce. According to the author, on the latter occasion, the manor garden in Jaworów hosted Molière’s L’école des femmes (The School for Wives) and L'Amour Médecin (Dr. Cupid), comedies which had already been presented on 24 June that year. She emphasizes that the testimonies of plein-air shows in Jaworów suggest that a garden theater functioned in this royal residence; probably modelled on French theaters of this kind, it appears as the first such enterprise in the Polish-Lithuanian Commonwealth.

PL

Artykuł poświęcony wydarzeniom teatralnym na dworze króla Jana III i królowej Marii Kazimiery Sobieskich. Autorka oparła się głównie na notatkach i doniesieniach królewskiego sekretarza Cosima Brunettiego, uzupełniając je informacjami pochodzącymi od innych osób związanych z królewskim dworem. Ustaliła, że najprawdopodobniej na przełomie kwietnia i maja 1675 wśród inscenizacji komedii francuskich w rezydencji Sobieskich w Złoczowie mogły znaleźć się również Molierowskie Szelmostwa Skapena. Komedię tę z całą pewnością pokazano 12 kwietnia 1676, w ramach uroczystości pokoronacyjnych Jana III na Wawelu, wraz z Andromachą Jeana Racine’a, w której w roli głównej wystąpiła Françoise Faidherbe, oraz z widowiskiem baletowym, w którym brały udział także dzieci pary królewskiej. Autorce artykułu udało się ponadto ustalić, że 24 czerwca 1682 w tytułowej roli w inscenizacji Kłamcy Pierre’a Corneille’a wystąpił w rezydencji Sobieskich w Jaworowie François Paulin Dalerac. Artykuł obejmuje także informacje związane z występami śpiewaka Clementiniego 30 kwietnia 1684 w Jaworowie w ramach bankietu na cześć posła hiszpańskiego Leopolda Filipa Montecuccolego oraz pokazów teatralnych przygotowanych w tej rezydencji 10 lipca 1684, kiedy w obecności posła weneckiego Angela Morosiniego oraz nuncjusza Andrei Santa Croce zaprezentowano inscenizacje francuskich komedii i baletu. Zdaniem badaczki w jaworowskim ogrodzie pokazano wówczas prezentowane już wcześniej (24 czerwca tego roku) komedie Molière’a: Szkołę żon oraz Miłość lekarzem. Autorka podkreśla, że informacja o plenerowych pokazach w Jaworowie wskazuje na funkcjonowanie w tej rezydencji teatru ogrodowego, prawdopodobnie nawiązującego do wzorów francuskich, i najwyraźniej najwcześniejszego na terenach Rzeczypospolitej.

3

Racionalita coby most mezi posvátným a profánním: Rotrouův Genesius a Racinova Esther

80%

Šuman Z.

Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

|

2018

|

vol. 58

74-84

EN

The article focuses on some of the obstacles which the French early-modern dramatists had to face when choosing a sacred subject-matter. Certain of d’Aubignac’s remarks on the period’s theatrical practice allow us to detect the main arguments of conservative churchmen opposed to the theatre. But alongside such opposition, d’Aubignac also raises “practical” questions, especially when it comes to avoiding specific misleading paths such as the ambiguity of rigorously defined theological concepts (e.g. “grâce”) or the dramatic means of theatrical illusion based largely on the ubiquitous claims of verisimilitude. We aim to show in what specific manner Rotrou and Racine integrated those requirements when treating religious subjects. Despite the fact that both dramatists may have relied upon the irrefutable authority of sacred sources (especially Racine, who draws his subject from the Old Testament), we observe that neither of them disrespects the period’s theatrical rules, or their rational context.

Refine search results

1 Pamiętnik Teatralny

1 Quêtes littéraires

1 Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

1 C. Tushar Iyengar C.

1 Targosz K.

1 Šuman Z.

1 2023

1 2018

1 1990

L’entre-jeu agôn-aléa et la place du hasard dans la construction du tragique racinien

Krakowskie premiery Moliera i Racine'a w 1676 r. oraz inne nieznane fakty z teatru Sobieskich

Racionalita coby most mezi posvátným a profánním: Rotrouův Genesius a Racinova Esther