Search results

1

Pomiędzy muzyką a językiem. Figuralne i krytyczne w muzyce na przykładzie Lyotardowskiej analizy Sequenzy III Luciana Berio

100%

Szyszkowska M. A.

Aspekty Muzyki

|

2016

|

vol. 6

69-84

EN

The author refers to an article by J.-F. Lyotard A few words to sing in which the philo-sopher tries to analyze Sequenza III by Luciano Berio, a piece performed by Cathy Berberian. A few words to sing is an example of Lyotard’s dealing with musical topics situated “on the bor-derline”. In this particular case, the author suggests that the analysis in question lies in perfect agreement with Lyotard’s categories of figure and giving voice to the victim disallowed to speak, as opposed to the (purely) aesthetic, thus enforcing the demand of “resisting the aesthetic”. Lyotard’s musical interests, although perhaps not so evident as his passion with the image, also indicate quite clearly his specific (anti-)aesthetics. While listening to Sequenza III, Lyotard discovers the decon-structed discourses that Berio planted in his musical work. Their interrelations, as well as our own expectations towards the piece — as Lyotard believed — all provide a significant context for the interpretation of Sequenza III, the interpretation which may still give rise to revolution, if only the total critical potential of the work is duly used.

2

Lyotard’s Libidinal Modernism

94%

Schollenberger P.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2016

|

vol. XVIII (XXVII)

55-65

EN

The article discusses Jean-François Lyotard’s conception of modernist-postmodernist shift and its dynamics in the light of Lyotard’s studies concerning the energetic, libidinal potential of art and artistic structure (or apparatus, dispositive). According to Lyotard, the postmodern would constitute a continuous “quasi-analytical” process of exploration of the elements “repressed” by the modernist project in a struggle to gain freedom from the mechanism of repetition. Only in such context will we be able to draw some serious artistic consequences from his analysis of the cultural and philosophical changes. The second part of the article focuses on Lyotard’s book The Assasination of Experience by Painting, Monory devoted to the French hyperrealist painter Jacques Monory with whom Lyotard collaborated in the late 1970s. The book was described by Lyotard as the ”contribution of the paintings of Jacques Monory to the understanding of the libidinal set-up, and vice versa”.

PL

W artykule została przedstawiona koncepcja autorstwa Jean-Françoisa Lyotarda dotycząca przełomu modernistyczno-postmodernistycznego w kontekście studiów Lyotarda nad energetycznym, libidinalnym potencjałem sztuki i struktury artystycznej (bądź arystycznego urządzenia, dispositive). Wedle Lyotarda, postmodernism wytwarza ciągły “quasi-analityczny” proces umożliwiający badanie elementów “zrepresjonowanych” przez projekt modernistyczny w celu wyzwolenia się od mechanizmów powtórzenia. Jedynie w takim kontekście uda się wywieść poważne artystyczne konsekwencje z analizy zmian kulturowych przedstawionych przez filozofa. W drugiej części artykułu skupiam się na książce Lyotarda poświęconej francuskiemu hiperrealistycznemu malarzowi Jacques’owi Monory, z którym współpracował w latach 1970-tych. Lyotard w książce The Assasination of Experience by Painting, Monory opisał “wkład dzieł malarskich Jacques’a Monory w rozumienie urządzeń libidinalnych i vice versa”.

3

Czego nie widać w lustrze, czyli o przekraczaniu ciemności w „Katarynce” Bolesława Prusa

84%

Wietecha A.

Pamiętnik Literacki

|

2016

|

vol. 107

|

issue 3

119-137

PL

Artykuł stanowi interpretację utworu Bolesława Prusa „Katarynka”. Nowela ta jest tu oglądana przez pryzmat ludzkiego doświadczenia sensualnego: wzroku, jego braku, słuchu, ale przede wszystkim – dotyku. Bohaterem zniewolonym przez zmysł wzroku okazuje się pan Tomasz, którego postrzeganie świata jest, paradoksalnie, wskutek wzrokocentryzmu uboższe. Dzieje się tak jednak tylko do momentu ujrzenia przez niego niewidomej dziewczynki – drugiej głównej postaci noweli. Dziewczynkę zaś możemy obserwować w trakcie procesu utraty wzroku i adaptacji do nowej, bolesnej sytuacji. Uświadamia ona sobie, że nie jest już wzrokocentrycznym podmiotem poznającym rzeczywistość, do czego była tak bardzo przywiązana. Umieszczone w tytule artykułu lustro pełni funkcję motywu przewodniego, dzięki któremu można obserwować przemiany podmiotu percypującego rzeczywistość w Prusowskim utworze. Istotną rolę w interpretacji Katarynki odgrywa też zagadnienie spacjalności – zmiana w odczuwaniu przestrzeni po utracie wzroku. Rozważania podsumowuje, uprawniony interpretacją tekstu, wniosek o wielkiej empatii i wiedzy psychologicznej pisarza. W swym artykule autorka odnosi się m.in. do myśli Williama Jamesa, Jean-François Lyotarda, Eugène’a Minkowskiego, Juliana Ochorowicza, Jana Władysława Dawida oraz samego Bolesława Prusa z „Wędrówki po ziemi i niebie”.

EN

The article is an interpretation of Bolesław Prus’ “Katarynka (Barrel Organ).” The novella is viewed here through the prism of human sensual experience: sight, its absence, hearing, and above all – touch. Constrained by sight is Mr Tomasz, whose perception of the world is paradoxically scanty due to his sight-centrism. It is, however, the case only to the moment he discerns the novella’s second protagonist, the blind girl. The girl can be observed in the process of losing her sight and her adaptation to the new, painful situation. She realises that she is no longer a sight-centered subject experiencing the reality to which she was so much attached. The mirror placed in the title of the article plays the function of a leading motif due to which we may observe the changes of the subject perceiving the reality in Prus’ novella. To add, an important role in the novella’s interpretation is played by the problem of spatiality – the change in perceiving space after the loss of sight. In sum, the considerations, licensed by the text’s interpretation, lead to the conclusion about the writer’s great empathy and psychological knowledge. In the article the author refers to the thoughts by, inter alia, William James, Jean-François Lyotard, Eugène Minkowski, Julian Ochorowicz, Jan Władysław Dawid and Bolesław Prus himself from his “Wędrówka po ziemi i niebie (Travel on Earth and in Heaven).”

4

Coincidentia oppositorum: The Works of Giovanni Anselmo between the Visible and the Invisible

59%

Tiberi B.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione

|

2018

|

vol. 13

66-67

EN

The Italian artist Giovanni Anselmo (b. Borgofranco d’Ivrea, 1934) was a member of Arte Povera group, which was put together by Germano Celant back in 1967. Anselmo has addressed the invisible in art since the beginning of his activity, mainly with projections ofwords that play with the idea of the visible and the invisible, with the true (or multiple) meanings of language, and with the very nature of art. He refers to universal and eternal concepts and opposite pairs, such as the visible and the invisible, the finite and the infinite, the close and the open, the clear and the blurred, the being and the non-being. In the works discussed in the paper, the intangible element of the light beam is made visible only through the projection. It is always the projection of something immaterial on something material, an entity that participates in the dimension of non-being that is projected onto the world of being.

Refine search results

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione

1 Art Inquiry. Recherches sur les arts

1 Aspekty Muzyki

1 Pamiętnik Literacki

1 Schollenberger P.

1 Szyszkowska M. A.

1 Tiberi B.

1 Wietecha A.

1 2018

3 2016

Pomiędzy muzyką a językiem. Figuralne i krytyczne w muzyce na przykładzie Lyotardowskiej analizy Sequenzy III Luciana Berio

Lyotard’s Libidinal Modernism

Czego nie widać w lustrze, czyli o przekraczaniu ciemności w „Katarynce” Bolesława Prusa

Coincidentia oppositorum: The Works of Giovanni Anselmo between the Visible and the Invisible