Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Jedność

Sort By:

Limit search:

The Unity of the Church in the Ecumenical Dialogue between the Roman Catholic Church and the World Council of Churches

100%

Podhajski M.

Rocznik Teologii Katolickiej

2017

vol. 16

issue 3

The unity of the church remains a priority task for all Christians. The Holy Trinity constitutes the inner principle of every ecclesial communion. The relationship between the love of the Father, the Son and the Holy Spirit is a gift and a task for the community of believers. The unity of the church is rooted in the Scriptures. The dialogue board specifically highlights the high priestly prayer of Jesus and the Lord’s Prayer as a biblical base for the ecumenical activity of the church. Early Christian koinonia is an example of unity to which divided Christians should strive. Despite the lack of full communion, the Churches and Christian communities today can grow in spiritual unity through prayer and daily life, becoming witnesses of reconciliation and love in a divided world..

Jedność Kościoła pozostaje priorytetowym zadaniem dla podzielonych chrześcijan. Wewnętrzną zasadę każdej eklezjalnej komunii stanowi Trójca Święta. Relacja wzajemnej miłości Ojca, Syna i Ducha Świętego jest darem i zadaniem dla wspólnoty wierzących. Jedność Kościoła jest zakorzeniona w Piśmie Świętym. Komisja dialogowa w sposób szczególny akcentuje modlitwę arcykapłańską Chrystusa oraz modlitwę Pańską jako bazę biblijną dla działalności ekumenicznej Kościoła. Wczesnochrześcijańska koinonia jest przykładem jedności, ku której podzieleni chrześcijanie powinni dążyć. Pomimo braku pełnej komunii Kościoły i Wspólnoty chrześcijańskie już dzisiaj mogą wzrastać w duchowej jedności poprzez modlitwę i codzienne życie, stając się świadkami pojednania i miłości w podzielonym świecie.

Duch Święty jako Miłość w De Trinitate św. Augustyna

80%

Jaśkiewicz S.

Tarnowskie Studia Teologiczne

2018

vol. 37

issue 1-2

This article traces the role of the Holy Spirit throughout Augustine’s De Trinitate. In God the name “Love” (amor) can be taken both with respect to the essence and with respect to a person. Insofar as it is taken with respect to a person, it is a proper name of the Holy Spirit in the same way that “Word” is a proper name of the Son. The Holy Spirit is, in the Holy Trinity, the love of Both, of the Father and of the Son. Augustinian thinking on the relationship of the Trinity can thus be summed up as Lover, Love and Beloved. Elsewhere he uses these terms to describe the relationship, but if the Father is the Father, the Son is the Word of God and the Holy Spirit is both the Gift of God and the Love of God, then the Father is the Lover, the Spirit is Love itself and the Son is the Beloved. In contrast with the dominant Western and Eastern traditions, for Augustine the Holy Spirit comes to be thought of as God in a privileged sense, that is, as the person of the Trinity who is the most proper bearer of certain privileged names of God, most notably Love.

Potrzeba było wielu lat i związanych z nimi uporczywych poszukiwań, aby św. Augustynowi udało się przejść od „nieznanego” Boga do Boga nie tylko umiłowanego, ale i będącego samą Miłością. Jako „Wielki Nieznany” prezentował się bowiem początkującemu kapłanowi z Hippony Duch Święty, a objawiona prawda, że „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8–16), trudna do pogodzenia z podstawową zasadą wiary o Trójcy Świętej, tj. o Bogu jedynym w swej istocie i troistym w Osobach. Problematyka pochodzenia i imienia „Duch Święty” znajduje obszerne omówienie w De Trinitate, i to tam zwłaszcza, w ostatniej księdze biskup Hippony wyjaśnia, z jakich powodów Ducha Świętego nazywamy zwłaszcza Jednością, Miłością i Darem.

Refine search results

1 Rocznik Teologii Katolickiej

1 Tarnowskie Studia Teologiczne

1 Jaśkiewicz S.

1 Podhajski M.

1 2018

1 2017

Search results

The Unity of the Church in the Ecumenical Dialogue between the Roman Catholic Church and the World Council of Churches

Duch Święty jako Miłość w De Trinitate św. Augustyna