Search results

1

Winnica eremity Saby. Uwagi na temat Vita Hilarionis (17, 26-27) autorstwa Hieronima ze Strydonu

100%

Milewski I.

Studia Gdańskie

|

2018

|

issue 42

79-86

PL

Tekst dotyczy krótkiego passusu w Vita Hilarionis, w którym Hieronim opisuje wizytę bohatera swego dzieła w skupiskach palestyńskich eremitów. Hieronim zestawia dwa skrajne przypadki: mnicha skąpego (którego imię celowo przemilcza) oraz mnicha szczodrego o imieniu Saba, który ugościł przybyszy częstując ich winogronami, owocem pracy całego skupiska mnichów. Hieronim podaje przy tej okazji informacje o możliwym do uzyskania zbiorze winogron. Jednakże dane te, zarówno liczba mnichów uczestniczących w opisywanym zdarzeniu jak też liczby określające szacowaną i rzeczywistą wielkość zbioru, deprecjonują wartość poznawczą przekazu. Hieronim dla ich określenia zastosował wartości topiczne.

EN

The remarks in the text refer to a short passus in the Vita Hilarionis, in which Jerome describes visits of his protagonist to two clusters of Palestinian eremites who owned vineyards. Jerome juxtaposes two extreme instances: a mean monk (whose name he intentionally omits) and a generous monk called Saba, occasionally providing information on the forecasted harvest of grapes. However, the numbers he quotes (both in terms of the number of monks participating in the described event and of the numbers stipulating the estimated and actual size of the harvest) do reduce the cognitive value of the account. Jerome used topical values to define them.

2

The Eschatological Aspects of the Monastic Life in St. Jerome’s Letters

80%

Wysocki M.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 76

143-155

PL

W roku 1953 badacz Nowego Testamentu Charles Harold Dodd opublikował swoje dzieło The Interpretation of the Fourth Gospel, książkę, która zrewolucjonizowała myślenie o chrześcijańskiej eschatologii. W swym opus vitae Dodd wskazywał, na podstawie Ewangelii według św. Jana, że apokaliptyczne rzeczywistości są już urzeczywistnione w posłudze Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów. Na tej podstawie ukuł termin „eschatologia zrealizowana”, w której wszystkie eschatologiczne zapowiedzi o Królestwie Bożym już zostały wypełnione. Tę zrealizowaną eschatologię można dostrzec w różnych rzeczywistościach życia wspólnoty wierzących. W przypadku Hieronima ze Strydonu dostrzegał on eschatologiczną rzeczywistość w życiu mnichów. Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać jakie znaki eschatologiczne obecne są w opisie mniszej wspólnoty zawartej w listach św. Hieronima. Wielokrotnie bowiem w swych listach przywołuje rzeczywistości eschatologiczne jako już obecne w życiu monastycznym. Jest ono dla niego z pewnością swoistym rajem na ziemi i wypełnieniem zapowiedzi eschatologicznych Chrystusa.

EN

In the year 1953, a New Testament scholar named Charles Harold Dodd published a book titled The Interpretation of the Fourth Gospel which revolutionized the way of thinking about Christian eschatology. In his opus vitae, Charles Dodd argued based on the Gospel of John that apocalyptic realities are in fact already realised through Jesus and His Apostles’ ministry. On this premise, he coined the term “realized eschatology”, in which all announcements concerning the Kingdom of God had already been realized according to Dodd. This “realized eschatology” can be seen through various realities of everyday life of the community of believers. In the case of Saint Jerome of Stridon, he saw the eschatological reality in the monastic lifestyle. This article aims to show what eschatological signs are present in the description of the monastic community found in the letters of Saint Jerome. For in his letters many times he refers to eschatological realities already present in monastic life, which is for him a kind of paradise on earth and the fulfilment of Christ’s eschatological prophecies.

3

„Amicitia quae desinere potest vera nunquam fuit” . Przyjaźń w Listach św. Hieronima ze Strydonu

80%

Kieling M.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 75

267-284

EN

The aim of the article is to present friendship on the basis of letters written by St. Jerome of Stridon. In epistolary literature of this Doctor of the Church, it is impossible to find any systematic teaching about friendship. Nevertheless, St. Jerome’s correspondence presents him as a man who maintained relationships with many people and addressed different issues in his letters. The presented article is divided into three parts. The first one concentrates on the subject of exchanging and writing letters, which is a form of befriending people and cherishing such relations. Thanks to those letters the absent person becomes present and the correspondence itself turns into a spiritual conversation. The second part presents people who are Jerome’s friends in his letters. Most of them are associated with the monastic environment (Rufinus of Aquileia, St. Chromatius, Bonozus, Heliodor, Pammachius, Paulinus, Oceanus, Jovinus, Eusebius). The third part is devoted to the story of friendship between St. Jerome and Rufus of Aquileia. They were faithful friends in their youth, but due to the conflict regarding Origen, they finally became enemies. Jerome finds true friendship in Christ, enduring and faithful, that never ceases to exist.

PL

Artykuł podejmuje tematykę przyjaźni na podstawie Listów św. Hieronima ze Strydonu. W literaturze epistolograficznej tego Ojca Kościoła nie znajdujemy systematycznego nauczania na temat przyjaźni. Natomiast korespondencja Hieronima ukazuje portret człowieka, który utrzymywał żywe relacje z wieloma osobami i podejmował w swoich listach różnorodną tematykę. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej przedstawiono zagadnienie wymiany i pisania listów, które są formą okazywania i pielęgnowania przyjaźni. Dzięki listom nieobecni stają się obecnymi, a korespondencja jest duchową rozmową. W drugiej części ukazano postacie, które Hieronim określa w swoich listach jako przyjaciół. Należeli do nich przede wszystkim osoby związane ze środowiskiem monastycznym (Rufin z Akwilei, Chromacjusz, Bonozus, Heliodor, Pammachiusz, Paulin, Ocean, Jowin, Euzebiusz). W trzeciej części przedstawiono dzieje przyjaźni Rufina z Akwilei z Hieronimem, którzy w młodości byli wielkimi przyjaciółmi, natomiast wskutek sporu o Orygenesa poróżnili się i stali się nieprzyjaciółmi. Dla Hieronima prawdziwa przyjaźń, to przyjaźń w Chrystusie, przyjaźń wypróbowana i wierna, to więź między ludźmi, która się nigdy nie urywa.

Refine search results

2 Vox Patrum

1 Studia Gdańskie

1 Kieling M.

1 Milewski I.

1 Wysocki M.

2 2020

1 2018

Winnica eremity Saby. Uwagi na temat Vita Hilarionis (17, 26-27) autorstwa Hieronima ze Strydonu

The Eschatological Aspects of the Monastic Life in St. Jerome’s Letters

„Amicitia quae desinere potest vera nunquam fuit” . Przyjaźń w Listach św. Hieronima ze Strydonu