Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Jiří Voskovec

Sort By:

Limit search:

Nieobecni obecni. Próby powrotu duetu Jiří Voskovec i Jan Werich na ekran po 1945 roku

100%

Szymański K.

Kwartalnik Filmowy

2017

issue 97-98 Wędrujące motywy

294-306

Jiří Voskovec i Jan Werich byli współtwórcami słynnego praskiego Teatru Wyzwolonego, na deskach którego w latach 1927-1938 wystawiali cieszące się ogromnym powodzeniem i poważaniem krytyków „rewie”, uznawane za jedno z najciekawszych zjawisk europejskiej awangardy teatralnej. W latach 30. wystąpili również w czterech przebojach kinowych, które łączyły absurdalny komizm i wodewilową formułę z zaangażowaniem społecznym i politycznym. Po II wojnie światowej, mimo emigracji Voskovca do USA i czasowego ograniczania działalności Wericha przez władze komunistyczne, duet komików cieszył się niezmienną popularnością, stając się symbolem złotej ery kultury narodowej i inspirując kolejne pokolenia kontynuatorów. Szymański przedstawia w artykule próby wykorzystania tej żywej legendy i potencjału twórczego Voskovca i Wericha przez powojenną kinematografię czechosłowacką. Zwraca uwagę na pojawiające się w latach 60. interesujące projekty filmów, w których artyści mieli się ponownie spotkać na ekranie, przede wszystkim na pomysły Vojtěcha Jasný’ego, z szekspirowskim „Filmfalstaffem” na czele, na planowaną przez Jána Kadára i Elmara Klosa spektakularną ekranizację „Inwazji jaszczurów” Karela Čapka oraz na parodystyczny film detektywistyczny „Morderstwo na szczęście” Evalda Schorma. Niestety, żadnego z tych projektów nie udało się zrealizować, co odzwierciedlało m.in. niemożność pełnego i swobodnego przywrócenia w komunistycznej Czechosłowacji zerwanej nici narodowej tradycji artystycznej.

Jiří Voskovec and Jan Werich were co-creators of the famous Liberated Theatre in Prague, on the boards of which in the period of 1927-1938 they presented very successful and critically acclaimed “reviews” considered to be one of the most interesting phenomena of the European avant-garde theatre. In the 1930s, they also starred in four cinematic hits that combined absurd comedy and a vaudeville formula with social and political involvement. After World War II, despite the emigration of Voskovec to the USA and the temporary limitation of Werich’s activities by the communist authorities, the duo of comedians enjoyed unchanged popularity, becoming a symbol of the golden age of national culture and inspiring successive generations of followers. Szymański presents attempts to use this living legend and the creative potential of Voskovec and Werich by post-war Czechoslovak cinematography. He draws attention to interesting film projects of the 1960s, where the artists were to meet again on screen, the ideas of Vojtěch Jasný, and his Shakespearean “Filmfalstaff”, the spectacular screen adaptation of Karel Čapek’s “War With the Newts” planned by Ján Kadár and Elmar Klos, and Evald Schorm’s parody of a detective film “Murder for Good Luck”. Unfortunately, none of these projects was successful, reflecting, among others, the inability to fully and freely restore in communist Czechoslovakia a broken thread of national artistic tradition.

Between Brueghel, Surrealism, and New Realism: Wachsman's stage design for Heavy Barbara

63%

Šlaisová E.

Theatralia: Revue současného myšlení o divadelní kultuře (Theatralia: The revue of contemporary thought on theatre culture)

2022

vol. 25

issue 1

109-136

In 1937, Jiří Voskovec and Jan Werich wrote and staged the play Těžká Barbora [Heavy Barbara], which was inspired by the art of Pieter Brueghel the Elder and represents a unique experiment involving dramatisation and theatricalisation of his paintings. This article focuses on Alois Wachsman's scenography for this play and explores it in relation to Brueghel's paintings; the poetics and humour of Voskovec and Werich; trends and artists of the period; Wachsman's scenography for the National Theatre; and his paintings. The study brings attention to the previously unknown fact that Wachsman created two different versions of the set design for Heavy Barbara. Both versions alluded to Brueghel; however, one was inspired by Surrealism/ Wachsman's imaginative painting, while the other accentuated the folk atmosphere of the play through its use of New Realism and New Objectivity.

Refine search results

1 Kwartalnik Filmowy

1 Theatralia: Revue současného myšlení o divadelní kultuře (Theatralia: The revue of contemporary thought on theatre culture)

1 Szymański K.

1 Šlaisová E.

1 2022

1 2017

Search results

Nieobecni obecni. Próby powrotu duetu Jiří Voskovec i Jan Werich na ekran po 1945 roku

Between Brueghel, Surrealism, and New Realism: Wachsman's stage design for Heavy Barbara