Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: John Cage

Sort By:

Limit search:

Ile ciszy w Ciszy? [rec. Małgorzata Wojcik, Rafał Żak: Cisza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2018, ss. 206.]

100%

Lniak A.

Śląskie Studia Polonistyczne

2018

vol. 11

issue 1

211-219

The article is an attempt to discuss Małgorzata Wojcik and Rafał Żak’s book Cisza and place it in a wider context. The analysis of this work, dealing with different faces and meanings of silence, becomes a point of departure for a wide-ranging story about the significance of silence in the 20th century art, as well as about the necessity of posthumanist perception of silence. The key context for the proposed argument is John Cage’s piece 4,33’’ and the reflections accompanying the American composer during his creation of the work. The latter ones are essential not only for the author of this article but they also constitute a leading motif of the analysed book.

Indeterminizm w ujęciu Julio Estrady - yuunohui’ehecatl. Collective Score for Solo Woodwinds and/or Brass Instruments

85%

Salas M. D.

Aspekty Muzyki

2021

issue 11

71-115

Artykuł przedstawia dwa aspekty badań i twórczości muzycznej meksykańskiego kompozytora i muzykologa Julio Estrady (ur. 1943): ideę indeterminizmu i macro timbre, na podstawie analizy cyklu utworów zatytułowanych yuunohui’ehecatl. Przejawy indeterminizmu w muzyce Julio Estrady pojawiły się w 1968 roku, kiedy kompozytor zetknął się z muzyką Johna Cage’a oraz jego radykalnymi propozycjami, kwestionującymi tradycyjne wartości. Obszarem eksploracji Estrady, zainspirowanych rozwiązaniami Cage’a wpływającymi na finalną postać kompozycji, było eksperymentowanie z elementarną materią muzyczną. Estrada stworzył własne laboratorium eksperymentalne, którego naczelną ideą była „inkluzywność”. Polegała ona na integrowaniu utworów z różnych cykli w celu stworzenia takiego dzieła, które oferowało możliwość uzyskania nowych brzmień instrumentalnych. Ta metoda komponowania muzyki została w pełni zastosowana dopiero w cyklu yuunohui, na który w roku 2021 składa się osiem cykli kompozycji przeznaczonych na instrumenty solowe oraz dwa cykle na zespół kameralny. Począwszy od roku 1983, w centrum zainteresowania Estrady znalazła się kategoria macro timbre, odnosząca się do ukształtowania cech i jakości dźwięku w procesie twórczym. Po ponad 30 latach eksperymentowania w tym zakresie Estrada rozszerzył swoje rozumienie macro timbre do etapu realizacji dzieła muzycznego, tj. wykonania na żywo. Ten sposób podejścia do macro timbre pozwala instrumentalistom z absolutną swobodą kreować własną ekspresję dzieła muzycznego. W cyklu kompozycji yuunohui’ehecatl wykonawca otrzymuje od kompozytora po raz pierwszy tekst muzyczny daleki od norm ustanowionych w tradycji muzycznej. Zastosowany w utworze materiał muzyczny, a także struktura macro timbre otwierają nową perspektywę interpretowania semantyki i ekspresji tego dzieła muzycznego, którą autor określa jako „naśladowanie prehistorycznej natury w akcie stwarzania yuuhonui’ehecatl”.

Refine search results

1 Aspekty Muzyki

1 Śląskie Studia Polonistyczne

1 Lniak A.

1 Salas M. D.

1 2021

1 2018

Search results

Ile ciszy w Ciszy? [rec. Małgorzata Wojcik, Rafał Żak: Cisza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2018, ss. 206.]

Indeterminizm w ujęciu Julio Estrady - yuunohui’ehecatl. Collective Score for Solo Woodwinds and/or Brass Instruments