Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Kitarō Nishida, basho (miejsce), Arystoteles, Jan Szkot Eriugena, nicość

Sort By:

Limit search:

O idei basho w filozofii Kitarō Nishidy (tłum. D. Chabrajska)

100%

FUJITA M., CHABRAJSKA D.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2013

vol. 26

issue 4 (104)

Kitarō Nishida (1870-1945) is a leading Japanese philosopher who laid the foundations for the so-called “Kyoto School.” His thought underwent considerable change throughout his life. What established his reputation was his theory of basho articulated in the mid-period of his philosophical career. The adoption of Aristotle’s concept of substance was crucial for the formulation of his idea of basho. But Nishida did not accept the concept in its original form as it was present in Aristotle. For Nishida, substance is that which sees and knows itself by reflecting itself within itself, and in this sense it is that which transcends and envelops the I. In terms of the subject-predicate relation in a subsumptive judgment, it is seen in the direction of the predicate. It is itself something that never becomes the (grammatical) subject, i.e. never becomes the content of knowledge, and can only be grasped as the basho. The underlying attitude of Nishida’s thought is to comprehend matters not in so far as they are objectified but to grasp the matter in its whole. Alternatively phrased, it is to see matters from reality itself. The theory of basho was developed against the backdrop of giving the logical grounds to such an idea.

Kitarō Nishida (1870-1945) w znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju filozofii w Japonii. Jest on najważniejszym myślicielem japońskim – stworzył podwaliny tak zwanej filozoficznej szkoły z Kioto. Jego myśl przeszła znaczną ewolucję na przestrzeni jego życia. Jest on jednak ceniony przede wszystkim za teorię miejsca czy też toposu (jap. basho), którą sformułował w środkowym okresie swojej filozoficznej działalności. Dla sformułowania przez niego idei basho decydujące znaczenie miało przyjęcie Arystotelesowskiego pojęcia substancji. Nishida nie przejął jednak oryginalnej postaci tego pojęcia. „ interpretacji Nishidy substancja jest tym, co postrzega i poznaje samo siebie przez odzwierciedlenie siebie w swoim wnętrzu. W tym sensie jest ona tym, co transcenduje i owija sobą „ja”. W kategoriach relacji „podmiot–predykat” w przypadku sądów subsumpcyjnych upatruje się tego po stronie predykatu. Jest to zatem coś, co nigdy nie staje się podmiotem (gramatycznym), to znaczy nigdy nie staje się treścią wiedzy i może być uchwycone jedynie jako basho. Zasadnicza postawa, którą można dostrzec w myśli Nishidy, polega nie tyle na tym, by ujmować poznawczo byty w ich postaci uprzedmiotowionej, ile by uchwycić byt w jego całości. Innymi słowy można powiedzieć, że chodzi o to, by spojrzeć na byty z punktu widzenia samej rzeczywistości. Teoria basho powstała właśnie na tle poszukiwania dla tej idei logicznej podstawy.

Refine search results

1 Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

1 CHABRAJSKA D.

1 FUJITA M.

1 2013

Search results

O idei basho w filozofii Kitarō Nishidy (tłum. D. Chabrajska)