Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 22

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Kolumbia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
Zarówno historiografia, jak i literatura uka-zują niezwykle złożony portret Simona Bolivara. Historycy, chociaż aspirują do prawdy i obiektywizmu, podobnie jak pisarze selekcjonują i interpretują fakty, zgodnie z własnymi przekonaniami, poglądami politycznymi, intencjami. Tym samym, cytując Haydena White’a, dyskurs historyczny przekształca się w artefakt literacki. Prawda o Wy-zwolicielu, pozornie ukryta w dokumentach – listach, odezwach, przemówieniach – ulega relatywizacji; odsłania portret pełen luk, sprzeczności, niedomówień, wpisany w narodową symbolikę, w aureolę mitycznego bohatera, w ideologiczne po-lemiki, przeciwstawne sobie wizje przeszłości.
EN
This article is an attempt to assess the labour market policies introduced by President Alvaro Uribe in Colombia during his two terms (2002–2006 and 2006–2010). First, it presents a general situation of Colombian labor market before the acquisition of power by President Uribe. Then the author lists the key policies and instruments implemented to improve labour conditions and increase employment opportunities. The main part of the article is a critical analysis of the government’s performance in the area of labour policies with an assessment of whether the task of improving labour conditions in Colombia was accomplished.
PL
Artykuł jest próbą oceny zmian polityki rynku pracy, wprowadzonych przez prezydenta Alvaro Uribe w Kolumbii w czasie jego obu kadencji (2002–2006 i 2006–2010). Przedstawiona została ogólna sytuacja kolumbijskiego rynku pracy przed przejęciem władzy przez prezydenta Uribe. Następnie scharakteryzowano wprowadzone zmiany w polityce rynku pracy, które miały na celu poprawę warunków pracy oraz zwiększenie możliwości zatrudnienia. Główną częścią artykułu jest krytyczna analiza wyników działań podjętych przez rząd wraz z oceną, czy sprostał on zadaniu polepszenia sytuacji na rynku pracy w Kolumbii.
3
80%
PL
Niniejszy artykuł opisuje hiszpańskie podboje i kolonizację na terenach dzisiej-szej Kolumbii. Autor kreśli sylwetki głównych konkwistadorów oraz opisuje reformy wprowa-dzane w nowo tworzonych koloniach. Reformy te zmierzały do stworzenia w koloniach bar-dziej humanitarnych stosunków, opartych na zasadach wiary katolickiej. Artykuł ukazał się w kwartalniku Ameryka Łacińska w roku 2003 w numerze 2 (40): 5-18. W założeniu autora stanowił fragment szerszej monografii dotyczącej historii Kolumbii.
PL
The article carries out a reflection on practical, theoretical and methodological problems faced by social science researchers investigating armed conflicts. Based on Colombia’s ongoing internal war, the paper will discuss the difficulties in data collection (including source selection and information extraction), data sharing and the limitations of exiting theoretical language. It will also exploit other related factors such as the fragmentation of sociological research and the growth of publications regarding the conflict, violence, and the peace processes initiating in Colombia. In the presented article, the author analysis both governmental and non-governmental reports and also outlines several key cultural and political issues affecting data collection and their further publication in Colombia.
PL
Celem artykułu jest przeanalizowanie form i zakresu wykorzystania instrumentu militarnego w polityce międzynarodowej trzech państw Ameryki Południowej - Brazylii, Kolumbii i Wenezueli. W oparciu o ilościową i jakościową analizą danych oraz metodę komparatystyczną autor weryfikuje dwie hipotezy badawcze, zgodnie z którymi: 1. w ostatnich dwóch dekadach wzrosło znaczenie instrumentu militarnego w polityce międzynarodowej Brazylii, Kolumbii i Wenezueli, ale jego efektywność pozostaje na niskim poziomie; 2. Państwa te wykorzystują siłę militarną wyłącznie w sposób pośredni i selektywny. W artykule skoncentrowano się na przeanalizowaniu kilku wybranych form wykorzystania instrumentu militarnego w polityce międzynarodowej: odstraszania potencjałem militarnym, rozbudowie potencjału militarnego i transferze uzbrojenia oraz demonstracji siły i udziale w misjach pokojowych ONZ.
EN
There are well-documented mentions of the Poles’ presence in today’s Columbia; they come from the beginning of the nineteenth century. One of the heroes who fought for liberation from Spanish captivity was Izydor Borowski (d. 1826), Bolivar’s adjutant, then made a general. On December 25, 1856, Rev. prelate Mieczysław Ledóchowski (1822-1902), the later primate of Poland and cardinal reached Kartagena. He arrived in Columbia as an apostolic delegate and began his ministry in 1857. Ledóchowski resided in Bogota and also represented the Holy See in Ecuador, Peru, Bolivia and Venezuela. He left his post in 1861. The presence of Poles in Columbia to such a large scale began as late as the 1920s when few emigrants arrived from Brazil and Argentina. In the end of 1938 the consulate in Bogota estimated the number of Polish citizens at 1.500, out of whom 97% were Jews. In the same year the number of Poles was estimated at circa 40. In the years of 1935-1936 the Polish Foreign Ministry together with the Sea and Colonial League made preparations the „settlement of the inteligentsia” in Columbia. The plans to establish Polish settlement in this country on other principles than before were renewed in 1939. These plans were destroyed by the outbreak of the Second World War. After the end of the war several hundred Poles arrived in Columbia, and circa 30 of them thirty had settled there. The Coumbian Polonia was not numerous; in 1970 the whole country was inhabited by 35 Poles. Further Poles came there for family reasons as spouses of Columbian citizens. This process has been going on up to now, and it was more intensive in the 1970s and 1980s. Then many grantholders arrived in the Polish People’s Republic from South America. Since 2003 there has been the Association of Poles in Columbia in Bogota.
PL
Udokumentowane wzmianki dotyczące obecności Polaków na terenie dzisiejszej Kolumbii pochodzą z pocz. XIX w. Jednym z bohaterów wojny wyzwoleńczej spod panowania hiszpańskiego był Izydor Borowski († 1826), adiutant Bolivara, mianowany generałem. 25 XII 1856 r. dotarł do Kartageny prałat ks. Mieczysław Ledóchowski (1822-1902), późniejszy prymas Polski i kardynał. Przybył do Kolumbii jako delegat apostolski. Urzędowanie rozpoczął w 1857 r. Rezydował w Bogocie, reprezentując Stolicę Apostolską również na terenie Ekwadoru, Peru, Boliwii i Wenezueli. Opuścił placówkę w 1861 r. Obecność Polaków w Kolumbii na szerszą skalę rozpoczęła się dopiero w latach 20. XX stulecia, kiedy to przybyli nieliczni emigranci z Brazylii i Argentyny. Pod koniec 1938 konsulat w Bogocie oceniał liczbę obywateli polskich na półtora tysiąca osób, z czego 97% mieli stanowić Żydzi. W tym samym roku liczbę Polaków szacowano na ok. 40 osób. W latach 1935-1936 polskie MSZ przy zaangażowaniu Ligii Morskiej i Kolonialnej, czyniło przygotowania do „osadnictwa inteligenckiego” w Kolumbii. Plany tworzenia polskiego osadnictwa w tym kraju na odmiennych niż uprzednio zasadach podjęto ponownie w 1939 r. Przekreślił je wybuch II wojny światowej. Po zakończeniu II wojny światowej do Kolumbii przybyło kilkuset Polaków, z czego osiedliło się ok. 30. Polonia kolumbijska była nieliczna, w 1970 r. w całym kraju zamieszkiwało 35 Polaków. Kolejni Polacy przybywali do tego kraju ze względów rodzinnych, jako małżonkowie obywateli kolumbijskich. Proces ten trwa do dziś, a jego nasilenie wystąpiło w latach 70. i 80. XX wieku, kiedy to do PRL przybywało wielu stypendystów z krajów latynoskich. Od 2003 r. w Bogocie funkcjonuje Stowarzyszenie Polaków w Kolumbii.
EN
The article focuses on the issues of forced displacement of people from regions with high growth potential. The search for valuable mineral resources and available land for future commercial crops (such as soybeans) make the peripheral regions in developing countries, mostly inhabited by the farming population, including indigenous tribes (e.g. Indian) interesting object for the activities of criminal groups and guerillas supported by big global investors who intend to expand their business here. The obstacles are inhabitants of these lands, who do not have the right tools and the political force to defend themselves against aggression and displacement them forcibly from villages they inhabit. This phenomenon is analyzed here on the example of the department of Chocó in Colombia, which is rich in valuable raw materials (such as gold and platinum) and has a vast sparsely populated areas suitable for the introduction of export crops (such as palm oil, soybeans and others).
PL
Artykuł porusza kwestie przymusowych przesiedleń ludności z regionów o dużym potencjale rozwojowym. Poszukiwanie cennych surowców mineralnych oraz wolnych ziem pod przyszłe uprawy komercyjne (m.in. soi) sprawiają, że regiony peryferyjne w krajach rozwijających się, zamieszkane głównie przez ludność rolniczą, w tym plemiona tubylcze (np. Indian), stają się obiektem działań grup przestępczych wspieranych przez wielkich inwestorów globalnych, którzy zamierzają rozwijać tu swoją działalność. Na przeszkodzie stoją mieszkańcy tych ziem, którzy nie mają odpowiednich narzędzi i siły politycznej na to, żeby się bronić przed agresją i wypędzaniem ich pod przymusem z wiosek, które zamieszkują. Omawiane zjawisko analizowane jest tu na przykładzie departamentu Chocó w Kolumbii, który bogaty jest w cenne surowce (m.in. złoto i platynę) i posiada rozległe tereny słabo zaludnione, odpowiednie do wprowadzenia upraw eksportowych (m.in. palmy oleistej, soi).
EN
As early as in 2000, Colombia was considered a highly politically unstable country in which a long-standing armed conflict between the army and various guerrilla groups and drug traffickers had been going on for a long time. These conditions hampered economic development, limited the development of industry and negatively affected consumer behaviour of inhabitants. The peace talks initiated at the beginning of the 21st century led to a gradual stabilisation of the internal situation in the country, which became an impulse for accelerating economic development and improving consumer moods. The automotive industry was one of those sectors of the economy that gained a strong development impulse. This was reflected in the increase in employment and production of new cars, which in the period 2000–2017 increased significantly. The sales of new cars grew even more dynamically which was associated with an increase in imports and a deterioration in the trade balance of this sector. The main objective of this study is to determine the impact of political stability and the associated improvement in the economic situation in Colombia on the development of the car industry driven by the growth in sales of new vehicles. Efforts were also made to determine the impact of the level of economic development and road infrastructure on the regional diversification of sales of new cars.
PL
Jeszcze w 2000 roku Kolumbia uznawana była za kraj wysoce niestabilny politycznie, w którym od dłuższego czasu trwał konflikt zbrojny między wojskiem a różnymi grupami partyzanckimi oraz handlarzami narkotyków. Utrudniało to rozwój gospodarczy, ograniczało rozwój przemysłu i negatywnie wpływało na zachowania konsumenckie ludności. Zapoczątkowane na początku XXI wieku rozmowy pokojowe doprowadziły do stopniowego ustabilizowania sytuacji wewnętrznej w kraju, co stało się impulsem do przyspieszenia rozwoju gospodarczego oraz poprawy nastrojów konsumenckich. Przemysł samochodowy był jednym z tych sektorów gospodarki, które zyskały zdecydowany impuls rozwojowy. Znalazło to swoje odzwierciedlenie we wzroście zatrudnienia oraz produkcji nowych samochodów, które w latach 2000–2017 znacząco wzrosły. Jeszcze dynamiczniej wzrosła sprzedaż nowych aut, co wiązało się ze wzrostem importu i pogorszeniem bilansu handlowego tego sektora. Głównym celem jest określenie wpływu stabilizacji politycznej i związanej z nią poprawy sytuacji gospodarczej w Kolumbii na rozwój przemysłu samochodowego napędzany wzrostem sprzedaży nowych pojazdów. Starano się również określić wpływ poziomu rozwoju gospodarczego i infrastruktury drogowej na regionalne zróżnicowanie sprzedaży nowych samochodów.
PL
Pośród niemieckich dowódców, którzy z nadania domu bankierskiego Welserów, brali udział w podboju i kolonizacji Wenezueli i Kolumbii w pierwszej połowie XVI wieku (Ambrosio Alfinger, Felipe de Utre, Jorge de Espira) Nicolás Federmann był niewątpliwie najbarwniejszą postacią, a jego losy przypominają przypadki bohaterów powieści rycerskich i awanturniczych. W artykule szkicuję sylwetkę Federmanna w oparciu o kroniki, relacje i dokumenty archiwalne, koncentrując się na jego pierwszej wyprawie do Wenezueli, którą niemiecki konkwistador opisał w Historii indiańskiej.
EN
Nikolaus Federmann, a German adventurer and conquistador, is a significant figure in the history of Klein-Venedig, the concession of Venezuela Province to the Welser banking family by Charles I of Spain. Among the German commanders (Ambrosio Alfinger, Felipe de Utre, Jorge de Espira) Nikolaus Federmann was undoubtedly the most colorful character, and his fate are reminiscent of Chivalric novels’ heroes and adventurous journeys. In the article, I have outlined the silhouette of Federmann based on the Chronicles and archive documents, focusing on his first expedition to Venezuela, which German Conquistador described in Indianische Historia.
PL
Niniejszy artykuł omawia powieść Laury Restrepo Leopardo al sol (1993), która proponuje socjokulturową interpretację wpływu narkobiznesu na tradycyjne społeczeństwo. Analizując obecne w utworze poszczególne elementy konwencji i poetyki narco, obserwujemy, że przemoc przedstawiona w Leopardo al sol wykazuje cechy swoistego synkretyzmu, łącząc elementów nowoczesnej cywilizacji spektaklu z elementami archaicznymi, nieodłącznie związanymi z mentalnością zakorzenioną w myśleniu mitycznym i magicznym.
EN
This article proposes an analysis of Laura Restrepo’s Leopardo al sol (1993), a novel that proposes a sociocultural interpretation of the impact of the illegal economies of drug trafficking on traditional society. By analyzing the ingredients of the convention and poetics narco in the text, we observe how the violence represented in Leopardo al sol takes the form of a particular syncretism of modern elements of a civilization of spectacle and archaic elements intrinsic to mentalities anchored in mythical and magical thinking.
PL
Fotografie przyrody w Kolumbii około 1900 roku były w dużej mierze pierwszymi zdjęciami, na których uwieczniano poszczególne regiony kraju i ich mieszkańców. Dlatego mimo trudności w interpretacji i traktowaniu ich jako dokumenty pozwalają zrozumieć sposoby patrzenia i analizowania, hierarchizacji i warunkowania przedstawianych krajobrazów. Opierając się na rozległych badaniach w różnych archiwach publicznych i prywatnych, przedstawiono powiązania między krajobrazem, naturą a fotografią w Kolumbii. Poprzez analizę semiologiczną ukazano, w jaki sposób natura, niewidzialny i pozbawiony czasowości element, poprzez fotografię odnalazł swój sens i własną tożsamość stylistyczną.
EN
Photographs of nature in Colombia around 1900 were to a large extent the first images that were taken of regions and populations. Therefore, despite the difficulty of being interpreted as documents, they allow us to understand ways of looking and analyzing, positioning and conditioning the landscapes represented. Based on intensive research in various public and private archives, is presented an analysis of the connections between landscape, nature and photography in Colombia. Through a semiological analysis, I seek to understand the way in which nature, an invisible element devoid of temporality, found its meaning and its own stylistic identity through photography.
|
2021
|
vol. XLIV
|
issue 3
129-140
EN
Colombia has experienced a long and difficult political struggle for over 50 years. During this time, communist guerrillas such as the 19th April movement (M-19), the Revolutionary Armed Forces of Colombia (FARC), the National Liberation Army (ELN), and the Popular Liberation Army (EPL) have sought to overthrow the government of Colombia and have engaged in illicit activities such as kidnappings and extortion to finance their operations. During the 1990s, these groups became involved in the cocaine trade, and engaged in drug trafficking which significantly increased their financial revenue, access to weapons, and the overall size in terms of membership. As these organizations witnessed the tragic events of September 11, 2001 take place in New York City and in other locations in the United States, they became emboldened and began to envision themselves overthrowing and defeating the government of Colombia. Through Al-Qaeda’s example, armed groups in Colombia imagined themselves as the biblical character David, who defeated the giant Goliath with a sling and a stone. After 9/11, Transnational Criminal Organizations (TCOs) operating in Colombia began to extend their reach beyond national borders and became a major threat to national and regional security. For decades, these groups were embedded and nested with insurgent groups, right wing paramilitary groups, and other illegally armed groups involved in the nation’s armed conflict. However, after the 2016 signing of the peace accord between the Colombian government and the political arm of the FARC, transnational criminal organizations now work in concert with each other, or opposing each other for control of the illegal drug industry in Colombia.19 This new criminal paradigm in Colombia is, in many ways, far more complex than the construct in place prior to 2016, and has created new security challenges for the government.
PL
Kolumbia w okresie ostatnich pięćdziesięciu lat doświadczyła długiej i krwawej walki politycznej, w ramach tzw. pełzającej wojny domowej. W tym okresie komunistyczna partyzantka reprezentowana przez różne ugrupowania – Ruch 19 kwietnia (M-19), Narodowa Armia Wyzwolenia (ELN) czy wreszcie Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii (FARC), wielokrotnie próbowały obalić demokratycznie wybrany rząd, stosując brutalne metody walki, takie jak porwania dla okupu czy wymuszenia. Zamach terrorystyczny na Centrum Handlu Światowego we wrześniu 2001 roku był dodatkowym wzmocnieniem dla tych organizacji w ich krwawej walce z rządem. Autor charakteryzuje związane z atakiem na WTC konsekwencje dla bezpieczeństwa Kolumbii, wykorzystując dorobek Clausweitza czy Che Guevary. W zakończeniu wskazuje na współpracę regionalną w dziedzinie bezpieczeństwa jako jedną z metod walki z terroryzmem.
PL
Państwa bogate w zasoby ropy naftowej często muszą się mierzyć z negatywnymi dla ich wydajności gospodarczej konsekwencjami rozwoju opartego na surowcach naturalnych. Jednym z powodów jest fakt, że zwiększenie poziomu wydobycia w danym kraju często prowadzi do różnorakich zmian w jego polityce publicznej i zarządzaniu przychodami. Kolumbia to kraj, który spektakularnie zwiększył produkcję ropy o prawie 500 tysięcy baryłek dziennie w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Było to głównie efektem polityki silnie zorientowanej na przyciąganie inwestycji do sektora naftowego. Kraj jest obecnie czwartym co do wielkości producentem ropy w Ameryce Łacińskiej, odnotowując blisko dziesięć razy większe wartości eksportu niż pod koniec XX w. Gospodarcze skutki boomu naftowego są już widoczne, co stwarza wiele nowych wyzwań dla rządu. Konieczne jest szczególnie zapewnienie Kolumbii zrównoważonego rozwoju i ograniczenie wpływu spadających światowych cen ropy naftowej. Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań na temat wpływu rozwoju sektora ropy na gospodarkę kolumbijską w XXI w., ze szczególnym uwzględnieniem obecnej sytuacji.
EN
Oil-rich countries often face negative consequences of natural resources-led development on their overall economic performance. One of the reasons is that a country’s rising extraction rates frequently lead to various changes in its public policy and revenue management. Colombia has spectacularly increased its oil production by almost 500,000 barrels per day (bpd) in ten years, which was the effect principally of the implementation of strongly market-oriented petroleum policies in 2003. It is now the fourth largest crude producer in Latin America, registering nearly ten times more export sales than at the end of the 20th century. The economic effects of the oil-boom are already visible, which has created many new challenges the government must face in order to ensure sustainable development in the country, and to be able to mitigate the impact of the recently dropping world oil prices. The purpose of the article is to present the latest findings on the impact of the oil sector development on the Colombian economy in the 21st century, focusing especially on the current situation.
PL
Przesiedlenia w Kolumbii dotyczą ponad 10% ludności kraju, głównie mieszkańców obszarów wiejskich. Mimo że jest to jeden z najpoważniejszych problemów społecznych tego kraju, nie jest on znany szerszemu gronu odbiorców. Jednakże jego konsekwencje odczuwane są również w największych miastach, które przyjmują fale migrantów, a przez to rozwijają się w sposób niekontrolowany. Prowadzi to do zaburzenia funkcjonowania strefy miejskiej, wzrostu przestępczości, spadku poczucia bezpieczeństwa, wzrostu różnic społecznych i marginalizacji. Kolumbijscy artyści nawiązują do tych zjawisk, szczególnie dotyczących przesiedleń, ich podstawowych przyczyn i konsekwencji, podejmując tematy zbrojnej przemocy, starć między grupami powstańczymi, paramilitarnymi a siłami bezpieczeństwa, nielegalnego wydobycia surowców mineralnych i jego wpływu na gospodarkę. Ich prace ukazują nowe oblicze Kolumbii - mniej znane i marginalizowane. Niniejszy artykuł jest próbą analizy takich manifestacji artystycznych, według ich treści i formy, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu przedstawiania przesiedleńców – ofiar konfliktu.. Prace te wykonywane były przy współudziale przesiedleńców i miały również cele terapeutyczne
EN
Forced displacement in Colombia afflicts more than 10% of its total population, and despite being one of its greatest social problems, it is a somewhat unknown condition that occurs mainly in the most remote rural populations. However, its impact can be felt in large cities because of their excessive, disorderly and continued growth, lack of public safety, and the marked social difference between the privileged and the marginalized. Contemporary Colombian artists research, track and reflect on internal displacement, its consequences and main causes: the armed violence of the various insurgent groups as well as their confrontations with public security forces, the illegal exploitation of natural resources and its impact on the economy of the affected areas. Their works show us new realities of the marginalized and little-known country, focusing on the terms of constant movement and housing afflicting the displaced. This paper proposes a revision to these artistic manifestations according to some categories here established, from its poetic nature and the way the artists approach the issue of displacement, to works carried out with the victims and that in this interaction, make art a resilience mechanism for the victims of the armed conflict in Colombia.
PL
Artykuł bada, w jaki sposób zaangażowanie ludności lokalnej może przysłużyć się powstrzymywaniu lub rozwiązywaniu aktualnie trwających konfliktów. Autorka rozpatruje metody, dzięki którym mieszkańcy skutecznie tworzą spójne i pokojowo współżyjące społeczeństwo, analizując porównawczo trzy przykłady – Somalilandu, wyspy Idjwi w wschodnim Kongo oraz wiejskich społeczności w Kolumbii. Badania nad lokalnym zaangażowaniem mogą uzupełnić aktualne strategie budowania i utrzymywania pokoju wprowadzane przez organizacje międzynarodowe, które bardzo często pomijają ten aspekt, a w efekcie nie zapewniają długotrwałego pokoju.
EN
The article discusses how local engagement can contribute to preventing or ceasing ongoing conflicts. By the comparative analysis of three case studies – Somaliland, the Idjwi island in eastern Congo and Colombia, the author examines what methods do the local inhabitants use in order to successfully maintain peace and build a coherent society. The research on a bottom-up approach may supplement the strategies implemented by the international organisations of peace-building or peace-keeping missions, which usually neglect the engagement of local society and thus do not ensure sustainable peace.
EN
SCIENTIFIC OBJECTIVE: The objective of this paper is a comparative analysis of the migration policies applied by selected countries during the Covid-19 pandemic. RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem is the response of the given national authorities to the covid-19 pandemic, and the implementation of migration policies in Germany, the United States, Saudi Arabia and Colombia during the health crisis. We attempted to assess the efforts carried out by the authorities in the comparative perspective. We analysed policies directed not only at the reception of foreigners or the possible closure of borders, but also at the potential adaptation of immigrants and their access to health services in the host countries. EDUCTION PROCESS: The first part of the paper presents the impact of the Covid-19 pandemic on the global migration flows. This is followed by an analysis of migration policies implemented during the Covid-19 pandemic in selected countries. RESULTS OF THE RESEARCH ANALYSIS: The analysis showed significant differences between the countries studied: whilst the United States and Saudi Arabia adopted a restrictive strategy, the Federal Republic of Germany was guided by pragmatism, while Colombia embraced a surprisingly liberal course. The results obtained helped to identify the ways in which host countries responded to the crisis caused by the Covid-19 pandemic and to assess the effectiveness of the strategies implemented. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: The Colombian model, despite its relatively generous and liberal approach to immigrants, has proven to be the least effective due to the institutional weakness of the country, especially in terms of the quality of the health care system. It should also be noted that the Covid-19 pandemic is still pending, and the new refugee crisis in Europe triggered by the Russian aggression against Ukraine is creating new challenges in this regard.
PL
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest analiza polityk migracyjnych zastosowanych przez wybrane państwa w okresie pandemii COVID-19 w perspektywie porównawczej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemem badawczym jest odpowiedź poszczególnych rządów na wybuch pandemii COVID-19 i wdrożenie polityk migracyjnych w Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Arabii Saudyjskiej i Kolumbii w trakcie kryzysu zdrowotnego. Podjęto próbę oceny starań władz państwowych w ujęciu porównawczym. Przeanalizowano działania skierowane nie tylko na recepcję cudzoziemców czy ewentualne zamknięcie granic, ale także na potencjalną adaptację imigrantów i ich dostęp do służby zdrowia w krajach przyjmujących. PROCES WYWODU: W pierwszej części rozważań przedstawiono wpływ pandemii COVID-19 na globalne przepływy migracyjne. Następnie dokonano analizy polityk migracyjnych realizowanych w okresie pandemii COVID-19 w wybranych krajach. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza wykazała znaczące różnice między badanymi krajami – podczas gdy Stany Zjednoczone i Arabia Saudyjska przyjęły strategię restrykcyjną, Republika Federalna Niemiec kierowała się pragmatyzmem, Kolumbia zaś przyjęła zaskakująco liberalny kurs. Uzyskane wyniki pozwoliły na określenie sposobów reagowania państw przyjmujących imigrantów na kryzys wywołany pandemią COVID-19 oraz ocenę efektywności przyjętych strategii. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Model kolumbijski, mimo stosunkowo hojnego i liberalnego podejścia do imigrantów, okazał się najmniej efektywny z uwagi na słabość instytucjonalną tego państwa, szczególnie w zakresie jakości systemu opieki zdrowotnej. Należy również pamiętać, że pandemia COVID-19 trwa nadal, a nowy kryzys uchodźczy w Europie wywołany agresją rosyjską na Ukrainę tworzy nowe wyzwania w tym zakresie.
Bezpieczny Bank
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3
8-23
EN
The article presents key experience in the field of resolution from three non-European perspectives. The general overview of the cooperative banking system in Japan, Canada and Colombia is presented, followed by in depth characteristic of the resolution authority, policies, instruments as well as experiences in their application. The analysis is summarized by presenting directions of development in the field of supervision and resolution regime, currently being under development. Conclusions can be valuable material for both the cooperatives themselves and for entities responsible for supervision and shaping the regulatory environment.
PL
W artykule przedstawiono doświadczenia w obszarze resolution1, jakie płyną z analizy sektora banków spółdzielczych w trzech krajach pozaeuropejskich. Scharakteryzowano bankowość spółdzielczą w Japonii, Kanadzie i Kolumbii, ze szczególnym zaakcentowaniem roli i funkcjonowania organu resolution, instrumentów i procedur restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz doświadczenia w ich stosowaniu w tych krajach. Wnioski płynące z analizy tych doświadczeń mogą być wartościowym materiałem studyjnym dla polskich spółdzielców oraz podmiotów odpowiedzialnych za nadzór i kształtowanie otoczenia regulacyjnego w Polsce.
EN
At the end of the Cold War, the term "narcoterrorism" was coined. This concept originally meant ties between drug dealers and terrorist organizations and the countries of the Soviet bloc. The definition of this phenomenon, developed later, is ambiguous and means both methods attributed to terrorists, applied by drug cartels and the financing of their activities by terrorist groups through drug trafficking. This article deals with the first of these meanings and discusses the situation in two Latin American countries. The Colombian Medellin cartel was the first to use typical terrorist measures. Criminals carried out bomb attacks on public buildings, planes and attacks on politicians. In doing so, they wanted to achieve the goal of preventing the extradition of cartel leaders. Mass drug production has been going on since the 1930s in Mexico, but at the turn of 21st century, local criminal groups monopolized drug trafficking routes to the US. In 2006, an attempt by the state to combat this practice resulted in a long-term "drug war", in which several hundred thousand people were killed. There has also been an unprecedented increase in crime in the world, to the point where about 100 people are killed at the hands of the cartels in Mexico on a daily basis. The international community has almost unanimously labeled the activities of the Mexican drug cartels as terrorism. Only the opinion expressed in Mexican literature differed in that respect. The cooperation of these cartels with terrorist organizations turned out to constitute another threat to international security. This kind of cooperation can bring mutual benefits to terrorist groups and the countries supporting them – especially in the case of money laundering. The long-term operation of cartels has created the phenomenon of "drug culture" in Latin American communities, glorifying the terrorist activities of cartels and the figures of their leaders.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie zjawiska narkoterroryzmu w Ameryce Łacińskiej na przykładzie Kolumbii i Meksyku. Dla realizacji tego celu postawiono dwie hipotezy badawcze: nie istnieje jednolita definicja narkoterroryzmu oraz działania kolumbijskich i meksykańskich karteli narkotykowych można określić mianem narkoterroryzmu. Opracowanie w pierwszej kolejności prezentuje genezę terminu narkoterroryzm i problemy związane z brakiem jego jednoznacznej definicji. Samo pojęcie pojawiło się w użyciu u schyłku zimnej wojny i oznaczało pierwotnie związki handlarzy narkotykami z organizacjami terrorystycznymi i państwami bloku sowieckiego. Wypracowane później definicje tego zjawiska są o tyle niejednoznaczne, że oznaczać mogą zarówno stosowanie przez kartele narkotykowe metod przypisywanych terrorystom, jak również finansowanie swej działalności przez ugrupowania terrorystyczne poprzez handel narkotykami. Artykuł niniejszy dotyczy pierwszego z omawianych znaczeń. W kolejnym podrozdziale omówiono sytuację w dwóch państwach Ameryki Łacińskiej. Jako pierwszy po typowo terrorystyczne środki działania sięgnął kolumbijski kartel z Medellin. Przestępcy dokonywali ataków bombowych na budynki publiczne i samoloty oraz zamachów na polityków. W ten sposób chcieli osiągnąć cel, jakim było powstrzymanie ekstradycji przywódców kartelu. W Meksyku masowa produkcja narkotyków miała miejsce od lat 30. XX w., jednakże na przełomie XX i XXI w. działające pierwotnie lokalnie grupy przestępcze zmonopolizowały szlaki przemytu używek do USA. Podjęta przez państwo w 2006 r. próba zwalczenia tego procederu zaowocowała wieloletnią „wojną narkotykową”, w wyniku której śmierć poniosło kilkaset tysięcy osób. Nastąpił również niespotykany w skali świata wzrost przestępczości, do tego stopnia, że w Meksyku ginie z rąk karteli około 100 osób dziennie. W dalszej części artykułu zaprezentowano niemal jednogłośne uznanie przez społeczność międzynarodową działań karteli narkotykowych za terrorystyczne. Odmienne w tym względzie było tylko stanowisko piśmiennictwa meksykańskiego. Kolejnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa międzynarodowego okazała się współpraca tych karteli z organizacjami terrorystycznymi. Tego typu kooperacja może być bilateralnie korzystna dla obu stron, zwłaszcza w zakresie posiadanych przez wspierane przez niektóre państwa ugrupowania terrorystyczne możliwości prania pieniędzy. Długoletnie funkcjonowanie karteli wytworzyło w latynoamerykańskich społecznościach zjawisko „narkokultury”, gloryfikującej terrorystyczne działania karteli i postacie ich przywódców.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.