Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Komisja Wenecka
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The aim of the paper is to create an updated typology of soft law. It places soft law among mechanisms of a rather moral, sociological and political origin. This does not mean that it is completely irrelevant in legal terms, but the inclusion of the regulations of soft law in the framework of a “normative system” does not deserve to be taken into account i.a. due to the character of soft law (i.a. formulating the regulations in a general, imprecise manner, the uncertainty of introduced instruments, the lack of an obligatory force to implement them). This paper indicates the roles played by soft law in the international public law discourse. It also presents differences in their consideration on the grounds of the international law (including the Community law) as well as the internal law. Out of the whole catalogue of individual functions and tasks of soft law, special heed should be taken of the co-ordinating role of the mechanisms of soft law. Against this background, the paper makes a categorisation of the opinions of the Venice Commission in the framework of soft law. This is because they show the typical features of the mechanisms of that law: they play a binding role, relatively clarifying the international law, they are based on the undisputed authority of the creating entity. However, they are not subject to the forced implementation of them. In the conclusions of the paper, a chance, but also a fundamental threat related to the conduct of the international legal discourse on the basis of the mechanisms of soft law were indicated.
PL
Artykuł podejmuje próbę dokonania zaktualizowanej typologii prawa miękkiego. Sytuuje je w ramach mechanizmów bardziej o podłożu moralnym, socjologicznym i politycznym. Nie oznacza to braku jego prawnej relewantności, niemniej ujmowanie regulacji soft law w ramach „systemu normatywnego” nie zasługuje na uwzględnienie, m.in. z uwagi na specyfikę prawa miękkiego (m.in. formułowanie regulacji w sposób generalny i nieprecyzyjny, niepewność wprowadzanych rozwiązań, brak obligatoryjności ich wprowadzania). Wskazuje na funkcje pełnione przez soft law w międzynarodowym dyskursie z zakresu prawa publicznego. Przedstawia także różnice w ich ujmowaniu na gruncie prawa międzynarodowego (również wspólnotowego) oraz wewnętrznego. Spośród całego katalogu poszczególnych funkcji i zadań soft law, należy baczyć szczególnie na rolę koordynującą pełnioną przez mechanizmy prawa miękkiego. Na tym tle artykuł dokonuje kategoryzacji opinii Komisji Weneckiej w ramach prawa miękkiego. Wykazują one bowiem cechy typowe dla jego mechanizmów: pełnią rolę spajającą, względnie objaśniającą prawo międzynarodowe, opierają się na niekwestionowanym autorytecie podmiotu kreującego, nie są jednak objęte przymusową implementacją. W podsumowaniu wskazano zaś na szansę, ale też istotne zagrożenie związane z prowadzaniem międzynarodowego dyskursu prawnego w oparciu o powyższe instrumenty prawa miękkiego.
EN
The European Commission for Democracy Through Law was created in 1990 and for the last three decades has adopted a number of documents of related to electoral standards in democratic states. They include legal opinions on national laws (or draftlaws), as well as documents of a more general nature, concerning specific topics (studies, reports). In this article, the author aims at presenting the main documents that include the electoral standards developed by the Venice Commission. However, as the opinions of the Venice Commission are not binding, the second part of this contribution presents the way this contribution of the Venice Commission is taken into account in the jurisprudence of the European Court of Human Rights in cases concerning the alleged violations of the right to free elections.
PL
Europejska Komisja na rzecz Demokracji przez Prawo została stworzona w 1990 roku i w ciągu ostatnich trzydziestu lat przyjęła ona szereg dokumentów związanych ze standardami prawa wyborczego w państwach demokratycznych. Są to opinie prawne o krajowych aktach prawnych (lub ich projektach), ale także dokumenty o charakterze ogólnym dotyczące określonych kwestii (studia, raporty). Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie podstawowych dokumentów zawierających standardy w zakresie standardów prawa wyborczego wypracowanych przez Komisję Wenecką. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że opinie Komisji Weneckiej nie mają charakteru wiążącego, druga część niniejszego opracowania przedstawia w jaki sposób dorobek Komisji Weneckiej brany jest pod uwagę w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawach, w których zarzucono naruszenie prawa do wolnych wyborów.
PL
Niniejsza praca jest próbą ukazania aktywności Komisji Weneckiej względem Czarnogóry w latach 2011–2014. Komisja na rzecz Demokracji przez Prawo skupia swoją działalność przede wszystkim na prawie konstytucyjnym, analizując nie tylko projekty zmian w ustawach zasadniczych, ale także wszelkie poprawki do konstytucji oraz inne akty prawne związane z zasadniczym porządkiem ustrojowym. Opisywane w tekście działania Komisji odnoszą się do Czarnogóry, będącą demokracją parlamentarną, której ustrój polityczny reguluje Konstytucja z 2007 r. Państwo to ubiega się o członkostwo w Unii Europejskiej, która rozpoczęła negocjacje akcesyjne w czerwcu 2012 r. Jednak w kwestii dostępowania do standardów europejskich jest jeszcze wiele kwestii, które wymagają znacznej uwagi, by osiągnąć pożądany stan, zgodny z normami funkcjonującymi na Zachodzie Europy. Pierwsza część tekstu to wprowadzenie do tematyki działalności Komisji Weneckiej. Druga część dotyczy aktywności Komisji w kwestiach pomocy prawnej i jej misji na rzecz poprawy standardów demokratycznych i ochrony praw człowieka. Trzecia część tekstu to próba zaprezentowania wpływu Komisji Weneckiej, poprzez jej opinie i zalecenia, na proces prawodawczy Czarnogóry. Skoncentrowano się w nim na aktywności Komisji oraz jej ewentualnego wpływu na poprawę przestrzegania standardów demokratycznych w Czarnogórze. Myśl końcowa stanowi z kolei próbę wyciągnięcia wniosków z przeanalizowanego materiału.
EN
This paper is an attempt to show the activity of the Venice Commission regarding Montenegro in 2011–2014. The Commission for Democracy through Law focuses its activity primarily on constitutional law, analyzing not only draft amendments to fundamental law, but also all amendments to the constitution and other legal acts related to the fundamental system order. The actions of the Commission described in the text refer to Montenegro, which is a parliamentary democracy, the political system of which is governed by the 2007 Constitution. The state is applying for membership in the European Union, which began accession negotiations in June 2012. However, there are still many issues in terms of compatibility to European standards, which require significant attention to reach the desired state, in line with the standards functioning in the West of Europe. The first part of the text is an introduction to the subject of the Venice Commission’s activities. The second part deals with the Commission’s activities in matters of legal aid and its mission to improve democratic standards and the protection of human rights. The third part of the text is an attempt to present the influence of the Venice Commission, through its opinions and recommendations, on the legislative process of Montenegro. It focused on the Commission’s activities and its possible impact on improving the observance of democratic standards in Montenegro. The final thought is in turn an attempt to draw conclusions from the analyzed material.
EN
The debate on the Constitutional Tribunal in Poland that has been going on in recent months concerns one of the principal foundations of a state governed by the rule of law: the place of the constitution in the system of sources of law and the related role of the constitutional judiciary in a political regime founded on the separation of powers. Throughout recurrent discussions in Poland since 1989 the axiom of the role of the constitution and the autonomy of the court adjudicating on the compliance of laws with the constitution, which is an element of the European and democratic constitutional tradition, has always remained intact. The current political debate would appear to undermine this axiom today. The constitutional judiciary is an important foundation of democracy; consequently the concern of European institutions about changes implemented in this area in any European state is not surprising. The European Union Commission, commonly referred to as the Venice Commission, plays a special role here. This role may be described as that of a specific body giving legal advice on matters of public law. The Commission acts at the request of an interested state or other European body. In its opinions it indicates certain substantive issues that are essential for ensuring the autonomy and impartiality of constitutional courts. Although the opinions of the Venice Commission are not binding, the soft law that the Commission makes is relevant not only for its member states but also for other states which work with it and which wish to be perceived as members of a community of states sharing ideals of human rights, democracy and the rule of law as set out by the Venice Commission. As a reputation-enhancing community, the Venice Commission provides an opportunity for states to participate in the preparation of these standards, at the same time treat the recommendations of the Commission as part of their sovereign responsibility for the shape of their legal system.
PL
Debata, jaka toczy się od kilku miesiącu wokół Trybunału Konstytucyjnego, dotyczy jednego z zasadniczych fundamentów państwa prawa, jakim jest miejsce konstytucji w systemie źródeł prawa i związana z tym rola sądownictwa konstytucyjnego w systemie ustrojowym opartym na podziale władz. W toku wielu dyskusji ustrojowych, jakie toczyły się w naszym państwie od 1989 r., aksjomat dotyczący roli konstytucji i autonomii sądu oceniającego zgodność prawa z konstytucją, jako należący do europejskiej i demokratycznej tradycji konstytucyjnej, był nietknięty. Trwająca debata polityczna wydaje się ten aksjomat podważać. Skoro mamy do czynienia z tak ważnym fundamentem demokracji, jakim jest sądownictwo konstytucyjne, trudno się dziwić zainteresowaniu instytucji europejskich zmianami dokonywanymi w tym obszarze w jakimkolwiek państwie europejskim. Szczególną rolę w tym obszarze pełni Komisja Rady Europy nazywana potocznie Komisją Wenecką. Można ją określić jako swoisty organ udzielający doradztwa prawnego państwom z zakresu prawa publicznego. Działa na wniosek danego państwa albo organów europejskich. Komisja wskazuje w swoich opiniach na cały szereg merytorycznych kwestii istotnych dla zapewnienie autonomii i bezstronności sądów konstytucyjnych. Opinie Komisji nie mają charakteru wiążącego. Mimo niewiążącego charakteru, tworzone przez Komisję wenecką soft law jest istotne nie tylko dla państw będących jej członkami, ale także dla państw współpracujących z Komisją. Państwa te bowiem chcą być postrzegane jako należące do wspólnoty państw przywiązanej do idei praw człowieka, demokracji i rule of law w granicach nakreślonych przez Komisję Wenecką. Jako reputation-enhancing community, Komisja Wenecka stwarza państwom możliwość współudziału w przygotowywaniu tych standardów, a zarazem traktowania rekomendacji Komisji jako części swojej suwerennej odpowiedzialności za kształt system prawnego.
EN
The conduct of free elections depends to a large extent on the efficient functioning of electoral bodies. The doctrine distinguishes a number of models of functioning of election administration bodies. The standards of functioning of electoral bodies at the European level are defined by the standards of the Venice Commission, and in particular the Code of Good Practice in Electoral Matters. In Poland, after World War II, the adopted model of election administration did not meet democratic standards. It was only after 1990 that the State Election Commission was established as a permanent body consisting exclusively of judges of the Supreme Court, Constitutional Tribunal and Supreme Administrative Court. This concept was abandoned in an atmosphere of massive criticism of the judiciary. Although the model adopted now does not directly violate international standards, it seems to be a step backwards from the regulations existing after 1990.
PL
Przeprowadzenie wolnych wyborów w dużej mierze uzależnione jest od sprawnie funkcjonujących organów wyborczych. W doktrynie wyróżnia się szereg modeli funkcjonowania organów administracji wyborczej. Standardy funkcjonowania organów wyborczych na poziomie europejskim, określają standardy Komisji Weneckiej, a w szczególności Kodeks Dobrej Praktyki w Sprawach Wyborczych. W Polsce, po II wojnie światowej przyjęty model administracji wyborczej nie spełniał standardów demokratycznych Dopiero po 1990 r. powołano Państwową Komisję Wyborczą jako stały organ, składający się wyłącznie z sędziów Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Od tej koncepcji odstąpiono w atmosferze zmasowanej krytyki środowiska sędziowskiego. Przyjęty obecnie model nie narusza wprawdzie wprost standardów międzynarodowych, ale wydaje się być krokiem wstecz w stosunku do regulacji istniejących po 1990 r.
EN
The functioning in practice of the independence of the public prosecutor’s office and individual prosecutors in Poland has been examined. First, the solutions adopted upon completion of the Round Table discussion are presented, taking into consideration the constitutional provisions then adopted. Next the European standards approved by European organisations and in particular the Committee of Ministers of the Council of Europe and the Venice Commission regarding assurance of the independence of the judiciary are discussed and confronted with the statutory solutions that have till date applied in Poland. A fair assessment of the functioning and the regime of the public prosecutor’s office has been made in the context of the implementation of the amendments of 2009 to the law on the public prosecutor’s office, showing that no further amendments to, or changes in the existing status quo are necessary. In the third part of the paper, the recent provisions adopted directly with regards to the independence of prosecutors and the public prosecutor’s office are presented, although their actual assessment will only be possible once the new law has come into force.
PL
W artykule zaprezentowano zagadnienia związane z funkcjonowaniem niezależności prokuratora i prokuratury jako jednolitego organu. W ramach uwag wprowadzających wskazane zostały rozwiązania, jakie w obrębie niezależności wypracowane zostały po zakończeniu obrad Okrągłego Stołu wraz z uwzględnieniem przyjętych w tym zakresie zapisów konstytucyjnych. Ponadto omówiono standardy europejskie przyjęte przez organizacje europejskie, w szczególności Komitet Ministrów Rady Europy i Komisję Wenecką, w zakresie zapewnienia niezależności funkcjonowania organów wymiaru sprawiedliwości z równoczesną konfrontacją przyjętych dotychczas przez Polskę rozwiązań ustawowych. Rzetelnie przedstawiono funkcjonowanie i ustrój prokuratury w kontekście realizacji postulatu niezależności wraz z wprowadzeniem nowelizacji z 2009 r. i zmianą ustawy o prokuraturze. Prowadzone rozważania w sposób w miarę jednoznaczny wskazały na wątpliwość potrzeby wprowadzania zmian w do stanu prawnego wypracowanego w 2009 r., a w części III publikacji zwrócono uwagę na przyjęte w Prawie o prokuraturze zapisy pozostające w bezpośrednim związku z niezależnością prokuratury i prokuratorów. Przy czym, jak przyjęto w wniosku końcowym, realna ocena wprowadzonych ustawą Prawo o prokuraturze rozwiązań będzie mogła nastąpić z chwilą wejścia ustawy w życie.
SK
Článok sa zaoberá právnym štatútom krajanov v kontexte moderného medzinárodného práva. Prvá časť publikácie je venovaná histórii. Moderná krajanská politika sa formovala postupne. Najprv sa zrodila solidarita medzi materskými krajinami a zahraničnými krajanskými komunitami na kresťanskej báze. Zodpovednosť materských krajín voči svojim etnickým krajanom žijúcim v zahraničí sa sformovala len ako druhý krok tejto politiky. Dnes môžeme hovoriť o renesancii tejto politiky na medzinárodnej úrovni. Medzinárodné právo však pozná len veľmi obmedzený počet právnych noriem o tejto problematike. Väčšina týchto dokumentov má charakter soft-law. Intenzívne diskusie o probléme krajanov vyprovokoval hlavne maďarský krajanský zákon z roku 2001. Hlavným produktom týchto diskusií bol dokument Benátskej komisie, ktorý opísal hlavné body a limity zodpovednosti materských krajín.
EN
The paper deals with the legal status of the compatriots in the context of modern international law. The first part of publication focuses on the history. Modern diaspora-policy has formed step by step. Firstly was born the solidarity between the kin-states and foreign compatriots communities on the Cristian basis. Responsibility of the kin-states towards their ethnical compatriots living abroad was only the second step in this process. Today we can speak about the real renessaince of this policy on the international level. But the international law know only very limited number of the legal norms about this problem. Majority documents have the soft-law character. Intensive discussion about the problem of the compatriots laws was provocated the Hungarian Status Law from 2001. The main product of these discussions is the Report of Venice Comission, which described the main points and limits of the kin-states responsibility.
PL
Artykuł poświęcony został statusowi prawnemu mniejszości narodowych w świetle współczesnego prawa międzynarodowego. Pierwsza część publikacji koncentruje się na historii. Nowoczesna polityka dotycząca mniejszości narodowych ewoluowała stosunkowo powoli. Początkowo można mówić o rozwoju solidarności między krajami macierzystymi a obcymi wspólnotami emigranckimi opartej na bazie chrześcijańskiej. Odpowiedzialność państw za rodaków mieszkających za granicą można potraktować jako drugi etap tej polityki. Współcześnie można mówić o renesansie tej polityki na szczeblu międzynarodowym. Prawo międzynarodowe obejmuje jednak bardzo ograniczony zestaw norm prawnych dotyczących wskazanej problematyki. Większość tych dokumentów ma charakter prawa miękkiego (soft law). Gorące dyskuje na temat polityki emigranckiej wzbudziło uchwalenie węgierskiej ustawy o mmniejszościach narodowych z 2001 r. Szczególne miejsce w tej dyskusji zajmował dokument Komisji Weneckiej opisujący główne punkty i granice odpowiedzialności państw za mniejszości narodowe.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.