Search results

1

„Strzeżcie się artystów przynoszących swe podarki”. Misja Krzysztofa Wodiczko

100%

Muzyczuk D.

Panoptikum

|

2008

|

issue 7(14)

205-223

EN

The article concerns projects of Krzysztof Wodiczko designed for public space. It shows how his works bring to light the excluded from the social life and criticize the rules that govern the existence of individuals within capitalist public space. His art is perceived through a general tendency in conceptual art toward more socially and politically conscious art. Moreover, Wodiczko’s public works and texts appear to precede Polish critical art as a genre and are seen as one of the most important voices in the postmodern critique of universalisms of modernity.

2

Likwidacja kultury wojny? O dyskusji wokół projektu Obalenie wojen Krzysztofa Wodiczki

75%

Wandzel A.

Przegląd Humanistyczny

|

2014

|

issue 6(447)

113-124

EN

My paper discusses the project The Abolition of War by Krzysztof Wodiczko – in which the artist focuses on militarization of public space and ideologies, e.g. through the transformation plan of the Triumphal Arc in Paris. I discuss critical opinions of Douglas . Fry, Adam Michnik, Rosalyn Deutsche and Adam Ostolski and try to indicate the advantages and disadvantages of Wodiczko’s project, as well as to determine which elements of his work should be subject to revision due to their utopian nature or not conforming to the current face of the war. At the same time I place the project in the context of a broader discussion on the relationship between culture and politics, the impact of public art on the social life and the characteristics of contemporary armed conflicts.

3

Participative Art: Delegated Performance versus Communal Engaged Performance Using the Example of Artistic Activities by Krzysztof Wodiczko and Paweł Althamer

51%

Jałowik D.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2018

|

vol. XX (XXIX)

159-171

EN

The author analyzes selected practices of two Polish world-renowned artists – Krzysztof Wodiczko and Paweł Althamer. What their activities with people have in common are their performative aspect and socio-political engagement. The artists do not put themselves in the center of attention. With regard to Krzysztof Wodiczko, the focus is on the stages of creation and presentation of the artist’s public projections on buildings and monuments in cities around the world. In turn, the emphasis of the analysis of Paweł Althamer is on his activities as a founder and co-participant of the Nowolipie Group, within the frames of which Althamer creates works with the members of Polish Society of Multiple Sclerosis. The works of Wodiczko and Althamer exemplify meaningful and popular contemporary participative practices. The latter are the topic of Claire Bishop’s book Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship (2012), in which Bishop develops the term “delegated performance”. Taking as her starting point the description of specific artistic phenomena, the author of the present article considers whether Bishop’s term is applicable to the artistic practices of Wodiczko and Althamer; she analyses the process of their activities and how they differ, as well as the role of the artists themselves and the participants indispensable for the project to take shape. Last but not least, the author considers the question of authorship and attribution of the works.

PL

Artykuł analizuje wybrane działania dwóch polskich artystów o światowej renomie – Krzysztofa Wodiczko oraz Pawła Althamera. Ich działania z ludźmi łączy aspekt performatywny oraz zaangażowanie w kwestie społeczno-polityczne. Artyści nie stawiają samych siebie w centrum zainteresowania. W przypadku Krzysztofa Wodiczko opisane są etapy powstawania i prezentacji odbywających się w miastach na całym świecie projekcji publicznych na budynkach oraz pomnikach. Z kolei w przypadku Pawła Althamera przywołane zostają przede wszystkim jego działania jako założyciela i współuczestnika Grupy Nowolipie, w ramach której Althamer tworzy prace z członkami Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego. Działania Wodiczko i Althamera to przykłady istotnych i jednocześnie popularnych w sztuce współczesnej praktyk partycypacyjnych. Te ostatnie są tematem wydanej w 2012 roku książki Claire Bishop Sztuczne piekła. Sztuka partycypacyjna i polityka widowni, w której został rozwinięty termin „performans delegowany”. Autorka artykułu, wychodząc od opisu konkretnych zjawisk, zastanawia się, na ile ten termin przystaje do praktyki artystycznej Wodiczko i Althamera, analizuje przebieg ich działań, różnice, które między nimi istnieją, rolę niezbędnych do ich zaistnienia uczestnika oraz artysty, a także kwestię autorstwa czy atrybucji prac.

Refine search results

1 Art Inquiry. Recherches sur les arts

1 Panoptikum

1 Przegląd Humanistyczny

1 Jałowik D.

1 Muzyczuk D.

1 Wandzel A.

1 2018

1 2014

1 2008

„Strzeżcie się artystów przynoszących swe podarki”. Misja Krzysztofa Wodiczko

Likwidacja kultury wojny? O dyskusji wokół projektu Obalenie wojen Krzysztofa Wodiczki

Participative Art: Delegated Performance versus Communal Engaged Performance Using the Example of Artistic Activities by Krzysztof Wodiczko and Paweł Althamer