Search results

1

Mikrowywiady: Kazimierz Kutz: Związek człowieka z językiem jest tak organiczny, że nie wolno tego rozcinać. I dlatego moje filmy są w gwarze. Krzysztof Zanussi: To się nazywa Obce ciało – w obronie kobiet przed feministkami. Maciej Pieprzyca: Po prostu przyjechali na Śląsk, bo odnaleźli fotogeniczną scenerię, zwłaszcza jak chce się opowiadać o biedzie i braku perspektyw. Magdalena Piekorz: Należy podejmować decyzje ryzykowne, bo tylko to daje możliwość wyjścia ponad przeciętność. Bartek Konopka: Zwierzęta dają kosmiczną perspektywę dla opisu kondycji człowieka.

100%

Kutz K., Zanussi K., Pieprzyca M., Piekorz M., Konopka B., Tambor J., Tambor A.

Postscriptum Polonistyczne

|

2010

|

issue 1(5)

205-216

EN

We are treated with a series of short interviews with directors representing older and younger generations (K. Kutz, K. Zanussi, M. Pieprzyca, M. Piekorz, B. Konopka) who comment on contemporary Polish cinema with a focus on the cinema of Silesia, as well as their own productions and future plans.

2

Obce ciało Krzysztofa Zanussiego — dotknięcie mistyki

89%

Lis M.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2016

|

vol. 22

|

issue 48

569-578

EN

Krzysztof Zanussi in his films has been exploring several themes from ethical and theological perspectives. His recent film, Obce ciało (Foreign Body), an analysis of conflict between faith in God and atheism and between a modern multinational corporation, symbolized by Kris, and Angelo, a man faithful to his catholic convictions, is in fact a story on dark night of the soul, described by St. John of the Cross. Main figures of the film are experiencing presence or absence of God: for Angelo, sure of his faith, serious doubts come when his close friend Kasia decides to become a nun. For Adam, struggling for his father’s life, who refuses image of God lacking of mercy, an unexpected answer comes: a miracle saves the life of his father. Zanussi’s philosophical-anthropological treatise, with theological foun- dations, reveals not only possible attitudes of his protagonists towards God, but suggests also how God can act in their lives.

PL

Krzysztof Zanussi w swoich filmach podejmuje od samego początku tematykę etyczną, często jednak z istotnymi odniesieniami do teologii. Jego najnowszy film, Obce ciało (2014), analiza sporu pomiędzy postawą wiary w Boga a ateizmem oraz między ponadnarodową korporacją, symbolizowaną przez Kris, a Angelo, człowieka wiernego swoim katolickim poglądom, jest w gruncie rzeczy opowieścią o nocy ciemnej, tak jak ją opisał św. Jan od Krzyża. Protagoniści doświadczają obecności bądź nieobecności Boga (Deus absconditus): Włoch Angelo, początkowo pewny swej wiary, przeżywa poważne wątpliwości, gdy jego bliska przyjaciółka Kasia postanawia wstąpić do klasztoru. Adam, walczący o życie ciężko chorego ojca, odrzucający obraz Boga niemiłosiernego, doświadcza nieoczekiwanej odpowiedzi: cud ratuje życie ojca. Filozoficzno-antropologiczny traktat Zanussiego, oparty na filozoficznych podstawach, odsłania nie tylko możliwe postawy głównych bohaterów wobec Boga, ale także sugeruje Jego działanie w ich życiu.

3

Zagraniczna twórczość Krzysztofa Zanussiego w okresie PRL-u. Konteksty i konsekwencje współpracy z niemieckimi producentami telewizyjnymi

88%

Ciszewska E., Kasprzak M.

Kwartalnik Filmowy

|

2018

|

issue 103 Młode kino polskie - konfrontacja pokoleń

138-153

PL

Artykuł ma na celu przybliżenie kontekstów zagranicznej twórczości Krzysztofa Zanussiego oraz polskiej recepcji prasowej jego filmów z tamtego okresu. Efekty współpracy Zanussiego z niemieckimi producentami (firmami produkcyjnymi i stacjami telewizyjnymi) w większości były niedostępne dla polskich widzów i pomijane w polskim piśmiennictwie filmowym, co doprowadziło do wykształcenia się niepełnej – czy wręcz przekłamanej – sylwetki twórczej reżysera. Skutkowało to istotnym przesunięciem recepcji sylwetki samego Zanussiego i osłabieniem jego pozycji w polu polskiej kinematografii

EN

The article aims to bring the context of foreign creativity of Krzysztof Zanussi and the Polish press reception of his films from that period. The effects of Zanussi’s cooperation with German producers (production companies and television stations) were mostly unavailable to Polish viewers and omitted in Polish film literature, which led to the development of an incomplete – or even distorted – creative figure of the director. This resulted in a significant shift in the reception of Zanussi’s work and weakening his position in the field of Polish cinematography.

4

Film Music and the Crystal-Image in Krzysztof Zanussi’s The Structure of Crystal

76%

Boczkowska E.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 12

165-180

EN

Krzysztof Zanussi’s 1969 debut feature film, The Structure of Crystal (Struktura kryształu), revolves around two scientists with opposing worldviews-one rooted in ethical integrity and the other driven by conformism. These polarities are reflected in Gilles Deleuze’s notion of the crystal-image, which I apply to Wojciech Kilar’s music for the film. I argue that Kilar’s underscoring continuously reshapes the grounds of understanding between the antagonistic worldviews at the film’s core, ultimately to deliver a powerful critique of the social reality of post-1968 Poland.

PL

Muzyka filmowa i obraz-kryształ w Strukturze kryształu Krzysztofa Zanussiego Tematyka debiutanckiego filmu fabularnego Krzysztofa Zanussiego Struktura kryształu (1969) koncentruje się wokół dwóch naukowców o przeciwstawnych poglądach: jeden z nich charakteryzuje się integralnością etyczną, podczas gdy drugi kieruje się konformizmem. Polaryzacje te znajdują odzwierciedlenie w koncepcji obrazu-kryształu Gillesa Deleuze’a, którą wykorzystano w prezentowanym artykule w odniesieniu do ścieżki dźwiękowej Wojciecha Kilara. Autorka uzasadnia tezę o skomponowaniu muzyki tła w sposób umożliwiający przekształcanie płaszczyzny porozumienia między leżącymi u podstaw filmu antagonistycznymi światopoglądami, co ostatecznie prowadzi do ukazania ostrej krytyki społecznej rzeczywistości Polski po 1968 roku.

5

Filmowiec nie może działać wyłącznie lokalnie. Z Krzysztofem Zanussim o współpracy z kinematografią niemiecką rozmawia Ewa Ciszewska

75%

Zanussi K., Ciszewska E.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2018

|

vol. 23

|

issue 32

EN

The paper presents an interview with Krzysztof Zanussi (born 17 June 1939), one of the most renowned award-winning Polish film directors. Some of his numerous films for television and cinema have been made in co-operation with German producers, including Manfred Durniok. His film Roads in the Night (Wege in der Nacht, 1979) was presented in 1980 in Cannes as part of the section “Un certain regard”. In Germany, Zanussi filmed not only some of his own screenplays, such as Imperative (Imperativ, 1982 – Special Jury Prize at the Venice International Film Festival in 1982), but also adaptations of Polish and German literature, for example House of Women (Haus der Frauen, 1977) based on a play by Zofia Nałkowska and Bluebeard (Blaubart, 1983) based on a novel by Max Frisch. In addition to those productions, he concurrently made films in Poland. Director of the TOR Film Studio since 1979. He produced films by such directors as Krzysztof Kieślowski and Agnieszka Holland. He currently works on a feature film entitled Ether.

6

Modernity and existence from a semiotic angle. The Voyeurism of the City in Struktura kryształu (1969), a film directed by Krzysztof Zanussi

63%

Kaźmierczak M.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2017

|

vol. 22

|

issue 31

103-112

EN

Krzysztof Zanussi’s Struktura kryształu [The Structure of Crystals] is a film not only semiotically but also mythologically rich, in the context of myths as understood and proposed by Roland Barthes. The article explores the binary nature of the film’s symbolic layer, built upon the two distinct life realities: the metropolitan vs the rural, the prestige of an academic career vs the simplicity of a family life that the main characters chose for themselves.

7

Recepcja młodzieży na podstawie filmów Krzysztofa Zanussiego i Jana Komasy

54%

Jaracz M.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2016

|

vol. 8

|

issue 1

EN

The text is an approximation to the question of a reception of youth in Krzysztof Zanussi’s and Jan Komasa’s movies. The selection of directors aimed to show the image of a young from different time’s and generation’s perspectives. It made possible to select main tendencies connected with a young stage of life over years. At the beginning the text recalls the work of one of the so called Cinema of moral anxiety’s creators – Krzysztof Zanussi. The content shown in his movies, such as is Illumination, shows the image of young intellectuals. Their contemporary generation identified themselves with this group, looking for the truth and the sense of life in a mendacious reality of communist Poland. The fact that the Zanussi observation are still up‑to‑date is confirmed in Sala samobójców by a director that belongs to a young generation of moviemakers – Jan Komasa, who depicted the nowadays teenagers. The movie shows that the form of youthful quests changed in a significant manner, and that together with a changing world, new dangers appeared.

Refine search results

2 Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

1 Kwartalnik Filmowy

1 Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

1 Postscriptum Polonistyczne

1 Roczniki Humanistyczne

1 Studia Socialia Cracoviensia

2 Ciszewska E.

2 Zanussi K.

1 Boczkowska E.

1 Jaracz M.

1 Kasprzak M.

1 Kaźmierczak M.

1 Konopka B.

1 Kutz K.

1 Lis M.

1 Piekorz M.

1 Pieprzyca M.

1 Tambor A.

1 Tambor J.

1 2020

2 2018

1 2017