Search results

1

„Świat rozumem jest rządzony”. Pojęcie Bożej opatrzności w "De ira Dei" Laktancjusza

100%

Ostrowski G.

Vox Patrum

|

2010

|

vol. 55

499-509

EN

Lattanzio è uno dei più grandi scrittori africani del III-IV secolo. In termini di stile, linguaggio e di qualità letterarie ha superato di gran lunga i suoi contemporanei, ma è rimasto un teologo mediocre. Nei suoi scritti si riferiva più volentieri alla filosofia che alla fede. Breve e poco significativa, l’opera De ira Dei, il cui tema centrale è l’ira di Dio, contiene numerosi contenuti e indicazioni su ciò che costituisce l’idea principale delle opere di Lattanzio, che è la verità della Provvidenza divina. l’Autore inserisce questo tema in un più ampio contesto filosofico. Lo scrittore fa riferimento agli antichi pensatori greci che confermavano filosoficamente che il mondo è stato creato in modo saggio e così è governato, ma fa riferimento anche a quelli che affermavano che la Provvidenza non esiste. Lattanzio conferma che il mondo era costituito secondo un piano specifico. La Provvidenza, di un solo Dio, regola il mondo; governa tutta la creazione. La Provvidenza divina non solo ha dato l’esistenza alla creazione, ma ne consente la continuazione. L’Autore del De ira Dei sottolinea qualcosa che i filosofi antichi non hanno visto affatto, richiama l’attenzione sull’amore che Dio riversa sulla creazione, e in particolare sulla razza umana. Lattanzio spiega che il male esistente nel mondo non compromette la verità della Provvidenza di Dio e della sollecitudine di Dio verso il mondo. Il male resta nel mondo perché possa rivelare meglio il bene. Invece, il rifiuto della Provvidenza di Dio dovrebbe essere collegato con la negazione della verità dell’esistenza di Dio.

2

Wizja Konstantyna. Reinterpretacja

84%

Ziółkowski A.

Vox Patrum

|

1983

|

vol. 4

200-215

EN

This article aims at demonstrating the basic concordance of testimony concerning the vision of Constantine the Great, provided by Laotantius and Eusebius.

3

Problematyka wcielenia Syna Bożego w „Divinae Institutiones" Laktancjusza

84%

Wojtczak J. A.

Vox Patrum

|

2000

|

vol. 38

121-124

EN

Quaestio de Dominica Incarnatione iam antiquorum christianorum animos tum movebat tum incitabat, quod hoc vere magnum Mysterium ab illorum temporum hominum mentibus et cogitandi modo plane diuque abhorrebat. Quin immo, discrepantibus virorum doctorum sententiis mox factum est, ut multae eaeque turpissimae haereses orerentur, ambiguis vero enuntiationibus et dictis crebrescentibus haec periculosa et animis vere letalis pestis latius in dies grassaretur.

4

Lactantius and “ressourcement”: Going to the sources of religious liberty in the civic order

84%

Coleman A. P.

Vox Patrum

|

2014

|

vol. 61

209-219

PL

Laktancjusz, jako uznany retor, piastował urzędowe stanowiska w okresie panowania Dioklecjana (284-305) i Konstantyna (306-337). Był również obecny w Nikomedii, gdy zimą roku 302/303, Dioklecjan wezwał do rozwiązania „problemu chrześcijaństwa”. Szyderstwa i pogarda, które docierały do Laktancjusza, skłoniły go do napisania wielkiej chrześcijańskiej apologii – Divinae Institutiones. Atmosfera prześladowania, która towarzyszyła powstaniu Institutiones bez wątpienia skłoniła apologetę do dyskusji o wolności religijnej, nie tylko jako ogólnym prawie chrześcijan, ale jako podstawowym prawie osoby ludzkiej. Prezentowany artykuł ukazuje argumenty Laktancjusza za wolnością religijną w porządku świeckim oraz dowodzi, że wiara Laktancjusza w potrzebę wolności dokonywania czynności religijnych determinuje jego afirmację wolności religijnej jako takiej. Artykuł analizuje także użycie pism Laktancjusza w katolickiej nauce społecznej i stwierdza, że soborowe nauczanie Kościoła katolickiego na temat wolności religijnej jest przykładem nie tylko rozwoju doktrynalnego, ale autentycznego powrotu do nauczania Ojców.

5

Hermes Trismegistos według Marsilia Ficina. Argumentum – przekład i komentarz

83%

Jagiełło M.

Roczniki Humanistyczne

|

2021

|

vol. 69

|

issue 3

31-46

EN

The so-called Corpus Hermeticum has had a long history of translations, initiated by Marsilio Ficino’s Latin version of the Greek original he prepared in 1463. So far Polish translations of the entire text remain rather less precise due to the fact that they are third-degree translations mediated by translations into other modern languages from the Latin version. Ficino’s Latin translation had an introduction, in which he laid out both the ancient and early Christian tradition regarding Hermes Trismegistus. The presented article provides a commentary to Ficino’s introduction and gives the Polish audience an opportunity to have all pieces of information that Ficino had access to in order to understand the knowledge of the time. Further, this paper presents the new Polish translation of Ficino’s introduction.

PL

Tak zwany Korpus Hermetyczny doczekał się już wielu przekładów, między innymi na język polski, choć polskie przekłady powstawały głównie na podstawie wcześniejszych tłumaczeń na inne języki nowożytne, którym pośredniczyła wersja łacińska. Długą tradycję przekładów tego filozoficzno-mistyczno-ezoterycznego dzieła zapoczątkował Marsilio Ficino w 1463 r., dokonując tłumaczenia z greki na łacinę. Łacińska wersja Korpusu do 1585 r. doczekała się aż szesnastu edycji. Nie wszystkie wydania uwzględniały również wstęp, którym Ficino opatrzył swój przekład. W owym wstępie Ficino odwołuje się do znanej mu tradycji o boskim mędrcu-proroku – zarówno antycznej, jak i wczesnochrześcijańskiej. W niniejszej pracy Ficinowski wstęp do Korpusu Hermetycznego został opatrzony własnym komentarzem wstępnym, który daje polskiemu czytelnikowi możliwość zapoznania się z ówczesnym stanem wiedzy na temat Hermesa Trismegistosa oraz interpretacją tejże wiedzy. Następnie zaprezentowane zostaje nowe polskie tłumaczenie oryginalnego wstępu Ficina, w którym tenże streścił dla swego zleceniodawcy, Kosmy Medyceusza, dostępne mu informacje o Hermesie Trismegistosie, a jednocześnie ukierunkował chrześcijańską recepcję antycznego hermetyzmu od renesansu aż do oświecenia.

6

Feniks w literaturze wczesnochrześcijańskiej

67%

Wójtowicz H.

Vox Patrum

|

1984

|

vol. 6

376-383

EN

Auctor da ava Phoenice apud antiquos scriptores christianos breviter narrat.

7

„Czyż i Afryka nie jest pełna ciał świętych męczenników?” (Augustyn, Ep. 78, 3). Męczeństwo jako rys duchowości Afryki Północnej.

67%

Wysocki M.

Vox Patrum

|

2019

|

vol. 72

203-218

EN

Certainly one of the greatest phenomena of Christianity are the masses of martyrs who gave and still give their lives for Christ. In particular, martyrdom’s spirituality was characteristic of the first centuries of Christianity, and Roman Africa was undoubtedly the region that exceled in the number of martyrs, in the number of known acts of martyrdom and encouragements for martyrdom. In this article, based on existing ancient testimonies from the writings of Tertullian, Cyprian, the acts of the martyrs, Augustine, Arnobius and Lactantius, martyrdom is shown as one of the main features of North African spirituality.

PL

Z pewnością jednym z największych fenomenów chrześcijaństwa są rzesze męczenników, którzy oddawali i oddają swe życie za Chrystusa. W sposób szczególny duchowość męczeńska była charakterystyczna dla pierwszych wieków chrześcijaństwa, a regionem, który przodował w ilości męczenników, liczbie znanych opisów męczeństwa oraz zachęt do męczeństwa, była niewątpliwie Afryka Rzymska. W niniejszym artykule, na podstawie istniejących świadectw starożytnych z pism Tertuliana, Cypriana, akt męczenników, Augustyna, Arnobiusza i Laktancjusza, ukazane zostały przejawy męczeństwa jako jednej z głównych cech duchowości Afryki Północnej.

8

Polemika Euzebiusza z Cezarei z Sossianusem Hieroklesem na temat porównania Apoloniusza z Tiany i Chrystusa jako reprezentantów kultury pogańskiej i chrześcijańskiej

67%

Tondera A.

Vox Patrum

|

2015

|

vol. 64

491-502

EN

In the period of the growing importance of Christianity the pagan culture put forward Apollonius of Tyana as its eminent representative and a rival of Christ. At the beginning of the “great persecution” of the Christians Sossianus Hierocles, a high official in the administration of Diocletian, published his anti-Christian tract called The Lover of Truth, in which he drew a formal comparison between Apollonius and Christ. This way he tried to exalt Apollonius and the authors of the stories about him and the followers of the pagan culture. On the other hand he wanted to humiliate Christ and his apostles and all the Christians. Eusebius of Caesarea, the Christian historian, wrote a treatise in answer, in which he submitted the imagine of Apollonius, used by Hierocles in his anti- Christian propaganda, to a critical examination. His historical and philosophical critique reverses the objections of the adversary and shows some elements of pagan culture, represented by Apollonius, which should pass away.

Refine search results

7 Vox Patrum

1 Roczniki Humanistyczne

1 Coleman A. P.

1 Jagiełło M.

1 Ostrowski G.

1 Tondera A.

1 Wojtczak J. A.

1 Wysocki M.

1 Wójtowicz H.

1 Ziółkowski A.

1 2021

1 2019

1 2015

1 2014

1 2010

1 2000

1 1984

1 1983

„Świat rozumem jest rządzony”. Pojęcie Bożej opatrzności w "De ira Dei" Laktancjusza

Wizja Konstantyna. Reinterpretacja

Problematyka wcielenia Syna Bożego w „Divinae Institutiones" Laktancjusza

Lactantius and “ressourcement”: Going to the sources of religious liberty in the civic order

Hermes Trismegistos według Marsilia Ficina. Argumentum – przekład i komentarz

Feniks w literaturze wczesnochrześcijańskiej

„Czyż i Afryka nie jest pełna ciał świętych męczenników?” (Augustyn, Ep. 78, 3). Męczeństwo jako rys duchowości Afryki Północnej.

Polemika Euzebiusza z Cezarei z Sossianusem Hieroklesem na temat porównania Apoloniusza z Tiany i Chrystusa jako reprezentantów kultury pogańskiej i chrześcijańskiej