Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Lenica Jan

Sort By:

Limit search:

Metafizyka w „Labiryncie” Jana Lenicy

100%

Hendrykowski M.

Kwartalnik Filmowy

2016

issue 96 Film i metafizyka

165-174

W tekście poświęconym „Labiryntowi” (1962) Jana Lenicy autor – za pomocą serii mikronaliz skoncentrowanych na funkcji semantycznej poszczególnych elementów (akcja, fabuła, narracja, bohater, postaci, muzyka itp.) – odkrywa nowe pokłady interpretacyjne tej słynnej krótkometrażówki. Hendrykowski wskazuje na związki łączące arystotelesowską poetykę tego filmu z oryginalną wizją współczesnej cywilizacji. W konkluzji czytamy: „Animator posiada zdolność oswobodzenia własnej wyobraźni od tego, co byłoby dla niej skrępowaniem, obciążeniem i uwięzieniem. W tym celu używa języka ruchomych obrazów wyposażonych w moc symboliczną, zdolnych przedstawiać rzeczy, jakimi są naprawdę. Jako artystę kina nie ogranicza go ani wykreowany świat, ani prawa fizyczne, które rządzą filmowaną (fotografowaną) in crudo rzeczywistością, ani ciało aktora wykonawcy”.

In the article on ‘The Labyrinth’ (1962) by Jan Lenica, Hendrykowski – with the help of a series of micro-analyses focused on the semantic functions of individual elements (action, plot, narrative, protagonist, characters, music etc.) – discovers new layers of interpretation of this famous short feature film. The author points to the links between the Aristotelian poetics of this film with the original vision of modern civilization. He concludes that: ‘The animator has the ability to free his imagination from that which binds and restricts it. In order to do it he uses the language of moving images loaded with symbolic meaning, images that can show things as they really are. As a cinema artist he is not limited by the world created, or the laws of physics that govern the filmed (photographed) “in crudo” reality, nor by the body of the actor’.

Ekscytująca zagadka polskiej animacji

75%

Wells P.

Kwartalnik Filmowy

2012

issue 77-78

298-303

Paul Wells considers the filmmakers and their work representing the so-called golden age of Polish animation (among other works of Jan Lenica, Walerian Borowczyk, Witold Giersz, Daniel Szczechura and Ryszard Czekała) and concludes that the art was radically involved in historical perturbations, and at the same time also contributed to the redefinition of cultural expression. Wells, gazing from the perspective of the West, sees Polish animators as artists who do not simply give vent to their imagination through their art, but who also become the exponents of a kind of passion, emerging at the interface between various latent tensions present in the nation (for example, between firmly rooted Catholicism, the dark echo of the Holocaust and the impact of Soviet communism). Wells states that it is a passion of life force itself, that, since the mid-1950s, still drives the stylized irony of Polish animation.

Refine search results

2 Kwartalnik Filmowy

1 Hendrykowski M.

1 Wells P.

1 2016

1 2012

Search results

Metafizyka w „Labiryncie” Jana Lenicy

Ekscytująca zagadka polskiej animacji