W dniach 16-17 września 2011 r. odbył się w Rydze pod hasłem „Historia Łotwy: stan obecny, problemy i perspektywy” I Kongres Historyków Łotewskich. Jako cele kongresu sformułowano rozpoznanie problemów łotewskich badań historycznych w ostatnich dwudziestu latach oraz priorytetowych kierunków badań, jak również poszukiwanie nowych punktów ciężkości i obszarów zainteresowania łotewskiej nauki historycznej. Przedmiotem artykułu są zagadnienia rozwoju historiografii na Łotwie, a także przygotowanie i przebieg Kongresu Historyków Łotewskich. Daje on też przegląd najważniejszych osiągnięć jak również największych problemów łotewskiej nauki historycznej, jak na przykład dominacja historii politycznej XX w., brak akademickich dyskusji, brak metodyki nauczania historii i inne. I Kongres Historyków Łotewskich był wydarzeniem znaczącym dla rozwoju łotewskiej nauki historycznej, nawet jeśli nie zaproponował konkretnych propozycji rozwiązania istniejących problemów czy też nie powołał zespołów roboczych w tym celu.
Prace nad projektem „Słownika historyczno-geograficznego Inflant Polskich do 1772 r.” zostały rozpoczęte w 2006 r. w toruńskim Zakładzie Historii Pomorza i Krajów Bałtyckich Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. Wspomniany „Słownik” jest częścią wielkiego projektu noszącego nazwę „Słownika historyczno-geogra/ cznego ziem polskich” (autorstwa Karola Buczka), którego część średniowieczna jest realizowana od 1958 r. pod egidą Polskiej Akademii Nauk. „Słownik historyczno-geograficzny Inflant Polskich” jest pierwszym słownikiem z tej serii, poświęconym obszarowi, który znajduje się obecnie poza współczesnymi granicami Polski. Funkcjonująca od drugiej połowy XVII w. nazwa Inflanty Polskie odnosi się do Łatgalii, krainy historycznej współczesnej Łotwy, położonej w jej południowo-wschodniej części. Ziemie te, w XIII-XVI w. należące do zakonu inflanckiego i arcybiskupów ryskich, przeszły pod zarząd państwa polsko-litewskiego dopiero w drugiej połowie XVI w. i pozostawały w jego granicach do pierwszego rozbioru (1772). Prowadzona na potrzeby „Słownika” kwerenda obejmuje materiał średniowieczny, w większej części wydany już drukiem, źródła nowożytne (głównie archiwalia z XVII-XVIII w., w tym niezwykle cenne księgi grodzkie dyneburskie, przechowywane obecnie w Rydze), ponadto uwzględnia wyniki prac archeologicznych prowadzonych na obszarze Łatgalii. „Słownik” zawiera hasła poświęcone poszczególnym punktom osadniczym (osady miejskie i wiejskie, folwarki itd.), obiektom / zjogra/ cznym (rzeki, jeziora, bagna, kompleksy leśne itd.) oraz jednostkom terytorialno-administracyjnym. Wewnętrzny układ poszczególnych haseł odpowiada modelowi przyjętemu podczas prac nad słownikami z serii „Słownika historyczno-geograficznego ziem polskich w średniowieczu”. Publikacja „Słownika” jest przewidywana w dwojakiej postaci: tradycyjnej książki oraz bazy danych w internecie, zawierającej wszystkie materiały zgromadzone podczas kwerendy prowadzonej na potrzeby „Słownik”. Prace nad „Słownikiem” planuje się zakończyć w 2014 r.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.