Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Lidia Zielińska

Sort By:

Limit search:

„Nie podoba mi się to…”, czyli problematyka społeczna w twórczości Lidii Zielińskiej

100%

Świdnicka I.

Polski Rocznik Muzykologiczny

2022

vol. 20

99-113

Lidia Zielińska is said to be “a master of combining classical instruments with electronics”, but it would be equally appropriate to say that for several years she has also been a master of combining/associating her compositions with important social problems such: hate speech, pollution and degradation of the planet, failure to respect woman’s rights, dividing societies for political reasons or the issue of leaving, death taking its toll with increasing intensity recently. This article concerns a work “I do not like it” by Lidia Zielińska from 2018, which touches on a particularly difficult social problem, which is the growing aggression spreading, among others, in social media, having tragic consequences in the form of suicides of young people, stigmatized, excluded and ridiculed by their peers. The composer, deeply moved by this problem, wants to develop, in young people, but also in society in general, the awareness of the processes involved in the emergence of aggression, hatred and the awareness of what effects they can cause.

O Lidii Zielińskiej napisano, że jest „mistrzynią łączenia klasycznych instrumentów z elektroniką”, jednak równie właściwym byłoby stwierdzenie, że od kilku lat jest także mistrzynią łączenia/wiązania swych kompozycji z ważnymi problemami społecznymi, takimi jak: mowa nienawiści, zanieczyszczanie i degradacja planety, nierespektowanie praw kobiet, dzielenie społeczeństw z powodów politycznych czy problematyka odchodzenia, śmierci, zbierającej swe żniwo z coraz większym ostatnio natężeniem. Artykuł dotyczy w szczególności dzieła Lidii Zielińskiej pt. „Nie podoba mi się to” z roku 2018, dotykającego trudnego problemu społecznego, jakim jest rosnąca agresja, rozprzestrzeniająca się m.in. w mediach społecznościowych, będąca źródłem tragicznych wydarzeń, tj. samobójstw młodych ludzi, piętnowanych, wykluczanych i ośmieszanych przez rówieśników. Kompozytorka, głęboko poruszona tym problemem, pragnie swym utworem rozbudzić w młodych ludziach oraz w społeczeństwie świadomość istnienia procesów biorących udział w powstawaniu agresji i nienawiści oraz uświadomić odbiorcom, jakie skutki mogą te negatywne zjawiska wywołać.

Przez zabawę ku źródłom dźwięków - przyczynek do badań instalacji dźwiękowych w twórczości Lidii Zielińskiej

84%

Dziewanowska-Pachowska M.

Polski Rocznik Muzykologiczny

2022

vol. 20

114-131

Sound installations have been present in Polish music since the 1960s when the first “spatial-musical compositions” were presented by Zygmunt Krauze. His innovative activities hadn’t found followers in the Polish musical community for quite a while, but in the 1980s composers started to be more and more interested in multimedia forms engaging recipients into an active participation. Among these artists was Lidia Zielińska-a composer willingly exploring the sonoristic possibilities of both traditional instruments and electroacoustic ones. A big importance into the formation of her individual composition language was getting familiar with Raymond Murray Schafer’s ideas, meetings with this Canadian composer and promoting his thought into the Polish community. An important current of her creative activities were also the actions focused on children. All these mentioned aspects can be seen in her installations that-according to the assumptions of Łukasz Guzek, a researcher of 20th and 21st-century art-inextricably combine the questions of space and presence. In terms of sound, these projects and not-installation Zielińska’s creations merge into a coherent whole: a space to explore problems related to sound’s essence and sources, as well as acoustic ecology. This article describes in more detail the following sound installations of Lidia Zielińska, including their composition assumptions and way of realizing the elements characterising the installation forms: “Muzyka potencjalna [nr 1]”. “Spiskowa teoria dźwięku” (1988), “Projekt dla końca korytarza” (1994), “Alles gab’s schon mal” / “Wszystko już było” (2006), “Lutosławski DIY” (2013), “Plasterki muzyki” (2013), “Looks Chinese, Sounds Polish” (2013) and “Polish Sonorities” (2014).

Instalacje dźwiękowe są obecne w muzyce polskiej od lat 60. XX wieku, kiedy to swoje pierwsze kompozycje przestrzenno‑muzyczne zaprezentował Zygmunt Krauze. Choć innowacyjne działania Krauzego dość długo nie znajdowały naśladowców w polskim środowisku muzycznym, to już w latach 80. zainteresowanie kompozytorów formami multimedialnymi, angażującymi odbiorców do aktywnego uczestnictwa, znacznie wzrosło. Wśród twórców, którzy dostrzegli muzyczny potencjał nowej formy sztuki znalazła się Lidia Zielińska - chętnie eksplorująca możliwości sonorystyczne zarówno instrumentów tradycyjnych, jak i elektroakustycznych. W kontekście kształtowania jej indywidualnego języka kompozytorskiego ważną rolę odegrało także poznanie idei głoszonych przez Raymonda Murraya Schafera, spotkania z kanadyjskim kompozytorem oraz upowszechnianie jego myśli w polskim środowisku. Ważnym nurtem jej twórczej aktywności są także działania skierowane do dzieci. Wszystkie wymienione aspekty widoczne są w jej instalacjach, które - zgodnie z założeniami Łukasza Guzka, badacza sztuki XX i XXI wieku - nierozerwalnie łączą w sobie zagadnienia przestrzeni i obecności. Pod względem brzmieniowym projekty te stanowią spójną całość z pozainstalacyjną twórczością Zielińskiej, będąc przestrzenią eksplorowania zagadnień związanych z istotą i źródłami dźwięku, a także ekologią akustyczną. W artykule zostają dokładniej opisane następujące instalacje dźwiękowe Lidii Zielińskiej, z uwzględnieniem ich założeń kompozytorskich i sposobu realizacji elementów charakteryzujących formy instalacyjne: „Muzyka potencjalna [nr 1]”. „Spiskowa teoria dźwięku” (1988), „Projekt dla końca korytarza” (1994), „Alles gab’s schon mal” / „Wszystko już było” (2006), „Lutosławski DIY” (2013), „Plasterki muzyki” (2013), „Looks Chinese, Sounds Polish” (2013) oraz „Polish Sonorities” (2014).

Refine search results

2 Polski Rocznik Muzykologiczny

1 Dziewanowska-Pachowska M.

1 Świdnicka I.

2 2023

Search results

„Nie podoba mi się to…”, czyli problematyka społeczna w twórczości Lidii Zielińskiej

Przez zabawę ku źródłom dźwięków - przyczynek do badań instalacji dźwiękowych w twórczości Lidii Zielińskiej