Search results

1

Nagłówki psalmów (tituli psalmorum) w księdze Liturgii godzin. Kwestie redakcyjne

100%

Stefański J.

Teologia Praktyczna

|

2017

|

issue 18

163-180

EN

Numerous medieval breviary codices (and even earlier psalters) knew the practice of supplying an appropriate title (heading) at the beginning of the psalmody in order to facilitate the recitation of the offi ce in the Christological or ecclesial spirit. Post-Trident breviaries abandoned this tradition (with the exception of Cistercian breviaries which maintained an uninterrupted traditionof tituli psalmorum). The liturgical reform of Vaticanum II, mainly through the redaction work of Study Group III (De psalmis distribuendis) which was part of the Consilium team, resulted in furnishing each psalm with a title (heading) that states its content and signifi cance for the Christian life. Along with the title each psalm is also preceded by a short sentence which is a statement from the New Testament or the writings of the Church Fathers.

PL

Liczne średniowieczne kodeksy brewiarzowe (a nawet wcześniejsze psałterze) znały praktykę umieszczania na początku psalmodii odpowiedniego tytułu (nagłówka), który miał ułatwiać recytację ofi cjum w duchu chrystologicznym lub eklezjalnym. Potrydenckie brewiarze porzuciły tę tradycję (wyjątek stanowią brewiarze cysterskie, które zachowały tradycję tituli psalmorum bez żadnej przerwy). Reforma liturgiczna Vaticanum II, głównie poprzez redakcyjne prace Grupy Studyjnej III (De psalmis distribuendis), stanowiącej część zespołu Consilium, doprowadziła do umieszczenia przy każdym psalmie tytułu (nagłówka) podającego jego treść oraz znaczenie dla życia chrześcijańskiego. Wraz z tytułem każdy psalm poprzedza także krótkie zdanie będące sentencją z Nowego Testamentu lub pism ojców Kościoła.

2

Obowiązek sprawowania Liturgii godzin w Kościele

71%

Cyrklaff M.

Studia Gdańskie

|

2018

|

issue 43

173-185

PL

Nie ma wątpliwości, że Sobór Watykański II dokonał generalnej odnowy Liturgii godzin. Przede wszystkim przywrócił ją pierwotnemu jej właścicielowi, czyli całemu Ludowi Bożemu. W okresie posoborowym w niektórych krajach, nie wyłączając Polski, wyrażane były opinie, że prawo kościelne właściwie zniosło bezwzględny obowiązek modlitwy brewiarzowej osób duchownych. Tymczasem dokumenty soborowe i posoborowe, w szczególności Konstytucja apostolska „Pieśń chwały” św. Pawła VI promulgująca nową księgę liturgiczną i “Ogólne wprowadzenie do Liturgii godzin” nie tylko nie zmniejszają tego obowiązku, ale jasno ukazują powody, zarówno teologiczne jak i pastoralno-prawne, dla których Kościół na osoby duchowne nakłada powinność modlitwy liturgicznej uświęcającej każdy dzień ich ziemskiego życia. Fundamentalną racją jest wola samego Zbawiciela, który pragnie, by Jego Kościół stale się modlił. Mistyczne Ciało Pana ma bowiem razem z Nim przedłużać Chrystusową modlitwę za zbawienie świata. W Kościele zaś szczególny obowiązek takiej modlitwy spełniają ci, których Chrystus Pan włączył w swoje sakramentalne kapłaństwo. Jak w czasach apostolskich, tak i w całej historii Kościoła, modlitwa i posługa słowa nie mogą nie stanowić istotnych elementów kapłańskiego powołania (por. (Dz 6, 4).

EN

There is no doubt that the Second Vatican Council introduced an enormous reform of the Liturgy of the Hours. As J. Stefański rightly noticed, first of all this Council restored the Liturgy of the Hours to its original owner, that is the people of God. In the post conciliar period in some countries, Poland included, some were of the opinion that Church law exempted clergymen from the breviary obligation. However, conciliar and post conciliar documents, especially the Apostolic Constitution and General Introduction to the Liturgy of the Hours, not only do not reduce this duty, but even lay greater stress on it, clearly explaining why the Church imposes an obligation on clergymen to say the liturgic prayer that sanctifies the day. The fundamental reason is the will of the Saviour himself, who wants his Church to pray continually, as the Church is to prolong, along with the Saviour, his prayer to save the world. In the Church the special duty of saying such prayers is fulfilled by those whom the Lord Jesus involved in his priesthood. As in the Apostolic age, the same will remain true throughout all the history of the Church: ‚prayer and the ministry of the word’ (Acts 6:4) are essential elements of priestly vocation.

3

The Liturgy of the Hours in the Life of the Church

71%

Maciaszek P.

Nurt SVD

|

2013

|

issue 1

117-133

EN

The present article justifies the truth that the Liturgy of the Hours is one of the most important Church’s celebrations. This is the prayer of Christ and His people; it is the God’s Son from whom, expressed in human words, the God’s grace follows. Thus, the sanctification of man and the time experienced by him takes place. For the faithful it is also a source of piety and the way to rouse the personal prayer. Those who pray with the words contained in the breviary, continue the redeeming dialogue of the God’s Son with the Heavenly Father and, by unifying with Christ the Mediator – have access to the Father who is in Heaven. This conducted in every period of the day dialogue helps the creatures to trustingly open to the Creator; by remembering that the whole time belongs to Him, they notice His constant presence and they live through every moment of life in such a way – to perfect their own holiness. The topic of the value of the Liturgy of the Hours in the life of the Church is the more necessary to the contemporary Christians, the truer the opinion of the crisis concerning the breviary becomes in their everyday life. More and more often the statements are repeated about the misunderstanding of the prayer’s content, its too difficult a form and un-adaptation to the contemporary style of living. The Church, worried about man’s salvation, devotes much space to the Officium Divinum in its teachings, so that the faithful could develop their spiritual life, see the sense and implement the aim of their lives, enjoy the greater and greater union with God. Thus, they will effectively oppose to the prevailing secularisation.

PL

Artykuł uzasadnia prawdę, że Liturgia Godzin należy do najważniejszych celebracji Kościoła. Jest to modlitwa Chrystusa i Jego ludu; od Syna Bożego płynie bowiem, wyrażona ludzkimi słowami, chwała Boża. W ten sposób dokonuje się uświęcenie człowieka oraz przeżywanego przez niego czasu. Dla wiernych jest to także źródło pobożności i droga ożywiania modlitwy osobistej. Ci, którzy modlą się zawartymi w brewiarzu słowami, kontynuują zbawczy dialog Syna Bożego z Ojcem Niebieskim i, przez jednoczenie się Chrystusem – Pośrednikiem, mają dostęp do Ojca, który jest w niebie. Ten prowadzony we wszystkich porach dnia dialog pomaga stworzeniom ufnie otwierać się na Stwórcę; przypominając sobie o tym, że do Niego należy wszelki czas – dostrzegają Jego nieustanną obecność i tak przeżywają każdą chwilę życia, by doskonalić się w świętości. Temat wartości Liturgii Godzin w życiu Kościoła jest tym bardziej potrzebny współcześnie żyjącym chrześcijanom, im bardziej prawdziwa w ich codziennym życiu staje się opinia o kryzysie, jaki dotyka brewiarz. Coraz częściej powtarzane są zdania o nierozumieniu treści tej modlitwy, jej zbyt trudnej formie czy niedostosowaniu do obecnego stylu życia. Kościół, zatroskany o zbawienie człowieka, w swoim nauczaniu wiele miejsca poświęca Officium Divinum, aby wierni rozwijali swoje życie duchowe, widzieli sens i realizowali cel swojego życia, cieszyli się coraz większym zjednoczeniem z Bogiem. W ten sposób skutecznie przeciwstawiać się będą panującej sekularyzacji.

4

Opracowania melodii liturgii godzin Triduum Paschalnego

71%

Nowak D.

Musica Ecclesiastica

|

2023

|

vol. 18

91-123

PL

Triduum Paschalne posiada swoje jedyne i niepowtarzalne w całym roku liturgicznym celebracje, a wśród nich także poranne liturgie godzin. Kościół w wielu dokumentach podkreślał ogromne znaczenie i wartość tej formy modlitwy, zachęcając do jej czynnego, uroczystego i wspólnotowego sprawowania. Tradycja ta bardzo mocno zakorzeniła się także w Kościele w Polsce. W języku polskim oficjum to nazywano „Ciemnymi jutrzniami”. W odnowionej przez Vaticanum II Liturgii godzin „Ciemne jutrznie” po raz pierwszy w historii zostały całkowicie zreformowane w swojej strukturze i częściowo w tekstach. Aby umożliwić duchowieństwu oraz wiernym świeckim czynny udział w śpiewanych celebracjach tego wyjątkowego oficjum, w różnych ośrodkach lokalnych Kościoła w Polsce przez lata tworzono ich opracowania melodyczne. Celem niniejszego artykułu jest nie tyle wnikliwa analiza muzykologiczna powstałych melodii, co raczej wskazanie i omówienie zasadniczych kierunków oraz koncepcji kompozytorskich, jakimi kierowali się twórcy melodii i redaktorzy poszczególnych wydań w zaproponowanych opracowaniach muzycznych interesujących nas tekstów. Mamy nadzieję, że przedstawione w nim wnioski badawcze staną się przyczynkiem do stworzenia jednej wersji melodycznej tego oficjum dla Kościoła w Polsce.

EN

The Paschal Triduum has its unique celebrations throughout the liturgical year, including the morning liturgies of the hours. In many documents the Church has stressed the great importance and value of this form of prayer, encouraging its active, solemn and communal practice. This tradition is also deeply rooted in the Church in Poland. In Polish it was called “Dark Morning Prayers”. In the Liturgy renewed by Vaticanum II, the hours of “Dark Morning Prayers” were completely reformed in their structure and partially in their texts for the first time in history. In order to enable the clergy and the faithful laymen to take an active part in the sung celebrations of the unique office, various local centers of the Church in Poland have been creating melodic arrangements for them over the years. The aim of this article is not so much an in-depth musicological analysis of the melodies created, but rather to indicate and discuss the main directions and compositional concepts that guided the authors of melodies and editors of individual editions in the proposed musical compositions of the texts of interest to us. We hope that the research findings presented in it will contribute to the creation of a single melodic version of this office for the Church in Poland.

5

Pasja i antyk. Wawrzyńca Korwina (1465–1527) rozważania wielkanocne

71%

Zawadzki R. K.

Collectanea Philologica

|

2021

|

issue 24

155-171

PL

The article is an attempt of interpretation of seven poems written by Wawrzyniec Korwin which were inserted in St. Bonaventura`s homilies and constitute forms of prayers to be said daily by Christians. The author analyses the artistic skill of the language used by the poet. His poems keep fascinating their readers because of their language, i.e. style as a system of remarkable pattern of linguistic elements and ancient metre.

6

Psalmy jutrzni i nieszporów w liturgii godzin – dobór, układ i znaczenie teologiczne

61%

Bać T.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2012

|

vol. 65

|

issue 2

EN

The selection of psalms for the Morning and Evening prayer of the Roman Liturgy of the Hours has been profoundly reconsidered on the basis of their clear literary, anthropological and theological criteria. Although both the Morning and the Evening prayers are based on the fundamental cosmic-anthropological symbolism: light and darkness, day and night, their genuine meaning is of theological and paschal nature. The psalms of the Morning prayer express the joy of Church on the threshold of a new day and the veneration of God for his creation of the world and salvation of people. The psalms of the Evening prayer are the song of Church which recognizes the announcement of the rising Jesus Christ in the sign of the declining sun. Thus the basic reference to the selection of the psalms for the Liturgy of the Hours is their full significance – paschal and christological.

PL

Dobór psalmów do jutrzni i nieszporów odnowionej po Soborze Watykańskim II liturgii godzin został dogłębnie przemyślany w oparciu o bardzo jasne kryteria literackie, antropologiczne i teologiczne. Chociaż zarówno nieszpory, jak i jutrznia opierają się na podstawowej symbolice (napięciu) kosmiczno-antropologicznej: światło–ciemności i noc–dzień, to jednak prawdziwe ich znaczenie zawiera wymiar teologiczny i paschalny. Psalmy jutrzni wyrażają radość Kościoła u progu nowego dnia oraz uwielbienie Boga za Jego dzieło stworzenia świata i zbawienia człowieka. Psalmy nieszporów natomiast są pieśnią Kościoła rozpoznającego zapowiedź zmartwychwstania Jezusa Chrystusa w znaku zachodzącego słońca. Podstawowym więc odniesieniem w doborze psalmów do jutrzni i nieszporów jest ich sens pełny – paschalny i chrystologiczny.

7

Liturgia a percepcja i przeżywanie czasu w dobie postmodernizmu

57%

Jeziorski S.

Verbum Vitae

|

2019

|

vol. 35

435-457

EN

The relationship between time and liturgy is profoundly rooted in the nature of celebration itself. Liturgy occurs in time but, on the other hand, it is able to interpret time and its perception. In our world – undeniably an age of speed – it is not only liturgy which needs time: Time needs liturgy as well. It is this reciprocal relationship between time and liturgy which is the focus of this article. It presents both the anthropological-phenomenological and theological dimensions of the liturgical celebration, and liturgy's contribution to shaping the whole experience of time.

PL

Relacja liturgii i czasu jest głęboko zakorzeniona w naturze celebracji. Liturgia wydarza się w czasie, ale z drugiej strony ma ona zdolność interpretowania czasu i jego percepcji. W świecie, który bywa nazywany epoką prędkości, nie tylko liturgia potrzebuje czasu, ale także czas potrzebuje liturgii. Ta wzajemna relacja między czasem a liturgią jest treścią niniejszego artykułu, prezentując zarówno wymiar antropologiczno-fenomenologiczny jak i teologiczny clebracji liturgicznej oraz jej wkład w kształtowanie doświadczenia czasu.

8

Prymat historyczności czytań hagiograficznych w księdze Liturgii godzin. Kwestie redakcyjne

57%

Stefański J.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2011

|

vol. 64

|

issue 4

EN

Nine groups, the largest number for any one liturgical book, were established among those in the first series for the reform of Roman Office, or “Breviary,” as it was designated. These groups, numbered as designed in the general plan, were Group 1, the calendar; Group 2, revision of the Psalter; Group 3, distribution of the psalms; Group 4, biblical readings of the Office; Group 5, patristic readings; Group 6, hagiographic readings; Group 7, hymns; Group 8, chants of the Office; Group 9, general structure of the Divine Office. Both members and relators of Group 6 approved six principles to govern the selection of hagiographic readings. The principles, as presented by Fr. Agostino Amore, relator of Group 6, were the following: (1) Legends are to be expunged altogether; (2) true “acts” are to be used if available; (3) if acts are not available, an exposition from the Fathers regarding the saint will be used, or (4) a writing of the saint, if available, will be presented; (5) for saints of the Middle Ages or of modern times, a new reading, historically true and spirituality profitable, will be provided; and (6) at the beginning of a reading, in the manner of a rubric and as related to the reading, will be put some chronological and biographical elements regarding the saint.

PL

Za nową redakcję czytań hagiograficznych dotychczasowej księgi Breviarium Romanumodpowiedzialna była Grupa studyjna nr 6 De lectionibus historicis, jeden z jedenastu zespołów konsultorów Consilium pracujących nad reformą Brewiarza rzymskiego. Podstawowe kryteria reformy tych czytań określiła konst. Sacrosanctum Concilium w art. 92c: „opisy męczeństwa i żywoty świętych uzgodnić z prawdą historyczną”. W doborze czytań hagiograficznych zauważyć możemy następujące zasady ich wyboru: święty przemawia własnym, autorskim tekstem; Acta Martyrum, czyli zapisy procesu sądowego zastępują często dotychczasowe Passiones (opisy męczeństwa), ze względu na ich małą historyczną wiarygodność; święty (autor) pisze o innym sobie współczesnym świętym; teksty patrystyczne, które jakkolwiek nie odnoszą się do nominalnej osoby świętego, podkreślają jednak typiczny charyzmat jego świętości; homilie i pisma papieskie odnoszące się do kanonizacji danego świętego, względnie opisujące z określonej racji (np. rocznicy) jego podstawowy charyzmat; dokumenty Soboru Watykańskiego II nawiązujące do stylu życia świętego; różne kompilacje czerpane z pewnych źródeł historycznych, ukazujące figurę świętego i jego aktualność dla dzisiejszego wierzącego.

9

Życie i działanie św. Pawła Apostoła w świetle liturgii Kościoła

57%

Maciaszek P.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2009

|

vol. 62

|

issue 2

EN

In the liturgical calendar St. Paul is mentioned twice – for the first time on the day of his conversion (25 January), and then during the celebration – in common with St. Peter the Apostle – when the congregation contemplates his life and martyr’s death (29 June). In this article, through the analysis of liturgical texts about St. Paul – biblical readings and forms of the Holy Mass, and Liturgy of the Hours – the spiritual richness and depth of mysteries of salvation are transmitted to the Church community by this Apostle of the Nations. The Apostle of Tarsus, through his life and deeds showed us the power of the Holy Spirit operating in mankind, who makes us God’s children and lets us live not according to worldly but according to spiritual values. By giving His gifts to people, He contributes to the development of the Church. The Apostle is also the example of acceptance of the Gospel, which is revealed through preaching the Good News to all peoples. He shows that one can endure pain and suffering for sake of the Gospel. And sacrificing our life, giving it for the act of salvation leads to friendship with Christ and brotherly love. The liturgical texts which are designed to be prayed on St. Paul’s days deeper the certainty that God’s people have that Jesus was resurrected and is alive, and wishes to lead each man on the way to salvation.

PL

In the liturgical calendar St. Paul is mentioned twice – for the first time on the day of his conversion (25 January), and then during the celebration – in common with St. Peter the Apostle – when the congregation contemplates his life and martyr’s death (29 June). In this article, through the analysis of liturgical texts about St. Paul – biblical readings and forms of the Holy Mass, and Liturgy of the Hours – the spiritual richness and depth of mysteries of salvation are transmitted to the Church community by this Apostle of the Nations. The Apostle of Tarsus, through his life and deeds, showed us the power of the Holy Spirit operating in mankind, who makes us God’s children and lets us live not according to worldly but according to spiritual values. By giving His gifts to people, He contributes to the development of the Church. The Apostle is also the example of acceptance of the Gospel, which is revealed through preaching the Good News to all peoples. He shows that one can endure pain and suffering for sake of the Gospel. And sacrificing our life, giving it for the act of salvation leads to friendship with Christ and brotherly love. The liturgical texts which are designed to be prayed on St. Paul’s days deeper the certainty that God’s people have that Jesus was resurrected and is alive, and wishes to lead each man on the way to salvation.

10

Celebracja Liturgii Godzin w życiu i w posłudze kapłana

57%

Słotwińska H.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

|

2011

|

vol. 2

117-130

EN

The article is divided into four parts. In Part One the connection between the Liturgy of the Hours and the Eucharist is dealt with. Part Two presents the Liturgy of the Hours as the source and crowning of pastoral work. In Part Three the other reasons inclining the priest to celebrate the Liturgy of the Hours are given. The last part - Part Four is an instruction concerning the salutary fruit resulting from a proper celebration of the Liturgy of the Hours. When writing about the connection between the Liturgy of the Hours and the Eucharist the emphasis is put both on the role of the Liturgy of the Hours in preparing the priest to the celebration of the Eucharist, and on enriching the whole day with Eucharistic values. The value of the Liturgy of the Hours for pastoral activity first of all lies in its being the source of the whole of apostolic work. Apart from this, by celebrating the Liturgy of the Hours the priest consolidates his love for Christ and His Church. However, if he wants to gain from the celebration of the Liturgy of the Hours, to which he is obliged every day, as much fruit as possible, he should celebrate it not only integrally, but also zealously.

11

Od ideału do codziennej praktyki. Hymny o świętych na Jutrznię i Nieszpory w posoborowej Liturgii godzin

50%

Nowak D.

Musica Ecclesiastica

|

2020

|

issue 15

11-49

PL

Kult świętych rozwijał się bardzo żywo od początku chrześcijaństwa. Wyraża się on w trzech formach: veneratio – cześć oddawana świętym; imitatio – naśladowanie przykładu ich życia; invocatio – przyzywanie ich wstawiennictwa, które zawsze zmierza do Ojca uwielbionego w swoich świętych. Najpełniej dokonuje się to w liturgii, a więc także w Liturgii godzin. Jakże zatem ważne stało się odpowiednie przygotowanie tekstów i melodii do odnowionej po Soborze Watykańskim II Liturgii godzin, której częścią stały się liturgiczne wspomnienia, święta i uroczystości świętych Pańskich oraz teksty wspólne o świętych. Element konstytutywny dwóch zasadniczych godzin kanonicznych, Jutrzni i Nieszporów, obok czytania, psalmodii i modlitwy, stanowią hymny, których teksty należało na nowo przejrzeć i przygotować według zasad opracowanych przez specjalnie utworzoną do tego celu Grupę Studyjną Cœtus VII. Pełny zestaw hymnów w posoborowej Liturgii godzin osiągnął niespotykaną dotąd liczbę 291 utworów. Przekładu na język polski większości hymnów do Liturgii godzin dokonał P. Galiński. Oczywiście, zgodnie z zaleceniami Kongregacji Rytów, po ukazaniu się Liturgii godzin w języku polskim, należało dołożyć starań, by ułożono do niej odpowiednie melodie, szczególnie do części z natury swojej przeznaczonych do śpiewu, a więc m.in. hymnów. W niniejszym artykule zostały poddane analizie teksty i melodie hymnów o świętych na dwie najważniejsze godziny kanoniczne, Jutrznię i Nieszpory, jakie zostały wydane w hymnarzu zatytułowanym Wybrane hymny na Jutrznię i Nieszpory, opracowanym pod redakcją s. J. M. Bujalskiej PDDM i autorki niniejszego artykułu. Wydano go w 2012 r. z inicjatywy Zgromadzenia Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza. Obok hymnów liturgicznych w omawianym przez nas zbiorze zostały zamieszczone także pieśni kościelne o świętych, które można wykonać w miejsce hymnu. Przegląd i analiza tekstów hymnów o świętych doprowadziła do wniosków, że nie wszystkie reguły dobrze skomponowanego hymnu, wypracowane przez Cœtus VII, zostały zastosowane w tekstach hymnicznych o świętych, zamieszczonych w polskim wydaniu księgi Liturgii godzin. Z kolei prezentacja kompozycji o świętych zawartych w zbiorze Wybrane hymny na Jutrznię i Nieszpory wykazała ogromne bogactwo form oraz stylów muzycznych, jakie one reprezentują. Z jednej strony ujawniła charakterystyczne dla polskiej twórczości liturgicznej silne odniesienia do romantycznych pieśni ludowych oraz mocne przywiązanie do skal diatonicznych, z drugiej ukazała podejmowane przez kompozytorów próby nawiązywania do współczesnej stylistyki muzycznej. To wszystko daje szerokie spektrum patrzenia na współczesną twórczość liturgiczną oraz pozwala wyznaczyć jej nowe drogi rozwoju.

EN

The cult of saints has been developing very vividly since the beginning of Christianity. It is expressed in three forms: veneratio – worship of the saints; imitatio – imitation of the example of their lives; invocatio – invocation of their intercession, which always leads to the Father glorified in his saints. This is most fully done in the liturgy, and thus also in the Liturgy of the Hours. Therefore, it was important to prepare the texts and melodies for the Liturgy of the Hours, renewed after the Second Vatican Council, which included liturgical memories, feasts and feasts of the Lord’s saints and common texts on saints. The constitutive element of the two basic canonical hours, Matins and Vespers, apart from reading, psalmody and prayer, are the hymns, the texts of which had to be reviewed and prepared according to the rules developed by the specially created Cœtus VII Study Group. The full set of hymns in the post-conciliar Liturgy of the Hours reached an unprecedented number of 291 songs. Most of the hymns of the Liturgy of the Hours were translated into Polish by P. Galiński. Of course, according to the recommendations of the Congregation of Rites, after the publication of the Liturgy of the Hours in the Polish language, it was necessary to make every effort to arrange appropriate melodies for it, especially for the parts intended by nature for singing, such as hymns. This article analyses the texts and melodies of the hymns about saints for the two most important canonical hours: Matins and Vespers, published in Selected hymns for Matins and Vespers, edited by s. J. M. Bujalska PDDM and s. M. D. Nowak PDDM. It was published in 2012 on the initiative of the Disciples of the Divine Master. In addition to the liturgical hymns, the collection discussed here also includes church songs about saints, which can be performed in place of the hymn. The review and analysis of the hymns on saints led to the conclusion that not all the rules of a well composed hymn, developed by Cœtus VII, were applied in the hymn texts on saits, published in the Polish edition of the Book Liturgy of the Hours. In turn, the presentation of compositions about saints included in the collection Selected hymns for Matins and Vespers, showed a huge richness of forms and musical styles that they represent. On the one hand, it revealed strong references to romantic folk songs and a strong attachment to diatonic scales, which are characteristic of Polish liturgical work. On the other hand, it revealed the attempts of composers to refer to contemporary music stylistics. All this gives a wide spectrum of views on contemporary liturgical work and allows us to set new paths for its development.

12

Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana: nowe święto dla Polski

43%

Ostrowski D., Kopacz I., Zięba T.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2014

|

vol. 67

|

issue 1

EN

In 2013, the feast of Jesus Christ the Eternal High Priest was introduced into the liturgical calendar of the Church in Poland. In studying the history and liturgical texts for the new feast, the authors undertook the first attempt of a comprehensive liturgical analysis of its liturgy, presenting its historical background and theology. Starting from describing the circumstances of its introduction, and ending on the presentation of its summary in the „Martyrologium”, the authors paid a special attention to the form of the Mass and, also, tried to take the theological lecture of Mass readings. Then, also the theological conclusions of analytical reading of texts of the Liturgy of the Hours have been presented. The study is the first Polish comprehensive presentation of euchology for the new feast, sometimes it only opens threads for further discussion. However, it clearly shows the fundamental traces of the new feast’s theology. Its central theme is the priesthood of Christ as superior to the priesthood of the Old Testament. The only true priesthood of Christ involves especially, in sacramental way, the ordained ministers. The ministerial priesthood, in fact, becomes the second subject of the feast, as the prayer for priests was the main motivation for introduction of this feast into liturgical calendars of local Churches.

PL

W 2013 r. do kalendarza diecezji polskich zostało wprowadzone święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana. W omówieniu historii i tekstów liturgicznych na święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, autorzy podjęli się obszernej analizy liturgicznej, przedstawiając tło historyczne i kontekst teologiczny tekstów liturgicznych nowego święta. Wychodząc od ukazania zarysu historii i okoliczności wprowadzenia święta, a dochodząc do prezentacji Martyrologium, przedstawiają analizę tekstów formularza Mszy świętej, podejmują się pierwszej próby teologicznej lektury czytań mszalnych. Ukazują teologiczne wnioski analitycznej lektury tekstów Liturgii Godzin. Prowadzonym analizom towarzyszą krótkie próby syntezy teologicznej i liturgicznej. Opracowanie jest pierwszą kompletną prezentacją treści euchologicznych nowego święta, niekiedy zatem zaledwie otwiera wątki dyskusyjne, jednakże w sposób jednoznaczny ukazuje podstawowe prawdy teologiczne święta. Centralnym tematem jest kapłaństwo Chrystusa przewyższające kapłaństwo Starego Testamentu. Kapłaństwo Chrystusa jest jedynym prawdziwym kapłaństwem, w którym z kolei na sposób sakramentalny szczególnie uczestniczą szafarze wyświęceni. Kapłaństwo urzędowe się równorzędnym tematem święta, bo właśnie modlitwa za kapłanów stanowi główną motywację wprowadzenia święta do kalendarzy Kościołów lokalnych.

Refine search results

Nagłówki psalmów (tituli psalmorum) w księdze Liturgii godzin. Kwestie redakcyjne

Obowiązek sprawowania Liturgii godzin w Kościele

The Liturgy of the Hours in the Life of the Church

Opracowania melodii liturgii godzin Triduum Paschalnego

Pasja i antyk. Wawrzyńca Korwina (1465–1527) rozważania wielkanocne

Psalmy jutrzni i nieszporów w liturgii godzin – dobór, układ i znaczenie teologiczne

Liturgia a percepcja i przeżywanie czasu w dobie postmodernizmu

Prymat historyczności czytań hagiograficznych w księdze Liturgii godzin. Kwestie redakcyjne

Życie i działanie św. Pawła Apostoła w świetle liturgii Kościoła

Celebracja Liturgii Godzin w życiu i w posłudze kapłana

Od ideału do codziennej praktyki. Hymny o świętych na Jutrznię i Nieszpory w posoborowej Liturgii godzin

Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana: nowe święto dla Polski

Psalmy jutrzni i nieszporów w liturgii godzin – dobór, układ i znaczenie teologiczne

Życie i działanie św. Pawła Apostoła w świetle liturgii Kościoła