Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Ludzie sierpnia

Sort By:

Limit search:

К вопросу постпамяти в романе Сергея Лебедева «Люди августа»

100%

Zywert A. M.

Przegląd Rusycystyczny

2022

issue 4

96-113

Настоящая статья посвящена анализу романа Сергея Лебедева, Люди августа (2016) в контексте категории постпамяти. Находящееся в центре нашего внимания произведение– это третья попытка автора осмыслить прошлое, на этот раз в контексте знаковых для России событий 1991 года – своего рода пограничной ситуации, которая превращается в импульс к борьбе за будущее (в том числе и собственное). Но, как показывает Лебедев, поскольку, независимо от политических обстоятельств, история все время повторяется, то травматичный императив поиска «забытых» мертвых становится основной «сюжетной линией» следующих поколений. Политика нынешней, вновь безальтернативной власти, предпочитающей утилитарное, а не церемониальное отношение к мертвым и поддерживающей «советскость», обрекает Россию на парадоксальное бытие-небытие, бесконечное травматическое пребывание в «немой» памяти без возможности вновь обрести свою идентичность.

Niniejszy artykuł jest poświęcony analizie powieści Siergieja Lebiediewa, Ludzie sierpnia (2016) w kontekście kategorii postpamięci. Znajdujący się w centrum naszej uwagi utwór – to trzecia próba autora zrozumieć przeszłość, w tym przypadku w kontekście ważnych dla Rosji wydarzeń 1991 roku – swego rodzaju sytuacji granicznej, która przekształca się w impuls do walki o przyszłość (także własną). Ponieważ jednak, jak wskazuje Lebiediew, niezależnie od warunków politycznych, historia wciąż się powtarza, to traumatyczny imperatyw poszukiwania „zapomnianych” martwych jest podstawową „fabułą” kolejnych pokoleń. Polityka aktualnej, niezmiennie bezalternatywnej, władzy, preferującej bardziej utylitarne, niż ceremonialne traktowanie zmarłych i wspierająca „radzieckość”, skazuje Rosję na paradoksalne bycie-nie-bycie, niekończące się traumatyczne trwanie w „niemej” pamięci bez możliwości odzyskania tożsamości.

This article is devoted to the analysis of Sergei Lebedev's novel The People of August (2016) in the context of postmemory. The work is focused on the writer's third attempt to comprehend the past, this time in the context of the landmark events of 1991 for Russia – a kind of border situation that turns into an impulse to fight for the future. But, unfortunately, as Lebedev shows, regardless of political circumstances, history repeats itself all the time. Hence, the traumatic imperative of searching for the "forgotten" dead becomes the main "storyline" of next generations. The policy of the current, once again uncontested authorities, which prefers a utilitarian rather than ceremonial attitude to the dead and supports "Sovietism", condemns Russia to, paradoxical being-non-being, endless traumatic remaining in the "mute" memory without the possibility of regaining its own identity.

Refine search results

1 Przegląd Rusycystyczny

1 Zywert A. M.

1 2022

Search results

К вопросу постпамяти в романе Сергея Лебедева «Люди августа»