Search results

1

Żydowska metoda hermeneutyczna na podstawie egzegezy Pieśni nad Pieśniami Abrahama Ibn Ezra i brata Luisa de León

100%

Clea Moreno-Szypowska J.

Filozofia Chrześcijańska

|

2020

|

vol. 17

115-133

EN

The aim of these article is to present the more important rules of Jewish exegesis developed mainly by Hillel on the example of a commentary on the Song of the Songsof Abraham Ibn Ezra and Luis de León. The text tries to show how traditional Jewishhermeneutics is used in the innovative commentaries of a scholar from Tudela from the XIth century and a theologian from Belmonte from the XVIth century and how the first infl uenced the second. Interpretative methods developed in the most important centers of Judaic thought of the beginning of our era have been used for centuries to explain biblical texts, especially such as Song of Songs, which is recognized by both Old Testament and New Testament commentators as one of the most diffi cult and most mystical Scriptures.

2

„Słuchajcie słowa JHWH” Abraham Abulafia i Luis de León – mistyka języka

81%

Moreno Szypowska J. C.

Filozofia Chrześcijańska

|

2021

|

vol. 18

7-27

EN

Abraham Abulafia, a 13th-century Sephardic Kabbalist and brother Luis de León, a 16th-century Spanish theologian, develop in their exegesis a mystic of language that can be divided into mysticism of words and mysticism of letters. The love of the Hebrew language and the conviction that it is the language of God lead both of them to believe that each of its parts is sacred. Abraham Abulafia, wanting to penetrate the secrets of the Holy Scriptures, develops a hermeneutic method of reading it, in which the adept, after special preparation, delves into the inspired text to transform into the divine letter of the Hebrew alphabet. United with the Creator, he becomes capable of prophesying, and it is the main goal of the prophetic or ecstatic kabbalah developed by the Sephardic sage. Luis de León does not go that far, but by identifying the name with God, he comes to the conclusion that the letters, having a double function, encompass the whole of existence, becoming self-suﬃcient. In the texts of a Catholic religious from a family of converts, and in particular in the treatise Meditations on the Divine Name, one can find numerous traces of the Sephardic method, which proves that the cultural heritage of the Jews expelled from Spain in 1492 survived in the minds of their grandchildren. The author, taking on the above-mentioned text by Luis de León, Light of Intellect and Book of the Sign of Abraham Abulafia, presents the mysticism of the language, with particular emphasis on the mysticism of the word and letters, which combine to form numerous forms of God’s names. Both Abraham Abulafia and Brother Luis de León, in their understanding of the Scriptures, were both faithful to tradition – for example, when they reached for the authority of another Sephardic, Abraham ibn Ezra – as innovative, in keeping with the spirit of Jewish exege- sis in which, as succinctly expressed by the Hasidic rabbi Nachman from Bracław: „It is forbidden to grow old!”

PL

Abraham Abulafia, sefardyjski kabalista z XIII wieku i brat Luis de León, hiszpański teolog z XVI wieku, rozwijają w swoich egzegezach mistykę języka, którą podzielić można na mistykę słowa i mistykę liter. Umiłowanie języka hebrajskiego i przeświadczenie, że jest on językiem Boga, prowadzą obu do przekonania o świętości każdej z jego części. Abraham Abulafia, chcąc przeniknąć tajniki Pisma Świętego, rozwija hermeneutyczną metodę jego odczytu, w której adept, po specjalnym przygotowaniu, zagłębia się w natchniony tekst, by przemienić się w boską literę alfabetu hebrajskiego. Zjednoczony ze Stwórcą staje się zdolny do prorokowania, a ono jest głównym celem kabały prorockiej, inaczej zwanej ekstatyczną wypracowanej przez sefardyjskiego mędrca. Luis de León nie posuwa się aż tak daleko, lecz utożsamiając imię z Bogiem, dochodzi do wniosku, że litery, pełniące podwójną funkcję, obejmują w sobie całość istnienia, stając się samowystarczalnymi. W tekstach katolickiego zakonnika, pochodzącego z rodziny konwertytów, a w szczególności w traktacie O imionach Chrystusa, znaleźć można liczne ślady metody Sefardyjczyka, co świadczy o tym, że kulturowe dziedzictwo wygnanych z Hiszpanii w 1492 roku Żydów, przetrwało w świadomości ich wnuków. Autorka, biorąc na warsztat wymieniony tekst Luisa de León oraz Światło Intelektu i Księgę Znaku Abrahama Abulafii, przedstawia mistykę języka, ze szczególnym uwzględnieniem mistyki słowa oraz liter, które łącząc się ze sobą tworzą liczne formy imion Boga. Zarówno Abraham Abulafia jak i brat Luis de León w swoim rozumieniu Pisma Świętego byli jednocześnie wierni tradycji – na przykład kiedy sięgali do autorytetu innego Sefardyjczyka, Abrahama ibn Ezra – jak nowatorscy, zgodnie z duchem żydowskiej egzegezy, w której, jak to zwięźle wyraził chasydzki rabin Nachman z Bracławia: „Zabronione jest się starzeć!”.

3

Luis de León and Galicia: a close reading of Virtud, hija del cielo

72%

O’Reilly T.

Estudios Hispánicos

|

2015

|

vol. 23

41-54

EN

Virtud, hija del cielo es la primera de tres odas que compuso Luis de León en honor de su amigo y protector, don Pedro Portocarrero. Su tema es la virtud heroica de Portocarrero, evidente durante su estancia en Galicia, donde pasó diez años (1570–1580) como regente. El artículo analiza la oda (su tema, sus imágenes, su estructura) a la luz de su modelo clásico, el Himno a Hermias de Aristóteles. Estudia también la imagen de Galicia y los gallegos que se desprende de su lectura.

Refine search results

2 Filozofia Chrześcijańska

1 Estudios Hispánicos

1 Clea Moreno-Szypowska J.

1 Moreno Szypowska J. C.

1 O’Reilly T.

2 2021

1 2015

Żydowska metoda hermeneutyczna na podstawie egzegezy Pieśni nad Pieśniami Abrahama Ibn Ezra i brata Luisa de León

„Słuchajcie słowa JHWH” Abraham Abulafia i Luis de León – mistyka języka

Luis de León and Galicia: a close reading of Virtud, hija del cielo