Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Ministerstwo Spraw Zagranicznych
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Pierwszy okres istnienia polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych 1918–1921 (koncepcje, organizacja, kadry)

100%
Skóra W.
Pamięć i Sprawiedliwość
|
2018
|
issue 31
224-261
EN
The article discusses the first two years of the Polish Ministry of Foreign Affairs’ existence, although it does not include analyses and summaries of Polish foreign policy. The topic is the ministry, its organisational structure, the underlying legal regulations, the development of the cadre, and its changing everyday workings. In other words, it is about the several hundred people who were responsible for the foreign relations of the country in its earliest period: from October 1918, when the Ministry of the Exterior was formally established in Warsaw, until the spring of 1921, when the first organisational structure of the Ministry of Foreign Affairs was adopted and the structure matured, which in general survived until World War II. The Polish Ministry of Foreign Affairs was built from scratch. Inspiration was taken from Germany and France, but only to a limited degree. The method consisted in experimenting with various approaches until a solution was adopted that had no simple analogy anywhere in the world. In the latter half of 1921, there were 26 embassies and 4 delegations under the authority of the Ministry. the mission of the General Commissariat of the Republic of Poland in Danzig was accorded special status. The network of consulates was improved and consisted of 49 independent missions, 17 consular departments within embassies, and 19 honorary consulates. In the latter half of 1921, the Ministry employed 632 public servants. After the restoration of independence, the creation of the Polish diplomatic cadre proceeded in two ways as a consequence of there being two centres of foreign policy – the Paris-based Polish National Committee, and the Warsaw-based Ministry of Foreign Affairs. Both used various reserves. Their recruitment methods also differed (they were merged in the spring of 1919). One of the officials taking part in the establishment of the Ministry stated that 90% of the candidates who satisfied the requirements were “counts and Jews”. They were also accepted. The former part of the statement was not far from the truth, but only in the case of principal posts in diplomacy. The Ministry in fact accepted many members of noble and aristocratic families. However, not many Jews were employed.
2
Publication available in full text mode
Content available

KAROL BERTONI (1876-1967) – ZAPOMNIANY WSPÓŁTWÓRCA POLSKIEJ SŁUŻBY ZAGRANICZNEJ

100%
Smolana K.
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
|
2020
|
vol. 3
|
issue 2(6)
455-476
EN
The article is devoted to one of the founders of the Polish diplomatic service during the Second Polish Republic, and then the model of diplomatic education – Karol Bertoni. The author focuses on little-known threads from Bertoni’s rich biography and includes valuable illustrations. A significant part of the source materials used has not been studied so far.
PL
Artykuł poświęcony jest jednemu z twórców polskiej służby dyplomatycznej i konsularnej w okresie II RP, a potem współtwórcy modelu kształcenia dyplomatów – Karolowi Bertoniemu. Autor koncentruje się na mało znanych wątkach z bogatej biografii Bertoniego zamieszczając także cenne ilustracje. Opracowanie oparte jest na materiałach archiwalnych, a wiele wykorzystanych materiałów źródłowych nie było dotychczas badanych. Znaczną część opracowania poświęcono wątkom rodzinnym. Zaangażowanie w dydaktykę, w tym w powstanie z inicjatywy prof. Ludwika Ehrlicha przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza w 1930 r. Studium Dyplomatycznego jedynie zasygnalizowano, podobnie, jak kształcenie w zakresie dyplomacji i wiedzy konsularnej w Warszawie i Krakowie, odsyłając do literatury. Autor wskazał na obszary wymagające dalszych badań, w tym okres wojny i tuż powojenny, zanim opuścił Polskę.
3

National coordination structures of EU Policy in Poland

100%
Tabaszewski R.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
|
2011
|
vol. 18
|
issue 1
51-66
PL
Tekst zawiera syntetyczną analizę struktur koordynacji polityki europejskiej w Polsce, z naciskiem na elementy wykonawcze systemu. Celem artykułu jest wykazanie, iż polski model jest hybrydą, łączącą sprzeczne tendencje: z jednej strony widoczna jest kumulacja władczych prerogatyw europejskich skumulowanych w rękach Ministerstwa Spraw Zagranicznych (MSZ), sukcesora dawnego Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej (UKIE); z drugiej występuje "rozproszenie procesu merytorycznego", pozostające w gestii właściwych komórek koordynacyjnych w poszczególnych ministerstwach.Analizę rozpoczyna charakterystyka dwóch ciał rządowych: Komitetu do Spraw Europejskich, podejmującego decyzje o charakterze politycznym oraz MSZ, odpowiedzialnego za koordynację stricte merytoryczną. Pozostałym kreatorom polityki europejskiej w Polsce poświęcono miejsce stosownie do ich roli rzeczywiście odgrywanej w funkcjonującym systemie. Są to: Stałe Przedstawicielstwo RP przy Unii Europejskiej, Rada Ministrów (RM), Prezes Rady Ministrów wraz z Kancelarią, Prezydent RP wraz z Kancelarią, urzędy centralne, a także organizacje społeczne i struktury lobbingowe.
4
Publication available in full text mode
Content available

Karol Bertoni (1876-1967) – zapomniany współtwórca polskiej służby zagranicznej

100%
Smolana K.
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
|
2020
|
vol. 3
|
issue 2(6)
455-476
EN
The article is devoted to one of the founders of the Polish diplomatic service during the Second Polish Republic, and then the model of diplomatic education – Karol Bertoni. The author focuses on little-known threads from Bertoni’s rich biography and includes valuable illustrations. A significant part of the source materials used has not been studied so far.
PL
Artykuł poświęcony jest jednemu z twórców polskiej służby dyplomatycznej i konsularnej w okresie II RP, a potem współtwórcy modelu kształcenia dyplomatów – Karolowi Bertoniemu. Autor koncentruje się na mało znanych wątkach z bogatej biografii Bertoniego zamieszczając także cenne ilustracje. Opracowanie oparte jest na materiałach archiwalnych, a wiele wykorzystanych materiałów źródłowych nie było dotychczas badanych. Znaczną część opracowania poświęcono wątkom rodzinnym. Zaangażowanie w dydaktykę, w tym w powstanie z inicjatywy prof. Ludwika Ehrlicha przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza w 1930 r. Studium Dyplomatycznego jedynie zasygnalizowano, podobnie, jak kształcenie w zakresie dyplomacji i wiedzy konsularnej w Warszawie i Krakowie, odsyłając do literatury. Autor wskazał na obszary wymagające dalszych badań, w tym okres wojny i tuż powojenny, zanim opuścił Polskę.
5
Publication available in full text mode
Content available

Sowiecka infiltracja wywiadowcza polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych

80%
Świerczek M.
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
|
2019
|
vol. 11
|
issue 20
42-67
PL
Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.
EN
Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.
6
Publication available in full text mode
Content available

Czy Ministerstwo Spraw Zagranicznych Drugiej Rzeczypospolitej było zdominowane przez byłych oficerów Wojska Polskiego?

80%
Skóra W.
Pamięć i Sprawiedliwość
|
2018
|
issue 32
440-481
PL
Po zamachu majowym z 1926 r. do polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych na stanowiska urzędników etatowych przyjęto kilkudziesięciu (co najmniej 43) zawodowych oficerów, cieszących się zaufaniem Józefa Piłsudskiego. Niemal połowa tej grupy w przeszłości była oficerami wywiadu wojskowego. Z wojska odchodzili na polecenie zwierzchników. Wraz z zatrudnionymi oficjalnie w ministerstwie attachés wojskowymi oraz rezydentami wywiadu wojskowego pracującymi w placówkach MSZ było ich ponad stu. W resorcie, w którym pracowało w latach trzydziestych około 1300 urzędników (etatowych i kontraktowych), tworzyli grupę zauważalną. A ponieważ zajmowali zazwyczaj wysokie stanowiska (włącznie z najwyższym) – również wpływową. W MSZ po 1933 r. można dostrzec zmiany wskazujące na przeniesienie wzorów wojskowych: bezwzględnie egzekwowane żądanie zachowania tajemnicy służbowej, wpływ zwierzchników na wybór małżonka, zatrudnianie wyłącznie obywateli polskich, ograniczenie sprawozdawczości i biurokracji, przenoszenie na inne stanowiska bez uwzględnienia woli zainteresowanego itd. Styl kierowania dyplomacją przez ministra Józefa Becka, daleki od kolegialności, nieco autorytarny, można wiązać z wzorcami panującymi w armii. Sami oficerowie główną wartość swojej obecności w MSZ postrzegali w uczynieniu z resortu sprawniejszego narzędzia do realizacji woli marszałka Piłsudskiego. Wysoko ceniona była „centralizacja” procesu decyzyjnego, odpowiadająca tradycyjnej strukturze wojskowej. Cywilni urzędnicy wskazywali na negatywne skutki pracy wojskowych: dominację wzorów szkodliwych w dyplomacji, takich jak brak szacunku dla indywidualizmu, zwalczanie krytyki (nawet niesłusznych decyzji), kult posłuszeństwa (choćby wbrew zdrowemu rozsądkowi), brak profesjonalizmu i ogłady.
EN
After the May Coup of 1926, a few dozen (at least 43) professional officers, enjoying the trust of Józef Piłsudski, were admitted to the Polish Ministry of Foreign Affairs as full-time officials. About half of this group were military intelligence officers in the past. They left the army by orders of their superiors. Along with military attachés officially employed in the Ministry and residents of military intelligence working in the agencies of the MFA, there were over one hundred of them. They formed a noticeable group in the Ministry which in the 30s employed 1300 officials (full-time and contract). And because they usually held high-ranking positions (including the highest) – also an influential group. Changes can be seen in the MFA after 1933 indicating the transfer of military models: strictly enforced demand for professional secrecy, influence of superiors on the choice of a spouse, employment of only Polish citizens, reduction of reporting and bureaucracy, transfer to other positions without consideration of the will of the interested party, etc. The style of management of diplomacy by Minister Józef Beck, far from collegiality, somewhat authoritarian, can be associated with patterns prevailing in the army. The officers saw making the Ministry more efficient tool to implement the will of Marshal Piłsudski as the main value of their presence in the MFA. The “centralisation” of the decision-making process, corresponding to the traditional military structure, was highly valued. Civilian officials pointed to the negative effects of work of the military men: the dominance of patterns harmful in diplomacy, such as the lack of respect for individualism, combating criticism (even of unjust decisions), worship of obedience (even against common sense), the lack of professionalism and good manners.
7
Publication available in full text mode
Content available

Intelligence infiltration of the Polish Ministry of Foreign Affairs by Soviet intelligence

80%
Świerczek M.
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
|
2019
|
vol. 11
|
issue 20
258–279
EN
Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.
PL
Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.
8
Publication available in full text mode
Content available

System szkoleniowy służb bezpieczeństwa w PRL na przykładzie Departamentu IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (zarys problemu)

80%
Reszke A. M.
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
|
2020
|
issue 18
98-131
EN
From the moment the People’s Republic of Poland was created, the Communists regarded the Catholic Church, along with other religious denominations, as a major opponent. In 1962, Department IV was established to provide effective surveillance and to counteract any hostile activity from those quarters. To improve effectiveness at the Department, it was decided that special training should be provided to its officers and employees. The issue of professional training and development should be considered as one of the most important tasks in state security. In terms of professional development, personal growth in society had to go beyond intellectual improvement or the emotional and formative processes that conditioned it. To keep Department IV in good working order, their training included elements of law, psychology, tactics and operational technique. A good understanding of the rules and options of physical coercion was fundamental to implementing certain tasks. The professional predispositions of the officers were seen as key. This article describes the system for training operatives at Department IV in the Ministry of Internal Affairs, explains the selection process for officers and civilian employees, and provides an overview of the course of study at college level, its eligibility criteria, and training effectiveness.
PL
Od początku istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Kościół katolicki i inne związki wyznaniowe były uznawane przez komunistów za poważnego przeciwnika. W celu ich sprawnego inwigilowania i zwalczania wrogiej działalności utworzono w 1962 r. Departament IV. Aby zapewnić skuteczność działań departamentu, postanowiono przeszkolić funkcjonariuszy i pracowników. Zagadnienie kształcenia i doskonalenia zawodowego należy uznać za jedno z najbardziej istotnych w kontekście jakości bezpieczeństwa w państwie. Mając na względzie doskonalenie zawodowe funkcjonariuszy, nie można zapominać, że rozwój ich osobowości w społeczeństwie nie mógł ograniczać się wyłącznie do formowania intelektu oraz procesów emocjonalnych i wychowawczych warunkujących jego funkcjonowanie. W bezpośrednim związku z prawidłowym procesem pracy w Departamencie IV pozostawała nauka elementów prawa, psychologii, taktyki i techniki operacyjnej. Właściwe zrozumienie zasad i możliwości stosowania środków przymusu bezpośredniego było podstawą do realizacji określonych działań. Kluczowe były predyspozycje zawodowe funkcjonariusza. W niniejszym artykule zarysowano system szkoleniowy funkcjonariuszy Departamentu IV MSW. Przedstawiono, jak dobierano kandydatów do służby i pracy na stanowiskach cywilnych, jak wyglądały studia wyższe, kto mógł się o nie ubiegać, a także jaka była efektywność szkoleń.
9
Publication available in full text mode
Content available

Rola Polskiej Akademii Umiejętności w budowaniu prestiżu odrodzonej II Rzeczypospolitej

80%
Hübner M.
Res Historica
|
2020
|
issue 50
EN
The article shows the importance of the Polish Academy of Arts and Sciences (PAU) in building the prestige of the Polish state, reborn in 1918. It investigates primarily the first years of independence in which the Academy undertook actions aimed at gaining Polish science an international reputation. The scope and nature of the PAU’s cooperation with the authorities of the Republic of Poland – in particular with the Ministry of Foreign Affairs – was analyzed. The article is based on source materials – both archival and published – and literature on the subject. The information contained in the sources and published works has been critically evaluated, taking into account the specificity of the analyzed material. Based on the statutory objectives of the PAU, various forms of the Academy’s work were presented, which were related to building the importance of Polish science abroad. Reference was made to the involvement of the PAU in the work of international scientific organizations – the Conseil International de Recherches and the Union Académique Internationale de Recherches et de Publications. The influence of Polish national culture (supported and developed by the PAU) on the prestige of the Second Republic of Poland in the international arena indicated that the PAU’s actions were necessary in view of the desire to strengthen the position of the Republic of Poland in the circle of scholars from other countries – after years of Polish scientific and cultural achievements being underestimated, marginalized and attributed to others. The importance of support for PAU’s activities by the Ministry of Foreign Affairs was established, as well as the beneficial effects but also the dangers related to the entry of politics into the field of science.
PL
W artykule ukazano znaczenie Polskiej Akademii Umiejętności w budowaniu prestiżu odrodzonego w 1918 roku państwa polskiego. Artykuł dotyczy w głównej mierze pierwszych lat niepodległości, w których Akademia podjęła się działań, mających na celu zyskanie nauce polskiej międzynarodowej renomy. Operacjonalizując problem analizowano zakres i charakter współpracy PAU z władzami RP – w szczególności z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Artykuł powstał w oparciu o materiały źródłowe – zarówno archiwalne, jak publikowane – oraz literaturę przedmiotu. Informacje zawarte w źródłach i opublikowanych pracach poddano krytycznej ocenie – uwzględniającej specyfikę analizowanego materiału. W oparciu o statutowe cele PAU, przedstawiono różne formy prac Akademii, z jakimi wiązano budowę znaczenia nauki polskiej poza granicami kraju. Odwołano się do zaangażowania PAU w prace międzynarodowych organizacji naukowych – Conseil International de Recherches oraz Union Académique Internationale de Recherches et de Publications. Wpływ polskiej kultury narodowej (wspieranej i rozwijanej przez PAU) na prestiż II RP na arenie międzynarodowej, wskazywał, że działania PAU były konieczne wobec pragnienia ugruntowania pozycji Rzeczypospolitej w środowisku uczonych z innych państw – po latach niedoceniania, marginalizowania i przypisywania innym polskiego dorobku naukowego i kulturalnego. Ustalono znaczenie wsparcia działań PAU przez MSZ, korzystne efekty, ale i zagrożenia związane z wejściem polityki na grunt nauki.
10
Publication available in full text mode
Content available

Polska wobec Jednolitego Aktu Europejskiego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (1981–1987)

71%
Barabasz A.
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
|
2017
|
issue 1
171-196
EN
The fundamental objective of this paper is to present the response of the Polish People’s Government to the political and institutional changes the European Community implemented from 1981–1987. The paper analyzes secret coded messages and confidential notes sent by Polish diplomats in outposts in Brussels, Rome, Cologne and London, among others, to the 4th Department of the Polish Ministry of Foreign Affairs which was in charge of relations with West European countries. The paper also stresses the opinions of Polish journalists published in Trybuna Ludu, Życie Warszawy and Rzeczpospolita on the topic of transformations of the uniting West Europe.
PL
Zasadniczym celem artykułu było przedstawienie reakcji władzy ludowej w Polsce na zmiany polityczne i instytucjonalne wprowadzone we Wspólnotach Europejskich w latach 1981–1987. W artykule analizie poddano tajne szyfrogramy i poufne notatki wysyłane przez polskich dyplomatów na placówkach m.in. w Brukseli, Rzymie, Kolonii, Londynie do Departamentu IV Ministerstwa Spraw Zagranicznych Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej odpowiedzialnego za kontakty z państwami zachodnioeuropejskmi. W publikacji uwypuklono również opinie publicystów prasy polskiej zamieszczone m.in. na łamach „Trybuny Ludu”, „Życia Warszawy”, „Rzeczpospolitej” o zmianach w jednoczącej się Europie Zachodniej.
11
Publication available in full text mode
Content available

PRL wobec II rozszerzenia Wspólnot Europejskich o Grecję (1961–1981)

61%
Barabasz A.
Przegląd Politologiczny
|
2017
|
issue 1
221-242
EN
The main goal of this article is to present the attitude of authorities of Polish People’s Republic towards the southern extension of the European Community of Greece between 1961 and 1981. In this article, among other things, the classified correspondence between the Polish diplomats who were allocated to posts in Athen’ s and the fourth department of Polish People’s Republic’s Ministry of Foreign Affairs, has been presented. This article has also presented the responses of the Polish press (i.e. “Trybuna Ludu”, “Życie Warszawy”, “Polityka”) to the cooperation of Greece to EWG.
PL
Zasadniczym celem artykułu było zaprezentowanie stanowiska władz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej wobec południowego rozszerzenia Wspólnot Europejskich o Grecję w latach (1961–1981). W artykule przedstawiono m.in., korespondencję pomiędzy polskimi dyplomatami przebywającymi w Atenach a DEP. IV Ministerstwa Spraw Zagranicznych PRL (Europa Zachodnia), w której przybliżono polskie oceny długiego i skomplikowanego procesu adaptacji Grecji do wymogów wspólnotowych. W artykule zaprezentowano także reakcje prasy polskiej (m.in.: „Trybuny Ludu”, „Życia Warszawy”, „Polityki”, „Prawa i Życia”) na kooperację kraju z EWG.
12
Publication available in full text mode
Content available

PRL wobec rozszerzenia Wspólnot Europejskich o Hiszpanię i Portugalię (1962–1986)

61%
Barabasz A.
Rocznik Integracji Europejskiej
|
2016
|
issue 10
317-334
EN
The main goal of this article is to present the attitude of authorities of Polish People’s Republic towards the southern extension of the European Community of Spain and Portugal between 1962 and 1986. In this article, among other things, the classified correspondence between the Polish diplomats who were allocated to posts in Rome, Madrid and Paris, and the fourth department of Polish People’s Republic’s Ministry of Foreign Affairs, has been presented. Those materials showed the Polish estimated assessment of a long and complicated process of adaptability of both Iberian countries to the requirements of the European Community. This article has also presented the responses of the Polish press (i.e. Trybuna Ludu, Życie Warszawy, Polityka) to the cooperation of both countries and EWG.
PL
Zasadniczym celem artykułu było zaprezentowanie stanowiska władz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej wobec południowego rozszerzenia Wspólnot Europejskich o Hiszpanię i Portugalię w latach (1962–1986). W artykule przedstawiono m.in., tajną korespondencję pomiędzy polskimi dyplomatami przebywającymi na placówkach w Rzymie, Madrycie, Paryżu a DEP.IV Ministerstwa Spraw Zagranicznych PRL (Europa Zachodnia), w której przybliżono polskie oceny długiego i skomplikowanego procesu adaptacji obu iberyjskich krajów do wymogówwspólnotowych. W artykule zaprezentowano także reakcje prasy polskiej (m.in., „Trybuny Ludu”, „Życia Warszawy”, „Polityki”) na kooperację obu krajów z EWG.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.