Search results

1

Posługi świeckich w liturgii słowa podczas Mszy św. w dziejach Kościoła

100%

Pałęcki W.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2022

|

vol. 60

|

issue 2

29-54

EN

By its nature the liturgy requires the involvement of numerous persons in its celebration. Vatican Council II’s Constitution on the Sacred Liturgy notes that, “In liturgical celebrations each person, minister or layman, who has an office to perform, should do all of, but only, those parts which pertain to his office by the nature of the rite and the principles of liturgy” (SC 28). From the perspective of the many years since the promulgation of this conciliar constitution, this encouragement is still valid, all the more so because for many centuries the celebration of the liturgy had been clericalized and the lay faithful had become merely an audience. Pope Paul VI in his motu proprio Ministeria Quaedam, and especially Pope Francis in his motu proprio Spiritus Domini, again drew attention to the ministry of the liturgy of the word, admitting also women to this service. The purpose of this article is to show the significance and role of persons carrying out ministries during the Liturgy of the Word at Holy Mass in terms of the history of the Church. Beginning with St. Justin, through the Fathers of the Church, the decrees of Councils and Synods, the place of lector and cantor performing their duties in the Mass is presented. It is noted that persons performing the ministry of lector in the first three centuries were primarily lay people. It was only from the time of Pope Siricius that office of lector became one of the stages of receiving higher orders. In this manner the carrying out of the function became clericalized. The office of cantor in the East also came to be included in the clerical state quite early on. The clericalization of performing these functions was sealed by the custom of establishing lectors and cantors in the form of holy orders. This state of affairs did not change until after Vatican Council II.

PL

Liturgia ze swej natury domaga się zaangażowania wielu osób podczas jej sprawowania. W Konstytucji o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II zaznaczono, że: „W odprawianiu liturgii każdy spełniający swą funkcję, czy to duchowny, czy świecki, powinien czynić tylko to i wszystko to, co należy do niego z natury rzeczy i na mocy przepisów liturgicznych” (KL 28). Z perspektywy wielu lat od ogłoszenia konstytucji soborowej zachęta ta jest ciągle aktualna, tym bardziej, że przez wiele wieków celebracja liturgii była sklerykalizowana, a wierni świeccy stali się wyłącznie słuchaczami. Na nowo na posługę podczas liturgii słowa zwrócił uwagę papież Paweł VI w motu proprio Ministeria quaedam, a zwłaszcza papież Franciszek w motu proprio Spiritus Domini, dopuszczając do tej posługi również kobiety. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie znaczenia i roli osób pełniących posługi podczas liturgii słowa we Mszy św. z perspektywy historii liturgii. Począwszy od św. Justyna, poprzez ojców Kościoła, rozporządzenia soborów i synodów przedstawiono miejsce lektorów i psałterzystów pełniących swoją w czasie Mszy św. Podkreślono, że osoby pełniące posługę lektorów w trzech pierwszych wiekach były przede wszystkim osobami świeckimi. Dopiero od papieża Syrycjusza, lektorat stał jednym ze stopni do otrzymania święceń wyższych. W ten sposób doszło do sklerykalizowania pełnienia tej funkcji. Również psałterzystów na Wschodzie dość wcześnie zaliczano do stanu duchownego. Klerykalizację pełnionych funkcji przypieczętował zwyczaj ustanawiania lektorów i psałterzystów w formie święceń. Stan ten został zmieniony dopiero po Soborze Watykańskim II.

2

Czy „Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego” z 1969 zawierało niekatolicką definicję mszy św.?

80%

Mielnik D.

Teologia w Polsce

|

2018

|

vol. 12

|

issue 1

181-192

PL

Definicja Mszy św. zawarta w siódmym punkcie Ogólnego wprowadzenia do Mszału rzymskiego spotkała się z silnym sprzeciwem ze strony niektórych środowisk przywiązanych do tradycyjnego nauczania Kościoła. Definicji zarzucano odejście od typowo katolickiej terminologii oraz tworzenie jej pod wpływem środowisk protestanckich. W świetle przeprowadzonych w niniejszym opracowaniu analiz należy stwierdzić, że słuszność oskarżenia o niekatolicki charakter definicji Mszy św. jest uzależniona od przyjętej metodologii. Jeżeli podchodzi się do definicji od strony analizy komponentów rzeczywistości liturgii w rozumieniu systemu katolickiego, oskarżenie o niekatolicki charakter jest niesłuszne. Jeżeli jednak podchodzi się do definicji od strony precyzacji terminologicznej z powodu różnic w rozumieniu tej samej rzeczywistości przez różne konfesje chrześcijańskie, zarzut jest jak najbardziej zasadny.

EN

The definition of the Holly Mass which is included in seventh point of General Instruction of the Roman Missal was under strong attack by some people connected to Church’s traditional terminology. The definition was accused of leaving Catholic terminology and creating interpretation under influence of Protestants. Thanks to analysis in this paper it can be claimed that the right of accusation of non-Catholic character of definition of The Holy Mass depends on methodology. If that definition is looked at from the aspect of analysis of The Holy Mass components, and of Catholic system, the accusation is unfair. If it is looked at on account of terminology and differences in understanding the same reality by various confessions, this accusation is justified.

3

Problemy teologiczne i pastoralne podczas prac nad „Ordo Confirmationis” 1971

61%

Krakowiak C.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2014

|

vol. 35

|

issue 3

57-73

EN

The main theological issues faced in the works on Ordo Confirmationis included: definition of the sacramental sign of Confirmation, i.e. its substance and sacramental formula, the main effect of Confirmation, which is the Gift of the Holy Spirit as well as the relation of the sacrament to baptism and the Eucharist. Confirmation was unequivocally recognized as the second sacrament of Christian initiation. Pastoral problems referred to ministers, recipients and witnesses of Confirmation. Presbyters were granted wider rights to administer Confirmation, while godparents were allowed to become witnesses and the Conferences of Bishops could define the age of recipients as other than that of 7 years.

4

Liturgia sakramentu bierzmowania w pracach nad „Ordo Confirmationis” 1971

61%

Krakowiak C.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2014

|

vol. 35

|

issue 2

47-59

EN

The article deals with the works carried out on the reformation and renewal of Confirmation sacrament, Ordo Confirmationis, promulgated in 1971. The reform of the book was postulated in votes and suggestions by bishops, Roman Congregations and catholic universities and presented to the Holy See before the Council. Editorial works on Ordo Confirmationis were carried out by Consilium ad exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia and a special work team appointed especially for this task, namely, Coetus a Studiis XX, which consisted of experts on Confirmation liturgy history, theology and legal issues. The team prepared successive schemes of De Confirmatione, which were then discussed and consulted with the members of relevant Congregations and submitted to Pope Paul VI for assessment. Ordo Confirmationis is mainly the work of Coetus a Studiis XX, whereas Praenotanda were prepared by The Congregation for Divine Worship in cooperation with other discasteria of the Holy See. The final version of Ordo Confirmationis was preceded by a special Apostolic Constitution, Divinae consortiun naturae, in which the Pope approved of the rites and defined a significant sacramental sign of Confirmation (substance and formula). Since then, Confirmation is usually bestowed during the Holy Mass and, in other cases, it is always combined with the Liturgy of the Word.

Refine search results

2 Seminare. Poszukiwania naukowe

1 Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

1 Teologia w Polsce

2 Krakowiak C.

1 Mielnik D.

1 Pałęcki W.

1 2022

1 2018

2 2014

Posługi świeckich w liturgii słowa podczas Mszy św. w dziejach Kościoła

Czy „Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego” z 1969 zawierało niekatolicką definicję mszy św.?

Problemy teologiczne i pastoralne podczas prac nad „Ordo Confirmationis” 1971

Liturgia sakramentu bierzmowania w pracach nad „Ordo Confirmationis” 1971