Search results

1

The Eastern Perspective: Russia Towards NATO Enlargement. A Case Study of 1999 and 2004 NATO Enlargements

100%

Bielewicz M.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2010

|

vol. 4

145-151

EN

“[Russia] cannot agree with attempts to move the center of gravity in questions of providing for security on the continent.” Russia’s Policy for National Security (1996)“The perspective of NATO enlargement to the East is unacceptable to Russia, because it represents a threat to its security.” Russia’s Concept of National Security (1997)

2

Problem NATO w relacjach niemiecko-ukraińskich w XXI wieku. Zarys zagadnienia

63%

Drzewicki A.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2019

|

vol. 11(47)

|

issue 1

53-78

PL

Zakres i intensywność współpracy między RFN i Ukrainą, mimo dużych oczekiwań i nadziei wyrażanych przede wszystkim przez stronę ukraińską, w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku nie osiągnął zbyt wysokiego poziomu. Władze niemieckie nie tylko nie wypracowały w tym okresie jasno sprecyzowanej koncepcji politycznej wobec tego kraju, ale stały się nawet jednym z głównych zwolenników realizacji zasady Russia First. Konieczność uwzględnienia przez Berlin przesłanek determinowanych znaczeniem Moskwy dla europejskiego i światowego bezpieczeństwa jest stałym czynnikiem warunkującym pozycję Niemiec w kwestii rozszerzenia NATO o Ukrainę, bez uwzględnienia którego nie można w sposób właściwy zdiagnozować dynamiki relacji niemiecko-ukraińskich. Stanowisko Berlina w tej kwestii charakteryzuje wyraźnie niezmiennie negatywne podejście. Podczas trwającego od 2014 r. rosyjsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego Ukraina nie doczekała się zarysowania jasnej perspektywy członkostwa. Co więcej, w istniejącej sytuacji kwestia ta traktowana jest jako czynnik budujący dodatkowe napięcia i tym samym uniemożliwiający dyplomatyczne przezwyciężenie kryzysu. Tego rodzaju podejście, w warunkach prawdopodobnej permanentności konfliktu, oznacza nie tylko realne zdjęcie kwestii rozszerzenia Sojuszu na Wschód z euroatlantyckiej agendy, ale prawdopodobnie również długotrwałe jej „zamrożenie”.

EN

The scope and intensity of cooperation between Germany and Ukraine, despite high expectations and hopes expressed primarily by the Ukrainian side, have not reached high level in the first two decades of the 21st century. During this period, the German government has not only failed to develop a clear political concept for Ukraine, but became one of the main supporters of the Russia First principle. Berlin’s need to take into account the conditions determined by Moscow’s significance for European and global security is a constant factor determining Germany’s attitude towards NATO’s enlargement to Ukraine without which the dynamics of German-Ukrainian relations cannot be properly understood. Berlin’s attitude towards this issue has been clearly and consistently negative. During the Russian-Ukrainian armed conflict, ongoing since 2014, Ukraine has not seen a clear membership perspective. Moreover, in the current situation, this issue is treated as a factor creating additional tensions and thus blocking the diplomatic routes to overcome the crisis. Such an approach, coupled with the probable permanence of the conflict, means that the enlargement of NATO to the East will probably not only be removed from the Euro-Atlantic agenda, but also “frozen” for a long time to come.

3

Dokąd zmierza NATO? Sojusz Północnoatlantycki, Europa i Polska w świetle decyzji szczytu NATO w Madrycie 29–30 czerwca 2022 r.

51%

Chłoń T.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2022

|

issue 1

15-49

EN

The effectiveness and longevity of the Atlantic Alliance depend on its ability to adapt to the changing conditions of the international environment and the resulting threats. This is borne out by the outcome of NATO’s Madrid summit, which, in the context of Russian aggression against Ukraine, responds to the renewed threat of global war, although it does not mark a simple return to the pre-1989 era. They refer to a fundamental expansion of Alliance capabilities in NATO’s three missions: collective defence, crisis management and collective security. The increased commitment of the Alliance on the eastern flank gives credibility to the guarantees of Article 5. The new Strategic Concept adopted at the summit increases the commitments of the European allies vis-à-vis American expectations, which is deepened by its correlation with the EU Strategic Compass.

PL

Efektywność i długowieczność Sojuszu Północnoatlantyckiego zależą od zdolności adaptowania się do zmieniających się warunków środowiska międzynarodowego i wynikających z nich zagrożeń. Potwierdzają to wyniki szczytu NATO w Madrycie, które w warunkach agresji rosyjskiej na Ukrainę są reakcją na odnowienie zagrożenia wojną światową, choć nie oznaczają prostego powrotu do czasów sprzed 1989 r. Odnoszą się do zasadniczej rozbudowy zdolności sojuszniczych w zakresie trzech misji NATO: kolektywnej obronny, zarządzania kryzysowego i bezpieczeństwa zbiorowego. Zwiększenie zaangażowania Sojuszu na flance wschodniej uwiarygadnia gwarancje art. 5 Traktatu Północnoatlantyckiego. Przyjęta na szczycie nowa koncepcja strategiczna zwiększa zobowiązania sojuszników europejskich względem oczekiwań USA, co pogłębia jej korelacja z Kompasem strategicznym UE.

Refine search results

1 Krakowskie Studia Międzynarodowe

1 Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

1 Roczniki Nauk Społecznych

1 Bielewicz M.

1 Chłoń T.

1 Drzewicki A.

1 2022

1 2019

1 2010

The Eastern Perspective: Russia Towards NATO Enlargement. A Case Study of 1999 and 2004 NATO Enlargements

Problem NATO w relacjach niemiecko-ukraińskich w XXI wieku. Zarys zagadnienia

Dokąd zmierza NATO? Sojusz Północnoatlantycki, Europa i Polska w świetle decyzji szczytu NATO w Madrycie 29–30 czerwca 2022 r.