Search results

1

Krytyka demokracji w ideologii Adolfa Hitlera

100%

Zmierczak M.

Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi

|

2010

|

vol. 32

75-92

EN

Hitler did not hide the fact that he was a firm opponent of democracy. The analysis of his many statements indicates that he substantiated his anti-democratic argumentation with various contentions. He primarily accentuated crucial role played in national life by great individuals. He constantly repeated that great inventions are a result of great personalities’ efforts and not a consequence of majority’s endeavor. Democracy is nothing but a rule of the mediocre and the average; it destroys personality. He also claimed that parliamentarian democracy is closely linked with Jewry. The analysis of this fragment of Hitler’s rhetoric shows that he employed arguments which had been well-known for a long time (for example Plato’s statement that it is difficult to choose boat’s helmsman by vote). The prevalent majority of these arguments can be found on the pages of textbooks on history of political philosophy. Hitler only put them forward in much more primitive, or even brutal, form. Against the background of the above-mentioned arguments, Hitler’s attitude towards the institution of referendum during the Weimar period is provided. Hitler and NSDAP were involved with the referendum initiative concerning the rejection of the Young’s Plan but refused to participate in the referendum initiative which was supposed to lead to the strengthening of presidential powers. According to Hitler, referendums should only be employed to gain approval for already committed deeds. That was a meaning of referendums organized in 1933, 1934, 1936 and 1938 which Hitler linked with popular elections. They only provided elements of democratic decorum but they were of no account as far as Hitler’s activities were concerned. They were nothing more than a useful propaganda tool. By invoking referendums, Hitler attempted to secure for himself – mostly in the eyes of foreign countries – recognition as a national leader who enjoys his people’s support.

2

Vržené i vlastní stíny členství v NSDAP

100%

Pešek J.

Český časopis historický (The Czech Historical Review)

|

2011

|

vol. 109

|

issue 1

116-125

EN

This study, which draws on works from current German historiograpy and is included in a collection edited by Nicolas Berge, analyses the system of accepting members to the NSDAP. This includes the transfer from youth organisations into the NSDAP and current practices and their limits especially during the final stages of World War II. In particular, its draws attention to the issue of assessing information on the NSDAP membership in those cases where not all relevant documents have been preserved.

3

Ku budowie nowych Niemiec – państwo i jego idea w doktrynie socjalizmu narodowego Ottona Strassera

89%

Kosiński T.

Społeczeństwo. Edukacja. Język

|

2017

|

vol. 1(5)

233-250

PL

Otton Strasser był przywódcą lewicowej frakcji NSDAP. W 1930 roku w skutek różnic doktrynalnych oraz powstałych na tym tle konfliktów personalnych opuścił partię. Wraz ze swoimi zwolennikami założył Czarny Front. Opracował doktrynę narodowego socjalizmu odmienną od rasistowskich wizji zwolenników Hitlera. Chciał zbudować silne, organiczne, socjalistyczne Niemcy oparte na dumie narodowej i regionalnej. Federalne państwo będące jednym z liderów zjednoczonej, narodowej Europy.

EN

Otto Strasser was a leader of the leftwing fraction of the NSDAP. In 1930, due to doctrinal differences and personal conflicts he left the party. Along with his followers he founded the Black Front. He developed the doctrine of national socialism different from the racist vision of Hitler’s followers. He wanted to build strong, organic, socialist Germany based on national and regional pride. Federal State which would have been one of the leaders of united, national Europe.

4

Karl Schikorski - nazistowski „polakożerca” z Tychów

71%

Węcki M.

Wieki Stare i Nowe

|

2021

|

vol. 16

|

issue 21

162-176

EN

The state of knowledge about the personnel of the German occupation apparatus of power, including the Nazi party, in Upper Silesia during World War II is already very advanced. This has been made possible by the availability of the existing source materials, primarily those stored in the State Archives in Katowice. They allow us not only to identify of the activities of the most important Nazi dignitaries, but also of the representatives of the local occupation elites. Mirosław Węcki’s analysis of Karl Schikorski - a Volksdeutsch and an NSDAP functionary operating during the war in Tychy, a city located in the Pszczyński district - illustrates the possibility of conducting such research based, among other sources, on the personnel files of the Nazi party. This microregional type of approach is important for the adequate understanding of life during the occupation, especially since the local supporters of the Nazi regime, derived from the pre-war German minority, left a tragic mark on the fate of the Polish inhabitants of the region.

PL

W czasie II wojny światowej wielu górnośląskich Niemców, przedwojennych obywateli II Rzeczypospolitej, aktywnie poparło nazistowski reżim okupacyjny. Już po wojnie jeden z polskich mieszkańców górnośląskiego miasta Tychy tak o nich pisał: „Jak my takiego traktowali? Jak wroga. Człowiek się go boł, nie dlatego, że German, ino że nazista”. Na taką opinię niewątpliwie zasłużył tyski volksdeutsch - Karl Schikorski. Tamtejsi Polacy znajdowali dla niego po wojnie tyko jedno określenie - „polakożerca”.

5

W poszukiwaniu „rasy panów”. Archeologia jako narzędzie budowania mitologii nazistowskiej

71%

Konik J.

Studia Żydowskie. Almanach

|

2021

|

vol. 11

|

issue 11

43-56

EN

Adolf Hitler and his party, the NSDAP, seduced the German people not only their political ideology, but also their appeal to the then popular myth of the perfect Aryan race. It was the Aryans, the best and most creative of the human races, who, Hitler's followers proclaimed, were to be behind every positive, creative action in human history, behind every great work of art and scientific breakthrough. The Nordic peoples of northern Europe, and especially the Germans, were supposed to be the descendants of the ancient Aryans and as such should take their ancestral place. The article deals with the myth of the Aryans, its incorporation into the theory of human races, and its use by the Nazis to subjugate the Germans and racialize them. It discusses the use of archaeology and archaeological discoveries in particular to lend credence to the Nazi mythology and the narrative built around it, as well as the most spectacular examples of archaeological careers in the Third Reich. When archaeologists were involved on the side of Nazism, they became complicit in the construction of a criminal and genocidal ideology and system of power.

PL

Adolf Hitler i jego partia NSDAP uwiedli naród niemiecki nie tylko swoją ideologią polityczną, lecz także odwołaniem się do popularnego wówczas mitu o doskonałej rasie aryjskiej. Za każdym pozytywnym, twórczym działaniem w historii ludzkości, za każdym wielkim dziełem sztuki i przełomem naukowym mieli stać, jak głosili zwolennicy Hitlera, Aryjczycy, najlepsza i najbardziej twórcza z ras ludzkich. Nordyckie ludy północnej Europy, a zwłaszcza Niemcy, miały być potomkami starożytnych Aryjczyków i jako takie powinny zająć ich miejsce przodków. Artykuł dotyczy mitu Aryjczyków, jego włączenia do teorii ras ludzkich oraz wykorzystania go przez nazistów do podporządkowania Niemców i ich rasizmowi. Omawia wykorzystanie archeologii i odkryć archeologicznych w szczególności do uwiarygodnienia mitologii nazistowskiej i zbudowanej wokół niej narracji, a także najbardziej spektakularne przykłady karier archeologicznych w III Rzeszy. Kiedy archeolodzy zaangażowali się po stronie nazizmu, stali się współwinnymi konstruowania zbrodniczej i ludobójczej ideologii i systemu władzy.

6

Koncepcje prawne w zakresie prawa międzynarodowego wypracowane w III Rzeszy a jej polityka okupacji

32%

Migdał P.

Studia Prawnicze KUL

|

2017

|

issue 2

123-165

EN

Taking into account previous experiences related to the investigation of occupation systems of the Axis powers during World War II, and in particular the dominant role of the Third Reich, it seems that there are large gaps in this area and the status of those studies can be considered largely insufficient. The weakness of the existing studies is their reduction to the occupation policy and formal structures, i.e. they are rather fragmentary. Only rarely do they take into consideration comparative documentation which shows the holistic development of organizational structures of invader’s administration along with its entire experience and collective functioning mechanisms as well as the demonstration of its effectiveness. This article is an attempt to determine whether and to what extent the exercise of occupation or other forms of governance by the Third Reich under Hitler’s rule over other territories or nations constituted a political and legal system, what were different types of governance over individual territories and conquered populations in a specific legal, socio-economic and political situation. It should be noted, however, that the term “occupation” used commonly in the political history of that period is not sufficient to properly describe this phenomenon in the language of law. It is too general and inadequate to the legal status of the territories occupied or controlled by Germany, including those illegally annexed (such as “eingegliederte Ostgebiete” [annexed Eastern territories] in Poland), those that have been politically subordinated with the deprivation of peoples living there of their sovereign political power (such as the Protectorate of Bohemia and Moravia), as well as those which were only forcibly incorporated into the orbit of influence of the Third Reich but with the maintenance of satellite governments (e.g. Slovakia).

PL

Uwzględniając dotychczasowe doświadczenia w badaniach nad systemami okupacji krajów Osi w trakcie II wojny światowej a szczególnie dominującej III Rzeszy niemieckiej, wydaje się, że występują w tym zakresie duże braki a stan tych badań można uznać za daleko niewystarczający. Słabością istniejących badań jest ograniczenie się do polityki okupacyjnej i struktur formalnych, czyli ich pewna wycinkowość. Rzadko uwzględnia się w nich dokumentacje porównawczą, ukazującą całościowe kształtowanie się struktur organizacyjnych zarządów okupacyjnych z uwzględnieniem całokształtu doświadczenia oraz zbiorczego mechanizmu funkcjonowania, przy wykazaniu także jego efektywności. Celem niniejszego artykułu jest, próba ustalenia, czy i o ile wypełnianie okupacji lub innych form władztwa przez III Rzeszę hitlerowską nad innymi terytoriami państwowymi czy narodami stanowiło system polityczno-prawny, jak kształtowały się różne postacie władania nad poszczególnymi terytoriami i wobec podbitej ludności w określonej sytuacji prawnej, społeczno-gospodarczej i politycznej. Należy przy tym podkreślić, że pojęcie „okupacja” używane powszechnie w historii politycznej tego okresu, nie wystarczy do poprawnego opisu zjawiska w języku nauki prawa. Jest ono zbyt ogólne i prawnicze nieadekwatne do stanu prawnego ziem zajętych lub kontrolowanych przez Niemcy i to zarówno tych anektowanych w sposób bezprawny (takich jak „eingegliederte Ostgebiete” w Polsce) jak i tych które zostały podporządkowane politycznie z pozbawieniem zamieszkałych tam narodów ich suwerennej władzy politycznej (takich jak Protektorat Czech i Moraw) i wreszcie tych, które zostały jedynie włączone przymusowo w orbitę wpływów III Rzeszy z utrzymaniem w nich rządów satelickich (np. Słowacja).

Refine search results

1 Społeczeństwo. Edukacja. Język

1 Studia Prawnicze KUL

1 Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi

1 Studia Żydowskie. Almanach

1 Wieki Stare i Nowe

1 Český časopis historický (The Czech Historical Review)

1 Konik J.

1 Kosiński T.

1 Migdał P.

1 Pešek J.

1 Węcki M.

1 Zmierczak M.

2 2021

2 2017