Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Nam June Paik

Sort By:

Limit search:

NIC

100%

Andrzej P.

Kwartalnik Filmowy

2016

issue 93-94 Kino amerykańskie

246-252

Artykuł zestawia „4’33’’” (1952) Johna Cage’a i „Zen for Film” (1964) Nam June Paika – dwa przełomowe utwory amerykańskiej awangardy. Andrzej Pitrus próbuje uchwycić rodzaj dialogu, jaki został nawiązany przez dwóch artystów wprowadzających do swego artystycznego języka elementy aleatoryczne. Autor omawia także kwestie związane z odwołaniem się do „znaczącej pustki”, ta zaś – zgodnie z tradycją zen – stanowi rodzaj przestrzeni, w której słuchacz i widz mogą budować własne sensy i realizować doświadczenia odbiorcze. Obydwie prace niczego odbiorcy nie narzucają: Zen jest wskazówką. Twórcy nie proponują żadnych zamkniętych znaczeń, zadowalając się swoiście rozumianym artystycznym koanem. Ich dzieła nie zawierają NIC, lecz niewątpliwie uruchamiają niekończący się ciąg skojarzeń i zapewne jeszcze długo będą stanowić inspirację dla interpretatorów

The article summarizes “4’33’’” (1952) by John Cage and “Zen for Film” (1964) by Nam June Paik –two groundbreaking works of the American avant-garde. Andrzej Pitrus tries to capture the kind of dialogue established between the two artists who introduced into their artistic language aleatoric elements. The author also discusses issues related to the reference to a “significant void”, and this – in the tradition of Zen – is a kind of space where the listener and the viewer may build their own senses and realise the experience of perception. Both works do not impose anything on the viewer – Zen is just a suggestion. The artists do not propose any closed interpretation, and are satisfied by a specifically understood artistic koan. Their works contain NOTHING, yet they trigger an endless string of associations, and are sure to inspire interpreters for a long time to come.

Od elektronicznej muzyki do elektronicznego obrazu. Exposition of Music – Electronic Television Nam June Paika

83%

Zając M.

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

2016

issue 4(31)

100-117

Nam June Paik (1932–2006) is now considered to be the most influential creator in visual arts. He is said to be the first artist who presented television as a source of artistic experience. However, nowadays many people forget about his musical beginnings. Starting as a musician, he was inspired by, for example, John Cage, whose philosophical way of thinking had a positive impact on Paik’s future experiments with music and objects. Exposition of Music – Electronic Television (1963, Wuppertal) was artist’s symbolic transfer from music to visual arts, presenting prepared pianos together with prepared TV’s. The article presents the exhibition as well as the environment created by Paik, showing the equality, importance and impact of two not so different kinds of art.

Refine search results

1 Kwartalnik Filmowy

1 Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

1 Andrzej P.

1 Zając M.

2 2016

Search results

NIC

Od elektronicznej muzyki do elektronicznego obrazu. Exposition of Music – Electronic Television Nam June Paika