Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Naturalism
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Ein Kapitel europäischer Theatergeschichte und eine politische Provokation: Die Meininger Festwoche 1886 mit Henrik Ibsen, Richard Voß und Paul Lindau

100%
Baumann C.
Germanica Wratislaviensia
|
2017
|
vol. 142
25-39
DE
Mit der Meininger Festwoche initiierte Georg II. von Sachsen-Meiningen 1886 an seinem Hofthea­ter ein Ereignis, das nicht nur das beschauliche Meiningen verschreckte, sondern einen gesellschaft­lichen Tabubruch bedeutete. Der Herzog brachte das skandalumwitterte Ibsen-Stück Gespenster neben Richard Voß‘ Alexandra und Paul Lindaus Echegaray-Bearbeitung Galeotto zur Aufführung. Damit inszenierte er moderne Gesellschaftsdramen, die in ihrem sozialkritischen Potenzial und ihrem Sittlichkeitsanspruch bereits auf den Naturalismus wiesen und – mit einem norwegischen, spanischen und deutschen Autor – dessen europäische Dimension herausstellten. Diese Festwoche bedeutete im Deutschen Kaiserreich eine politische Provokation, die bei den Gastspielen der Mei­ninger mit Verboten beantwortet wurde.
EN
At the Meiningen Festival Week in 1886, George II of Saxony-Meiningen at his court theater initi­ated an event which not only frightened the contemplative city of Meiningen but signified a social violation of tabus. The Duke had his theater produce the scandalous Ibsen play “Ghosts” in addition to Richard Voss’ “Alexandra” and Paul Lindau’s Echegaray adaptation of “Galeotto”. The socially critical potential of these plays and their new morality pointed to Naturalism. The fact that these plays were written by a Norwegian, a Spanish and a German author demonstrated the European dimension of these ideas. In Imperial Germany, this festival week signified a political provocation that resulted in bans of guest performances by the Meiningen theater troupe.
2
Content available remote

Contemporary Naturalism and Human Ontology: Towards a Different Essentialism

100%
Charmetant É.
Forum Philosophicum
|
2011
|
vol. 16
|
issue 1
59-72
EN
Contemporary naturalism, especially through ethology, neuroscience and cognitive science, challenges the traditional ontological points of reference for determining the specificity of human beings. After illustrating the full measure of this upheaval, I will show the inadequacy of a return to traditional essentialism and will then defend the relevance of a different type of essentialism: an approach to human specificity in terms of a homeostatic property cluster.
3
Content available remote

Relaxed Naturalism and Caring About the Truth

86%
McLeod-Harrison M.
Forum Philosophicum
|
2012
|
vol. 17
|
issue 1
89-103
EN
Can our caring about truth be rooted in "relaxed" naturalism? I argue that it cannot. In order to care about truth we need the universe to be capable of providing non-adventitious good, which relaxed naturalism cannot do. I use Michael Lynch's work as a springboard to showing this claim.
4
Content available remote

Ľudská prirodzenosť a norma: Metaetický pohľad na teóriu prirodzeného zákona Tomáša Akvinského

86%
Chabada M.
Studia theologica
|
2022
|
vol. 1
41-59
EN
The aim of the paper is to examine metaethical aspects of the theory of natural law in Thomas Aquinas. The theses of the paper is that Aquinas does not reduce the meaning of the term ‘good’ to something natural and does not derive value judgements from the factual. In the first part, the main arguments are presented in favour of irreducibility of the meaning of ‘the good’. In the second part, the main argument is introduced in favour of a dichotomy between fact and values (the difference between factuals and value judgments). In the third part, the understanding of the concept of good is introduced. Subsequently, the concept of the natural law is presented in which the idea of human nature is also present. In the fifth part, the relationship between human nature and practical reason is explained in the constitution of moral norms. In the penultimate part, the understanding of human affectivity/emotionality and rationality is introduced with regard to the problem of determining the source of moral good or evil. Finally, the article concludes that Aquinas’ Concept of Natural Law is an example of moderate cognitivism and naturalism. Aquinas does not commit the naturalist fallacy, because human nature is working as a data provider for a practical reason, which is the creator of moral norms.
5
Content available remote

La fantaisie romantique et la loupe naturaliste: deux images littéraires de la névrose au XIXe siècle

72%
Kaczmarek A.
Annales Neophilologiarum
|
2013
|
issue 7
43-57
EN
The subject of mental troubles and diseases, often covered by the common term of ‘neurosis’, occurs in the literature of all times. The portraits of characters showing various kinds of neurotic behaviour differ according to the aesthetics of the period of their creation. The paper shows two opposite ways of perceiving neurosis in the 19th century, characteristic for the Romanticism and the Naturalism. The portrait of a romantic hero, “hallucinated”, gloomy and melancholic, suffering from a couple of mysterious symptoms leading unavoidably to death, should touch or even frighten the reader. It is opposed to a “clinical” vision of neurosis as a pathological condition of the organism. A consequence of the postulate of objectivity and scientific truth involved by the Naturalism is a medical-report-like description of a “human animal” while ill.
PL
Temat zaburzeń i chorób nerwowych, często określanych wspólnym terminem „neurozy”, jest tematem powracającym w każdej epoce literackiej. Portrety bohaterów wykazujących różnego rodzaju neurotyczne zachowania różnią się w zależności od estetyki właściwej epoce, w której powstały. Artykuł ukazuje dwa przeciwstawne sposoby postrzegania neurozy w XIX w., charakterystyczne dla romantyzmu i naturalizmu. Portret bohatera romantycznego, „nawiedzonego”, ponurego, melancholijnego i cierpiącego na zespół tajemniczych objawów nieuchronnie prowadzących do śmierci, ma poruszyć, a nawet przestraszyć czytelnika. Zostaje on przeciwstawiony „klinicznej” wizji neurozy jako patologicznego stanu organizmu, właściwej naturalizmowi. Konsekwencją leżącego u jego podstaw postulatu obiektywizmu i naukowej prawdy jest ukazanie, w formie niemal medycznego raportu, obrazu chorego „zwierzęcia ludzkiego".
6

Natural Nonbelief as a Necessary Means to a Life of Choiceworthy Meaning

72%
Vandergriff K.
Open Theology
|
2016
|
vol. 2
|
issue 1
EN
Many have thought that certain types and distributions of apparent nonresistant nonbelief in the world are among the best reasons to think naturalism is more probable than theism. Jason Marsh has argued that one specific type of nonresistant nonbelief, called natural nonbelief in early humans, supports naturalism over theism. However, I will argue that it is epistemically possible that God has a morallysufficient reason for permitting natural nonbelief in early humans. First, according to Axiarchism, God’s goal for physical reality is to intentionally structure it so that a choiceworthy degree of moral, intellectual, and aesthetic value will be realized. Second, since theism entails Axiarchism, and it is far from clear on our total available evidence that eliminating the possibility of natural nonbelief would have led to a choiceworthy degree of moral, intellectual, and aesthetic value being realized for early humans, the degree to which natural nonbelief supports naturalism over theism is softened.
7
Content available remote

Transgresje wczesnej twórczości Józefa Chełmońskiego. O przedstawieniach kobiet w obrazach z Pracowni w Hotelu Europejskim w Warszawie

72%
Gołąb M.
Biuletyn Historii Sztuki
|
2014
|
vol. 76
|
issue 4
583-596
EN
Five or six large-sized paintings by Józef Chełmoński dedicated to the woman and painted at the Europejski Hotel’s Studio in Warsaw in 1875, of which only the Indian Summer is generally known, are the most important artistic manifesto in Polish art of the time. The Romantic paradigm of Polish culture alongside the pressure of Positivist modernity, the experience of Naturalism and Realism, as well as the attractiveness of the allegorical language of art (grounded in the adoration for Grottger, typical of that generation), all these mark the major ideological and painterly horizons of Chełmoński’s art of the period. The artistic effects of the cycle in question (the latter partly reconstructed due to three paintings having disappeared) define the transgressive character of the oeuvre of the Warsaw artist owing to the ‘borderline’ painterly language, bordering on both allegory and symbolism. It allowed to create a radically different statement on the woman versus the contemporarily valid emancipation discourse by evoking in all the paintings of the cycle a figure of a day-dreaming woman
8
Content available remote

Kritika Hobbesovy politické filosofie u Josepha Vialatouxe: O příčinách totalitarismu ve XX. století

72%
Koblížek J.
Studia theologica
|
2019
|
vol. 2
135-152
EN
In the present text, we provide a commentary on Hobbes' political theory, written by a philosopher from Lyon Joseph Vialatoux. Vialatoux attempts to place this classic philosophical concept of political power based on materialism into new contexts. He sees an analogy between Hobbes' thinking and the totalitarian systems of the twentieth century, Nazism and Communism. What applies to the Hobbes state – Leviathan, which is just a machine and man just part of this bureaucratic-mechanical system, also applies to all totalitarian systems that have emerged in history. Vialatoux reminds us that specific politics and political power is always born in a wider philosophical and cultural context.
9
Publication available in full text mode
Content available

„Co je rozumné, to se (možná) stane skutečným.“

58%
Voldřichová Beránková E., Bartha-Kovács K.
Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)
|
2019
|
vol. 59
90-106
EN
The article proposes a contemporary reflection on Hegel’s famous quote “the real is the rational and the rational is the real” that tradition has often misinterpreted. Inspired by a new reading by JeanFrançois Kervégan (which translates the sentence “the rational will become effective/real and the real/effective will become rational”), the article focuses on one of the possible illustrations of this Hegelian thesis. Émile Zola’s novel The Work consists of a very interesting analysis of the notions of reality, effectiveness and rationality that the author applies to both literature and visual arts. Behind the controversies of Pierre Sandoz and Claude Lantier, it is possible to discern all the debates that opposed Émile Zola to his friend Paul Cézanne.
10
Content available remote

Totalitarismus a svoboda v myšlení Josepha Vialatouxe. O příčinách totalitarismu ve dvacátém století (dokončení)

58%
Koblížek J.
Studia theologica
|
2019
|
issue 4
125-147
EN
The article completes the study of totalitarianism in the twentieth century. In the first part of the text, we reviewed Joseph Vialatoux’s commentary on Hobbes’ political theory. In the second part, which we present here, we draw conclusions and general principles. Vialatoux is of the opinion that every totalitarianism is a form of naturalism. There are two main forms here. The first form is Hobbes philosophy, while the second is Durkheim’s sociologism. In response to totalitarianism, Vialatoux formulates the philosophy of mind. He then develops the theme of freedom. He distinguishes between inner and outer freedom. In conclusion, he speaks of order and authority as necessary conditions for human freedom.
11

The Relationship Between Faith, Reason, and Science in the Transmission of the Faith in the Times of Growing Secularization

30%
Kaucha K.
Roczniki Teologiczne
|
2014
|
vol. 61
|
issue 9: Teologia Fundamentalna i Religiologia
33-42
EN
This article touches mostly on two points: the relation­ship between faith, reason, and science (1) and John Paul II's explanation of the growth of secularization (2) as a very important context of the transmission of the Christian faith today. 1. Faith and reason need each other and support each other. Christian faith is not a natural product of human reason and always provokes reason to open itself and to see much more than reason alone can see. Genuine science is not in conflict with Catholic Christianity. Science, which came to exist thanks to Judeo-Christian Revelation, is a different order of knowledge that has its own built-in logic and dignity. Science wants to know better the material side of nature, while faith is a personal and active answer to God's Revelation which was fulfilled in Jesus Christ. Its credibi­lity has many reasons. Some of them are confirmed by scientists investigating nature but more of them are the subject of Fundamental Theology which is a successor of Apologe­tics. The Catholic Church owes very much to science and scientists and honors their genius. Good science makes many peoples' lives better: medical care, the production of more food, the confirmation of the authenticity of The Shroud of Turin, the confirmation of medical miracles are all products of good science. 2. John Paul II was aware of a phenomenon of growing secularization, especially in the western world. He knew that this phenomenon is explained by some people as proof of the fact that Christian faith is going to end. According to him, secularization seems to grow only in the western world and is a proof of its cultural and ethical crisis. This is the crisis of man, of vision, and the vocation of men. This culture needs repairs, needs a new spirit, a new certain hope to be able to survive. It might be given by the Christian faith which offers a full meaning of human life and answers all existential questions.
PL
Ten artykuł, mający na celu udzielenie syntetycznej odpowiedzi na postawiony problem, złożony jest głównie z dwóch części: relacji między wiarą, rozumem i nauką (1) oraz św. Jana Pawła II interpretacji zjawiska rosnącej sekularyzacji (2). Obydwa te zagadnienia są istotne dla przekazu wiary chrześcijańskiej w czasach współczesnych i ukazywania jej wiarygodności. Nierzadko bowiem chrześcijanie spotykają się ze stwierdzeniem, że od początku nowożytności rozum i nauka skutecz­nie zakwestionowały prawdziwość wiary dając początek nowej epoce, czego skutkiem jest rosnąca dziś sekularyzacja i zjawiska w rodzaju tzw. nowego ateizmu. 1. W świetle wypowiedzi Magisterium Kościoła oraz teologów wiara chrześcijań­ska i ro­zum nie tylko potrzebują się wzajemnie oraz wspomagają, lecz także od początku istnienia chrześcijaństwa były ze sobą ściśle związane. Wiara chrześcijańska nie jest wytworem ludzkie­go rozumu i zawsze prowokuje go do poznania rzeczywis­tości, do których sam nie jest w sta­nie dotrzeć. Właściwie rozumiana i uprawiana nauka (jako science, czyli nauki przyrodnicze) nie wcho­dzi w konflikt z chrześcijaństwem katolickim. Nauka, która notabene nie mogłaby powstać bez Objawienia judeochrześcijańskiego, jest innym od wiary ro­dzajem poznania, posiadającym uzasadnioną metodologię. Dąży do poznania material­nej, empirycznej strony rzeczywistości, podczas gdy wiara jest angażującą całą ludz­ką osobę odpowiedzią na Boże Objawienie, którego pełnia dokonała się w Jezusie Chrystusie. Wiarygodność tego Objawienia posiada liczne racje i argumenty. Na niektóre wskazują naukowcy badając przyrodę, lecz o liczniejszych traktuje teologia fundamentalna będąca sukcesorką apologetyki. Ogromny wkład w jej rozwój wniósł ks. prof. dr hab. Marian Rusecki (1942-2012) – współtwórca lubelskiej szkoły teologii fund­a­mentalnej. Kościół katolicki o nauce i naukowcach wypowiada się bardzo pozytywnie, do­strzegając ich geniusz. Nauka szanująca godność oraz dobro człowieka uczyniła i czyni bardzo wiele dla poprawy jakości ludzkiego życia; wystarczy pomyśleć o opiece medycznej i produkcji żywnoś­ci. Kościół wiele zawdzięcza też naukowcom biorącym udział w rozpoznawaniu cudów czy badaniach nad Całunem Turyńskim. 2. Bł. Jan Paweł II był świadomy wzrastającej obecnie sekularyzacji, zwłaszcza w świecie zachodnim, oraz tego, że ten fenomen jest przez niektórych interpretowany jako dowód na zanikanie chrześcijaństwa, jego „przeżycie się” czy wprost niewiary­godność. Według Papieża sekularyzacja jest znakiem kulturowego i moralnego kryzy­su cywilizacji zachodniej. Jest to kryzys antropologiczny, kryzys człowieka, jego rozumienia, pojmowania jego natury, egzysten­cji i powołania. Kultura dotknięta tym kryzysem potrzebuje odnowy i nowej nadziei, by w ogó­le przetrwała. Według Jana Pawła II źródłem odnowy może być wiara chrześcijańska, która oferuje pełną, obja­wioną wizję człowieka oraz odpowiada na wszystkie pytania i niepokoje egzystencjalne.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.