Search results

1

Religión y política en América Latina: la confrontación entre Juan Pablo II y Ernesto Cardenal en 1983

100%

Lampe A.

Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales

|

2016

|

vol. 3

ES

El artículo analiza las complicadas relaciones entre religión y política en América Latina, estudiando un caso concreto: el conflicto entre el sacerdote-político Ernesto Cardenal y el papa Juan Pablo II en 1983 durante el gobierno sandinista. El nuevo Código de Derecho Canónico quedó promulgado por el papa Juan Pablo II en enero de 1983, donde por primera vez en la historia de la Iglesia católica se decreta una prohibición absoluta a los sacerdotes para asumir cargos en el ejercicio del poder civil, ya sea en el poder ejecutivo o en el legislativo. Dos meses después, en marzo de 1983, el papa Juan Pablo II reprocha públicamente a Ernesto Cardenal su desobediencia al nuevo Código de Derecho Canónico y lo suspende como sacerdote. El artículo muestra que la decisión de la autoridad eclesial refleja una doctrina política que no es relevante para el caso de Nicaragua de entonces. AbstractThe article explores the difficult subject of religion and politics in Latin America by studying a concrete case: the conflict between the priest-politician Ernesto Cardenal and the late Pope John Paul II in 1983, during the Sandinista government. The new Canon Law was passed in January 1983 by John Paul II and for the first time in church history it strictly prohibited priests to exercise civil power, either in the legislative or the executive power. Two months later, in March 1983, John Paul II rebuked publicly Ernesto Cardenal for being disobedient to the Canon Law and suspended him as a priest. The article shows that the decision of the church highest authority was a reflection of a political doctrine that was not relevant for Nicaragua of those years.

2

Solidarność i Trzeci Świat. Część II. Taktyczne sojusze z kluczowymi ruchami lat osiemdziesiątych XX wieku

86%

Christiaens K., Goddeeris I.

Dzieje Najnowsze

|

2018

|

vol. 50

|

issue 2

PL

Kontakty Solidarności z ruchami społecznymi lub politycznymi w Trzecim Świecie miały raczej ograniczony charakter oraz były bardzo wybiórcze. Solidarność zaakceptowała tylko te sprawy, które posiadały instrumentalną wartość dla jej pozycji międzynarodowej. Niechętnie uczestniczyła w walce przeciwko apartheidowi. Unikała wyraźnie antykomunistycznych ugrupowań. Było to widać nie tylko w jej niechęci do sprzymierzania się z opozycją antysandinistyczną w Nikaragui, ale także we współpracy z lewicową opozycją z Chile. W ten sposób Solidarność mogła uniwersalizować swoją sprawę, przeciwstawiając się polaryzacji ładu zimnowojennego oraz pokazać, że była częścią ogólnej walki antytotalitarnej. Solidarność’s contacts established with social and political movements in the Third World were rather limited and highly selective. Solidarność only embraced causes that were instrumental to its international profile. It reluctantly sided with the anti-apartheid struggle. It also avoided explicitly anti-communist groups. This became not only clear in its reluctance to side with the anti-Sandinista opposition in Nicaragua, but also in its collaboration with the left-wing opposition from Chile. In this way, Solidarność could universalise its cause, defy the Cold War bipolarity, and demonstrate that it was part of a general anti-totalitarian struggle.

3

Original Sin Reaffirmed: The Nicaragua Judgement’s Impact on the Notion of Armed Attack as the Most Grave Form of the Use of Force

86%

Kowalski M.

Polish Yearbook of International Law

|

2016

|

vol. 36

37-50

EN

This article is referenced to the thirtieth anniversary of the ICJ’s Nicaragua judgement on the merits of 1986. It acknowledges the significance of this much-debated judgement for the modern international law on the use of force (jus ad bellum). However the text focuses on one aspect of the judgement only, i.e. the definition of the notion of “armed attack” as the most grave form of the use of force. The impact of the judgement in this respect is critically analysed. It is argued that the introduction to the UN Charter text of undefined notions of the use of force, aggression, and armed attack may be labelled as the “original sin” of contemporary jus ad bellum, as it results in conceptual obscurity. It is also claimed that the ICJ reaffirmed this original sin in its Nicaragua judgement because it explicitly argued for the notion of “armed attack” as the most grave form of the use of armed force and, in consequence, distinguished it from the other, lesser forms of the use of force, while failing to introduce any sort of clarity in the conceptual ambiguity of jus ad bellum. The article also offers some remarks de lege ferenda and suggests abandoning the gravity criterion, which would require abandoning the well-established judicial and doctrinal interpretation approaches to jus ad bellum.

4

Ameryka Środkowa – trudne sąsiedztwo na przesmyku między Meksykiem i Ameryką Południową

72%

Czerny M., Zakład Geografii Rozwoju i Planowania Przestrzennego W. G. i. S. R.

Studia z Geografii Politycznej i Historycznej

|

2015

|

vol. 4

PL

Artykuł omawia genezę i przebieg współczesnych granic w Ameryce Środkowej. Skupia się na historycznym procesie kształtowania się granic po upadku imperium hiszpańskiego oraz na sporach i konfliktach granicznych wynikających z roszczeń terytorialnych wobec sąsiadów. Granice państw w Ameryce Centralnej kształtowały się od czasu uzyskania przez nie niepodległości w 1821 r. i powstania Stanów Zjednoczonych Ameryki Środkowej aż do XX w., kiedy w 1903 r., w wyniku oderwania się od Kolumbii, powstało niepodległe państwo Panama. Historia siedmiu państw regionu jest burzliwa i wypełniona licznymi konfliktami granicznymi i wojnami. Ich przyczyn należy szukać m.in. w sytuacji społecznej i politycznej regionu, a głównie w kwestii braku ziemi i rozszerzającym się problemom struktury własnościowej na wsi. Szczególnie wiele uwagi poświęca współczesnym stosunkom dwustronnym i konfliktom granicznym między Nikaraguą i Kostaryką.

EN

The article discusses the origins and the course of contemporary boundaries in Central America. It focuses on the historical process of shaping the borders after the fall of the Spanish Empire as well as border disputes and conflicts arising from territorial claims against neighbors. The boundaries of countries in Central America developed since gaining their independence in 1821, and the emergence of the United States of Central America until the twentieth century when, in 1903, as a result of detachment from Colombia, Panama emerged as an independent state. The history of the seven countries in the region is turbulent and filled with numerous border conflicts and wars. Their causes must be sought, among others, in the social and political situation in the region mainly in the lack of land and expanding the problems of the ownership structure in the country. Special attention is paid to bilateral relationships and the border contemporary conflicts between Nicaragua and Costa Rica.

5

Anatomie jedné další zdrženlivosti: dokumenty Charty 77 k zemím třetího světa

51%

Holečková M. E., Pehe V.

Soudobé dějiny (Contemporary History)

|

2023

|

vol. 30

|

issue 2

414-442

EN

Although Charter 77, as the most important Czechoslovak human rights initiative of the second half of the twentieth century, focused mainly on upholding human rights in Czechoslovakia, in its universalistic conception of human rights issues, the initiative was also interested in human rights abroad. The article examines the hitherto unexplored relationship of Charter 77 with the countries of the "Third World", thus pointing to its global dimension. It asks why Charter 77 expressed itself rather sporadically and reticently about events in these countries and why a number of contemporary international political events did not resonate at all within the Charter community. Specifically, it analyses the motivations and factors that led the Charter, or rather specific signatories of Charter 77, to comment on events in Nicaragua, South Africa and selected other countries. The article shows that the interest in international events and, specifically, the Global South was not the result of a coherent strategy. On the contrary, it stemmed rather from the unsystematic personal interests of a narrow group of people who brought international issues into the Charter community. The Chartists' interest in the "Third World" was motivated by a mixture of factors, including an authentic need to stand up against human rights abuses worldwide. But opinions on the given issues were formed on the basis of limited access to information, or instrumental attempts to relate the foreign situation to specific problems of domestic dissent.

6

WPŁYWY CYWILIZACJI MEZOAMERYKAŃSKIEJ A MIEJSCOWE KULTURY AMERYKI ŚRODKOWEJ W EPOCE PREKOLUMBIJSKIEJ (CZ. I)

51%

Andrzej U.

Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny

|

2017

|

issue 4(94)

5-30

PL

Artykuł szkicuje kwestię płynności południowej granicy mezoameryki i podstawy źródłowe do analizy tej problematyki. Interakcje między kulturową tradycją mezoamerykańską a tradycją wywodzącą się z południa, reprezentowaną głównie przez ludy Chibcha, sięgają głęboko w przeszłość. Granica Mezoameryki nie była stabilna i miała tendencje do przesuwania się na południe. W pierwszej części artykułu przedstawiono źródła do analizy tego tematu. Są to źródła pisane, etnograficzne, lingwistyczne i archeologiczne. Źródłami pisanymi są dzieła kronikarzy z XVI i XVII wieku, głównie Hiszpanów, ale także nawróconych Indian, Włochów i Francuzów. Wymieniono je w tym artykule wraz z krótkimi danymi biograficznymi autorów. Podstawę do badania źródeł etnograficznych i lingwistycznych są istniejące do dziś ludy zamieszkujące Amerykę Środkową. W prezentowanym tekście omówiono w zarysie te ludy, z uwzględnieniem danych o wielkości populacji, zamieszkiwanym terytorium, języku oraz strukturze społecznej i obecnej kondycji.

EN

This paper outlines a topic of Mesoamerica’s southern border variability and presents sources for analyzing that issue. The interactions between Mesoamerican cultural tradition and the tradition originating from the south as represented predominately by the Chibcha people, turn out to be deeply rooted in the past. Mesoamerican border was not stable and it has tended to drift southwards. The relevant sources could be subdivided into the ethnographic, linguistical and archeological varieties. The written sources are the works left by the authors of chronicles from the XVI and XVII centuries, predominately Spaniards, but also by the converted Indians, and Italians and Frenchmen, as well. They were mentioned along with short biographical data of their authors. The basis for studying ethnographic and linguistical sources is constituted by the currently existing populations including living people – inhabitants of Central America. Finally, these people are briefly described, taking into account population data, territory inhabited by them, language[s] spoken in addition to their social structure and their current condition.

Refine search results

1 Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny

1 Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales

1 Dzieje Najnowsze

1 Polish Yearbook of International Law

1 Soudobé dějiny (Contemporary History)

1 Studia z Geografii Politycznej i Historycznej

1 Andrzej U.

1 Christiaens K.

1 Czerny M.

1 Goddeeris I.

1 Holečková M. E.

1 Kowalski M.

1 Lampe A.

1 Pehe V.

1 Zakład Geografii Rozwoju i Planowania Przestrzennego W. G. i. S. R.

1 2023

1 2018

2 2017