Search results

1

Witraże kościoła parafialnego pw. św. Antoniego Padewskiego w Osiekach

100%

Rypniewska K.

Rocznik Skrzatuski

|

2016

|

vol. 4

141-158

PL

W kościele osieckim pośród zabytkowego wyposażenia świątyni znajdują się również ciekawe dzieła sztuki witrażowej. Pochodzą z różnych, wzajemnie odległych w czasie okresów historycznych, zaświadczając o ówczesnych lokalnych społecznościach, kontekście kulturowym, zleceniodawcach, wreszcie artystycznych i warsztatowych umiejętnościach wykonawców. W oknie nawy południowej kościoła przetrwał do dziś jeden z dwóch tu niegdyś istniejących nowożytnych witrażyków pochodzących z około 1600 roku. Pomimo zaistniałych zniszczeń nadal czytelny jest fragment malowanej emaliami kompozycji, której autentyczność potwierdzają zachowane bezcenne źródła, a przede wszystkim inwentarz Rudolfa Hardowa wykonany w latach 30. XX wieku na zlecenie ówczesnego Landesmuseum w Szczecinie. Katalog ów obejmował około 800 pomorskich witraży z XVI i XVII wieku w formie opisowej oraz – dzisiaj istniejącej już tylko szczątkowo – formie rysunkowej. Dodatkowych informacji o nieznanych innych kościelnych renesansowych barwnych szybkach dostarczają nam przeprowadzone w 2015 roku badania archeologiczne oraz pozyskany w ich wyniku bezcenny materiał badawczy. Potwierdził on nie tylko istnienie w oknach prezbiterium kościoła nowożytnych szkieł gabinetowych, ale również witraży późniejszych, pochodzących z końca XIX wieku. Dzisiejsze prezbiterialne witraże związane są z ostatnią przedwojenną fundacją rodziny Hildebrand, ówczesnych właścicieli majątku w Osiekach.

EN

In the historic church in Osieki there are interesting works of stained glass. They come from different, mutually distant historical periods testifying about local communities, cultural context, payers and finally artistic skills of performers . In the southern nave of the church there is one of the two that had once existed modern stained glass dated from around 1600. Despite the damage occurred there is still a readable piece of enamel painted composition which authenticity is confirmed by the preserved invaluable sources, mainly by the inventory of Rudolf Hardowa made in the 30s of the XX century at the request of the Landesmuseum in Szczecin. The catalog included about 800 Pomeranian stained glass of the XVI and XVII century in a descriptive and – now existing only residually – a drawing one. Moreover, we have additional information about other unknown Renaissance colored panes thanks to the archaeological research undertaken in 2015 and the acquired invaluable research material. It confirmed not only the existence of the modern glass cabinet in the windows of the chancel, but also the later stained glass from the late XIX century. The today’s choir stained glass windows are associated with the last pre-war foundation of Hildebrand family, then the owners of the property in Osieki.

2

WSZYSTKO JEST KOLEKCJĄ. OSIEKI – KŁOPOTLIWA SUKCESJA?

67%

LEŚNIEWSKA A. M.

Sztuka i Dokumentacja

|

2018

|

issue 18

9-13

3

Linia, czyli Co Łączy Nurty Awangardy Polskiej

67%

Guzek Ł.

Sztuka i Dokumentacja

|

2018

|

issue 18

37-44

PL

Plenery w Osiekach były organizowane w latach 1963-1981. Na ich podstawie można prześledzić, w formie niejako laboratoryjnej, zmienne trajektorie wpływów sztuki światowej na sztukę Polską. Zarówno ich artystyczny charakter jak i dynamikę zmian. Badanie sztuki zrealizowanej w Osiekach pozwala wskazać wiodące procesy zachodzące w sztuce polskiej. Lata sześćdziesiąte poddane wpływom sztuki postawangardowej i lata siedemdziesiąte, poddane dominacji sztuki konceptualnej, oraz zmierzch tych tendencji. Linia - jako wiodące hasło pleneru w przełomowym roku 1980, stanowi użyteczny punkt odniesienia. Szeroką interpretację linii wywodzę z książki Wasyla Kandinskiego Punkt i linia a płaszczyzna. Innym, lokalnym punktem odniesienia są rysunki linearne Wacława Szpakowskiego, odkrywane w tym czasie przez Janusza Zagrodzkiego. W historii sztuki polskiej konceptualizm ma źródła zarówno w abstrakcji geometrycznej, jak i w sztuce mediów foto-filmowych. Sztuka o proweniencji geometrycznej zawsze była obecna w Osiekach. Ale dopiero w 1980 i 1981 roku sztuka konceptualna i sztuka nowych mediów zajęły dominującą pozycję podczas plenerów. Plenery ’80 i ‘81 stanowiły rodzaj podsumowania debat artystycznych lat siedemdziesiątych nad sztuką konceptualną (a zarazem stały się podsumowaniem cyklu plenerów osieckich). Ich znaczenie polegało także na tym, że odbywały się w kontekście ostrego konfliktu miedzy władzą a społeczeństwem, strajków w Stoczni Gdańskiej i wpływów ruchu Solidarność. Artykuł jest próbą rekonstrukcji znaczenia artystycznego i politycznego dwóch ostatnich plenerów osieckich. W części podsumowania proponuję zastosowanie metodologii performatyki do analizy tego zjawiska. Rozpatrywanie plenerów osieckich w związku z trzema rodzajami performansów: organizacyjnym, kulturowym i technicznym pozwala dokonać ich reaktualizacji we współczesnej refleksji kulturowej.

4

Jerzy Fedorowicz: Rytm Życia, Rytm Czasu, Rytm Sztuki

67%

Popiel A.

Sztuka i Dokumentacja

|

2018

|

issue 18

155-167

PL

W 1954 roku absolwenci krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych – Jerzy Fedorowicz (1928–2018) i Ludmiła Popiel (1929–1988) – osiedlili się na Ziemiach Odzyskanych – w Koszalinie, mieście w osiemdziesięciu procentach zniszczonym. Zaczęli tworzyć środowisko artystyczne. W kraju pozbawionym wolności zainicjowali realizację idei wolności artystycznej – międzynarodowe Spotkania Artystów, Krytyków i Teoretyków Sztuki, z których pierwsze odbyło się w Osiekach w 1963 roku. W ciągu osiemnastu lat Fedorowicz był organizatorem i twórcą koncepcji tematycznych spotkań. W samych Osiekach, gdy odbywały się „plenery”, Popiel i Fedorowicz byli jednak przede wszystkim artystami, należącymi do ścisłego grona ówczesnej awangardy, prekursorów konceptualizmu w Polsce. Brali aktywny udział w większości znaczących wydarzeń artystycznych lat sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych dwudziestego wieku w naszym kraju. Rytm czasu naznaczany przez Osieki i rytm sztuki Fedorowicza i Popiel oddają dzieła, dokumentacja, lecz także notatki, wspomnienia, rękopisy. Część z nich zostanie omówiona w tym artykule.

5

Już Po Osiekach?

51%

Ciesielski W.

Sztuka i Dokumentacja

|

2018

|

issue 18

143-152

PL

Tekst prezentuje sposób interpretacji Międzynarodowych Spotkań Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki w Osiekach poprzez kilka kluczowych strategii artystycznych oraz ich zastosowania w późniejszych działaniach - jako pewnego rodzaju zespołu wzorców i matrycy dla niezależnych inicjatyw artystycznych. Prezentowane wydarzenia, które miały miejsce po 1981 roku, po zakończeniu „Osiek”, świadczą o sile oddziaływania i powracającej potrzebie stojącej za większością podobnych działań i pozwalają zrozumieć zjawisko specyficznych metod organizowania się samych artystów i powoływania sytuacji oraz przestrzeni zapewniających im jak największą wolność wypowiedzi, tworzenia i funkcjonowania. Na elementy obecne w sposobie funkcjonowania „Osiek”, przeniesione w różnym stopniu do wielu inicjatyw dekady lat osiemdziesiątych to między innymi okolicznościowe publikacje składanych przez samych uczestników i pomiędzy nich dystrybuowane, poszerzanie kręgu uczestników o osoby spoza tzw. świata artystycznego, po poszukiwanie alternatywnych miejsc takim spotkaniom i konfrontacjom sprzyjających. Tekst opisuje takie zjawiska jak Sztuka prywatna, Kultura zrzuty , alternatywne miejsca sztuki, wydawnictwa artystyczne: Fabryka, Tango oraz niezależne wydarzenia artystyczne: Kolęda i Pielgrzyma Artystyczna, Plenery w Teofilowie, Plenery w Karlinie. Te inicjatywy jak i wiele innych podejmowanych w dekadzie lat osiemdziesiątych. łączy niezwykła energia i nieszablonowa odwaga uczestników. Nie wynikały one jednak jedynie z konfrontacji z ówczesną sytuacją polityczną lecz, tak jak i w dekadach poprzednich, z immamentnej wartości przenikającej ducha sztuki – potrzeby wolności. Prezentowane strategie odnaleźć można w licznych inicjatywach podejmowanych w kolejnych dekadach, aż po dzień dzisiejszy.

6

Niewidzialna Sztuka. Niezależne Działania Artystyczne w Koszalinie w Latach Osiemdziesiątych Dwudziestego Wieku i Ich Konsekwencje

48%

Ciesielski W.

Sztuka i Dokumentacja

|

2021

|

issue 25

25-32

Refine search results

5 Sztuka i Dokumentacja

1 Rocznik Skrzatuski

2 Ciesielski W.

1 Guzek Ł.

1 LEŚNIEWSKA A. M.

1 Popiel A.

1 Rypniewska K.

1 2021

4 2018

1 2016

Witraże kościoła parafialnego pw. św. Antoniego Padewskiego w Osiekach

WSZYSTKO JEST KOLEKCJĄ. OSIEKI – KŁOPOTLIWA SUKCESJA?

Linia, czyli Co Łączy Nurty Awangardy Polskiej

Jerzy Fedorowicz: Rytm Życia, Rytm Czasu, Rytm Sztuki

Już Po Osiekach?

Niewidzialna Sztuka. Niezależne Działania Artystyczne w Koszalinie w Latach Osiemdziesiątych Dwudziestego Wieku i Ich Konsekwencje