Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Parisian “Kultura”
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The article aims to analyse the moral values in the journalism by Teresa Torańska in the Parisian “Kultura”, a monthly journal published by Editor Jerzy Giedroyc at the Literary Institute in Paris. Moral values identified with such concepts as the good and freedom have been analysed. The research allowed to define the most frequently used concepts (good and freedom), their understanding by the interlocutors and the journalist herself. Further analysis allowed to draw attention to the journalistic skills and independence as Teresa Torańska’s work features.
PL
Celem artykułu jest analiza wartości moralnych obecnych w publicystyce Teresy Torańskiej, która ukazywała się na łamach paryskiej „Kultury”, miesięczniku wydawanym przez Redaktora Jerzego Giedroycia w Instytucie Literackim w Paryżu. Wartości moralne utożsamiane z takimi pojęciami, jak dobro i wolność, zostały poddane analizie ilościowej i jakościowej. Przeprowadzone badania pozwoliły określić najczęściej wykorzystane pojęcia (dobro i wolność), sposób ich rozumienia przez rozmówców oraz dziennikarkę. Dalsze analizy umożliwiły zwrócenie uwagi na warsztat dziennikarski i niezależność jako cechy publicystyki Teresy Torańskiej.
PL
Ważnym aspektem badania myśli politycznej jest rozpoznawanie jej kreatywności, wyrażającej się w zdolności do krytycznej oceny przeszłości oraz formułowania prekursorskich idei w momentach radykalnych zmian społecznych i politycznych. Niewątpliwie ten przymiot miała myśl polityczna Adolfa Bocheńskiego obecna w tekstach opublikowanych w czasie II wojny światowej. Idee sformułowane przez Bocheńskiego stanowiły ważne źródło inspiracji dla programu paryskiej „Kultury”, będącej najbardziej wpływowym ośrodkiem polskiej emigracji politycznej po 1945 r. Prekursorska myśl polityczna Bocheńskiego inspirowała krytyczne podejście pisma Jerzego Giedroycia do układu społecznego Drugiej Rzeczypospolitej i wolę wsparcia przemian na rzecz uobywatelnienia grup społecznych wykluczonych dotąd z aktywnego udziału w życiu wspólnoty narodowej. Jeszcze większe znaczenie inspirujące miały koncepcje neofederalistyczne Bocheńskiego. Był on bez wątpienia prekursorem koncepcji polityki wschodniej paryskiej „Kultury”. Projektując powojenną politykę polskiej emigracji, postulował związanie sprawy polskiej z walką o niepodległość państwową narodów ujarzmionych przez Związek Radziecki, w sposób szczególny zaś z ideą niepodległości Ukrainy.
EN
A significant aspect of the study of political thought is the recognition of its creativity, expressed in the ability to evaluate the past critically and to formulate groundbreaking ideas at moments of radical social and political changes. Undoubtedly, Adolf Bocheński’s political thought in the texts published during World War II had this attribute. The ideas that Bocheński produced were a vital source of inspiration for the program of the magazine called Parisian “Kultura”, which was the most influential center of Polish political emigration after 1945. The forerunning political thought of Bocheński inspired the critical approach of Jerzy Giedroyc’s magazine to the social system of the Second Republic and a willingness to support transformations aimed at making social groups hitherto excluded from active participation in the life of the national community more aware of their rights as citizens. Bocheński’s neo-federalist concepts were even more inspiring. He was undoubtedly a precursor of the concepts of eastern policy of Parisian “Kultura”. When designing the post-war policy of Polish emigration, he postulated linking the Polish cause with the fight for national independence of nations subjugated by the Soviet Union, in particular with the idea of Ukraine’s independence.
EN
This article demonstrates the significance of Leopold Unger (1922–2011) as a journalist, commentator, columnist and essayist, whose professional activity was rooted in the history of Eastern Europe and the experience of Jews and dissidents subject to Soviet totalitarianism. Beginning with an overview of his life, the author presents the development of Unger’s career from two perspectives. The first is connected with the cities where Unger was active: from his early start in Bucharest, moving later to Warsaw and finally, as a political émigré, in Brussels. The second one focuses on the periodicals in which he worked: “Życie Warszawy”, the Belgian “Le Soir”, the Parisian “Kultura”, “International Herald Tribune” and “Gazeta Wyborcza”. Particular attention is given to the concept of Unger as an intruder (describing the specific relations between Unger and PRL [People’s Republic of Poland] after 1968, but also, in a more general sense, as a journalist investigating uneasy subjects) and a “Brusselian” (author of political essays published in Jerzy Giedroyc’s “Kultura”, considered nearly as important as the journalistic contribution of Juliusz Mieroszewski). The initial conclusions regarding Unger’s output also include remarks on his style and journalistic strategies.
PL
W artykule przedstawiono znaczenie Leopolda Ungera (1922–2011) jako dziennikarza, komentatora, publicysty i eseisty, którego działalność zawodowa była zakorzeniona w historii Europy Wschodniej oraz doświadczeniach Żydów i dysydentów podlegających działaniom sowieckiego totalitaryzmu. Rozpoczynając od przywołania najważniejszych faktów z życiorysu Ungera, autorka ukazała rozwój jego kariery zawodowej z dwóch perspektyw. Pierwszej – związanej z miastami, w których Unger był aktywny: od początków jego działalności w Bukareszcie, przez późniejszą przeprowadzkę do Warszawy, po emigrację polityczną i wreszcie politycznej emigracji w Brukseli. Drugiej – skoncentrowanej na czasopismach, w których pracował: „Życiu Warszawy”, belgijskim „Le Soir”, paryskiej „Kulturze”, „International Herald Tribune” i „Gazecie Wyborczej”. Szczególną uwagę poświęcono koncepcji Ungera jako intruza (opisując specyficzne relacje między nim i władzami PRL po 1968 r., ale także, gdy rozumie się tę koncepcję w ogólniejszym sensie, przedstawiając Ungera jako dziennikarza podejmującego niełatwe tematy) i „Brukselczyka” (autora publikowanych w „Kulturze” Jerzego Giedroycia esejów politycznych, uważanych za niemal równie ważne jak publicystyczny wkład Juliusza Mieroszewskiego). Wstępne wnioski dotyczące dorobku Ungera zawierają także uwagi na temat jego stylu i strategii dziennikarskich.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.