Search results

1

Taming Eschatology: The Case of Silja Walter OSB

100%

Sawicki B. Ł., Tacchinardi C.

Polonia Sacra

|

2022

|

vol. 26

|

issue 1

7-36

PL

This paper examines the eschatological themes in the series of poems, The Dance of Obedience or the Straw Carpet, written by the Benedictine nun Silja Walter (1919–2011) - Sr. Hedwig OSB from the Swiss monastery of Fahr. This series of poems is particu- larly representative for the poet’s work as it combines her monastic experience with her personal poetic reading of the Bible in the spirit of lectio divina. These two sourc- es give the analyzed poetry a particular theological quality, originally combining spiritual and dogmatic elements. Having presented the biographical and monastic context of the set in question, the authors show the form, connections and dynamism of the eschatological themes present in the discussed poetry. In conclusion, referring generally to the entirety of Walter’s work, they show the anthropological value of her approach to eschatology, which, in accordance with the title of the article, can be defined as bringing eschatological themes closer to everyday existential experience. This effect is possible thanks to the original use of poetic language.

2

Spóźniony na Paruzję? Posępna „kraina bez światła” Tadeusza Różewicza

86%

Ruszar J. M. R.

Świat i Słowo

|

2014

|

vol. 12

|

issue (2)23

231-144

EN

Is it possible to be late for the Parousia and the Last Judgment? Judging by the Tadeusz Różewicz’ line *** Einst hab ich die Muse gefragt – yes. Perhaps we live in a strange times of millennium after the "death of God" and therefore devoid of The Grace and therefore Tree of the Knowledge of Good and Evil withered in the "land of no light", and the Burning Bush is nothing, but ash (poem: heart goes to the throat). Presentation of "junk civilization" also arise in the context of the apocalypse realized as the manifestation of the power of the Prince of This World (poem: Creed). So this is the time after the good world had been stolen people. Secondary one is the name – "miserable time" (Hölderlin), "barren land" (Eliot) , "the land of Ulro" (Milosz) or "garbage world" (Różewicz) – it is always important state of powerlessness to find holiness in the modern world.

3

Terminological Dichotomy in the Eschatological Conception of the Letters to the Thessalonians

72%

Kucicki J.

Roczniki Biblijne

|

2009

|

vol. 1(56)

47-67

XX

Niniejszy artykuł, bazując na analizie dwóch tekstów z Listów do Tesaloniczan (1 Tes 4, 13-5, 11; 2 Tes 2, 1-12), dokonuje próby wyjaśnienia przyczyn i celu występowania w 1-2 Tes dwóch terminów („paruzja”; „dzień Pański”) określających koniec czasów. Termin „paruzja” dominuje w 1 Tes, natomiast wyrażenie „dzień Pański” w 2 Tes. Dla osiągnięcia zamierzo¬nego celu w części pierwszej artykułu dokonano analizy motywów eschatologicznych i apoka¬liptycznych występujących w tych fragmentach. Klasyfikacja, systematyzacja i analiza tych motywów pozwoliła wykazać, że eschatologia w ścisłym tego słowa znaczeniu występuje jedynie w 1 Tes 4, 13-5, 11. W przypadku 2 Tes 2, 1-12 mamy do czynienia jedynie z apoka¬liptycznym apendyksem dotyczącym motywu eschatologicznego „czasy i pory”. Wniosek ten pozwolił nam traktować materiał eschatologiczny 1-2 Tes jako jednorodny, czyli pochodzący od tego samego autora. Dzięki temu możemy szukać przyczyn i celu użycia przez apostoła Pawła dwóch odmiennych wyrażeń. Wniosek, do jakiego doprowadzają analizy dokonane w części drugiej artykułu, zawrzeć można w stwierdzeniu, że chociaż koniec świata jest jedną rzeczywistością dla wszystkich ludzi i całego stworzenia, to jednak dla chrześcijan będzie miał on mamiona paruzji, czyli radosnego przyjścia w chwale Jezusa Chrystusa, podczas gdy dla niechrześcijan będzie miał on wymiar „dnia Pańskiego”, czyli sprawiedliwego sądu i kary.

4

Terminological Dichotomy in the Eschatological Conception of the Letters to the Thessalonians

72%

Kucicki J.

The Biblical Annals

|

2009

|

vol. 1

|

issue 1

47-67

PL

Niniejszy artykuł, bazując na analizie dwóch tekstów z Listów do Tesaloniczan (1 Tes 4, 13-5, 11; 2 Tes 2, 1-12), dokonuje próby wyjaśnienia przyczyn i celu występowania w 1-2 Tes dwóch terminów („paruzja”; „dzień Pański”) określających koniec czasów. Termin „paruzja” dominuje w 1 Tes, natomiast wyrażenie „dzień Pański” w 2 Tes. Dla osiągnięcia zamierzo¬nego celu w części pierwszej artykułu dokonano analizy motywów eschatologicznych i apoka¬liptycznych występujących w tych fragmentach. Klasyfikacja, systematyzacja i analiza tych motywów pozwoliła wykazać, że eschatologia w ścisłym tego słowa znaczeniu występuje jedynie w 1 Tes 4, 13-5, 11. W przypadku 2 Tes 2, 1-12 mamy do czynienia jedynie z apoka¬liptycznym apendyksem dotyczącym motywu eschatologicznego „czasy i pory”. Wniosek ten pozwolił nam traktować materiał eschatologiczny 1-2 Tes jako jednorodny, czyli pochodzący od tego samego autora. Dzięki temu możemy szukać przyczyn i celu użycia przez apostoła Pawła dwóch odmiennych wyrażeń. Wniosek, do jakiego doprowadzają analizy dokonane w części drugiej artykułu, zawrzeć można w stwierdzeniu, że chociaż koniec świata jest jedną rzeczywistością dla wszystkich ludzi i całego stworzenia, to jednak dla chrześcijan będzie miał on mamiona paruzji, czyli radosnego przyjścia w chwale Jezusa Chrystusa, podczas gdy dla niechrześcijan będzie miał on wymiar „dnia Pańskiego”, czyli sprawiedliwego sądu i kary.

5

Osoba Jezusa Chrystusa istotą eschatologii chrześcijańskiej

72%

Bujak J.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2015

|

issue 22

93-105

PL

Celem artykułu Osoba Jezusa Chrystusa istotą eschatologii chrześcijańskiej jest próba nakreślenia istotnych elementów chrześcijańskiej eschatologii na tle błędów, które w tym kontekście się pojawiają: millenaryzmu i wyznaczania daty paruzji. Chrześcijańskie oczekiwanie na „koniec świata” nie jest oczekiwaniem na coś, ale na Kogoś, jest to pełne ufności i nadziei oczekiwanie na ostateczne zwycięstwo Chrystusa na złem i śmiercią, które przyniesie również nam ostateczne zbawienie.

EN

The aim of the article The Christian teaching and practice in anticipation of Parusia is to show the most important elements of Christian eschatology in a context of errors like millenarism or setting the exact date of the end of the world. In reality, Christians don’t expect the end of the world – something – but the return of Someone, of Jesus Christ, who comes to bring us the ultimate salvation.

6

The Role of the Holy Spirit during Parousia in the Eschatology of Sergius Bulgakov

72%

Raczyński-Rożek M.

Polonia Sacra

|

2021

|

vol. 25

|

issue 2

EN

In Parousia, Jesus Christ is undoubtedly the central figure. However, since Parousia is the revelation of the glory of the entire Trinity, it is worth asking about the role of the remaining Divine Persons in this event. In the article, the main focus will be on the role of the Holy Spirit and its interpretation in the eschatology of Sergius Bulgakov. According to the Russian theologian, Parousia is a revelation not only of Christ’s glory, but also of the hypostatic Glory of God, i.e. the Holy Spirit, and in this way it’s the final realization of Pentecost.

PL

W paruzji centralną postacią jest niewątpliwie Jezus Chrystus. Skoro jednak paruzja jest objawieniem się chwały całej Trójcy, to warto zadać sobie pytanie o rolę pozostałych Osób Boskich w tym wydarzeniu. W tym artykule główna uwaga zostanie poświęcona roli Ducha Świętego i jej interpretacji w eschatologii Sergiusza Bułgakowa. Według rosyjskiego teologa, paruzja jest objawieniem nie tylko chwały Chrystusa, ale także hipostatycznej Chwały Boga, czyli Ducha Świętego, a w ten sposób ostateczną realizacją Pięćdziesiątnicy.

7

The Resurrection Sets the Agenda

58%

Doedens J.

The Biblical Annals

|

2019

|

vol. 9

|

issue 4

697-710

EN

In this article, firstly I discuss why it is important to have an exegetically sound biblical view on the resurrection for the attractiveness of the church. To attain this, theology – in both the Catholic and the Protestant tradition – should change its approach of eschatology as focusing on “going to heaven when you die” to a view of “participating in a new creation”. Secondly, I will give some examples of how the biblical message about the resurrection thus understood can make the mission of the church strong enough to have its own relevant and attractive alternative narrative in a world of competing narratives.

8

Dziedzictwo klasztorów w perspektywie twórczości Michela Foucaulta

58%

Jewdokimow M.

Hereditas Monasteriorium

|

2012

|

vol. 1

17-29

EN

The purpose of this article is to present the problem of the monastic heritage in the view of Michel Foucault’s output. The monastic issue is most fully discussed by the afore mentioned author in his work Discipline and Punish: The Birth of the Prison, originally published in 1975 in France, and in Poland in 1993. In the Foucault’s point of view, the main legacy of the monasteries is the fact that they constitute the source, although far and transformed, of the disciplinary order, which has emerged at the turn of the 17th and 18th centuries, and according to Gilles Deleuze – remained roughly until the end of 20th century, when it was replaced by the life ordering logic of social control. In the first part of hereby article I will discuss selected threads of disciplinary society, which the author of Discipline and Punish considers as related to the organization of monastic life. Therefore, I will discuss the problem of the body and self, time and space, and power. In the second part of the article I will focus on the methodology of Michel Foucault – the archeological and genealogical analysis, which enables him to point out, as I believe, in a surprising and not so obvious manner, the link between the medieval convent life and the social organization in the period between the turn of 17th and 18th and the end of 20th century. Contrary to the widespread views of the monastic legacy problem in which it is considered for instance as the source of high culture or charitable activities, the heritage itself for Foucault are the social practices, of which aim was, figuratively speaking, replaced about the half of 17th century – from the preparation for the Parousia to the emphasis on economic efficiency and the emergence of new form of domination over the individual. Isolation, the control over the body and detailed schedule of the day distinguishing the monastic life so far, are becoming the techniques of power in the forming disciplinary society, generating new, unknown earlier, forms of domination.

9

Eschatologiczne dopełnienie świata − kwestia granicy antropocentryzmu

58%

Dańczak A.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2009

|

vol. 1

133-152

IT

Dal decisivo spostamento della teologica comprensione del mondo inteso soprattutto come una realtà materiale ed una parte dell'opera creatrice di Dio verso la sua interpretazione, quale realtà legata esclusivamente alla storia dell'uomo, risulta che il compimento del mondo non significa più l'inclusione dell'elemento materiale, nel senso tradizionale, nella pienezza della salvezza, bensì piuttosto l'introduzione della dimensione del mondo nel compimento della libertà del soggetto. Data l'importanza del concetto di libertà, il compimento del mondo diventa il compimento dell'opera comune di Dio e dell'uomo, quindi della storia. Le proposte di alcuni teologi, soprattutto di lingua tedesca, hanno provocato numerose voci di critica a riguardo. La polemica è stata rivolta non soltanto contro una manomissione dell'impostazione tradizionale, ma soprattutto, contro un nuovo fenomeno in teologia che comporta un eccessivo antropocentrismo.

10

Eschatologia chrześcijańska jako treść homilii

58%

Dyk S.

Roczniki Teologiczne

|

2018

|

vol. 65

|

issue 12: Homiletyka

45-57

EN

Eschatology in a homily is not simply a transfer of doctrine about the earth and mankind’s end. Preaching a homily containing eschatology is also proclaiming the mystery of Christ, who has inaugurated the end times. A homily must show how these final times have become a reality in the celebration of the liturgy, and a call to become part of this novel Kingdom of God by participating in the Christian ethos of the Holy Trinity and acting in accord to the ways of God. Therefore, eschatology not only concerns the future, but also the present – it concerns the liturgy, life and morality. Thanks to such a combination of these two realities, a Christian discovers the deeper dimension of his existence – he discovers its meaning and is strengthened in the hope of the full realization of the Kingdom. Eschatological hope does not diminish the significance of earthly responsibility, but rather gives us new motives for completing them.

PL

Eschatologia w homilii to nie tylko przekaz doktryny o ziemskim kresie człowieka i świata. Homilijne głoszenie treści eschatologicznych to także przepowiadanie misterium Chrystusa, w którym zostały zainaugurowane czasy ostateczne; to pokazywanie, jak owe ostateczne czasy stają się rzeczywistością w celebracji liturgicznej; to wezwanie do włączenia się w ową nowość królestwa Bożego poprzez partycypację chrześcijanina w etosie Trójcy Przenajświętszej i postępowanie według obyczajów Bożych. Eschatologia dotyczy zatem nie tylko przyszłości, lecz także teraźniejszości – dotyczy liturgii, życia i moralności. Dzięki takiemu powiązaniu tych dwóch rzeczywistości chrześcijanin odkrywa głębszy wymiar swej egzystencji – odkrywa jej sens i jest umocniony w nadziei na pełną realizację Królestwa. Nadzieja eschatologiczna nie pomniejsza bowiem znaczenia obowiązków ziemskich, ale raczej daje nowe motywy do podjęcia ich realizacji.

11

Kosmiczny wymiar pełni zbawienia w Chrystusie Paschalnym w ujęciu ks. Wacława Hryniewicza

51%

Murawska A.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 2

131-147

EN

The reflection of Hryniewicz concerning the fullness of the salvation concentrates first of all on the Paschal Christ, treated integrally in the Incarnation of the Son, in His Ascension, and the Parousia, and then embraces the man saved by Jesus Christ. In the cosmic perspective of Resurrection of Christ he takes into account the role of Holy Spirit. Hryniewicz thinks that all, what took place in the Body of Christ, is a prototype, a reason and an anticipation of this, what is supposed to take place in the entire cosmos. In the entire reflection the indistinct division is scratched on the eschatology individual and general. With the essential present motif in the reflection in the theology of Hryniewicz is the problem of the tension between times and eternity. In solution of the matter he uses the category of the time changed, what grants to statements with him related the hypothetical character.

PL

Pełnia zbawienia jako rzeczywistość ostateczna (finalna) jest ważnym tematem obecnym w nauczaniu Kościoła i w literaturze teologicznej. Różne nurty myśli teologicznej pokazują złożoność problemu oraz wielość dróg, na których poszukuje się coraz pełniejszych interpretacji wydarzeń ostatecznych. Wśród nich obecna jest myśl Wacława Hryniewicza. Jego zasługą jest zaprezentowanie takiego ujęcia, w którym kosmiczny wymiar pełni zbawienia jest ściśle związany z Paschą Chrystusa, pojmowaną integralnie z innymi wydarzeniami paschalnymi, co też zostanie przedstawione w niniejszym artykule.

12

Kosmiczny wymiar pełni zbawienia w Chrystusie Paschalnym w ujęciu ks. Wacława Hryniewicza

51%

Murawska A.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 2

131-147

PL

Pełnia zbawienia jako rzeczywistość ostateczna (fi nalna) jest ważnym tematem obecnym w nauczaniu Kościoła i w literaturze teologicznej. Różne nurty myśli teologicznej pokazują złożoność problemu oraz wielość dróg, na których poszukuje się coraz pełniejszych interpretacji wydarzeń ostatecznych. Wśród nich obecna jest myśl Wacława Hryniewicza. Jego zasługą jest zaprezentowanie takiego ujęcia, w którym kosmiczny wymiar pełni zbawienia jest ściśle związany z Paschą Chrystusa, pojmowaną integralnie z innymi wydarzeniami paschalnymi, co też zostanie przedstawione w niniejszym artykule

EN

The refl ection of Hryniewicz concerning the fullness of the salvation concentrates fi rst of all on the Paschal Christ, treated integrally in the Incarnation of the Son, in His Ascension, and the Parousia, and then embraces the man saved by Jesus Christ. In the cosmic perspective of Resurrection of Christ he takes into account the role of Holy Spirit. Hryniewicz thinks that all, what took place in the Body of Christ, is a prototype, a reason and an anticipation of this, what is supposed to take place in the entire cosmos. In the entire refl ection the indistinct division is scratched on the eschatology individual and general. With the essential present motif in the refl ection in the theology of Hryniewicz is the problem of the tension between times and eternity. In solution of the matter he uses the category of the time changed, what grants to statements with him related the hypothetical character.

13

La nuova traduzione in lingua Italiana del Messale Romano. L'Opportunità di celebrare al passo col tempo

44%

Di Marco E. M.

|

2021

|

vol. 68

|

issue 5

55-73

PL

Nowe tłumaczenie Mszału Rzymskiego na język włoski Artykuł dotyczy nowego tłumaczenia Mszału Rzymskiego na język włoski. W pierwszą niedzielę adwentu 2020 r. we wszystkich wspólnotach włoskojęzycznych weszły w życie różne innowacje: oprócz aktualizacji modlitw i zwykłego porządku Mszy św., daje się zauważyć większą wrażliwość na związek między czasem a wiecznością. L'articolo parla della nuova traduzione del Messale Romano in lingua italiana. Alla prima domenica di Avvento del 2020 in tutte le comunità di lingua italiana sono entrate in vigore diverse novità: oltre ad una attualizzazione delle orazioni e dell'ordinario della Messa, si può notare una maggiore sensibilità al rapporto tempo / eternità.

EN

This article discusses the new translation of the Roman Missal into Italian. On the first Sunday of Advent, several innovative changes were introduced for all Italian-speaking cummunities: as well as an updating of the Prayers and the Ordinary of the Holy Mass, one can also observe greater sensitivity concerning the relationship between Time and Eternity.

IT

L'articolo parla della nuova traduzione del Messale Romano in lingua italiana. Alla prima domenica di Avvento del 2020 in tutte le comunità di lingua italiana sono entrate in vigore diverse novità: oltre ad una attualizzazione delle orazioni e dell'ordinario della Messa, si può notare una maggiore sensibilità al rapporto tempo / eternità.

Refine search results

Taming Eschatology: The Case of Silja Walter OSB

Spóźniony na Paruzję? Posępna „kraina bez światła” Tadeusza Różewicza

Terminological Dichotomy in the Eschatological Conception of the Letters to the Thessalonians

Terminological Dichotomy in the Eschatological Conception of the Letters to the Thessalonians

Osoba Jezusa Chrystusa istotą eschatologii chrześcijańskiej

The Role of the Holy Spirit during Parousia in the Eschatology of Sergius Bulgakov

The Resurrection Sets the Agenda

Dziedzictwo klasztorów w perspektywie twórczości Michela Foucaulta

Eschatologiczne dopełnienie świata − kwestia granicy antropocentryzmu

Eschatologia chrześcijańska jako treść homilii

Kosmiczny wymiar pełni zbawienia w Chrystusie Paschalnym w ujęciu ks. Wacława Hryniewicza

Kosmiczny wymiar pełni zbawienia w Chrystusie Paschalnym w ujęciu ks. Wacława Hryniewicza

La nuova traduzione in lingua Italiana del Messale Romano. L'Opportunità di celebrare al passo col tempo