Search results

1

Dire la foi chrétienne aujourd’hui

100%

Witko K.

Studia Pastoralne

|

2020

|

vol. 16

36-54

EN

This article is about proclaiming the faith of the Church in the modern world in a pastoral and theological perspective. The starting point is a discourse combining the living tradition of the Church and the communal and personal experience of Christian faith. The second point presents the content and structure of the apostolic kerygma, showing its ecclesial background and paschal source. Finally, in the third point, the dialogue between Christian faith and the modern world was emphasized. We are talking here about the soteriological and eschatological perspective of the presence of the Church in the world, which, genetically speaking, comes from theological reflection on the basic mysteries of the Christian faith: the Incarnation, Redemption and Resurrection. The consequence of this approach to the problem is the postulate that the Christian message must be sensitive to the challenges of the present time, and at the same time deeply rooted in the Paschal experience of the Church’s faith and practice.

2

Joseph ratzinger’s conception of christological meditation as the heart of faith and theology

84%

Ćwikliński G.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 1

165-175

3

Joseph Ratzinger's conception of Christological meditation as the heart of faith and theology

84%

Ćwikliński G.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 1

165-175

PL

Panorama teologii po Soborze Watykańskim II uległa zasadniczym zmianom, które poza treścią sporów i dociekań prowadzonych przez teologów przede wszystkim objęły jej strukturę. W zakresie chrystologii odeszło się od prób podjęcia nowego wykładu objaśniającego tajemnicę unii hipostatycznej oraz innych wiadomości o Chrystusie na rzecz kontrowersyjnych dociekań dotyczących stosunku świadectwa biblijnego do historycznej osoby Jezusa. Odwrócono zatem kierunek właściwy teologii – prawdy o Chrystusie poszukuje się poza Objawieniem. W artykule została dokonana próba apologii medytacji chrystologicznej, dzięki której, według Josepha Ratzingera, „klasyczne formuły Soboru w Chalcedonie występują we właściwym kontekście”. Płaszczyzną refleksji będzie również chrystologia jako interpretacja modlitwy Jezusa, więzi Syna z Ojcem, która w Misterium Paschalnym staje się centrum wiary Kościoła. Podjęta została próba zbadania problemu współczesnego rozumienia jedności Jezusa historii i Chrystusa wiary oraz odpowiedzi na pytanie o charakter tajemnicy chrystologicznej celebrowanej w liturgii.

EN

This article is an attempt on an apologia for christological meditation, due to which according to Joseph Ratzinger “classical formulas of the Council of Chalcedon appear in the right context”. Also, reflection towards Christology as an interpretation of Jesus’ prayer, the bond between the Father and the Son, which in the Paschal Mystery becomes the core of the faith of the Christian Church will be proposed. An attempt to explore the problem of modern understanding of the unity of historicity and divinity of Jesus as well as to try to find an answer to a question of the character of the christological conundrum celebrated during the Eucharist will be made.

4

Ormiańska tradycja liturgiczna

84%

Matwiejuk K.

Studia Pastoralne

|

2014

|

vol. 10

374-395

EN

The Holy Eucharist contains the whole spiritual good of Church. It is Jesus Christ, our Passover. The Church exists owing to the Eucharist. Its celebration in the Armenian Catholic Church is according to ancient rites, which are common in the Armenian Apostolic Church and with some elements of Roman Liturgy. It is presence of Jesus Christ and his saving act. A crucial aspect of the Eucharist is the mystery of crucifiction and resurrection of Jesus Christ. His presence is prolonged beyond celebration due to Eucharistic worship. The Church as people of The New Covenant celebrates The Mystery of Salvation of Jesus Christ from a day of Descent of the Holy Spirit. In sacramental way the passing from the cross to resurrection is presented. The Eucharist is the source and summit of the christian life.

5

Gestykulacja jako sposób wyrażenia treści Misterium Paschalnego w sztuce średniowiecznej Europy Środkowej

67%

Tabor D.

Folia Historica Cracoviensia

|

2007

|

vol. 13

EN

The Paschal Mystery is the central reality of the Christianity. This is a series of historical events, presented in the canonical Gospels, in which Jesus from Nazaret was submit to the suffering, death, but was revived and bas ascend 10 the glory. These events was full of meanings and significations. This significations of paschal event has been meditated and analyzed in the Christian text, - in Gospels, in Paul’s Letters, but in the sermon of Fathers of the Church. Meliton of Sardes, Orygenes, Pseudo-Hypolite, and others are known as the interpreters of paschal events. The liturgical texts - Exultet and Victimae Paschali explain the profound sense of the Death and the resurrection of Christ All these works inspired the iconography. This presentation has to review the some works of art in Central Europeand interpretations their theological sense. The gestures will be the key to discovery of meaning.

6

Paschalne urzeczywistnienie Kościoła w nowej ewangelizacji

67%

Sienkiewicz E.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 2

37-52

EN

The proclamation of the Good News, which is the primary task of the Church founded by Jesus, should have a paschal character. Celebrated by Jews Passover not only promises, but also prepares the fi nal victory over sin and death, accomplished through Jesus Christ in the Paschal Mystery. Paschal character has therefore the event of Jesus and the Church created as its consequence. Paschal character should also have all offi ces and functions in the Church, used to make present the kingdom of God on earth that can not be limited only to the temporal. Similarly he Kingdom of God can not be completely isolated from temporality. The best explanation of this is the reality of Passover, which combines memory and present, history and the eschatological future. The Church, fi lling the missionary command of Jesus, makes this on the paschal way, giving the paschal character to all of its offi ces and functions. In the same sense, he understands and leads the work of evangelization in every cultural and historical context

PL

Misterium paschalne Jezusa Chrystusa jest zrealizowaniem starotestamentowych obietnic, które Izrael pielęgnował, świętując Paschę i w ten sposób przygotowując się do zapowiadanego przez Boga ostatecznego zwycięstwa nad grzechem i śmiercią. Dlatego też misterium paschale pozostaje najważniejszą korektą wszystkich urzędów i funkcji w założonym przez Jezusa Kościele, którego podstawowym zadaniem jest głoszenie Dobrej Nowiny, czyli uobecnianie Królestwa Bożego na sposób paschalny, ponieważ tak właśnie czynił Jezus Chrystus i taką perspektywę wyznaczył ludowi Nowego Przymierza.

7

Historia i teologia chrzcielnicy

67%

Bartocha W.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 26

|

issue 2

111-121

EN

The article ”The history and theology of a baptismal bowl” shows the way in which the form of baptizing had an influence on the evolution of shape and size of a baptismal bowl. It also describes theological meaning of a baptismal bowl in the context of analysing the rituals of liturgy of baptism, which was renewed after the Second Vatican Council. In terms of Ritual and Ceremonies of Blessing a baptismal bowl is a real baptismal source. Mention should be made of the fact that it is necessary to tell the difference between a baptistery which means a separated building outside the church and chapel, which is situated in church, or another place in a church building. This place is created only for giving the sacrament of holy baptism. Not all the parishes can have a special baptistery, but all of them must have a baptismal bowl (the baptismal source) where the sacrament of holy baptism is given. In post-conciliar liturgical books the baptismal bowl is called the source of salvation or a gate of spiritual life of Christ, or a kind of her womb thanks to which people are born to a new life through water and Holy Spirit. In the renewed liturgy, which emphasizes the Paschal character of the sacrament of holy baptism, a baptismal bowl appears as a place of transition from death to life, because the ones who are born in this world are infected by the dirt of original sin, then washed in it by streams of baptismal water they are incorporated in Christ. In this way they regain their original purity and impeccability and their souls are fertilized by the riches of virtues. The baptismal source can be also described as a place of reaching divine alliance, because baptism is the first sacrament of New Alliance in which people experience ontic relationship with Christ and are united with His Body. In this meaning a baptismal bowl in post-conciliar liturgy appears as locus theologicus, since apart from the pulpit and the altar it creates historical-saving triad in the architecture of faith, and its design and artistry can become the source of deep theological reflections.

8

Paschalne urzeczywistnienie Kościoła w nowej ewangelizacji

67%

Sienkiewicz E.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 2

37-52

EN

The proclamation of the Good News, which is the primary task of the Church founded by Jesus, should have a paschal character. Celebrated by Jews Passover not only promises, but also prepares the final victory over sin and death, accomplished through Jesus Christ in the Paschal Mystery. Paschal character has therefore the event of Jesus and the Church created as its consequence. Paschal character should also have all offices and functions in the Church, used to make present the kingdom of God on earth that can not be limited only to the temporal. Similarly he Kingdom of God can not be completely isolated from temporality. The best explanation of this is the reality of Passover, which combines memory and present, history and the eschatological future. The Church, filling the missionary command of Jesus, makes this on the paschal way, giving the paschal character to all of its offices and functions. In the same sense, he understands and leads the work of evangelization in every cultural and historical context.

PL

Misterium paschalne Jezusa Chrystusa jest zrealizowaniem starotestamentowych obietnic, które Izrael pielęgnował, świętując Paschę i w ten sposób przygotowując się do zapowiadanego przez Boga ostatecznego zwycięstwa nad grzechem i śmiercią. Dlatego też misterium paschale pozostaje najważniejszą korektą wszystkich urzędów i funkcji w założonym przez Jezusa Kościele, którego podstawowym zadaniem jest głoszenie Dobrej Nowiny, czyli uobecnianie Królestwa Bożego na sposób paschalny, ponieważ tak właśnie czynił Jezus Chrystus i taką perspektywę wyznaczył ludowi Nowego Przymierza.

9

Liturgia Triduum Paschalnego – Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego

67%

Kulbacki P.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)

|

2012

|

vol. 3(59)

31-48

EN

Half a century ago Pius XII carried out a reform of the Paschal Triduum. Despite the reprimands in the Circular Letter Paschalis solemnitatis of 1988 the pastoral practice often ignores the spirit of this reform and the liturgical regulations. The present article explains certain elements of the history that justify theologically the present form of the Triduum liturgy. The problem of changes in the number of days and stages of celebrating Easter that have been made for many centuries is solved by the use of the key given by St Augustine with respect to Jesus: crucifixi, sepulti, suscitati. These stages determine the course of the three days of celebrating the Paschal Triduum. Since the Triduum constitutes the peak of the liturgical year it should be the center of Christian formation. This is why in the post-Council missal during Lent elements of catechumenal formation have been more explicitly emphasized, directing all the faithful to a revival of the covenant of the Holy Baptism during the main celebration of the liturgical year—Easter Eve. The practice of taking part in experiencing the Paschal Triduum intensively, following the example of special closed recollections in formation centers of the Light-Life Movement, is an invaluable aid for the formation of the liturgical service, which bears fruit in the form of well prepared teams of the Paschal Triduum liturgy animators.

10

Paschalne ukierunkowanie homilii

67%

Dyk S.

|

2015

|

vol. 62

|

issue 12: Homiletyka

7-27

EN

The Homiletic Directory presents the correct dynamics for the contents of a homily by pointing to its three elements: explaining the sacred texts through the prism of the death and resurrection of Christ; making present the Paschal mystery in the liturgy; and extending this mystery into the life of the faithful. Such an approach to preaching a homily reveals the clear impact of liturgical theology, according to which the liturgy combines three elements: the misterium (the mystery of Christ), the actio (the liturgical celebration) and the vita (the Christian life). In this vision, the liturgy and the homily preached during mass are a celebration (an actualization) of the salvific mystery in order that it encompass the lives of Christians and at the same time it is a celebration of the life of Christians, placing them into the saving mystery. In this way, the homily, which is always at the service of the mystery of Christ, becomes a special meeting place for theology, the liturgy and Christian life. In this perspective, the basic task of the homilist is gradually uncovering and making present the whole mystery of Christ by continually referring to the Passover.

PL

Dyrektorium homiletyczne, przedstawiając dynamikę właściwą dla treści homilii, wskazuje na jej trzy elementy: wyjaśnienie tekstów świętych przez pryzmat śmierci i zmartwychwstania Chrystusa; uobecnienie misterium paschalnego w liturgii; przedłużenie owego misterium w życiu wiernych. Takie ujęcie homilii jest przejawem wyraźnego wpływu teologii liturgicznej, według której liturgia łączy w sobie trzy elementy: misterium (misterium Chrystusa), actio (celebrację liturgiczną) i vita (życie chrześcijańskie). Zgodnie z tym podejściem liturgia, a w niej i homilia, jest celebracją (aktualizacją) zbawczego misterium po to, aby ogarnęło ono życie chrześcijan, i zarazem celebracją życia chrześcijan w celu włączenia go w zbawcze misterium. Homilia, która pozostaje zawsze na służbie misterium Chrystusa, jawi się jako szczególne miejsce spotkania teologii, liturgii i chrześcijańskiego życia. W takiej perspektywie podstawowym zadaniem homilisty jest stopniowe odsłanianie i uobecnianie całego misterium Chrystusa z ciągłym odniesieniem do Paschy.

11

Odkupieńcza moc Chrystusa Ukrzyżowanego w euchologii mniejszej w podwójnej celebracji roku liturgicznego Mszału rzymskiego Pawła VI

59%

Pakuła M.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 28

|

issue 4

227-242

EN

The analysis of euchological texts drawn from two different liturgical celebrations, namely the Palm Sunday and the Feast of the Exaltation of the Holy Cross, focuses the theological thought on Christ’s passion, death and resurrection. The fundamental fruit of this Paschal Mystery is the eternal life for every believer. A spectrum of every euchology is related to eschatological thought for the great number of texts from the currently used Roman Missal refer to the eternal life with God. Although these two celebrations share common theology and reveal the truth about redemption of human soul from sin and damnation, they differ from each other in totally different moments of their celebration as well as circumstances when they were introduced to the Liturgical Calendar. Nevertheless, the role of those texts is to reveal the unquestionable truth: Christ’s Cross is the altar, on which Christ, being obedient to his Father’s will, sacrificed himself for our sins. All these thoughts lead to one common aim – the eternal life with God. The liturgical reform of the Second Vatican Council assumes a return to original texts which were used to celebrate the Eucharist. Therefore, the analysis presents the juxtaposition of the current euchologies and the oldest Roman sacramentaries: Gelasianum and Gregorianum-Hadrianum which are juxtaposed with the Missal of St. Pius V and the Latin-Polish Missal, in which some modifications can be observed as well as differences in the selection of the Eucharistic texts.

12

Liturgia sercem pisana! Ks. prof. dr hab. Jan Józef Janicki i jego Mistrzowie

59%

Tyrała R., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2017

|

vol. 15

EN

According to the teaching of Vatican Council II: “liturgy is the summit toward which the activity of the Church is directed […] and the font from which all her power flows” (SC 10). This meaning of “a particle” of Church life is what Rev. Prof. Jan Józef Janicki, celebrating now his jubilee, is so much convinced that he has devoted to liturgy, this beautiful Church attire, his entire scientific and life pursuits, writing about it with all his heart! The scientific research of Rev. Prof. Janicki has focused on the following issues: theology of liturgy (basic liturgical realities, theology of euchological texts of the new liturgical books of the Church, Paschal Mystery and its expression in the Eucharist and in liturgical year); history of liturgy (the influence of the Hebrew, Hellenistic and Roman cultures on the Christian liturgy, the liturgy of the first centuries of the Church, history of liturgical books); history of holy and jubilee years (history of liturgical movement, history of liturgical congresses, the role of Saints in the Church life in the light of Mass formulas); liturgical ministry (liturgy as exercising the ministry of sanctification in the Church community, the ministry of a sacristan, liturgy of the Holy Land). It appears that the entire way of “writing liturgy with his heart” was implanted in Rev. Prof. Janicki by one of the most acclaimed theologians and historians of post Vatican Council II period, the Benedictine monk from Maria Laach Abbey, Professor Burkhard Neunheuser. This remarkable man, the professor of Pontificio Istituto Liturgico in Rome, became Rev. Prof. Janicki’s mentor guiding him and showing the path for his academic growth. The key idea in Fr. Neunheuser’s post‑Council teachings about liturgy was emphasizing the role of the Paschal Mystery which is the very centre of liturgical year and of each Church activity. Therefore, Passion, Death and Resurrection as well as the Ascension of Christ are these events through which the most important “miracles” are done, namely, adoration of God and redemption of man (cf. SC 5,6). These are the pivotal moments in the history of salvation, as God’s plan is realized in Christ, and the centre of Christianity is Pascha, the sacrifice. The Mother Church takes an active part in His sacrifice, making His sacrifice her own, and by Him she is raised from this world up to God and praised. This participation in Christ’s sacrifice is the act of grace, so there must be belief, and everything is accomplished through the mystery of worship. Everything to which the greatest advocates of liturgy, such as, Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini and Burkhard Neunheuser amongst them devoted throughout the entire history of liturgy revival has been crucial to engrain the Paschal Mystery in man’s life. Here we can find this thread which links all those magnificent liturgists with our honourable Rev. Professor Janicki who has been proclaiming so successfuly the Paschal Mystery.

PL

Skoro „liturgia jest źródłem i szczytem życia Kościoła” (KL 10), jak naucza nas Sobór Watykański II, to z niej wszystko wypływa i do niej wszystko zdąża. O takim właśnie rozumieniu tej „cząstki” życia Kościoła niezwykle przekonany jest Jubilat, który dla piękna tej szaty Kościoła, jaką jest liturgia, poświęcił swoje naukowe i życiowe dociekania, dlatego można powiedzieć o nim, że liturgię sercem pisał! Kierunki badań naukowych Księdza Profesora Jana Józefa Janickiego koncentrują się wokół następujących zagadnień: teologii liturgii (podstawowe rzeczywistości liturgiczne, teologia tekstów euchologijnych nowych ksiąg liturgicznych Kościoła, misterium paschalne i jego uobecnienie w Eucharystii i w roku liturgicznym); historii liturgii (wpływy kultury hebrajskiej, helleńskiej i rzymskiej na liturgię chrześcijańską, liturgia pierwszych wieków Kościoła, dzieje ksiąg liturgicznych); historii lat świętych – jubileuszowych (historia ruchu liturgicznego, historia kongresów eucharystycznych, rola świętych w życiu Kościoła w świetle formularzy mszalnych); duszpasterstwa liturgicznego (liturgia wypełnianiem posługi uświęcania we wspólnocie Kościoła, posługa zakrystiana, liturgia w Ziemi Świętej). Wydaje się, że całkowitą drogę „pisania sercem liturgii” zaszczepił mu jeden z najważniejszych teologów i historyków liturgii po Vaticanum II, a był nim benedyktyński mnich z opactwa Maria Laach o prof. Burkhard Neunheuser. Ten wyjątkowy człowiek, profesor Pontificio Istituto Liturgico w Rzymie, stał się mentorem i wskazującym kierunek dla rozwoju naukowego naszego Jubilata.Kluczowe dla nauczania o soborowej liturgii przez o. Neunheusera było zwrócenie uwagi na misterium paschalne, które jest centrum roku liturgicznego i każdej czynności Kościoła. To bowiem Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa, przez które właśnie dokonują się najważniejsze „cuda”, a są to uwielbienie Boga i odkupienie człowieka (zob. KL 5, 6). To jest wydarzenie centralne w historii zbawienia. Skoro Boży plan zbawienia urzeczywistnia się w Chrystusie, to w centrum chrześcijaństwa znajduje się Pascha, czyli ofiara. Kościół bierze aktywny udział w Jego ofierze, Jego ofiarę czyni swoją ofiarą i przez niego zostaje podniesiony z tego świata do Boga oraz uwielbiony. To zaś uczestnictwo w ofierze jest dziełem łaski, potrzebna jest więc wiara, a dokonuje się to w misterium kultu. Wszystko to, czemu służyli przez całą historię odnowy liturgii wielcy jej piewcy tej miary co dom Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini i inni, a także Burkhard Neunheuser, było niezwykle ważne dla tego, aby misterium paschalne wkorzenić w życie człowieka. I dlatego wydaje się, że tu znajduje się owa nić, która łączy tych wielkich i wspaniałych liturgistów z naszym Jubilatem, który głosi z dużym powodzeniem misterium paschalne.

13

Resurrecting the ambo: Monument of Paschal Memory and Eschatological Hope. Part 2

51%

Ryan F. M. T.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2022

|

vol. 60

|

issue 2

105-147

PL

Ponowne podkreślenie znaczenia ambony przez rzymską dykasterię ds. Kultu Bożego pojawiło się w kontekście rytu rzymskiego pod koniec lat 80-tych i kolejny raz w roku jubileuszowym 2000, ale wydaje się, że zostało ono przeoczone w większości kościołów lokalnych. Autor opisuje to, co uważa za stopniowe przywracanie ambony do jej średniowiecznej świetności, jednocześnie widząc, że ma ono kluczowe znaczenie dla umieszczenia celebracji misterium paschalnego w centrum liturgii odnowionej po Soborze Watykańskim II.

EN

Renewed emphasis on the significance of the ambo on the part of the Roman dicastery for divine worship appeared in the context of the Roman rite in the late 1980s and once again in the Jubilee year 2000 but seems to have been overlooked in the vast majority of local churches. The author reviews what he considers to be a gradual restoration of the ambo to its medieval heyday while seeing that same restoration as central in placing the celebration of Christ’s paschal mystery at the heart of the liturgy renewed after Vatican II.

Refine search results

Dire la foi chrétienne aujourd’hui

Joseph ratzinger’s conception of christological meditation as the heart of faith and theology

Joseph Ratzinger's conception of Christological meditation as the heart of faith and theology

Ormiańska tradycja liturgiczna

Gestykulacja jako sposób wyrażenia treści Misterium Paschalnego w sztuce średniowiecznej Europy Środkowej

Paschalne urzeczywistnienie Kościoła w nowej ewangelizacji

Historia i teologia chrzcielnicy

Paschalne urzeczywistnienie Kościoła w nowej ewangelizacji

Liturgia Triduum Paschalnego – Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego

Paschalne ukierunkowanie homilii

Odkupieńcza moc Chrystusa Ukrzyżowanego w euchologii mniejszej w podwójnej celebracji roku liturgicznego Mszału rzymskiego Pawła VI

Liturgia sercem pisana! Ks. prof. dr hab. Jan Józef Janicki i jego Mistrzowie

Resurrecting the ambo: Monument of Paschal Memory and Eschatological Hope. Part 2