Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Pharsalia

Sort By:

Limit search:

Crassorum umbrae. Pamięć o Marku Licyniuszu Krassusie w Farsalii Lukana

100%

Babnis T.

Wieki Stare i Nowe

2020

vol. 15

issue 20

7-25

Marcus Licinius Crassus is hardly one of the main characters in Lucan’s Pharsalia. However, it is him whom the poet mentions first by name in his work. A dozen of so references to the triumvir himself and his son Publius (particularly frequent in Book VIII of the poem) render an image that is fairly consistent. It contain, most importantly, the Parthian expedition and the death of Crassus in the Battle of Carrhae (53 BC). Thereafter Crassus became the symbol of external war set against civil war which Lucan castigates. Lucan also utilises the political idea of revenge for Crassus. This idea was created at the end of the Republican Age and therefore Augustan poets reached out for it frequently. References to the fallen Crassus shed light on other characters of Pharsalia, such as Pompeius, Lentulus, and Cornelia. Thereby, although not being an autonomous character, Crassus plays his modest part in the structure of Lucan’s epic.

Triumwir Marek Licyniusz Krassus nie należy z pewnością do najważniejszych bohaterów Farsalii Lukana. To jednak on jest pierwszą w utworze postacią wymienioną z nazwiska, a kilkanaście wzmianek na temat jego i jego syna Publiusza (szczególnie wiele jest ich w ks. VIII poematu) tworzy dość spójny obraz, którego najważniejszym punktem jest wyprawa partyjska Krassusa i jego śmierć w bitwie pod Carrhae w 53 roku p.n.e. Z tego powodu Krassus staje się symbolem wojny zewnętrznej przeciwstawionej w poemacie - stanowczo przez Lukana krytykowanej - wojnie domowej. Jednocześnie jednak poeta odwołuje się do politycznej koncepcji zemsty za śmierć Krassusa wypracowanej u schyłku Republiki i często wykorzystywanej także w poezji augustowskiej. Odniesienia do poległego triumwira rzucają światło na inne postacie Farsalii, takie jak Pompejusz,Lentulus czy Kornelia. Dzięki temu Krassus, choć nie jest postacią autonomiczną, odgrywa pewną rolę w strukturze eposu Lukana.

A Macabre Parallel. A Reading of Lucan’s Pharsalia 1, 1–7

61%

Pypłacz J.

Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej

2017

vol. 67

321-335

The present article gives a rough outline of Lucan’s use of alliteration by attempting to discover the most important functions of this particular rhetorical device in the Pharsalia. For the sake of clarity, the instances of alliteration that are found in the Pharsalia are divided into three groups: ‘pure’ (of one and the same consonant), ‘mixed’ (of two or more consonants) and ‘combined’ (accompanied by other rhetorical devices). Lucan’s use of alliteration is shown to extend far beyond the achievement of an instantaneous sound effect at the level of a single line or even a single passage. In several cases, alliteration is used as a means of association in order to allow the poet to connect passages that would seem to have nothing in common. This in turn leads to the conclusion that Lucan’s compositional scheme – based on allusions and association – is present even at the level of the phoneme.

Niniejszy artykuł stanowi analizę pierwszych wersów Farsalii Lukana (1, 1–7) oraz zawartych w nich ewidentnych nawiązań do Agamemnona i Thyestesa Seneki. Autorka dowodzi w nim, że liczne zbieżności leksykalne pomiędzy omawianym passusem a owymi dwiema tragediami nie ograniczają się jedynie do ogólnych nawiązań służących retorycznemu uwypukleniu i tak oczywistego faktu, że podobnie jak mityczny konflikt między Atreusem i Thyestesem, rzymska wojna domowa jest również wojną bratobójczą. Okazuje się bowiem, że aluzje do utworów Seneki na początku Farsalii pełnią bardzo istotną funkcję konstrukcyjną: łączą księgi pierwszą oraz siódmą (centralną dla poematu), jednocześnie ustanawiając subtelną, lecz wyrazistą paralelę pomiędzy nefas dokonanym przez Juliusza Cezara poprzez „uśmiercenie” Republiki, a nefas jako morderstwa popełnionego przez Atreusa na małoletnich bratankach. Dzięki temu zestawieniu bitwa pod Farsalos, przedstawiona przez poetę jako funus mundi, jawi się jako nie mityczna, lecz jak najbardziej rzeczywista „uczta Thyestesa”.

Refine search results

1 Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej

1 Wieki Stare i Nowe

1 Babnis T.

1 Pypłacz J.

1 2020

1 2017

Search results

Crassorum umbrae. Pamięć o Marku Licyniuszu Krassusie w Farsalii Lukana

A Macabre Parallel. A Reading of Lucan’s Pharsalia 1, 1–7