Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Philosophy of Science
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Teoria stosunków międzynarodowych a filozofia nauki

100%
Gałganek A.
Przegląd Strategiczny
|
2013
|
issue 2
13-48
EN
International Relations is uncertain about its status as a „science” and as a rational enterprise capable of producing knowledge about the world of international politics. Throughout a long disciplinary history of attempts to legitimate the field as „scientific”, International Relations scholars have imported many positions from Philosophy of Science in order to ground International Relations on an unshakable foundation. Philosophical questions are commonly seen as universal, timeless, and abstract in nature. As for Philosophy of Science, it is conceived to involve the study of abstract questions of logic, epistemology, and ontology, specifically in relations to how scientific claims are justified or structured. Alas, no such unshakable foundation exists. The Philosophy of Science is itself a contested field of study, in which no consensus exists on the proper foundation for science. There are at least three well-supported foundational positions: Instrumentalism, Social Constructivism and Scientific Realism. None of them has produced consensus among philosophers. In this article, author presents tensions between different Philosophy of Science and International Relations Theory. The „science” debates in International Relations has divided the discipline on the possibility of a science international relations. Foundational positions have become part and parcel of the way International Relations scholars think about their scientific work. The ongoing division among positivists, anti-positivists, and post-positivists is the inevitable result of each side’s claim to represent the right position in the Philosophy of Science.
PL
Nauka o stosunkach międzynarodowych nie jest pewna swojego statusu jako „nauka” i racjonalne przedsięwzięcie zdolne do wytwarzania wiedzy o świecie polityki międzynarodowej. W długiej dyscyplinarnej historii legitymizacji pola badawczego jako „naukowego” badacze stosunków międzynarodowych importowali wiele stanowisk z filozofii nauki w celu ustanowienia pewnych fundamentów nauki o stosunkach międzynarodowych. Kwestie filozoficzne są zazwyczaj traktowane jako uniwersalne, ponadczasowe i abstrakcyjne w swojej naturze. Filozofia nauki zajmuje się badaniem abstrakcyjnych kwestii logicznych, epistemologicznych i ontologicznych związanych w szczególności z problemem w jaki sposób sądy naukowe są uzasadniane lub strukturyzowane. Niestety, żadne takie pewne fundamenty nie istnieją. Filozofia nauki sama stanowi kontestowane pole badań, w którym nie istnieje konsensus odnośnie właściwych fundamentów nauki. Na jej gruncie ustanowiono co najmniej trzy dobrze uzasadnione stanowiska fundacyjne: instrumentalizm, społeczny konstruktywizm i naukowy realizm. Żadne z nich nie uzyskało powszechnej akceptacji. Artykuł przedstawia napięcia między różnymi filozofiami nauki. Debaty nad „nauką” w stosunkach międzynarodowych podzieliły dyscyplinę w kwestii możliwości ustanowienia naukowych stosunków międzynarodowych. Stanowiska fundacyjne stały się istotnym elementem w sposobie myślenia badaczy stosunków międzynarodowych o swojej pracy naukowej. Podziały między pozytywistami, antypozytywistami i postpozytywistami stały się nieuniknionym rezultatem roszczeń poszczególnych grup badaczy do zajmowania słusznego stanowiska w filozofii nauki.
2
Content available remote

Co dává a nabízí křesťanská teologie ostatním vědám

100%
Pospíšil C. V.
Studia theologica
|
2013
|
vol. 15
|
issue 4
134-143
EN
In the beginning of his paper, the author presents the basic contributions of the document Theology Today (published by the ITC) to the method of systematic theology. The most important contribution is twofold: a clear distinction between the Apostolic tradition and other traditions and a clarification of the object of interest of theology. The author comes to the conclusion that the proper object of theological interest is man’s relation to God the Father and God the Father’s relation to people. The author subsequently comments on article 84 of Theology Today, in which inspirations from theology for other sciences are discussed. Theology primarily offers other sciences the courage to carry out self-deabsolutization and de-ideologization, which is a condition for meeting others and transcending the borders of their own competence concerning the wisdom of life. The modern natural sciences are unimaginable without the idea of an intelligible Creator since otherwise the quest for intelligible laws of nature in the material world lacks meaning. Moreover, the Biblical linear concept of time provides the background for the idea of evolution in biology. This coincides with the nature of the natural sciences, which are, concerning their world view, strictly neutral. This should be respected by believers in order to avoid danger methodologically similar to the materialistic “scientific world view”.
3
Publication available in full text mode
Content available

Problematika historie poměru mezi teologií a přírodními vědami z metodologického hlediska

75%
Pospíšil C. V.
Acta Universitatis Carolinae Theologica
|
2014
|
vol. 4
|
issue 1
11-31
EN
This paper introduces and reflects upon methodological merits of the author’s long-standing work on a book dedicated to the topic of Czech Catholic theology’s reaction from 1850 to 1950 to the challenges posed by natural science in the world-wide and interdisciplinary context. It is demonstrated that there is no tension on the axis theology vs. natural science, but on the axis theistic vs. atheistic world-view. The author rejects ideologisation of theology and natural science. In theology, this topic is in the competence of fundamental theology, where a new discipline of “theology of natural science” should be established. Therefore, it should be integrated into dogmatic theology as well, esp. to the treatise on God the Creator and on the qualities of the Triune Creature.
4
Content available remote

Víra a přírodní vědy (1850–1950): Časopis Národního muzea, Museum – list bohoslovců česko­moravských, další doplňky a upřesnění

75%
Pospíšil C. V.
Studia theologica
|
2014
|
vol. 4
139-167
EN
In this paper the author presents publications which are significant for revealing the attitudes of Czech Catholic theologians to the challenges of the natural sciences in the period 1850–1950, published in the periodicals Časopis Národního musea and Museum bohoslovců českomoravských. He subsequently evaluates in detail the so-called Braun thesis introduced by an important exponent of evolutional thinking in Bohemia of the second half of the 19th century J. L. Čelakovský and points out to the risk of an inclination to pantheism connected with it. Finally, the not­‑contradictoriness between the definition of man as “an animal capable of sin” on the one hand and the Christological principle of Jesus’ impossibility to sin on the other is clarified. Through all these steps the previously edited monograph: C. V. Pospíšil, Zápolení o naději a lidskou důstojnost. Česká katolická teologie 1850­‑1950 a výzvy přírodních věd v širším světovém kontextu, Olomouc: University of Olomouc Press, 2014, is renewed. The results of further research do not result in any changes to the conclusions reached by the author in the above mentioned book, nevertheless the collection of found publications is enriched and certain appraisals of thought are specificied in further detail.
5
Publication available in full text mode
Content available

Humanistyka a zagrożenia technonauki

75%
Stopel B.
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
|
2015
|
issue 31
EN
Bartosz Stopel's critical review of:  Ewa Bińczyk, Technonauka w społeczeństwie ryzyka. Filozofia wobec niepożądanych następstw praktycznego sukcesu nauki, Toruń, Wydawnictwo Naukowego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 2012, s. 450.
PL
Bartosz Stopel's critical review of:  Ewa Bińczyk, Technonauka w społeczeństwie ryzyka. Filozofia wobec niepożądanych następstw praktycznego sukcesu nauki, Toruń, Wydawnictwo Naukowego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 2012, s. 450.
6
Publication available in full text mode
Content available

Edward A. Milne’s philosophy of science: Between Aristotelianism and Popperism

63%
Dąbek D.
Roczniki Filozoficzne
|
2019
|
vol. 67
|
issue 3
5-23
EN
This article seeks to show that E.A. Milne’s philosophy of science has its roots in the philosophy of Aristotle and it could be an inspiration for Popper’s philosophy. The similarities with Aristotle’s concept are as follows: 1) the aim of science is to explain phenomena by discovering general principles; 2) the mind is responsible for discovering them, although experience guides the search; 3) deducing detailed statements from general assumptions is the most important element of research. On the other hand, Milne’s proposal is consistent with Popper’s main ideas: 1) criticism of the principle of induction; 2) preference for the hypothetical-deductive method (assumptions should be bold hypotheses that require empirical testing to be accepted); 3) appreciation of falsification and confidence in the effectiveness of deductive logic.
PL
Artykuł jest próbą wykazania, że E.A. Milne’a filozofia nauki ma swoje źródła w filozofii Arystotelesa i mogła stanowić inspirację dla Popperowskiego hipotetyzmu. O zgodności z koncepcją Arystotelesa świadczą następujące jej cechy: 1) celem nauki jest wyjaśnianie zjawisk przez odkrywanie ogólnych zasad; 2) istotną rolę w ich odkrywaniu spełnia umysł, choć doświadczenie ukierunkowuje poszukiwania; 3) dedukowanie szczegółowych twierdzeń z ogólnych założeń jest najważniejszym elementem badań. Z drugiej strony propozycja Milne’a jest zgodna z głównymi ideami koncepcji Poppera: 1) krytyką zasady indukcji; 2) preferowaniem metody hipotetyczno-dedukcyjnej (założenia mają charakter śmiałych hipotez i są akceptowane na podstawie wyników testów empirycznych); 3) docenieniem falsyfikacji i przekonaniem o skuteczności logiki dedukcyjnej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.