Search results

1

Polska „piastowska” vs „jagiellońska”. Odmienność wizji relacji z Niemcami jako determinanta poglądów na polską politykę zagraniczną

100%

Kubera J.

Acta Politica Polonica

|

2016

|

vol. 38

|

issue 4

65-80

EN

The article presents the results of an analysis of the Polish parliamentary discourse in the years 2009–2015 on Germany, its significance in the European Union and its impact on the premises of Poland’s foreign policy, and the German role in EU. The results of the analysis allow to distinguish two sides of this discourse. The first called “Piast” stresses the need of a close strategic cooperation between Poland and Germany. The other side of this discourse, called “Jagiellonian”, believes that Warsaw should look for allies not in Berlin, but among eastern EU countries. The article presents some selected aspects of Poland’s foreign policy, in which there is a correlation between belonging to one of the two options and representing attitudes in four thematic areas: changes within the EU, eastern policy of the EU, energy and climate policy and security policy.

PL

Artykuł prezentuje wyniki analizy dyskursu parlamentarnego w Polsce w latach 2009–2015 dotyczącego Niemiec, ich znaczenia w Unii Europejskiej oraz wynikających z tegozałożeń polskiej polityki zagranicznej. Przeprowadzone badania pozwoliły wyróżnić dwie strony tego dyskursu. Pierwsza, zwana „piastowską”, podkreśla konieczność bliskiej, strategicznej współpracy Polski z Niemcami. Druga strona dyskursu, zwana „jagiellońską”, uważa, że Warszawa powinna szukać sojuszników nie w Berlinie, ale wśród podobnych do siebie wschodnich państw UE. W artykule przedstawione zostały wybrane aspekty polskiej polityki zagranicznej, w których obserwować można powiązanie między przynależnością do strony „piastowską” lub „jagiellońską” a reprezentowaniem określonych poglądów w czerech obszarach tematycznych: przemian UE, polityki wschodniej, polityki energetyczno-klimatycznej i polityki bezpieczeństwa.

2

Kształtowanie się stanów społecznych w dawnej Polsce

100%

Bradliński K.

Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

|

2021

|

vol. 13

35-49

EN

As in other European countries, in early medieval Poland, the first Piasts distinguished themselves and shaped social statuses in a Western European fashion. Members of the clergy came to the areas inhabited by the Slavs, warriors transformed into knights, the legal status of peasants and townspeople changed, and the newly arrived Jews contributed to the development of their new home.

PL

Podobnie jak w innych państwach Europy, tak i we wczesnośredniowiecznej Polsce pierwszych Piastów nastąpiło wyodrębnienie się i ukształtowanie stanów społecznych na modłę zachodnioeuropejską. Na tereny zamieszkiwane przez Słowian przybyli przedstawiciele duchowieństwa, wojowie przekształcili się w rycerstwo, zmienił się status prawny chłopów i mieszczan, a nowo przybyli Żydzi dołożyli cegiełkę do rozwoju swojego nowego domu.

3

Przełom antypozytywistyczny i strukturalizm w Mitologii Słowian Aleksandra Gieysztora

80%

Modzelewski K.

Historia Slavorum Occidentis

|

2021

|

issue 3 (30)

278-297

EN

The first part of the article is devoted to a discussion of Aleksander Gieysztor’s research on the religion and mythology of the Slavs. It discusses the sources of his inspiration (among others the works of Georges Dumézil on the original beliefs and mythology of the Indo-European peoples, the Romans and the Germans; the Parisian ‘Annales’ school) and the achieved results, e.g., the reconstruction of the pantheon of the original Slavic deities. In the second part of the paper, the author reinterprets Gallus Anonymous’ account of the founding of the Piast dynasty.

4

The Idea of defensio ecclesiae and its Resonances in Earlier Medieval Poland (X/XIth-XIIIth Century) (Reconnaissance)

80%

Kotecki R.

Roczniki Historii Kosciola (Annals of Church History)

|

2012

|

vol. 4(59)

51-84

PL

Treść artykułu koncentruje się wokół słabo rozpoznanego zagadnienia obowiązku obrony Kościoła (defensio ecclesiae) przez władzę świecką w średniowiecznej Europie. W artykule skupiono się przede wszystkim na ideologicznej i prawnej stronie owego wymogu oraz wskazano jego ewolucję od czasów wczesnokarolińskich poprzez okresy późnokaroliński i postkaroliński, aż po dobę, w której popularność zyskały hasła reformy papieskiej zwanej gregoriańską. Poprzez przyjęcie szerokiej perspektywy chronologicznej możliwym było uchwycenie przemian, jakie dokonywały się interpretacji obowiązku defensio ecclesiae. Redefinicja następowała głównie za sprawą samego Kościoła, z przywileju dającego panującym sakralną legitymizację dzierżonej władzy i szerokie kompetencje zwierzchności nad instytucjami kościelnymi w duchu Eigenkirche, do obowiązku, z którego poszczególni monarchowie byli rozliczani przez sam Kościół. W artykule wskazano także po raz pierwszy w historiografii na możliwość recepcji zadania defensio ecclesiae na dworze piastowskim w okresie wcześniejszego średniowiecza (X-X111 w.). Odrzucono dawną teorię najpełniej sformułowaną przez Władysława Abrahama i popartą przez Gerarda Labudę, iż termin „obrońca kościoła” w brzmieniu advocatus ecclesiae, jaki spotykamy Kronice Galla Anonima, oznaczał de facto urząd dzierżony przez kolejnych przedstawicieli dynastii. Piastowie jako ród o wysokich aspiracjach politycznych sięgali natomiast po defensio ecclesiae, jako jedno z wielu narzędzi chrześcijańskiego instrumentarium władzy monarszej. W wiekach XII i XIII wraz z postępowaniem defragmentacji politycznej kraju oraz recepcją reformy gregoriańskiej przez Kościół polski idea defensio ecclesiae straciła na popularności, choć pewne jej elementy trwały i uwidaczniały się choćby w promowanej przez Kościół „instytucji” brachium seculare. Ostatecznie w XIII stuleciu obrońcami Kościoła tytułować zaczęli się polscy biskupi przywiązujący znacząca wagę do niezależności swych lokalnych kościołów i integralności własności kościelnej swych diecezji.

5

The Idea of defensio ecclesiae and its Resonances in Earlier Medieval Poland (X/XIth-XIIIth Century) (Reconnaissance)

80%

Kotecki R.

Roczniki Historii Kościoła

|

2012

|

vol. 4

51-84

PL

Treść artykułu koncentruje się wokół słabo rozpoznanego zagadnienia obowiązku obrony Kościoła (defensio ecclesiae) przez władzę świecką w średniowiecznej Europie. W artykule skupiono się przede wszystkim na ideologicznej i prawnej stronie owego wymogu oraz wskazano jego ewolucję od czasów wczesnokarolińskich poprzez okresy późnokaroliński i postkaroliński, aż po dobę, w której popularność zyskały hasła reformy papieskiej zwanej gregoriańską. Poprzez przyjęcie szerokiej perspektywy chronologicznej możliwym było uchwycenie przemian, jakie dokonywały się interpretacji obowiązku defensio ecclesiae. Redefinicja następowała głównie za sprawą samego Kościoła, z przywileju dającego panującym sakralną legitymizację dzierżonej władzy i szerokie kompetencje zwierzchności nad instytucjami kościelnymi w duchu Eigenkirche, do obowiązku, z którego poszczególni monarchowie byli rozliczani przez sam Kościół. W artykule wskazano także po raz pierwszy w historiografii na możliwość recepcji zadania defensio ecclesiae na dworze piastowskim w okresie wcześniejszego średniowiecza (X-X111 w.). Odrzucono dawną teorię najpełniej sformułowaną przez Władysława Abrahama i popartą przez Gerarda Labudę, iż termin „obrońca kościoła” w brzmieniu advocatus ecclesiae, jaki spotykamy Kronice Galla Anonima, oznaczał de facto urząd dzierżony przez kolejnych przedstawicieli dynastii. Piastowie jako ród o wysokich aspiracjach politycznych sięgali natomiast po defensio ecclesiae, jako jedno z wielu narzędzi chrześcijańskiego instrumentarium władzy monarszej. W wiekach XII i XIII wraz z postępowaniem defragmentacji politycznej kraju oraz recepcją reformy gregoriańskiej przez Kościół polski idea defensio ecclesiae straciła na popularności, choć pewne jej elementy trwały i uwidaczniały się choćby w promowanej przez Kościół „instytucji” brachium seculare. Ostatecznie w XIII stuleciu obrońcami Kościoła tytułować zaczęli się polscy biskupi przywiązujący znacząca wagę do niezależności swych lokalnych kościołów i integralności własności kościelnej swych diecezji.

6

Ziemie nadbużańskie w pamięci polskich i ruskich kronikarzy XII–XIII w.

71%

Bartnicki M.

Historia Slavorum Occidentis

|

2021

|

issue 1 (28)

84-103

EN

The article deals with the issue of the Polish-Ruthenian part of the Bug river in the Middle Ages and is an attempt to explain how the area was perceived by inhabitants of the two neighboring countries.

Refine search results

2 Historia Slavorum Occidentis

1 Acta Politica Polonica

1 Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

1 Roczniki Historii Kosciola (Annals of Church History)

1 Roczniki Historii Kościoła

2 Kotecki R.

1 Bartnicki M.

1 Bradliński K.

1 Kubera J.

1 Modzelewski K.

1 2022

2 2021

1 2016

2 2012

Polska „piastowska” vs „jagiellońska”. Odmienność wizji relacji z Niemcami jako determinanta poglądów na polską politykę zagraniczną

Kształtowanie się stanów społecznych w dawnej Polsce

Przełom antypozytywistyczny i strukturalizm w Mitologii Słowian Aleksandra Gieysztora

The Idea of defensio ecclesiae and its Resonances in Earlier Medieval Poland (X/XIth-XIIIth Century) (Reconnaissance)

The Idea of defensio ecclesiae and its Resonances in Earlier Medieval Poland (X/XIth-XIIIth Century) (Reconnaissance)

Ziemie nadbużańskie w pamięci polskich i ruskich kronikarzy XII–XIII w.