Search results

1

Rosyjska książka rękopiśmienna. Zarys problematyki

100%

Wierucka E.

Folia Bibliologica

|

2006-2007

|

vol. 48-49

7-24

2

„Pismo mówi, że On ma powstać z martwych” (J 20,9). Znaczenie odwołania się do Pisma w najwcześniejszych formach wyznania wiary w Zmartwychwstanie. Analiza teologicznofundamentalna

100%

Borto P.

|

2019

|

vol. 66

|

issue 9: Teologia fundamentalna i religiologia

19-34

PL

Niniejszy artykuł omawia sposób, w jaki najwcześniejsze formy wyznania wiary w Zmartwychwstanie odwołują się do świadectwa Pisma Starego Testamentu. Analizie zostały poddane najważniejsze świadectwa wiary w Zmartwychwstanie wyrażone w aklamacjach i formułach wiary – zarówno te, w których nie pojawia się bezpośrednie odwołanie się do Pisma, jak też i te, w których można wskazać nawiązanie do określonych miejsc w Piśmie. W analizie pominięto katechezy i hymny liturgiczne, stosując w wyborze kryterium diachroniczne wskazujące na pierwszeństwo chronologiczne aklamacji i formuł wiary. Przeprowadzona analiza pozwoliła wykazać, że pierwszym punktem odniesienia dla wiary w Zmartwychwstanie nie jest Pismo, lecz świadectwo świadków, którzy spotkali Zmartwychwstałego, a więc u początku wiary w Zmartwychwstanie jest wydarzenie. Słowo Starego Testamentu samo w sobie jest niewystarczalne. Dopiero kiedy zaczyna się je odczytywać w świetle wydarzeń z życia Jezusa i w świetle Jego słów, można zacząć wskazywać na wypełnienie się Pisma w wydarzeniach paschalnych. Tak więc choć to nie Pismo jest początkiem wiary w Zmartwychwstanie, to zarazem wiara ta szuka odniesienia w Piśmie – lecz nie w pojedynczych tekstach Pisma, ale w Piśmie czytanym jako jedno wielkie świadectwo o zbawczym Bożym działaniu. W pierwszych formułach wiary w Zmartwychwstanie oraz w aklamacjach utrwalony został zarazem pewien sposób lektury Pisma, który stanowi wzorzec dla budowania argumentacji skrypturystycznej w teologii fundamentalnej, ponieważ ukazuje on, że Pismo jest tu czytane najpierw jako całość (egzegeza kanoniczna) oraz w świetle tradycji apostolskiej i z uwzględnieniem analogii wiary, na co zwraca uwagę Benedykt XVI w dokumencie Verbum Domini.

EN

The article explains how the oldest formulas of faith in resurrection and their acclamations relate to the Scripture. The aim of the discussion is the presentation of the relation between the confession of faith in Resurrection and the testimony of Scripture from the theologico-fundamental perspective. On this basis, the author draws conclusions concerning the role of the scriptural argument in the faith in Resurrection.

3

Geneza „dwóch Testamentów” Pisma Świętego

84%

Królikowski J.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 73

7-24

EN

In the everyday Christian language as well as in theology the two parts of the Holy Bible are referred to as the Old and the New Testament. This terminology has its origins in the Bible, but it was gradually shaped on reflection in the times of the Early Church. It resulted from the process of crystallization of the identity of the Christian community, but also from the fact, that “new” Writings appeared and started to become a part of this identity. Therefore, a need arose for determining their relation to the Jewish Writings and for defining their character which was oriented towards fulfilling the old rules. The article is intended to explain how, in the times of the Early Church, the concept of the “two Testaments” was born.

PL

W codziennym języku chrześcijańskim i w teologii posługujemy się określeniami Stary i Nowy Testament w odniesieniu do dwóch części Pisma Świętego. Język ten posiada źródła biblijne, ale ukształtował się stopniowo w refleksji pierwotnego Kościoła. Wynikało to zarówno z poszukiwania przez wspólnotę chrześcijańską własnej tożsamości, jak i z faktu, że częścią tej tożsamości stawały się „nowe” Pisma. Zachodziła więc potrzeba określenia ich relacji do Pism żydowskich oraz ich specyfiki, która pozostawała pod znakiem wypełnienia tego, co stare. Artykuł zamierza pokazać, w jaki sposób narodziła się koncepcja „dwóch Testamentów” w pierwotnym Kościele.

4

Groza i wyobraźnia. Bóg i Bruno Schulz

84%

Klinger M.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2023

|

vol. 340

|

issue 1-2

241-246

EN

In our topic – "horror" is brought by God himself, imagination – by Bruno Schulz. The purpose of the study is to sketch the hermeneutic process that arises between the presence of Scripture and the forms of imagination in Schulz's work. I will present a literary interface of the Sinai epiphany and some visions from Schulz's topos of the town Dorohobych, along with a theological (biblist) commentary. I consider the presence of hierophany in Schulz's work to be obvious and essential, contrary to the critics of the relevant hermeneutics presented by Władislaw Panas. The chapters of the Hourglass Sanatorium in the suggestive imagery of the "Book", especially thanks to the metaphors of its "degradation", build a hermeneutic prophetically consistent with the self-determinations active within the framework of Scripture. We point to an analogy with the theme of Scripture in Mikhail Bulgakov’s Master and Margaret.

PL

W temacie Konferencji – „grozę” wnosi sam Bóg, wyobraźnię - Bruno Schulz. Celem studium jest naszkicowanie procesu hermeneutycznego, jaki powstaje między obecnością Pisma, a formami wyobraźni w dziele Schulza. Przedstawię zderzenie epifanii Synajskiej i niektórych wizji z Schulzowskiego toposu Drohobycza, wraz z komentarzem teologicznym (biblistycznym). Uważam obecność hierofanii w dziele Schulza za oczywistą i istotną, wbrew krytykom odnośnej hermeneutyki Wł. Panasa. Rozdziały Sanatorium pod Klepsydrą w sugestywnej obrazowości „Księgi”, szczególnie dzięki metaforom „degradacji”, budują hermeneutykę proroczo zgodną z samookreśleniami aktywnymi w ramach Pisma. Wskazujemy na analogię z wątkiem Pisma w Mistrzu i Małgorzacie.

5

Zmartwychwstały Chrystus - źródło zbawczych darów (Łk 24,36-49)

67%

Rosik M.

Verbum Vitae

|

2009

|

vol. 15

171-188

PL

According to Luke’s relation about the chrystophany in the cenacle (Luke 24,36-49) the Risen Lord appeared to the Apostles to transmit to them the gifts which are the results of His resurrection. The reader of this story can easily listed five of these gifts: peace, common meal (which can be understood as the indication of Eucharist), understanding of the Scripture, forgiveness of sins and finally the gift of the Holy Spirit. The locum in which one can receive these salvific gifts is paradoxally one of them: the Eucharist. The participation in the Eucharist opens human hearts to receive the others gifts which are the result of the resurrection.

Refine search results

1 Folia Bibliologica

1 Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

1 Roczniki Teologiczne

1 Verbum Vitae

1 Vox Patrum

1 Borto P.

1 Klinger M.

1 Królikowski J.

1 Rosik M.

1 Wierucka E.

1 2023

1 2020

1 2019

1 2009

Rosyjska książka rękopiśmienna. Zarys problematyki

„Pismo mówi, że On ma powstać z martwych” (J 20,9). Znaczenie odwołania się do Pisma w najwcześniejszych formach wyznania wiary w Zmartwychwstanie. Analiza teologicznofundamentalna

Geneza „dwóch Testamentów” Pisma Świętego

Groza i wyobraźnia. Bóg i Bruno Schulz

Zmartwychwstały Chrystus - źródło zbawczych darów (Łk 24,36-49)