Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Polański Roman

Sort By:

Limit search:

Teatralny wymiar twórczości filmowej Romana Polańskiego

100%

Zmudziński B.

Kwartalnik Filmowy

2014

issue 87-88

99-112

Realizacja dwóch ostatnich filmów Romana Polańskiego – „Rzeź”, na podstawie sztuki teatralnej Yasminy Rezy i „Wenus w futrze” Davida Ivesa, który dla potrzeb nowojorskiej sceny teatralnej zaadaptował kontrowersyjną przed laty powieść hrabiego Leopolda von Sacher-Masocha – stanowi właściwy moment do podjęcia próby odkrycia korzeni i dookreślenia wpływu szeroko pojętych doświadczeń teatralnych na kształt dzieła filmowego artysty. Zmudziński wykracza poza filmy, które są ekranizacjami sztuk teatralnych, badając oraz porządkując obszary wpływów estetyki teatru i doświadczeń scenicznych reżysera, w tym „poetyki” absurdu, wykorzystania izolowanych przestrzeni, kolistej struktury narracji, skompresowanego czasu, ograniczonej liczby bohaterów pozostających w osobliwych relacjach, wreszcie aktywnego emocjonalnie uczestnictwa odbiorców, osiągającego poziom oryginalnej psychodramy. W obejmującym dwadzieścia pełnometrażowych filmów dziele Polańskiego wyraźnie, choć nie nachalnie, jest obecne „myślenie teatrem”, a o teatralnym nachyleniu jego twórczości świadczy m.in. fakt, że wiele z jego filmów mogłoby z powodzeniem zostać zaadaptowanych na potrzeby realizacji spektakli teatralnych.

The last two films of Roman Polański – „Carnage”, based on a theatrical play by Yasmina Reza and „Venus in Fur” based on David Ives’ play adapted for the New York theatre scene from the story of the count Leopold von Sacher-Masoch – are a good occasion for reconsidering the origins and roots of Polański’s creativity, and in particular the impact of the theatre on Polański’s films. Zmudziński in his analysis goes beyond films that are straightforward adaptation of plays written for the theatre, and examines and orders the areas of influence of the theatre aesthetics and theatrical experience of the director, including the “poetics” of the absurd, the use of isolated spaces, circular structures of narration, compressed time, restricted number of characters remaining in peculiar relationships, and finally emotionally active engagement of the audience, reaching the level of the original psychodrama. Within Polański’s twenty feature films “theatre thinking” is clearly, though not overtly, present. The theatrical inclinations of the director are also confirmed by the fact that many of his films could easily be adapted for the stage.

Holokaust i polityka

41%

Rutkowska T.

Kwartalnik Filmowy

2012

issue 77-78

319-322

A book review of Marek Haltof’s Polish Film and the Holocaust. Politics and Memory (2012), in which the author takes up the question of representation of Holocaust in Polish film. Haltof carries out a meticulous analyses of films, and relates them to the political, ideological and cultural contexts of time in which they were made. Amongst others he considers: Wanda Jakubowska’s The Last Stage, Aleksander Ford’s Border Street, Andrzej Wajda’s Generation and Andrzej Munk’s The Passenger. Haltof also discusses films made after the end of 1989, after a period of silence (the years of 1965-1980), when the subject of the Holocaust was reluctantly taken up by film-makers. Amongst others he considers Andrzej Wajda’s Korczak and Roman Polański’s The Pianist. Haltof’s book can also be viewed in terms of an important contribution towards the discussion of Polish national memory.

Refine search results

2 Kwartalnik Filmowy

1 Rutkowska T.

1 Zmudziński B.

1 2014

1 2012

Search results

Teatralny wymiar twórczości filmowej Romana Polańskiego

Holokaust i polityka