Search results

1

Inwazja Rosji na Ukrainę na łamach tygodnika katolickiego „Niedziela”

100%

Leśniczak R.

Polityka i Społeczeństwo

|

2023

|

vol. 22

|

issue 2

97-117

EN

The aim of the undertaken analysis is an attempt to determine the position of the editors of the nationwide Catholic weekly „Niedziela” on matters concerning the general geopolitical situation after the outbreak of war in Ukraine in 2022. The research material consisted of printed versions of the periodical from February 27, 2022 to April 24, 2022. The research method used was press content analysis, supplemented with a hermeneutical element. The Catholic weekly „Niedziela” confirmed the official communiqués of the Polish Episcopate Conference regarding the political situation after Russia’s aggression against Ukraine in 2022, and legitimized Prime Minister Morawiecki’s position on the United Right’s security and foreign policy. The periodical authenticated the position of the Holy See and Pope Francis on Russia's invasion of Ukraine. The undertaken research increases the cognitive value in the area of political communication of the Polish Bishops’ Conference through the Catholic press.

PL

Celem podjętej analizy jest próba określenia stanowiska redakcji ogólnopolskiego tygodnika katolickiego „Niedziela” w sprawach dotyczących ogólnej sytuacji geopolitycznej po wybuchu wojny na Ukrainie w 2022 r. Materiał badawczy stanowiły drukowane wersje periodyku od 27.02.2022 do 24.04.2022. Wykorzystano metodę analizy zawartości, uzupełnioną o element hermeneutyczny. Tygodnik katolicki „Niedziela” potwierdził oficjalne komunikaty KEP dotyczące sytuacji politycznej po agresji Rosji na Ukrainę w 2022 roku, legitymizował stanowisko premiera Morawieckiego w zakresie prowadzonej przez rząd Zjednoczonej Prawicy polityki bezpieczeństwa i polityki zagranicznej. Periodyk uwierzytelnił stanowisko Stolicy Apostolskiej i papieża Franciszka w sprawie inwazji Rosji na Ukrainę. Podjęte badania zwiększają wartość poznawczą w obszarze komunikowania politycznego Konferencji Episkopatu Polski za pośrednictwem prasy katolickiej.

2

Udział Bolesława Kominka w pracach Konferencji Episkopatu Polski i jej komisji specjalistycznych (1956–1974)

100%

Białkowski M.

Studia Pastoralne

|

2020

|

vol. 16

164-212

EN

Bolesław Kominek played a considerable role in the work of the Polish Bishops’ Conference (KEP) and its special committees. He had been a formal member of the KEP since 1954, but in practice he had participated in its sessions since 1956. From 1958 he had been a member of the Main Committee of the Polish Episcopate. His activity embraced several areas: preparing pastoral letters, addresses and messages; involvement in establishing relations with the Polish government (under the Communist regime); contributions to regulating the status of the Catholic Church in the western and northern parts of Poland; academic work pertaining to the reorganization of the structures of the Polish church administration; contacts with the Holy See, other bishops’ conferences and Vatican organizations. A major area of his activity on the forum of the Polish Bishops’ Conference was his work in special committees. In the period of twenty years of his service as a bishop, Bolesław Kominek had been a member of the following committees: General Pastoral Committee of the Polish Episcopate – chairman in 1968-1974; Iustitia et Pax Committee of the Polish Episcopate – assistant and chairman in 1968-1974; Committee on the Church in the Western and Northern Parts of Poland of the Polish Episcopate – chairman in 1970-1972; Committee for Pastoral Charity of the Polish Episcopate – member in 1958-1967; Marian Committee of the Polish Episcopate – member in 1958-1974; Council Committee of the Polish Episcopate – member in 1963-1970. This dedicated and creative activity of the Bishop of Wrocław shows not only the scope of his pastoral involvement, but also helps to discover the depth of his original vision of the Church, to better evaluate his impact on the ecclesial reality after the war, and to appreciate his role as a spokesman for the Western and Northern parts of Poland.

3

Opinia prawna dotycząca odpowiedzi na pytanie, czy osoba pełniąca funkcję (urząd kościelny) Ekonoma Konferencji Episkopatu Polski wypełnia przesłankę z przepisu art.44 ust.3 ustawy z 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych

100%

Walencik D.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2019

|

vol. 22

337-347

EN

This legal opinion aims to address the question whether a person performing the function (church office) of the Economist of the Polish Bishops’ Conference meets the condition set out in art. 44 para. 3 of the Act of 28 August 1997 on the organization and functioning of pension funds, that is, whether he belongs to the group of so-called “dependent persons”. The analysis of the legal and factual situation in this particular case has led to the conclusion that the mere fact of being the Economist of the Polish Bishops’ Conference does not satisfy the negative condition from art. 44 para. 3 of the Act on the organization and functioning of pension funds. However, since the person performing the function of the Economist of the Polish Bishops’ Conference is at the same time employed by the organizational unit of the Polish Bishops’ Conference called “The Secretariat of the Polish Bishops’ Conference – Economic Activity”, that is, the organizational unit within the Polish Bishops’ Conference (a stockholder of an insurance company), he does satisfy the condition set out in the regulation at issue and in consequence is the so-called “dependent person”.

PL

Przedmiotem opinii jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: czy osoba pełniąca funkcję (urząd kościelny) Ekonoma Konferencji Episkopatu Polski wypełnia przesłankę określoną w przepisie art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, czyli należy do kręgu tzw. „osób zależnych”? Przeprowadzona analiza stanu prawnego i faktycznego w tym konkretnym przypadku doprowadziła do konkluzji, że sam fakt bycia Ekonomem KEP nie powoduje, że ziszcza się negatywna przesłanka z art. 44 ust. 3 ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. Ponieważ jednak osoba wykonująca funkcję Ekonoma KEP pozostaje równocześnie w stosunku pracy z jednostką organizacyjną KEP o nazwie „Sekretariat Konferencji Episkopatu Polski – Działalność Gospodarcza”, czyli jednostką organizacyjną działającą w ramach KEP (akcjonariusza towarzystwa), to wypełnia ona przesłankę określoną w cytowanym przepisie, tzn. jest tzw. „osobą zależną”.

4

Działalność Antoniego Baraniaka SDB na forum Konferencji Episkopatu Polski i jej komisji (1951–1977)

80%

Białkowski M.

Studia Pelplińskie

|

2020

|

vol. 54

47-86

EN

Antoni Baraniak SDB played a vital role in the works of Polish Bishops’ Conference and its specialised commissions. He was a member since 1951 but in fact he commenced to participate in the plenary sessions in 1957 after being named the Archbishop Metropolitan of Poznan. The Archbishop contributed in writing of the pastoral letters, the Church-State liaison, the post-conciliar reforms of the Bishops’ Conference statutes, the communication with the Holy See and other bishops’ conferences as well as the activity in Vatican dicasteries. Most importantly, he presided over the Commission of Implementation of the Second Vatican Council whose tasks were as follows: i) the pastoral preparation (the Prayer Vigils), ii) editing of the preparatory documents, iii) translating and publishing of the conciliar texts, iv) distribution and popularisation of the Vatican II documents, v) directing and coordination of the reforms in the Polish context and finally vi) formulation of the principles of the renewal. Moreover, the Most Rev. Antoni Baraniak was a member of the Committee for the Catholic Publications between 1959 and 1965 which was connected with the organisation of the millennial cele- brations of Christianity in Poland.

PL

Antoni Baraniak SDB odegrał znaczącą rolę w pracach Konferencji Episkopatu Polski oraz jej komisji specjalistycznych. Formalnie od 1951 r. był członkiem Konferencji Episkopatu Polski, w praktyce jednak w posiedzeniach planarnych uczestniczył od 1957 r., gdy został mianowany arcybiskupem metropolitą poznańskim. Równocześnie wszedł w skład Komisji Głównej/Rady Głównej Episkopatu Polski. Jego aktywność obejmowała kilka obszarów działań: nauczanie pasterskie; kształtowanie stosunków z władzami PRL; wkład w posoborową reformę statusu prawnego KEP; kontakty ze Stolicą, konferencjami episkopatów oraz udział w gremiach watykańskich. Ważnym odcinkiem zaangażowania na forum Konferencji Episkopatu Polski był udział w pracach komisji specjalistycznych. Od 1959 r. aż do śmierci w 1977 r. Antoni Baraniak SDB przewodniczył Komisji Soborowej/Komisji do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II. Moderowana przez niego działalność tego gremium obejmowała: 1) animowanie ogólnopolskich programów duszpasterskich zawierających elementy przygotowania pastoralnego do Soboru Watykańskiego II (m.in. „Czuwań Soborowych”); 2) koordynację i porządkowanie przygotowań do poszczególnych sesji soborowych, w szczególności redakcji schematów soborowych; 3) ogólne nadzorowanie prac studyjnych nad dokumentami soborowymi, w tym wydania ich edycji polskiej oraz komentarzy; 4) starania o tworzenie literatury popularyzującej i przybliżającej dorobek Soboru, a także powstawanie różnorodnych pomocy duszpasterskich; 5) wyznaczanie głównych kierunków odnowy posoborowej, ich dostosowanie do możliwości i potrzeb duszpasterskich Kościoła katolickiego w Polsce oraz koordynowanie współdziałania w tym wymiarze poszczególnych komisji episkopatu; 6) formułowanie postulatów związanych z wdrażaniem reform posoborowych w Kościele Powszechnym, w tym odnoszących się do problematyki poruszanej na Synodach Biskupów. Ponadto – w latach 1959-1965 – zasiadał w Komisji Wydawnictw Katolickich, co miało bezpośredni związek z przygotowaniami do Millenium Chrztu Polski oraz pracami Soboru Watykańskiego II.

5

Recepcja Soboru Watykańskiego II w Polsce w 1972-1978. Pomiędzy bullą «Episcoporum Poloniae coetus» a wyborem Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową

80%

Białkowski M.

Studia Pelplińskie

|

2018

|

vol. 52

29-80

EN

The period 1972-1978 concludes the early stage of the Vatican II implementation in Poland with its peculiar characteristics, given the socio-political conditions of a totalitarian state. It was marked by such phenomena as the changes in the Polish piety forms, the atomisation of the laity, the growing usage of the mass media by the Church, the ties with the political opposition and the efforts to normalise the Polish - Holy See diplomatic relations. Moreover, some achievements were made when it comes to the post-Vatican II Theology. We should mention here the works of Karol Wojtyla, Stanislaw Olejnik (Moral Theology), Wincenty Granat (Dogmatic Theology), Franciszek Blachnicki (Pastoral Theology and Liturgy), Stanislaw Celestyn Napiorkowski (Ecumenism), Feliks Zaplata (Missiology) and Eugeniusz Waron (Theology of Laity). The liturgical reform was applied with the new books printed, liturgical space alterations made and the lay ministers trained. The new, revised edition of the Scripture called The Poznan Bible was published in 1975. Synods were held in Warsaw, Cracow, Katowice, Gdansk, Czestochowa, Lublin and Gniezno. Some new regulations were introduced to the Catholic university institutions, most notably to the Catholic Theological Academy in Warsaw. There was a growth of the Church movements and associations such as the Light-Life Movement. That time was characterised by the effort to develop the new conceptual framework of the Vatican II renewal in Poland and to establish its institutional applications.

PL

Lata 1972-1978 zamykają fazę wczesną recepcji Soboru Watykańskiego II w Kościele katolickim w Polsce. Teoretyczne i praktyczne wcielanie idei soborowych odbywało się w specyficznych warunkach społeczno-politycznych państwa totalitarnego. Do najważniejszych zjawisk charakteryzujących drugą fazę należały: przemiany polskiej religijności; atomizacja środowisk laikatu; wzrost znaczenia kanałów komunikacji społecznej Kościoła instytucjonalnego z wiernymi; relacje hierarchów Kościoła katolickiego z opozycją demokratyczną; próby uregulowania stosunków dyplomatycznych PRL-Stolica Apostolska. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Do najbardziej zaangażowanych gremiów należały: Komisja Liturgiczna, Komisja do Spraw Ekumenizmu, Komisja Apostolstwa Świeckich, Komisji do Spraw Nauki Katolickiej, Komisja Duszpasterstwa Ogólnego. Skromne, ale zasadnicze cele zostały osiągnięte w zakresie aplikacji nauczania soborowego w teologii polskiej. Wśród wielu tytułów na szczególną uwagę zasługuje – opublikowana w 1972 r. – książka U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum IIpióra kardynała Karola Wojtyły. Ważne dla odnowy posoborowej prace wydali również: ks. Stanisław Olejnik (teologia moralna), ks. Wincenty Granat (teologia dogmatyczna), ks. Franciszek Blachnicki (teologia pastoralna i liturgika), o. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (historia ekumenizmu), ks. Feliks Zapłata SVD (misjologia), ks. Eugeniusz Weron SAC (teologia laikatu). Reforma liturgii objęła kilka wymiarów, przy czym wskazać można co najmniej trzy zasadnicze: przygotowania i redakcji nowych ksiąg liturgicznych; praktycznego przystosowania świątyń do nowego rytu mszy św. poprzez zmianę umiejscowienia ołtarza, tabernakulum oraz inne adaptacje architektoniczne; nowej formacji służby liturgicznej. Natomiast pogłębienie studiów biblijnych najpełniej uwidoczniło się poprzez tłumaczenie Pisma św. – tzw. Biblię Poznańską, która ukazała się w 1975 r. Z kolei praktyczna realizacja idei synodalności wyrażała się w kolejnych synodach: III Synodzie Warszawskim; Duszpasterskim Synodzie Archidiecezji Krakowskiej; I Synodzie Katowickim; II Synodzie Gdańskim; II Synodzie Częstochowskim; II Synodzie Lubelskim; II Synodzie Gnieźnieńskim. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było podjęcie działalności przez Komisję Mieszaną Polskiej Rady Ekumenicznej i Komisji do spraw Ekumenizmu Episkopatu Polski. Dla wielu zgromadzeń zakonnych przystosowana odnowa życia wiązała się z powrotem do źródeł i pierwotnego ducha wspólnot. Odnowa katolickiego szkolnictwa wyższego wymagała szczególnego uporządkowania, uregulowania i ujednolicenia kwestii prawno-kanonicznej wydziałów teologicznych oraz ATK, co było przedmiotem szczególnej troski kardynała Karola Wojtyły. Wśród ruchów katolickich przykładem posoborowych przemian był dynamiczny rozwój Ruchu Żywego Kościoła/Ruchu Światło-Życie. W omawianym okresie wyraźny nacisk położono na kształtowanie się struktur oraz dopracowanie założeń koncepcyjnych.

6

Geneza Konferencji Episkopatu Polski

80%

Banduła P.

Kościół i Prawo

|

2020

|

vol. 9 (22)

|

issue 2

9-21

EN

In universal law for the first time the conference of bishops was included in the 1983 Code of Canon Law. The legislator states the legal definition of a conference of bishops in can. 447 of the 1983 Code of Canon Law: “a permanent institution, is a group of bishops of some nation or certain territory who jointly exercise certain pastoral functions for the Christian faithful of their territory in order to promote the greater good which the Church offers to humanity, especially through forms and programs of the apostolate fittingly adapted to the circumstances of time and place, according to the norm of law.”

PL

W ustawodawstwie powszechnym po raz pierwszy konferencja biskupów znalazła się w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. Ustawodawca stanowi legalną definicję konferencji biskupów w kan. 447 KPK/83: „stała instytucja, jest zebraniem biskupów jakiegoś kraju lub określonego terytorium, wypełniających wspólnie pewne zadania pasterskie dla wiernych jej terytorium, w celu pomnożenia dobra udzielanego ludziom przez Kościół, głównie przez odpowiednio przystosowane do bieżących okoliczności czasu i miejsca formy i sposoby apostolatu, z zachowaniem przepisów prawa”.

7

Reakcja na zagrożenie koronawirusem – analiza publikowanych treści w początkowej fazie epidemii na oficjalnej stronie Konferencji Episkopatu Polski

80%

Pastwa R. J.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2021

|

vol. 37

169-188

EN

The mediatisation of reality has embraced societies and institutions, including religious institutions and religion. This has increased the importance of religious communication, which is part of a broad and complex process of social communication. Its strong position and importance have grown with the development of communication technologies and the popularity of the mass media, especially during the COVID-19 pandemic. The decrease in the number of believers in churches in Poland in March 2020 made the media the dominant platform for religious communication. The processes of the mediatisation of religion and the mediatisation of the Roman Catholic Church in Poland strengthen the position of the media in the transfer of religious content and in creating the image of a church institution. The emergence of COVID-19 in Poland in 2020 triggered a reaction from numerous institutions, including the media. On the official website of the Polish Bishops’ Conference, numerous administrative and pastoral messages appeared, which constituted a specific instruction for the faithful from both the pastoral and institutional perspectives. They were also of interest to the media and the public. The dominance of administrative and pastoral texts published on the website episkopat.pl in the analysed period is in line with the nature and mission of the Church, which cannot be reduced to either a temporal and institutional perspective or a spiritual and salvific perspective alone. The analysis of the content quality allows us to notice a slight shift of emphasis towards the temporal perspective, while in the analysed messages, institutional language, defined by the author as the “language of distance,” prevails.

PL

Pojawienie się zagrożenia epidemią koronawirusa w Polsce w 2020 roku wywołało reakcję wielu instytucji, w tym mediów. Na oficjalnej stronie Konferencji Episkopatu Polski pojawiły się liczne komunikaty o charakterze administracyjno-pastoralnym, które stanowiły swoistą instrukcję dla wiernych – zarówno w perspektywie pasterskiej, jak i instytucjonalnej. Stanowiły również przedmiot zainteresowania mediów, a także opinii publicznej. Dominacja tekstów o charakterze administracyjno-pasterskim publikowanych w badanym okresie na stronie episkopat.pl wpisuje się w naturę i misję Kościoła, którego nie można sprowadzać wyłącznie do perspektywy doczesnej i instytucjonalnej lub też wyłącznie do duchowej i zbawczej. Analiza jakości treściowych pozwala zauważyć nieznaczne przesunięcie akcentów w kierunku perspektywy doczesnej, z kolei w badanych komunikatach zdecydowanie przeważa język instytucjonalny, określony przez autora mianem „języka dystansu”.

8

Kościół a społeczeństwo po pandemii

80%

Szulist J.

Studia Pelplińskie

|

2023

|

vol. 57

329-348

EN

The article presents a picture of the society after the Covid-19 pandemic as outlined in the Church’s teaching, above all: in papal documents and the Polish Bishops’ Conference. The emergence of mass cases of the coronavirus triggered a reaction on the part of state institutions and church hierarchies to protect the health of citizens and to defi ne the conditions for fulfilling family, professional and other tasks in the face of the epidemic threat. The reactions of social institutions to the pandemic were also intensifi ed by the impact of trends negatively affecting religiosity. Hence, in shaping a post-pandemic society, individuals and groups must first be empowered. Then there is the need to use contemporary media solutions in building solidarity bonds, bearing in mind the risk of absolutisation of the contemporary social media. Finally, it is the task of the Church to modify the forms of presence in the social structures conducive to the effective putting into practice the propositions of the Christian humanism.

PL

Artykuł prezentuje wizję społeczeństwa po pandemii Covid-19 nakreśloną w nauczaniu Kościoła, nade wszystko: w dokumentach papieskich oraz Konferencji Episkopatu Polski. Pojawienie się masowych zachorować na koronawirusa wywołała reakcję ze strony instytucji państwa oraz hierarchów kościelnych, mające na celu ochronę zdrowia obywateli a także określenie warunków realizacji zadań rodzinnych, zawodowych i in. w obliczu zagrożenia epidemicznego. Reakcje instytucji społecznych na pandemii nasiliło również oddziaływanie trendów negatywnie wpływających na religijność. Stąd też w kształtowaniu społeczeństwa popandemicznego należy w pierwszej kolejności upodmiotowić jednostki i grupy. Następnie istnieje konieczność wykorzystania współczesnych rozwiązań medialnych w budowaniu solidarnych więzi, mając na uwadze ryzyko absolutyzacji współczesnych środków społecznego przekazu. Zadaniem Kościoła jest wreszcie zmodyfikowania form obecności w strukturach społecznych, sprzyjających skutecznemu realizowaniu postulatów humanizmu chrześcijańskiego.

Refine search results

3 Studia Pelplińskie

1 Colloquia Theologica Ottoniana

1 Kościół i Prawo

1 Polityka i Społeczeństwo

1 Studia Pastoralne

1 Studia z Prawa Wyznaniowego

3 Białkowski M.

1 Banduła P.

1 Leśniczak R.

1 Pastwa R. J.

1 Szulist J.

1 Walencik D.

2 2023

1 2021

3 2020

1 2019

1 2018

Inwazja Rosji na Ukrainę na łamach tygodnika katolickiego „Niedziela”

Udział Bolesława Kominka w pracach Konferencji Episkopatu Polski i jej komisji specjalistycznych (1956–1974)

Opinia prawna dotycząca odpowiedzi na pytanie, czy osoba pełniąca funkcję (urząd kościelny) Ekonoma Konferencji Episkopatu Polski wypełnia przesłankę z przepisu art.44 ust.3 ustawy z 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych

Działalność Antoniego Baraniaka SDB na forum Konferencji Episkopatu Polski i jej komisji (1951–1977)

Recepcja Soboru Watykańskiego II w Polsce w 1972-1978. Pomiędzy bullą «Episcoporum Poloniae coetus» a wyborem Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową

Geneza Konferencji Episkopatu Polski

Reakcja na zagrożenie koronawirusem – analiza publikowanych treści w początkowej fazie epidemii na oficjalnej stronie Konferencji Episkopatu Polski

Kościół a społeczeństwo po pandemii