Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Polish affairs

Sort By:

Limit search:

Zofia Katarzyna Branicka Odescalchi zwana pierwszym „polskim papieżem”

100%

Bender A.

Roczniki Humanistyczne

2020

vol. 68

issue 4

213-233

Zofia Branicka (1821-1886) was a Polish wealthy noblewoman who married Italian Prince Livio III Erba Odescalchi (1805-1885) in 1841. From then on until her death she lived in Rome. Thanks to her opulent dowry, Odescalchi family could buy back among others, the Bracciano castle (near Rome) from the Torlonia family. Zofia was very well educated and a polyglot. From the very first years of her stay in Rome, she started to organise famous soirees at her salon in Palazzo Odescalchi. In this way Princess Zofi gathered the elite of aristocracy, diplomacy and the clergy, from diff European countries. Soon she had a possibility to get to know the pope Pius IX, with whom she would maintain a real and close friendship. Zofia had informed the pope about the complex situation of Poland, partitioned by her neighbours. From the beginning of her stay in Italy she was involved in charity work. The princess was very involved in financial and organisational help to Polish people in Italy (emigrees, insurgents, priests, artists as Cyprian Kamil Norwid, Leopold Nowotny, Roman Postempski etc.). She closely co-operated with The Congregation of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ in organising the Polish Seminar in Rome in 1866. That was an event of a great importance for Polish people who at that time had no country of their own. Thanks to her deep religiosity and patriotic activity Princess Zofi was known among her contemporaries as “the Polish pope”. Nobody at that time could have imagine that after one hundred years Karol Wojtyła would become the first actual Polish pope.

Zofi Branicka (1821-1886) była polską, niezwykle zamożną arystokratką, która w 1841 roku poślubiła włoskiego księcia Livia III Erba Odescalchi. Od tego czasu do śmierci mieszkała w Rzymie. Dzięki olbrzymiemu posagowi księżnej rodzina Odescalchi mogła między innymi odkupić od rodziny Torlonia zamek w Bracciano (niedaleko Rzymu). Zofia otrzymała bardzo staranne wykształcenie, znała biegle kilka języków. Od samego początku swego pobytu w Rzymie zaczęła organizować słynne wieczorne spotkania w salonie, w Pałacu Odescalchi. W ten sposób księżna Zofi skupiała elitę arystokracji, dyplomacji i kleru z różnych krajów europejskich. Wkrótce poznała też papieża Piusa IX, z którym połączyła ją więź wieloletniej przyjaźni. Zofia bezpośrednio informowała papieża o złożonej ówcześnie sytuacji Polski, która była pod rozbiorami. Od początku pobytu we Włoszech zaangażowała się w pomoc charytatywną ubogim. Księżna była też bardzo zaangażowana w finansową i organizacyjną pomoc Polakom we Włoszech (emigrantom, powstańcom, księżom, artystom, takim jak Cyprian Kamil Norwid, Leopold Nowotny, Roman Postempski i inni). Ściśle współpracowała ze Zgromadzeniem Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa w organizowaniu Polskiego Seminarium w Rzymie, które zostało otwarte w 1866 roku. Było to niezwykle doniosłe i ważne wydarzenie dla Polaków, którzy w tym czasie nie mieli swojego państwa. Dzięki głębokiej religijności i patriotycznej działalności, księżna Zofia była wśród swoich rodaków nazywana „polskim papieżem”. Nikt w tamtych czasach nie przypuszczał, że sto lat później Karol Wojtyła zostanie prawdziwym pierwszym polskim papieżem.

Refine search results

1 Roczniki Humanistyczne

1 Bender A.

1 2020

Search results

Zofia Katarzyna Branicka Odescalchi zwana pierwszym „polskim papieżem”