Search results

1

Le patrie del poeta per Kazimiera Iłłakowiczówna

100%

Jaworska K.

pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi

|

2019

|

issue 10

17-31

EN

The paper focuses on the different meanings that the idea of homeland is expressed in Kazimiera Iłłakowiczówna’s poetry, comparing them also with what she writes about it in her prose and in private correspondence, in order to find out if and how her attitude toward identitarian matters changed during her long lifetime. Iłłakowiczówna’s case seems particularly relevant in this respect since she lived in a multicultural environment and happened to approach several languages and cultures, and also because of the tensions she had to endure due to the dramatic events that occurred in Central Europe in the course of the century.

2

Does this poem work (for you)? Irony, possibility and work in Adrienne Rich’s and Franco Berardi’s critical thought

71%

Koronkiewicz M.

Praktyka Teoretyczna

|

2014

|

vol. 11

|

issue 1

71-84

EN

The starting point of the paper is the social function of poetry, as understood by Adrienne Rich in her later essays. According to Rich, the single most important function or „capacity” delivered by poetry today is to continuously remind us of the things that we might want (as individuals as well as a society), our forgotten or buried desires. In her manifesto „Poetry and Commitment” Rich asks about the ways in which poetry intervenes in one’s life – how, with all its formal aspects and aesthetic mechanisms it enables us to imagine an everyday life different from the one we already have. In the paper the authoress compares Rich’s point of view to that of Franco „Bifo” Berardi in his last book „Uprising. Poetry and Finance”. Using Polish poetry of the last ten years or so as an example, the paper reflects on the actual work of (and the inside of) the poem.

PL

Puntem wyjścia szkicu jest proponowane przez Adrienne Rich rozumienie społecznej funkcji poezji. Zdaniem Rich najważniejszym zadaniem poezji jest dzisiaj nieustanne przypominanie o rzeczach, które, których moglibyśmy pragnąć (jako jednostki i jako społeczeństwo), o pragnieniach zapomnianych lub pogrzebanych. W swoim manifeście „Poetry and Commitment”, Rich pyta o sposoby, w jaki poezja wchodzi w interakcję z życiem, jak, przy pomocy wszystkich swoich formalnych i estetycznych mechanizmów, umożliwia nam wyobrażanie sobie innej codzienności. Autorka szkicu rekonstruuje punkt widzenia Rich i porównuje go z koncepcjami Franco „Bifo” Berardiego, z książki „Uprising. On poetry and finance”. Powołując się na przykłady z polskiej poezji ostatniej dekady, szkic stara się udzielić odpowiedzi na pytanie o pracę, która odbywa się w wierszu.

3

Poeci i ich zwierzęta

63%

Juchniewicz A.

Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość

|

2020

|

issue 2

1-27

EN

Anita Jarzyna’s essays, collected in the book Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) (Post-Koiné. Studies on Non-Anthropocentric (Poetic) Languages), contribute to the flourishing field of animal studies. Her work develops a coherent theory of the reading of poetry using the latest methodologies. Jarzyna’s main argument, developed through a microscopic analysis of the the poems of several dozen poets, is for the necessity of the intentional reconfiguration of well-worn expressions and the re-evaluation of tropes. The reason for this is, as Donna Haraway argues, that such linguistic constructions and tropes are the reason the language “deviates from the correct path and takes a turn”. This remark applies not only to the works of Joanna Mueller and Justyna Bargielska, which intercept and neutralise derogatory language related to hunting (pomiot, pokot), but also to poets deconstructing oxymorons functioning in the Polish language (as in the case of Ryszard Krynicki), as well as allusively referring to canonical formulas (Adorno) which are of importance in the period (for example, in the poems of The Lives of Birds and Mammals, Kronhold). This is not the only strategy Jarzyna decides to pursue. She also outlines a complementary account of the animal biography (for example, Laika the dog, one of the first animals in space), the publicizing of which is part of Éric Baratay’s project of extending human history to non-human actors. The French historian postulates that the animal cannot remain a blank spot in history; a methodology for reading documents and testimonies must be developed in order to allow the reconstruction of the life path of animals. In the light of new research, the agency of animals is unquestionable, a narrative that Jarzyna also builds upon. This project criticizes many stereotypes and announces the development of a new way of speaking and thinking about writing. The first step in revising the old order is to revolutionize language by purifying it of animal-related curse words and other linguistic constructions that harm animals. In the eyes of this reviewer, Jarzyna’s monograph stands out from other publications in terms of the construction of the argument and its centralpremises, which go beyond the cautious style of many academic books.

PL

Studia Anity Jarzyny zebrane w książce Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) lokują się w polu „przeżywających” obecnie rozkwit studiów nad zwierzętami i wypracowują spójną koncepcję czytania poezji z zastosowaniem najnowszych metodologii. Pomysł Jarzyny, która poddała mikrologicznej analizie wiersze kilkudziesięciu poetek i poetów, oparty jest na śledzeniu intencjonalnych rekonfiguracji utartych wyrażeń i dowartościowaniu tropów, ponieważ, jak przekonuje Donna Haraway, to one powodują, że język „odchyla się od właściwego kursu i skręca”. Uwaga ta odnosi się nie tylko do twórczości Joanny Mueller i Justyny Bargielskiej, które przechwytują i unieważniają inwektywy łowieckie (pomiot, pokot), lecz również poetów dekonstruujących funkcjonujące w polszczyźnie oksymorony (casus Ryszarda Krynickiego), a także aluzyjnie nawiązujących do kanonicznych formuł (np. Adorna), których znaczenie ulega rozszerzeniu (casus wiersza Życie ptaków i ssaków po Kronholda). Nie jest to jedyna strategia, na jaką decyduje się Jarzyna. Zarysowuje też komplementarną narrację o zwierzęcych biografiach (np. Łajki), których nagłaśnianie wpisuje się w projekt poszerzania ludzkiej historii o nieludzkich aktorów, autorstwa Érica Barataya. Francuski historyk postuluje, że zwierzę nie może być nadal białą plamą historii, dlatego należy wypracować koncepcję czytania dokumentów i świadectw, która pozwoliłaby na zrekonstruowanie losu zwierząt. Ich sprawczość jest w świetle nowych badań niepodważalna, co podkreśla również Jarzyna. Jej projekt poddaje krytyce wiele stereotypów i zapowiada wypracowywanie nowego sposobu mówienia i myślenia o zwierzętach. Pierwszym etapem rewizji starego porządku ma być rewolucja języka i oczyszczenie go z inwektyw o podłożu animalnym i porównań, które zawsze pozostają krzywdzące dla zwierząt. W ocenie autora tekstu monografia Jarzyny wyróżnia się na tle innych publikacji sposobem prowadzenia wywodu i narracją, która wykracza poza kostyczny styl książek akademickich.

4

„Try to praise the mutilated world”: Adam Zagajewski and the poetry of 9/11

63%

Cavanagh C., Cavanagh C.

Ruch Literacki

|

2020

|

issue 6

5

“I live a lot in many places”: Images of everyday life in Krystyna Miłobędzka’s poetry

51%

Jarnuszkiewicz M., Jarnuszkiewicz M.

Ruch Literacki

|

2021

|

issue 3

Refine search results

2 Ruch Literacki

1 Praktyka Teoretyczna

1 Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość

1 pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi

1 Cavanagh C.

1 Jarnuszkiewicz M.

1 Jaworska K.

1 Juchniewicz A.

1 Koronkiewicz M.

1 2021

2 2020

1 2019

1 2014

Le patrie del poeta per Kazimiera Iłłakowiczówna

Does this poem work (for you)? Irony, possibility and work in Adrienne Rich’s and Franco Berardi’s critical thought

Poeci i ich zwierzęta

„Try to praise the mutilated world”: Adam Zagajewski and the poetry of 9/11

“I live a lot in many places”: Images of everyday life in Krystyna Miłobędzka’s poetry