Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Polish generals

Sort By:

Limit search:

Działalność generała brygady Aleksandra Litwinowicza w okresie sprawowania funkcji II wiceministra spraw wojskowych w latach 1936–1939

100%

Ziomek E.

Przegląd Zachodniopomorski

2014

issue 2

99-114

Aleksander Litwinowicz belonged to the group of the Generals of the Polish Army with roots in the Polish Legions. Like many officers from Józef Piłsudski’s circle Litwinowicz started his military career after 1926. When Marshal Piłsudski was in power Litwinowicz in spite of being the Commander-in-Chief of the 3rd Corps District in Grodno and the 7th Corps District in Lwów belonged to the less popular generals. He reached the peak of his military career after Piłsudski’s death, when he won recognition in the eyes of Major-General Edward Rydz-Śmigły (from November 19th, 1936 Marshal), the new General Inspector of the Armed Forces, who promoted him to the position of the Chief of the Army Administration. The outbreak of the Second World War and the internment of General Aleksander Litwinowicz were the causes why he did not come back to Poland until 1946. The postwar period is a special element of his military career; he was then bound up with Western Pomerania. Being the head of the Planning Bureau of the Government Plenipotentiary’s Office for the Rebuilding of Szczecin he became involved in the process of the post-war reconstruction of the city, including the reconstruction of the ports.

Generał Wacław Iwaszkiewicz-Rudoszański (1871–1922) – zarys biografii

59%

Jarno W.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

2019

issue 104

125-146

The articledescribes the life of General Wacław Iwaszkiewicz-Rudoszański (1971–1922). He was born in Omsk, in a Polish family, which was sent to Siberiaafter the January Uprising. He was a professional officer of the Russian army and he served in various units in the Far East. He took part in the suppression of the so-called Boxer Rebellion in China and in the Russo-Japanese War of 1904–1905. After the outbreak of the First World War, he commanded the 54th regiment of Siberian shooters. In 1915 he was promoted to the rank of general-major. He served in the Russian army until 1917 – and then commanded the 3rd Rifle Division in the 1st Polish Corps in Russia. After Poland regained independence, he served in the Polish Army and in turn commanded: General District No. III Kielce, Lithuanian-Belarussian Division, and from March 1919 he was the commander of the Polish Army to Eastern Galicia. He then commanded the relief for Lwów, which liberated the city from the threat by the Ukrainian Army. In the years 1919–1920 he commanded in turn: the Galician Front, the 6th Army and the Southern Front. Then – from September 1920 to May 1921, he was the commander of the General District No. 1 in Warsaw. As a result of illness, he was retired and soon died in Warsaw (he was buried in Lviv). As one of the few, he was awarded the Order of Virtuti Militari in the 2nd class.

Artykuł opisuje życie generała Wacława Iwaszkiewicza-Rudoszańskiego (1871–1922). Urodził się on w Omsku, w polskiej rodzinie zesłanej na Syberię po powstaniu styczniowym. Był zawodowym oficerem armii rosyjskiej, w której służył w różnych jednostkach na Dalekim Wschodzie. Brał udział w tłumieniu tzw. powstania bokserów w Chinach oraz w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904–1905. Po wybuchu pierwszej wojny światowej dowodził 54 pułkiem strzelców syberyjskich. W 1915 r. został awansowany na stopień generała. W armii rosyjskiej służył do 1917 r., a następnie dowodził 3 Dywizją Strzelców w I Korpusie Polskim w Rosji. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zgłosił się do Wojska Polskiego i kolejno dowodził: Okręgiem Generalnym nr III Kielce, Dywizją Litewsko-Białoruską, a od marca 1919 r. był dowódcą Wojsk Polskich na Galicję Wschodnią. Dowodził wówczas odsieczą dla Lwowa, która uwolniła miasto od zagrożenia ze strony wojsk ukraińskich. W latach 1919–1920 dowodził kolejno: Frontem Galicyjskim, 6 Armią oraz Frontem Południowym. Następnie – od września 1920 r. do maja 1921 r. – był dowódcą Okręgu Generalnego numer I Warszawa. Wskutek choroby został przeniesionyw stan spoczynku i niebawem zmarł w Warszawie (pochowany został we Lwowie). Jako jeden z nielicznych był odznaczony Orderem Virtuti Militari II klasy.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

1 Przegląd Zachodniopomorski

1 Jarno W.

1 Ziomek E.

1 2019

1 2014

Search results

Działalność generała brygady Aleksandra Litwinowicza w okresie sprawowania funkcji II wiceministra spraw wojskowych w latach 1936–1939

Generał Wacław Iwaszkiewicz-Rudoszański (1871–1922) – zarys biografii