Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Poręba Bohdan

Sort By:

Limit search:

„Hubal” Bohdana Poręby i „Pasja” Stanisława Różewicza – spór o romantyzm w kinie polskim lat 70.

100%

Marcin M.

Kwartalnik Filmowy

2015

issue 92 Kino polskie i polityka

123-140

"Hubal" (1973) Bohdana Poręby i "Pasja" (1977) Stanisława Różewicza to dwa filmy, które w odmienny sposób nawiązują do wolnościowych aspektów polskiej tradycji romantycznej, a ich znaczenia są ściśle związane z kontekstem politycznym lat 70. W obu dziełach pojawia się szereg typowo polskich toposów romantycznych oraz klisz z związanych romantyzmem, takich jak motyw czynu niepodległościowego, motyw ofiary złożonej w sytuacji skazanej na klęskę czy wreszcie kluczowa dla obu filmów figura romantycznego bohatera – niezłomnego buntownika. Istnieje jednak istotna różnica między podejściem obu twórców do tych motywów. „Hubal” jest bowiem filmem, w którym elementy „legendy romantycznej” zostały wykorzystane jako czynnik perswazyjny mający na celu zawłaszczenie tradycyjnych wyobrażeń historycznych przez oficjalny dyskurs państwowy tworzony przez władze PRL. Natomiast Pasja to dzieło, w którym pojawia się autentyczna refleksja historyczna oraz ważne pytania dotyczące sensu rewolucyjnego i niepodległościowego działania, jak również niebezpieczeństw z nim związanych. Kwestie te zostały postawione przez reżysera w oparciu o filmową opowieść o wydarzeniach tzw. Rewolucji Krakowskiej 1846 r. i losach jej przywódcy Edwarda Dembowskiego. Oba filmy można interpretować w kontekście sytuacji narastającego kryzysu politycznego i napięcia społecznego w Polsce lat 70. Autor artykułu omawia ten kontekst, odnosi się do romantycznej filozofii Edwarda Dembowskiego oraz kreśli recepcję krytyczną filmów Poręby i Różewicza.

Bohdan Poręba’s „Hubal” (1973) and Stanisław Różewicz’s „Passion” (1977) are two films that in a different way refer to the libertarian aspects of the Polish romantic tradition and their meanings are closely linked to the political context of the 1970s. In both works there are a number of typical Polish romantic topoi and clichés associated with romanticism, such as the motif of an act of independence, the theme of sacrifice made in a situation where victory is impossible, or finally the key figure for both of these films – the romantic hero – an indomitable rebel. However, there is an important difference between the approach of both artists to these themes. Hubal is in fact a film in which the “romantic legends” were used as a persuasive factor aimed at appropriating traditional notions of history by official state discourse created by the communist authorities. In contrast Passion is a work in which there is a genuine historical reflection and important questions are asked about the meaning of revolutionary and independence action as well as dangers associated with it. These issues have been raised by the director in the film based on the story of the events of the so called Cracow 1846 revolution and the fate of its leader Edward Dembowski. Both films can be interpreted in the context of the growing political crisis and social tension of the 1970s Poland. The article discusses this context, refers to the romantic philosophy of Edward Dembowski and outlines the critical reception of films by Poręba and Różewicz.

Szeryf z komitetu powiatowego. O wizerunku sekretarza PZPR w kinie polskim lat 70.

67%

Piotr Z.

Kwartalnik Filmowy

2015

issue 92 Kino polskie i polityka

108-122

Celem artykułu jest rekonstrukcja szczególnej filmowej reprezentacji funkcjonariuszy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w kontekście przemian w partii i jej społecznego postrzegania w latach 70. Analizując filmy „Gdzie woda czysta i trawa zielona” (1977) Bohdana Poręby i „Wysokie loty” (1978) Ryszarda Filipskiego, jak również wcześniejszą „Linię” (1974) Kazimierza Kutza, autor zastanawia się, jaki był kontekst ich powstania, w jaki sposób były konstruowane postacie sekretarzy, jakie problemy uważano za najważniejsze, jak te filmy były postrzegane w kontekście ówczesnego kina. Aby odpowiedzieć na te pytania, oprócz filmów trzeba uwzględnić także stenogramy komisji kolaudacyjnych oraz kolejne wersje scenariuszy i scenopisów, jak również recepcję prasową. Pozwala to ukazać, jaką rolę i sensy przypisywano tym filmom, jak również wskazać na dystans, jaki dzielił oficjalną recepcję od ich rzeczywistego znaczenia.

The purpose of this article is the reconstruction of film representation of the officers of the PZPR (Polish United Workers’ Party) in the context of changes in the party and its public perception in the 1970s. The author in his analysis of Bohdan Poręba’s „Where the Water Is Pure and the Grass Is Green” (1977) and Ryszard Filipski’s „High Flights” (1978), and the earlier „The Line” (1974) by Kazimierz Kutz, considers the context of their creation, how were the characters of the party secretaries constructed, which problems were considered to be most important and how were these films perceived in the context of the contemporary cinema. In order to answer these questions what needs to be considered apart from films, are the transcripts of the approval committees and subsequent versions of screenplays and storyboards, as well as press reception. This reveals the role and meanings attributed to the films, as well as the distance that divided the official reception from their actual meaning.

Refine search results

2 Kwartalnik Filmowy

1 Marcin M.

1 Piotr Z.

2 2015

Search results

„Hubal” Bohdana Poręby i „Pasja” Stanisława Różewicza – spór o romantyzm w kinie polskim lat 70.

Szeryf z komitetu powiatowego. O wizerunku sekretarza PZPR w kinie polskim lat 70.