Search results

1

Ustawowy ustrój majątkowy małżonków (rys historyczny - stan de lege lata - postulaty de lege ferenda)

100%

Jędrejek G.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2002

|

vol. 4

205-218

2

Potrzebne zmiany Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

100%

Turek J., Turek A.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2002

|

vol. 4

179-190

3

Terminy prekluzyjne na gruncie kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

100%

Kasprzyk P., Wasiak M.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2002

|

vol. 4

191-204

4

Udział ławników w sprawach rodzinnych

100%

Turek J.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2002

|

vol. 5

221-243

5

Sprawy o separację małżeńską na przykładzie Sądu Okręgowego w Lublinie

80%

Kasprzyk P.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2001

|

vol. 3

115-126

6

Historyczne tło ustawowego sformułowania zasady Impossibilium nulla obligatio est (D. 50,17,185) w niemieckim kodeksie cywilnym

61%

Skrzywanek-Jaworska D.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2012

|

vol. LXXXVI (86)

93-123

7

Die verschuldensunabhängige Haftung des Vermieters

61%

Schrange E.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2011

|

vol. LXXXIII (83)

191-203

PL

Niniejszy artykuł dotyczy aktualnego w prawie współczesnym problemu odpowiedzialności wynajmującego, za wady fizyczne rzeczy oddanej w najem, i odwołuje się w tym zakresie do historycznej argumentacji emerytowanego już profesora prawa rzymskiego z Uniwersytetu w Bochum – Christopha Krampa. Autor ten analizuje problem reżimu i zakresu odpowiedzialności wynajmującego w oparciu o pochodzący z komentarza Ulpiana do edyktu fragment D. 19.2.19.1. Zgodnie ze stanowiskiem Cassiusa, oddający w najem nieszczelną beczkę, z której wyciekło wino, odpowiada do wysokości interesu względem najemcy, nawet wówczas, gdy wynajmujący o wadzie nie wiedział. Profesor Ch. Krampe wyjaśnia tę surową, niezależną od winy odpowiedzialność locatora opartym na bona fides, zgodnym porozumieniem stron oraz zauważa, że współczesne ustawodawstwa właśnie gwarancyjny reżim uczyniły ogólną regułą, która rządzi odpowiedzialnością wynajmującego. Z glosy Excusata do D. 19.2.19.1 wynika jednakże, że gwarancyjna odpowiedzialność wynajmującego była raczej wyjątkiem, a nie regułą, bowiem ta nie obowiązywała ani w odniesieniu do emptio-venditio, ani commodatum. Jeśli zatem odszkodowanie obejmowało damna zgodnie z regułą, a zgodnie z wyjątkiem więcej niż damna, to można zadać pytanie, czy zasadne jest, jak to czyni prof. Ch. Krampe, uzasadnienie omawianego wyjątku klauzulą bona fides.

8

Kurator kodeksowy a kurator rejestrowy

61%

Mularski K.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2011

|

vol. LXXXIV (84)

191-207

XX

The article deals with the relations between legal guardians appointed on the basis of the Polish Civil Code – Article 42. and the National Court Register Law – Article 26. Both guardians are constituted by the register court. First is nominated, when the legal entity cannot be functional, because of the lack in its bodies. Second is nominated only in public and limited liability companies, when the legal entity neglects its duties. As a result, both taken into account legal guardians should be treated as separate, legal institutions. This leads to the conclusion that the above mentioned guardians can act for the legal entity at the same time.

9

Rozszerzająca interpretacja zasady Impossibilium nulla obligatio est (D. 50,17,185) a dogmatyczna niespójność koncepcji odpowiedzialności odszkodowawczej z § 311a (2) BGB

61%

Skrzywanek-Jaworska D.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2012

|

vol. LXXXVI (86)

125-156

XX

This article is directly connected with the issues presented in the article “The historical background for the legal expression of the rule Impossibilium nulla obligatio est (D. 50,17,185) in the German Civil Code”. The mentioned article criticizes, from historical point of view, the enlargement of the application of the Celsus’s rule to the cases of initial subjective and subsequent – both objective and subjective, impossibility of performance. The following article shows some of doctrinal consequences of such an enlargement interpretation. One of them concerns the § 311a (2) BGB, which contains the separate liability regime for the initial impediments of performance. This paragraph entitles the creditor to claim damages in lieu of performance, unless the debtor did know of the impediment when the contract was concluded, and was not responsible for not having known about it. The debtor held liable for the positive interest. This regulations is firstly presented in relation to its doctrinal inconsistency. Afterwards, it is presented in relation to the proposition of the analogy application of § 122 BGB when the debtor is not responsible for not knowing about the impediment, to make him liable at least for the negative interest. Finally this regulation was evaluated in relation to the demand of staying in the line with the Principles of European Contract Law and the UNIDROIT-Principles.

10

Odpowiedzialność odszkodowawcza funkcjonariuszy publicznych . w świetle orzecznictwa trybunału konstytucyjnego

61%

Kielin J.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2010

|

vol. LXXXI (81)

43-63

EN

The question of the public servants responsibility is a very multifaceted issue. The problem touches not only the area of the constitutional law but also the civil law. Art. 77 paragraph 1 of the Polish Constitution is the base of the public servant responsibility as this article establishes the fundamental postulates of the public authority liability. This constitutional rule creates the right to compensation for any harm which has been done because of the public authority illegal action. The “reflection” of the constitutional norm is included in the art. 417 of the civil code, which states the rules of the State liability in the case of damages made by the public servant. Art. 77 paragraph 1 of the Constitution creates the grounds of the public servants responsibility while art. 417 of the civil code is the concretization of the mentioned constitutional rule. The issue of the public servant liability is composed by the elements which have been the subject of Constitutional Tribunal Jurisprudence interests. That is why the article refers to the questions such as the direct applicability of the art. 77 paragraph 1 of the Constitution, the essence of the compensative responsibility as well as to the entities whose liability is based on the mentioned constitutional rule. The paper concerns also the matter of the damage, including the problem of the compensation range, which can be determined on the base of art. 77 paragraph 1 of the Constitution. It should be stressed that the Constitutional Tribunal jurisprudence do not give the categorical answer to the questions mentioned above. However, the role of the Constitutional Tribunal must be emphasized especially approaching the public servants liability question. Constitutional Tribunal has changed the model of the servant liability because of its judgment passed in 2001. Currently, the illegality of the public servant behavior is the sufficient prerequisite of his liability without the necessity of indicating the public servant guilt.

11

O własności budynków i urządzeń wzniesionych na użytkowanym wieczyście gruncie

61%

Wojewoda M.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2012

|

vol. LXXXVI (86)

173-203

EN

The focus of the article is on the interpretation of art. 235 §1 of the Polish Civil Code, which concerns buildings and other objects erected on the property in perpetual usufruct. According to the abovementioned provision of the Civil Code, such buildings and objects constitute real property separate from the ownership of the plot of land on which they are erected. It is the holder of the right of perpetual usufruct who is also the owner of the constructions present on the property. The regulation in question is an exception to the superficies solo cedit principle. However, the civil law doctrine and the case law is not uniform as far as the scope of the above exception is concerned. Some authors put great emphasis on the phrase to be found in art. 235 §1 CC according to which the perpetual usufruct holder gets the ownership only of these buildings and objects that are erected by him. In case of constructions erected by other persons (e.g. leasees), they would only constitute an element of the land and would be covered by the same ownership title. The author of the article takes an opposite view. In his opinion the literal meaning of art. 235 §1 CC is not decisive and all constructions erected on the property should be treated equally, whoever raised them. This view has been recently supported by the Polish Supreme Court in its judgment of November 25, 2011. All activities upon the property are undertaken on the account of the perpetual usufruct holder who remains liable against the owner of the land but who also gets the ownership of all new buildings and other objects that are firmly fixed to the ground. The author argues that only this interpretation allows to avoid unnecessary complications concerning the mutual relations between the owner of the land, the perpetual usufruct holder and the person who raised a building or another object. Additionally, it is demonstrated that the proposed understanding of art. 235 §1 CC greatly helps in applying the tax law rules with regard to identifying a person obliged to pay the real property tax concerning objects erected on the land.

12

Obowiązki duchownego w procedurze zawierania małżeństwa wyznaniowego ze skutkami cywilnymi

61%

Tunia A.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2006

|

vol. 9

155-179

PL

Obowiązki duchownego związane z zawarciem małżeństwa cywilnego w formie wyznaniowej określone zostały przez przepisy prawa polskiego o zawieraniu małżeństw jak i przez przepisy prawa wewnętrznego kościołów i innych związków wyznaniowych, w których mogą być zawierane małżeństwa o podwójnym skutku.

13

Czynności kierownika USC podejmowane przed zawarciem małżeństwa w formie wyznaniowej

61%

Tunia A.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2005

|

vol. 8

229-258

PL

Zagadnienie dotyczące zawierania małżeństw cywilnych w formie wyznaniowej doczekało się już wielu publikacji. Ciągle jednak jeszcze istnieje szereg wątpliwości dotyczących kwestii szczegółowych związanych nie tylko z samym zawarciem małżeństwa ale i z jego przygotowaniem. Do takich należą niewątpliwie: pouczenie o istocie małżeństwa i jego skutkach oraz tryb stwierdzania pomiędzy nupturientami braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. Celem niniejszego opracowania będzie zatem ukazanie problemu dotyczącego pouczenia nupturientów o przepisach prawa polskiego dotyczących małżeństwa i jego skutków oraz ukazanie procedury związanej z przygotowaniem przez kierownika u.s.c. zaświadczenia o braku między stronami przeszkód do zawarcia małżeństwa wyznaniowego ze skutkami cywilnymi.

14

Koncepcje stosunków majątkowych w prawie polskim

61%

Zakrzewski P.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2003

|

vol. 6

47-69

PL

Autor omawia nauczanie Kościoła katolickiego odnośnie własności, przedstawia pojęcie mienia, własności i majątku w świetle doktryny prawa, koncepcję podziałów własności w PRL i w świetle przepisów III RP.

15

The Handling of Business Lawsuits by Common Courts in Poland : Identification of Transaction Costs

51%

Morawska S., Banasik P., Woźniak-Jęchorek B.

Ekonomista

|

2019

|

issue 3

321-342

PL

Celem artykułu jest identyfikacja czynników mających wpływ na koszty transakcyjne dochodzenia praw z umów pomiędzy przedsiębiorcami w sprawach gospodarczych. Na potrzeby artykułu przeprowadzono pilotażowe badanie 210 spraw sądowych zawisłych przed Sądem Okręgowym w Gdańsku w pierwszej instancji po 2009 r., w których wyrok wydano w 2012 r. (ostatnie 210 spraw) a od wyroku wniesiono apelację do Sądu Apelacyjnego w Gdańsku i zakończono postępowanie przed 2013 r. Badanie miało charakter studium przypadku, którego celem była identyfikacja czynników mających wpływ na koszty transakcyjne dochodzenia praw z umów po stronie podażowej, czyli w ramach działania sądów. Na koszty transakcyjne dochodzenia praw z umów składają się nie tylko koszty opłaty sądowej i zastępstwa procesowego, określone normatywnie, ale także - co jest oczywiste - czas niezbędny do wyegzekwowania praw wynikających z umowy. W badaniu podjęto próbę odpowiedzi na dwa pytania badawcze. Po pierwsze, które z czynników mają wpływ na czas rozpoznania sprawy, począwszy od jej wpływu do sądu pierwszej instancji aż do wydania wyroku w drugiej instancji, a po drugie - na ile poziom zawiłości sprawy przekłada się na czas rozpoznania sprawy. Wyniki badań pozwoliły na wstępne wyselekcjonowanie podstawowych czynników identyfikujących poziom skomplikowania sprawy. Autorzy artykułu przyjęli, że należą do nich: liczba tomów zgromadzonych w trakcie rozpoznania sprawy, liczba rozpraw oraz liczba stron uzasadnienia wyroku w pierwszej i drugiej instancji.

EN

The aim of the article is to identify factors influencing the transaction costs of the enforcement of contracts concluded between entrepreneurs in business matters. For the purpose of the article, a pilot study was conducted involving 210 court cases pending before the District Court in Gdańsk in the first instance after 2009, in which the judgment was issued in 2012 (the last 210 cases) and for which the appeal was lodged to the Appeals Court in Gdańsk and the proceedings were concluded before 2013. The conducted case study was to identify factors influencing the transaction costs of contractual rights on the supply side, i.e. as part of court activity. Transaction costs of contract enforcement include not only the costs of court fees and legal representation, which are defined normatively, but also - and what is obvious - the time necessary to exercise rights under the contract. The study attempted to answer two research questions. First, which factors influence the time of consideration of the case, from the moment it reaches the court of first instance up to the second-instance judgment, and second - to what extent the level of complexity of the case is correlated with the time of its examination. The results enabled preselecting the basic factors that identify the level of complexity of the case. It was assumed in this article that they include: the number of volumes accumulated throughout the examination of the case, the number of hearings, and the number of pages of justification of the first- and second-instance judgment.

16

Umowy w Kodeksie Prawa Kanonicznego w świetle kan. 1290

51%

Rakoczy B.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2009

|

vol. 12

57-70

PL

Problemem analizowanym w artykule była wykładnia kan. 1290 Kodeksu Prawa Kanonicznego w odniesieniu do umów. Przepis ten dotyczy zobowiązań zarówno w szczególności, jak i ogólności, co oznacza, że dotyczy także umów. Skuteczność w prawie kanonicznym wywołują wszystkie umowy, czy to nazwane, czy to mieszane niezależnie od tego, czy są uregulowane w kodeksie cywilnym. Wyjątki od zasady kanonizacji umów ustawodawca kościelny dokładnie określa w omawianym kanonie.

EN

A problem analysed in the article was the interpretation kan. 1290 KPK with reference to contracts}. This rule refers obligations law both particularly, as and generalities, what means that it refers also contracts. The efficiency in canonical law call out all contracts, whether is called, whether is mixed aside from of this, whether are ordered in kc. Exceptions from the rule of the canonization of contracts the church-legislator exactly qualifies in this canon

17

Odpowiedzialność odszkodowawcza związków wyznaniowych jako podmiotów wykonujących władzę publiczną

51%

Parchomiuk J.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2007

|

vol. 10

161-180

PL

Mające podmiotowość prawną jednostki organizacyjne kościołów i związków wyznaniowych mogą ponosić odpowiedzialność odszkodowawczą na zasadach obowiązujących w stosunku do podmiotów władzy publicznej, jeżeli działające w ich imieniu i na ich rachunek osoby wykonują, czy to bezpośrednio z mocy przepisu prawa, czy na podstawie porozumień zwartych w oparciu o upoważnienie ustawowe, funkcje władzy publicznej, a więc podejmują działania związane z władczym kształtowaniem sytuacji prawnej jednostki w sferze prawa państwowego (a nie tylko w sferze wewnętrznych regulacji prawnych kościoła lub związku wyznaniowego).

18

Dobro dziecka jako przesłanka korzystania z jego prawa do wolności religijnej

51%

Bielecki M.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2004

|

vol. 7

233-243

PL

Analiza niemal wszystkich przepisów prawnych, które odnoszą się do dziecka i jego sytuacji prawnej doprowadza do stwierdzenia, iż podstawową klauzulą, którą należy się kierować w relacjach prawnych z dzieckiem jest jego dobro. Dla obecnego prawodawstwa niemal na całym świecie, w sprawie praw dziecka ma zastosowanie Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta 20 listopada 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych1. Dobro dziecka jest tu nadrzędną zasadą w odniesieniu do której należy interpretować niemal wszystkie unormowania zawarte w niniejszej Konwencji. Niniejsze opracowanie odwołuje się do zagadnień związanych z pojmowaniem dobra dziecka zarówno w doktrynie prawa jak i orzecznictwie sądów polskich.

19

Utrata urzędu proboszcza na gruncie prawa kanonicznego i znaczenie tego faktu w procesie eksmisyjnym

51%

Januchowski A.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2009

|

vol. 12

179-197

PL

Przedmiotem artykułu jest pozbawienie proboszcza urzędu kościelnego przez biskupa i skutki tej decyzji na gruncie prawa polskiego, w szczególności w kontekście ewentualnego procesu eksmisyjnego – z prawa kanonicznego wynika bowiem, że proboszcz pozbawiony urzędu powinien opuścić dom parafialny. Autor zauważa, że z uwagi na wyrażoną w Konstytucji i innych aktach prawnych zasadę autonomii i niezależności Kościoła i państwa władze państwowe nie są kompetentne do oceny decyzji władz kościelnych o pozbawieniu proboszcza urzędu. Ze wspomnianej zasady wynika jednak również i to, że decyzje takie nie mogą być (inaczej niż to było w okresie II Rzeczypospolitej) wykonywane przez władze państwowe. Jeżeli zatem proboszcz nie wyda dobrowolnie plebani konieczne jest wystąpienie do sądu państwowego o wydanie wyroku eksmisyjnego – dopiero taki wyrok może zostać wykonany na drodze przymusu państwowego. Zdaniem autora w procesie eksmisyjnym pozycja proboszcza jest słabsza niż innych pozwanych, albowiem – z uwagi na swobodę Kościoła w obsadzaniu urzędów kościelnych – nie może on w procesie tym podnosić zarzutów dotyczących przesłanek wydania czy też wad formalnych dekretu biskupa o usunięciu. W efekcie postępowanie dowodowe sprowadza się do oceny czy stosowny dekret został wydany. Autonomia Kościoła nie wyklucza jednak zastosowania w procesie eksmisyjnym przepisów prawa polskiego regulujących ochronę lokatorów. Zdaniem autora przedstawione w artykule uwagi dotyczące eksmisji proboszcza mogą znaleźć zastosowanie również w przypadku eksmisji osób sprawujących inne urzędy kościelne, a być może również osób, które sprawują jakiekolwiek funkcje w ramach struktury organizacyjnej Kościoła – problematyka ta wymaga jednak dalszych badań.

EN

The author discusses the problem of removal of a pastor from his parish by a bishop and ponders upon the effects of such a decision in Polish law, in particular when it comes to the eventual eviction process. Canon law stipulates that a pastor removed from his office should leave the parish house. As the author points out, the constitution and other statutes sanction the principle of Church’s autonomy and independence; for this reason, state authorities are not empowered to assess the decision of the ecclesiastical office on the removal of a pastor. Moreover, the same principle says that such decisions may not be (as opposite to the period of the 2nd Republic of Poland) executed by state authorities. Should a pastor refuse to vacate the parish of his own accord, it is necessary to petition a state court for issuing an eviction order. Only such a judicial decision may be suitably enforced. In the author’s opinion, the pastor’s position in the eviction process is less advantageous, compared with other respondents, for – due to the Church’s liberty in filing ecclesiastical officials – he is not in a position to dispute the reasons behind or draw attention to formal defects of the bishop’s decree of removal. As a matter of fact, evidentiary proceedings are confined to an evaluation of whether the decree in question has been issued. Nevertheless, the Church’s autonomy does not rule out the option of recourse to the regulations of Polish law pertaining to the protection of tenants in an eviction process. The author reckons that the opinions concerning the removal of a pastor and put forth in the article may prove workable also in the eviction of persons holding other ecclesiastical offices as well as those in other functions in the Church’s organisational structure – this issue requires further study

20

Charakter prawny terminów stosowanych w procedurze zawierania małżeństwa cywilnego w formie wyznaniowej

51%

Tunia A.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2007

|

vol. 10

209-224

PL

W procedurze zawierania małżeństwa cywilnego w formie wyznaniowej ustawodawca polski wprowadził kilka terminów mających na celu usprawnienie, a także zapewnienie legalności postępowania zmierzającego do jego zaistnienia. Są to: -3-miesięczny termin ważności zaświadczenia, o którym mowa w art. 41 § 2 k.r.o ., -5-dniowy termin na przekazanie zaświadczenia do u.s.c., o którym mowa w art. 8 § 3 k.r.o. oraz -24-godzinny termin na sporządzenie aktu małżeństwa, o którym mowa w art. 61a ust. 2 p.a.s.c. Ustalenie charakteru 24-godzinnego terminu na sporządzenie aktu małżeństwa nie nastręcza większych problemów, natomiast dokonanie prawidłowej klasyfikacji prawnej terminów określonych w art. 41 § 2 k.r.o. oraz art. 8 § 3 k.r.o. wymaga dokonania głębszej analizy przepisów prawa polskiego o zawieraniu małżeństw.

Refine search results

Ustawowy ustrój majątkowy małżonków (rys historyczny - stan de lege lata - postulaty de lege ferenda)

Potrzebne zmiany Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Terminy prekluzyjne na gruncie kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Udział ławników w sprawach rodzinnych

Sprawy o separację małżeńską na przykładzie Sądu Okręgowego w Lublinie

Historyczne tło ustawowego sformułowania zasady Impossibilium nulla obligatio est (D. 50,17,185) w niemieckim kodeksie cywilnym

Die verschuldensunabhängige Haftung des Vermieters

Kurator kodeksowy a kurator rejestrowy

Rozszerzająca interpretacja zasady Impossibilium nulla obligatio est (D. 50,17,185) a dogmatyczna niespójność koncepcji odpowiedzialności odszkodowawczej z § 311a (2) BGB

Odpowiedzialność odszkodowawcza funkcjonariuszy publicznych . w świetle orzecznictwa trybunału konstytucyjnego

O własności budynków i urządzeń wzniesionych na użytkowanym wieczyście gruncie

Obowiązki duchownego w procedurze zawierania małżeństwa wyznaniowego ze skutkami cywilnymi

Czynności kierownika USC podejmowane przed zawarciem małżeństwa w formie wyznaniowej

Koncepcje stosunków majątkowych w prawie polskim

The Handling of Business Lawsuits by Common Courts in Poland : Identification of Transaction Costs

Umowy w Kodeksie Prawa Kanonicznego w świetle kan. 1290

Odpowiedzialność odszkodowawcza związków wyznaniowych jako podmiotów wykonujących władzę publiczną

Dobro dziecka jako przesłanka korzystania z jego prawa do wolności religijnej

Utrata urzędu proboszcza na gruncie prawa kanonicznego i znaczenie tego faktu w procesie eksmisyjnym

Charakter prawny terminów stosowanych w procedurze zawierania małżeństwa cywilnego w formie wyznaniowej