Search results

1

Prymat w Kościele w korespondencji papieża św. Grzegorza Wielkiego z patriarchami wschodnimi

100%

Kuźma k. A.

Rocznik Teologiczny

|

2011

|

issue 53

107-122

RU

Папа римский, св. Григорий Великий, является одним из самых значительных отцов Церкви. Переписывался с патриархом константинопольским св. Иоанном Постником, а потом его преемником Кириаком и патриархами Александрии, Антиохии и Иерусалима. Сопротивлялся употреблению звания ekumenikos патриархами константинопольскими. Звание это понимал как относящееся к епископу истинно вселенскому (universalis), т.е. управляющему вселенской Церковью. Св. Григорий придает большое значение „Церквам Петровым”, т.е. Риму, Александрии и Антиохии. По его мнению, ни один епископ не может управлять вселенской Церковью.

2

Wkład Damazego w Kościelne i świeckie umocnienie władzy papiestwa

63%

Tyburowski K.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

211-222

IT

Il papa Damaso I (366-384) si presenta come uno dei piu grandi pontefici neł periodo dełła Chiesa antica. Con ła sua persona sono łegati diversi awenimeti che fecero dalia Chiesa un organismo importante e forte nel mondo antico. Da una parte grazie a lui l'insegnamento cristiano divenne piu vicino al popolo (ad es. Finflusso su Girolamo a proposito della traduzione della Bibbia in latino, l'introduzione del latino alla liturgia), dalFaltra invece la sua politica sia alFinterno della Chiesa, sia alFesterno di lei consolidarono ii potere papale sia dal punto di vista ecclesiastico sia quello civile. L'articolo presente vuole occuparsi soprattutto di quell'uitimo problema. Il rafforzamento del potere papale fu causato dalie diverse circostanze: dalie capacita personali di Damaso, dai suoi probierni personali legati sia ai tumulti delFinizio del suo pontificato, sia dalie calunnie di cui Damaso fu oggetto, dalia situazione politica e religiosa della Chiesa nelFImpero Romano. Con la sua persona sono legati i primi seri privilegi da parte dello stato concessi sia alle istituzioni ecclesiastiche sia al clero. Dal punto di vista religioso invece Damaso ha dei meriti notevoli nella lotta contro le eresie del suo tempo e soprattutto nelFargomentazione teologica delFimportanza della Sede Apostolica di Roma.

3

Nauka Leona Wielkiego o prymacie biskupa Rzymu

63%

Bartnik C.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

311-322

EN

Leon I. der Grosse, der Papst in den Jahren 440-461, entwickelte die Lehre des rómischen Zentrums iiber Vorherrschaft zum hóchsten Grad nicht nur im Gesichtspunkt der Geschichte, der Verwaitung und Jurisdiktion, aber vor aiiem der Theoiogie. Laut dieser Theoiogie kommt die Vorherrschaft aus der Bibel - von Christus - hervor. Christus, der Herr der Geschichte bereitete auch den historischen Boden fur die Vorherrschaft vor und fur die ganze Kirche in der Form des Imperium Romanum, der Stadt Rom und auch des Amts des Casars. Die Vorherrschaft ist daher die MachtfiiHe, sie biidet die Hauptstrommung der okonomie Gottes auf der Erde. Durch den Apostohschen Stuhl durchfliesst die Hauptstrommung der Erlosung der Wek. Er ist das Fundamentum und QueHe aker anderen Amter und Gnaden: per Petrum Apostohs et universae Ecclesiae und ist endiich der Schttissel der Einheit der Kiche und Menschheit, und dadurch Garant der ewigen Dauer des Christentums. Die Kirchen, vom Petrus abgefaken, gehen zugrunde.

4

Współczesne kanony na temat Biskupa Rzymskiego: łacińskie i wschodnie. Porównanie oraz ich źródła

63%

Rozkrut T.

Annales Canonici

|

2020

|

vol. 16

|

issue 1

39-58

EN

The Person and the Office of the Bishop of Rome that is the highest and the most important office within the entire Church and that cannot be compared to any other office both in the Church itself and the secular community, that has lasted continuously for centuries and millennia and that has remained unchanged at the same time and has constantly been discovered with reverence, constitutes exquisitely rich, important, and complex issue and thematics. It is not only an incisive look and theological and legal analysis or historic and even political analysis that have been depicted in a number of interesting monographies and other detailed studies, including important scientific symposia, but also publications containing personal references to individual popes. The article is aimed at analysing current canons concerning the Bishop of Rome, i.e. canons included in the codes of canon law promulgated by Pope John Paul II, it means the Latin Code of 1983 and Eastern Code of 1990. The presented statement is only a depiction of a very rich issue, which inter alia involves a detailed study and analysis of only synthetically indicated sources of Latin canons and Eastern cannons concerning the Person and the Office of the Bishop of Rome. Anniversary of one hundred years of birth of St. John Paul II, who made the Person and the Office of the Bishop of Rome much closer to the Church in Poland especially by his long and rich pontiff, encourages to a continuous analysis of this extraordinary office.

PL

Osoba oraz urząd Biskupa Rzymskiego – najwyższy i najważniejszy w całym Kościele, nieporównywalny z żadnym innym urzędem, czy to w samym Kościele, czy też w społeczności świeckiej, trwający nieprzerwanie przez wieki oraz tysiąclecia i jednocześnie pozostający niezmiennym i ciągle z pietyzmem odkrywanym – to problematyka i tematyka niezmiernie bogata, ważna i złożona. To również przedmiot wielowiekowej i dogłębnej analizy teologiczno-prawnej, który doczekał się wielu interesujących monografii oraz innych szczegółowych studiów, w tym ważnych sympozjów naukowych, ale również publikacji zawierających osobiste odniesienia do konkretnych papieży. Artykuł poddaje analizie współczesne kanony na temat Biskupa Rzymskiego, to jest kanony zawarte w kodeksach prawa kanonicznego promulgowanych przez papieża Jana Pawła II, czyli w kodeksie łacińskim z roku 1983 oraz w kodeksie wschodnim z roku 1990. Prezentowana wypowiedź to jedynie zarysowanie bardzo bogatej problematyki, z którą wiąże się między innymi szczegółowe studium oraz analiza syntetycznie wskazanych źródeł kanonów łacińskich oraz wschodnich dotyczących osoby oraz urzędu Biskupa Rzymskiego. Setna rocznica urodzin św. Jana Pawła II, który w szczególności Kościołowi w Polsce, który w szczególności Kościołowi w Polsce przybliżył osobę oraz urząd Biskupa Rzymskiego swoim długim oraz bogatym pontyfikatem, zachęca do ciągłej analizy tego wyjątkowego urzędu.

5

"Prima Clementis": zagadnienie prymatu biskupa Rzymu w ujęciu współczesnych opracowań patrystycznych

51%

Turek W.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

33-49

IT

La prima Clementis scritta negli ultimi anni del primo secolo ha suscitato un vivo interesse filologico, storico e teologico, come dimostrano vari studi apparsi in diversi ambienti nel secolo scorso. Molti autori dedicarono la loro ricerca ai vari aspetti della LeKem concernenti l'intervento di Clemente Romano nella vita della comunita di Corinto, mettendo in evidenza il tema del primato del vescovo di Roma. Un'analisi attenta dei vari elementi esaminati dimostra comunąue come siamo lontani dalie soluzioni definitive circa il concetto di gerarchia ecclesiastica presentato nelFopera e, in modo particolare, circa la posizione ed il ruolo del vescovo di Roma. Va comunque osservato che gli autori protestanti si soffermano soprattutto sugli aspetti filologia della LeMern, mentre gli autori cattolici, non trascurando questo tipo di ricerca, prendono in considerazione in maniera piu puntuale il contesto storico-teologico in cui la Prńnn C/ementM fu scritta. Essi vedono poi nelFopera un segno, piuttosto chiaro, della coscienza di responsabilita di Clemente per tutti i fedeli.

EN

La prima Clementis scritta negli ultimi anni del primo secolo ha suscitato un vivo interesse filologico, storico e teologico, come dimostrano vari studi apparsi in diversi ambienti nel secolo scorso. Molti autori dedicarono la loro ricerca ai vari aspetti della Lettera concernenti l'intervento di Clemente Romano nella vita della comunita di Corinto, mettendo in evidenza il tema del primato del vescovo di Roma. Un'analisi attenta dei vari elementi esaminati dimostra comunąue come siamo lontani dalie soluzioni definitive circa il concetto di gerarchia ecclesiastica presentato nel'opera e, in modo particolare, circa la posizione ed il ruolo del vescovo di Roma. Va comunque osservato che gli autori protestanti si soffermano soprattutto sugli aspetti filologia della Lettera, mentre gli autori cattolici, non trascurando questo tipo di ricerca, prendono in considerazione in maniera piu puntuale il contesto storico-teologico in cui la Prima Clementis fu scritta. Essi vedono poi nelFopera un segno, piuttosto chiaro, della coscienza di responsabilita di Clemente per tutti i fedeli.

6

Papiestwo w życiu i twórczości literackiej Stanisława Hozjusza (1504-1579)

51%

Kalinowska J. A.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

405-412

EN

Der Bischof und ermlandische Kardinal Stanislaus Hosius stutzte seine intellektuelle und geistliche Bildung, sowie die in seinem literarischen Werk enthaltene oberhirtliche Lehre stark auf die Tradition der Kirchenvater und die antiken christlichen Schriftsteller, weil er seine Zeiten ais ganz ahnlich zu den ersten christlichen Jahrhunderten ansah. Von den Kirchenvatern gefiel ihm am besten der hi. Augustinus, den er ais Vorbild betrachtete und Ftirst der Theologie nannte. Dieser Artikel grtindet sich auf Ouellenmaterial und besteht aus drei Teilen. Im ersten wird in einem allgemeinen Abriss die patrologische Erudition unseres Autors und seine Liebe zur friihen Tradition der Kirche gezeigt. Im zweiten werden die allgemeinen Grundlagen der Reformation Martin Luthers vorgestellt, mit der Hervorhebung der negativen Beziehungen zum Apostolischen Stuhl. Hier werden auch die Aussagen der Protestanten an Hosius erwahnt. Im dritten Teil wird in einem allgemeinen Abriss die Doktrin von Stanislaus Hosius tiber das Papsttum gezeigt, besonders der Primat des hi. Petrus ais notwendige Bedingung der Einheit der Kirche Christi.

7

Św. Atanazy Aleksandryjski a biskupi Rzymu

45%

Longosz S.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

163-191

EN

Hac in dissertatione, quae duabus partibus constat, de relationibus mutuis inter duas episcopales sedes apostolicas Alexandrinam ac Romanam tempore Athanasii tractatur. In parte priore de origine apostolica atque loco episcopi Ecclesiae Alexandrinae necnon coniunctionibus Ecclesiae Alexandrinae cum Romana antę episcopatun Athanasii enarratur, in altera autem relatio huius episcopi ad papas Romanos (Silvestrum, Julium, Liberium et Damasum) sub aspectu auctoritatis atque primatus peculiariter exponitur

Refine search results

5 Vox Patrum

1 Annales Canonici

1 Rocznik Teologiczny

1 Bartnik C.

1 Kalinowska J. A.

1 Kuźma k. A.

1 Longosz S.

1 Rozkrut T.

1 Turek W.

1 Tyburowski K.

1 2020

1 2011

5 2004

Prymat w Kościele w korespondencji papieża św. Grzegorza Wielkiego z patriarchami wschodnimi

Wkład Damazego w Kościelne i świeckie umocnienie władzy papiestwa

Nauka Leona Wielkiego o prymacie biskupa Rzymu

Współczesne kanony na temat Biskupa Rzymskiego: łacińskie i wschodnie. Porównanie oraz ich źródła

"Prima Clementis": zagadnienie prymatu biskupa Rzymu w ujęciu współczesnych opracowań patrystycznych

Papiestwo w życiu i twórczości literackiej Stanisława Hozjusza (1504-1579)

Św. Atanazy Aleksandryjski a biskupi Rzymu