Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Psalmy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Psałterz w Mateuszowym opisie męki Jezusa

100%
Paciorek A.
The Biblical Annals
|
2009
|
vol. 1
|
issue 1
177-189
EN
The author focuses on the quotations from the psalms that we find in the description of Jesus’ Passion in the Gospel of St. Mathew. It turns out that almost all the quotations from the psalms (with the exception of 26, 64: Ps 109, 1 LXX) stress the human nature of Jesus, i.e. they are anthropologically oriented. The author discusses each of the seven quotations in the context of the psalm, and then in the context of Jesus’ Passion. Following partly the Gos¬pel of St. Mark, St. Mathew enhances in the reader a belief that Jesus in His Passion is the Suffering Just and the suffering poor Jehovah.
2

Psałterz w Mateuszowym opisie męki Jezusa

100%
Paciorek A.
Roczniki Biblijne
|
2009
|
vol. 1(56)
177-189
EN
The author focuses on the quotations from the psalms that we find in the description of Jesus’ Passion in the Gospel of St. Mathew. It turns out that almost all the quotations from the psalms (with the exception of 26, 64: Ps 109, 1 LXX) stress the human nature of Jesus, i.e. they are anthropologically oriented. The author discusses each of the seven quotations in the context of the psalm, and then in the context of Jesus’ Passion. Following partly the Gos¬pel of St. Mark, St. Mathew enhances in the reader a belief that Jesus in His Passion is the Suffering Just and the suffering poor Jehovah.
3
Publication available in full text mode
Content available

Psalmy w procesie wewnętrznej ewangelizacji chrześcijanina. Metoda antyrretyczna Ewagriusza z Pontu

100%
Nieścior L.
Verbum Vitae
|
2002
|
vol. 2
243-251
PL
Im Artikel befasst sich der Autor mit der Methode antirrhesis von Evagrios Pontikos. Der Ponter Mönch (+ 399), der als „porte-parole” des asketichen millieu auf der egyptischen Wüste gilt, hat in seiner Schrift Atirrheticus eine Strategie des gegen böse Gedanken gerrichteten Kampfes ausgearbeitet. Von etwa 500 biblischen Zitaten, die Evagrios für diesen Zweck verwendet, über Hundert kommt aus dem Psalmenbuch. Im Artikel werden die grundsätzlichen Elemente der antirrhesis dargestellt, mit  zahlreichen Beispielen aus Psalmenbuch illustriert. Schliesslich wird eine Überlegung über den Sinn dieser asketischen Übung unternommen.
4

Die Natur in den „Psalmen“ von SAID im religiösen Kontext

84%
Dąbrowska A.
Roczniki Humanistyczne
|
2015
|
vol. 63
|
issue 5: Neofilologia
99-114
DE
Die „Psalmen“ SAIDs knüpfen an die islamische und die jüdisch-christliche Tradition an, überschreiten dabei aber weitgehend den Rahmen der drei monotheistischen Weltreligionen. Die These des vorliegenden Artikels lautet: Der Dichter plädiert für eine Relation von Gott, Mensch und der außermenschlichen Natur, die sich mit der in den drei monotheistischen Weltreligionen vorhandenen Hierarchie von Schöpfer, Mensch und den übrigen Teilen der Schöpfung nicht immer vereinbaren lässt. Das lyrische Subjekt träumt davon, dass der Mensch ein integraler Teil der ihn umgebenden Welt wird und keinen privilegierten Status innerhalb der Schöpfung hat. Es distanziert sich von der anthropozentrischen sowie der theozentrischen Perspektive und preist die Natur.
EN
The “Psalms” of SAID refer to the Islamic and Judeo-Christian traditions, and at the same time they exceed far beyond the scope of three great monotheistic religions. The thesis of this article is as follows: the vision of nature presented by SAID is contrary to anthropocentric perspective that is dominant in three great monotheistic religions (in the framework of the relation between man and another elements of creation). The relation between God, man and other elements of creation cannot always be reconciled with the principles of these religions. The lyrical subject hopes, that the man becomes more integral part of the world and doesn’t have the privileged status among the other elements of creation. Not only does the lyrical subject distance itself from the anthropocentric and theocentric perspective, but also it creates its own, poetically supra-denominational image of God created from the spirit of nature.
PL
„Psalmy” SAIDa odwołują się do tradycji islamskiej i judeochrześcijańskiej, jednocześnie wykraczając jednak daleko poza ramy trzech wielkich religii monoteistycznych. Teza niniejszego artykułu brzmi następująco: zaprezentowana przez SAIDa wizja przyrody stoi w opozycji do dominującej w trzech wielkich religiach monoteistycznych perspektywy antropocentrycznej (w kontekście relacji człowieka z innymi elementami stworzenia). Przedstawiona w „Psalmach” SAIDa relacja Boga, człowieka i przyrody nie zawsze daje się pogodzić z założeniami tych religii. Podmiot liryczny marzy o tym, by człowiek stał się integralną częścią otaczającego go świata i nie miał uprzywilejowanego statusu wśród innych elementów stworzenia. Nie tylko dystansuje się od antropocentrycznej i teocentrycznej perspektywy, lecz także tworzy poetycko własny, ponadwyznaniowy wizerunek Boga z ducha przyrody względnie natury.
5
Publication available in full text mode
Content available

Symbolika światła w literaturze dydaktycznej Starego Testamentu

67%
Verbum Vitae
|
2016
|
vol. 29
67-98
PL
Artykuł analizuje metaforę światłości w księgach dydaktycznych Biblii. W biblijnej tradycji oznacza ona najpierw życie doczesne. Psalmy teofanijne opisują Boga jako źródło światłości, nawet jeśli towarzyszy Mu ciemność osłaniająca Jego świętość i zapewniająca ludziom bezpieczeństwo. Światłość wiąże się z Bogiem jako stwórcą świata, a także podkreśla Jego królewską godność. Również naród wybrany jako całość, a także każdy z Izraelitów osobiście, dzięki doświadczeniu Bożej pomocy może wyznać, że Bóg jest światłością. Metaforą światłości wyraża się również prośby o to, by Bóg okazał swoją pomoc i udzielił błogosławieństwa. Kolejnym sposobem jej zastosowania jest rozumienie Prawa Bożego jako światłości prowadzącej ku Bogu. Ten element wiąże się z teologią uprawianą w nurcie tradycji mądrościowej i oznaczającą mądrość i prawdę. Metafora światłości przechodzi więc od mitologicznych obrazów korzystających z tradycji bliskowschodniej po ujęcia właściwe późniejszym księgom biblijnym.
XX
The article analyzes the use of the metaphor of light in the didactic books of the Old Testament. In the biblical tradition, light signifies primarily earthly life. Theophany psalms describe God as the source of light, even though darkness accompanies Him, in order to canopy His sanctity and to provide safety to people. Thanks to the experience of the God’s help, the Chosen People as a whole, as well as each individual Israelite, can confess that God is light. The requests and pleadings addressed to God in order to receive His help and blessing are also expressed through the metaphor of light. The understanding of God’s Law as light guiding one to God is another notable use of this metaphor. The element of light is also connected with the theology cultivated by the sapiential tradition, signifying wisdom and truth. Thus, the metaphor of light extends from mythological images evoking the Ancient Near Eastern traditions on the perspectives appropriate to the later biblical books.
6
Publication available in full text mode
Content available

Funkcja cytatu z Ps 78,2 w Ewangelii Mateusza

67%
Herok P.
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
|
2023
|
vol. 43
|
issue 2
15-36
EN
In this article, the author examines the function of the quotation from Ps 78:2 in the Gospel of Matthew.After outlining the original Hebrew context of the verse, he compares it with its ancient Greek translations. Next, the author presents the textual form and meaning of Ps 78:2in its new context of Mt 13:35. Finally, he examines the meaning of the verse for the entire first Gospel, with particular emphasis on Matthew’s use of the term παραβολή and his theological concept concerning the identity of Jesus, based on five marked quotations from thePsalms.
PL
W niniejszym artykule autor bada funkcję, jaką pełni cytat z Ps 78,2 w Ewangelii Mateusza. Po zarysowaniu oryginalnego hebrajskiego kontekstu analizowanego wersetu autor porównuje go z jego starożytnymi tłumaczeniami greckimi. W kolejnym kroku przedstawia formę tekstualną i znaczenie Ps 78,2 w nowym kontekście Mt 13,35. Następnie prezentuje znaczenie badanego wersetu dla całej pierwszej Ewangelii, ze szczególnym uwzględnieniem użycia przez Mateusza terminu παραβολή oraz jego koncepcji teologicznej, dotyczącej tożsamości Jezusa, bazującej na pięciu oznaczonych cytatach z Psalmów.
7
Publication available in full text mode
Content available

Bóg objawiający się w przyrodzie według Psalmów

67%
Niedźwiedzki T.
Verbum Vitae
|
2017
|
vol. 31
69-95
EN
The experience of divine revelation, which took place throughout the history of the chosen nation, is of the utmost importance in the Hebrew Bible and, consequently, also in the pursuit of biblical exegesis. One should not forget, however, that God reveals himself through natural phenomena as well, an idea which is frequently underscored in the psalter. The present article analyses those psalms which especially describe the Creator’s activity of self-revelation through nature, and point toward the possibility of discovering his divine attributes in man's contemplation of it. The very fact that God created the universe and everything that exists in it leads one to assume that he also impressed on it some of his attributes, just as artisans or artists leave their mark on the objects they fashion. According to the psalmist, nature is neither passive nor dumb, but is actively involved in praising the Lord, cooperates with him in saving human beings, and always reflects in some way his divine attributes.
PL
Objawienie Boże, które dokonało się w historii ludu wybranego wysuwa się na pierwszy plan nie tylko w Biblii Hebrajskiej, lecz także w egzegezie biblijnej. Nie należy jednak zapominać, że Bóg objawia się także poprzez zjawiska natury, co wielokrotnie podkreślane jest w Psałterzu. Niniejszy artykuł poddaje analizie te psalmy, które opisują aktywność objawiania się Twórcy w przyrodzie oraz dopuszczają możliwość poznania Jego przymiotów poprzez kontemplowanie jej. Sam fakt, że Bóg stworzył wszechświat i wszystko co go wypełnia pozwala domniemywać, że odcisnął w nim pewne swoje cechy, podobnie jak rzemieślnik lub artysta zostawia cząstkę siebie w wykonywanych przedmiotach. Według psalmisty natura nie jest ani bierna ani niema, lecz jest aktywnie zaangażowana w oddawanie chwały Bogu, współpracująca z Nim w ocalaniu człowieka i odzwierciedlająca w pewien sposób niektóre z przymiotów Boskich.
8
Publication available in full text mode
Content available

The Concept of Time in "Enarrationes in Psalmos" by Saint Augustine

67%
Czyżewski B. S.
Verbum Vitae
|
2020
|
vol. 38
|
issue 1
PL
Czym jest czas? Jaka jest jego natura, przeznaczenie i cel? Na te i inne pytania próbował odpowiedzieć św. Augustyn w największym swoim dziele egzegetyczno-homiletycznym Enarrationes in Psalmos. Biskup Hippony komentując poszczególne wersety psalmów dawidowych dochodzi do przekonania, iż czas jest wartością zmienną i kruchą, podobnie jak świat i człowiek poddany jego prawom. Czas stworzony przez Boga miał swój początek, trwa i będzie miał też koniec. Nie oznacza to jednak, że ze względu na przemijanie czasu, należy postrzegać go wyłącznie w sensie negatywnym. W konkretnym bowiem czasie wcielił się Syn Boży, by zbawić człowieka. Czas jest również po to, by człowiek miał możliwość nawrócenia i wejścia do wieczności. Tam nie ma pojęcia czasu, wieczność bowiem, zdaniem biskupa Hippony, jest niezmienna i trwa. W Augustyńskiej koncepcji czasu dostrzegamy nie tylko aspekt czysto fizykalny, ale przede wszystkim wymiar teologiczny. Zawiera ona bowiem przesłanie do człowieka odnoszące się nie tylko do teraźniejszości, ale przede wszystkim do przyszłości, do napawającej wszystkich głębokim optymizmem wieczności.
EN
What is time? What is its nature, designation and aim? Saint Augustine attempted to resolve these and other questions in his greatest exegetical-homiletical work, Enarrationes in Psalmos. The Bishop of Hippo, commenting on particular verses of the Davidic Psalms, comes to the conviction that time is a variable and fragile value, just like the world and man, which are subject to its laws. The time created by God had a beginning, it abides, and it will have an end. However, this does not mean that the passing of time should be viewed only in a negative sense, for at a concrete moment in time the Son of God became incarnate in order to save man. Time also exists so that man has an opportunity to be converted and to enter eternity. For the Bishop of Hippo, there is no concept of time in eternity, which is changeless and lasts forever. In his conception of time, we can see not only its pure physical aspect, but above all, its theological dimensions. In particular, it contains a message for man that refers not only to the present, but predominantly to the future, to an eternity that inspires great optimism for all people.
9
Publication available in full text mode
Content available

Średniowieczne analecta czeskie w rękopisie z dawnej biblioteki kościoła św. Piotra i Pawła w Legnicy

59%
Mrozowicz W.
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
|
2022
|
vol. 31
|
issue 1
35-57
EN
The main source used in the article is a Latin manuscript from the former library of St Peter and Paul’s Church in Legnica, currently kept at the Wrocław University Library. The components of the manuscript were created in the 1370s and 1390s in Bohemia. In the course of processing the document, various interesting bohemica were discovered, ie Czech translations of Psalms 129 and 132, identified as a part of the Clementine Psalter from around the mid-14th century, in ‘Mammotrectus’ by John Marchesinus, 13 Czech month names on the margins of ‘De regimine mensium’ as well as botanical names, medical terms and advice on lactation inducers among other medical prescriptions. There is also a contentual bohemicum, ie initial fragments of ‘Passio sanctae Ludmillae’, the Latin account of the martyrdom of the Bohemian patroness saint, from a breviary written at the turn of the 12th and the 13th centuries. The article includes comments on the aforementioned texts as well as their editions.
10
Publication available in full text mode
Content available

Izydor z Sewilli, Synonimy: tematyka, styl, źródła dzieła

59%
Krynicka T.
Vox Patrum
|
2018
|
vol. 69
405-427
EN
The article is devoted to the Synonyma – one of the most interesting writings of Isidore of Seville (560-636). The author briefly presents its content, structure, style, writes about its influence on medieval Latin prose and about its antecedents, both classical as well as Christian (biblical and liturgical).
11
Publication available in full text mode
Content available

Wyznanie wiary w muzyce liturgicznej Kościoła w ujęciu Benedykta XVI (Josepha Ratzingera)

43%
Szulc M. J.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2013
|
issue 20
255-264
PL
Joseph Ratzinger przekonuje, iż muzyka zajmuje znaczące miejsce w liturgii Kościoła, a tym samym w Jego wyznaniu wiary. Samą liturgię opisuje priorytetowo kategorią przejścia, podkreślając bezustanne uobecnianie w niej kosmicznego wydarzenia Paschy Pana oraz osobistego samoprzekraczania siebie, które ona implikuje. Śpiew i muzyka stanowią centralną oś tego procesu. Jako nieodzowny element credo towarzyszą Wspólnocie uczniów Chrystusa od cza-sów synagogi. Do dziś Psalmy są punktem odniesienia dla treści i formy muzyki liturgicznej, chociaż na przestrzeni wieków ową dziedzinę działalności eklezjalnej dotykały rozmaite wypaczenia. Papież senior, omawiając współczesne tego typu zjawiska, przedstawia dwa skrajne podejścia, które nazywa purytańskim funkcjonalizmem (charakteryzuje je zredukowanie muzyki do jej najprostszych form w celu jak największego zaktywizowania wiernych) oraz funkcjonalizmem dostosowania (występuje tu dbałość o wysoką jakość utworów, lecz z zerwaniem więzi z wymogami liturgii). Historyczne sięgają one czasów Ojców Kościoła. Złoty środek w tej kwestii stanowi zaaplikowanie do muzyki należycie zinterpretowanego dogmatu chalcedońskiego. Ostatecznie jej celem jest oddanie chwały Bogu w wierze przez żywe spotkanie Ducha Pana i dialog w Nim, czyli uduchowienie w Miłości.
EN
Joseph Ratzinger argues that music has a significant place in the liturgy of the Church, and thus in the profession of faith. He describes the liturgy using, above all, the term of transition: highlighting a continual re-presentation of the cosmic event of the Passover of the Lord and the personal self-transition, which influences lives of the participants. Singing and music are central axis of the process mentioned and as essential elements of the creed have accompanied the Community of Christ`s disciples since the synagogue period. To date, the Psalms are a reference point for the content and form of liturgical music, although over the centuries that area of church activity has been affected by various negative factors. Pope Emeritus, discussing contemporary problems in this case, presents two extreme approaches: he calls them the puritanical functionalism and the functionalism of adjustment. From the historical point of view they have their roots in the times of the Church Fathers. The only way to solve that kind of polarization is to apply a well interpreted dogma of Chalcedon to liturgical music. Finally, its aim is to worship God through the dialogue of love with the Holy Spirit.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.