Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: REPATRIANCI

Sort By:

Limit search:

Adaptacyjne problemy dzieci repatriantów na tle relacji rówieśniczych

100%

Książek J.

Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny

2019

vol. 45

issue 1 (171)

215–233

Z przeprowadzonych przeze mnie badań wynika, że zdecydowana większość repatrianckich dzieci w okresie nauki szkolnej jest piętnowana z powodu wychowania w kręgu języka i kultury rosyjskiej. Obawa przed odrzuceniem przez rówieśników prowadzi często do ukrywania swej kulturowej odmienności. W artykule najszerzej opisano jeden ze skutków nieporozumień na gruncie relacji rówieśniczych, czyli porzucenie przez repatrianckie dzieci języka rosyjskiego, który jest integralną częścią ich kulturowej tożsamości oraz narzędziem umożliwiającym im komunikowanie się z liczną zazwyczaj rodziną przebywającą poza Polską. Wyparcie się go, wskutek oddziaływania presji asymilacyjnej, może także wywierać niekorzystny wpływ na kształtowanie się osobowości. W artykule staram się przedstawić działanie zarysowanego mechanizmu, uwzględniając niektóre aspekty specyfiki rozwoju dziecka w wieku szkolnym, a także udział w opisywanym procesie osób dorosłych. Rozpatrując ten proces na tle możliwych wariantów procesów akulturacyjnych, postuluję konieczność podjęcia działań umożliwiających swobodną integrację badanej grupy w społeczeństwie przyjmującym, nie zaś (lub nie jedynie) jej asymilację.

My research shows that the vast majority of repatriate children suffers from stigmatization within formal schooling in Poland. These experiences are due to the differences related to being brought up in the Russian linguistic and cultural setting. Children often attempt to conceal their cultural identity because they fear rejection. One of the main consequences of conflicts with peers is that the repatriated children abandon Russian language, despite the fact that it is an integral part of their cultural identity and a tool enabling them to communicate with the usually large family outside of Poland. A rejection of language due to assimilation-driven peer pressure may also have an adverse effect on the formation of personality. In the article, I try to present how the outlined mechanism operates by taking into account some aspects of the development specific to a school-aged child, as well investigate the role of adults in this process. As I consider this against the possible variations of the acculturation processes, I argue that action must be taken in order to enable a successful integration (rather than assimilation) into the host society for this group.

Wspólnota losu czy wspólnota tożsamości? Uchodźcy kontra repatrianci

88%

Książek J.

Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny

2019

vol. 45

issue 2 (172)

237–253

Artykuł ukazuje funkcjonującą w przestrzeni społecznej konfrontację dwóch imigranckich grup – repatriantów i uchodźców, które wraz z kryzysem uchodźczym w Europie oraz polityzacją problemów dotyczących zarówno jednej jak i drugiej grupy, ulegają społecznej polaryzacji. Do analizy zjawiska wykorzystywane są dwie antropologiczne kategorie: opozycyjna – Swoich i Obcych, oraz „jednocząca” – wspólnoty. Druga z nich traktowana jest jako objawiająca się na dwóch płaszczyznach – opartej na przynależności narodowej oraz opartej na dzieleniu wspólnego losu. Proces przypisywania obydwu grupom cech swojskości bądź obcości, włączania do wspólnoty bądź wykluczania z niej, ulega relatywizacji pod wpływem bieżących wydarzeń światowych i ich społecznego odbioru współkształtowanego w niemałym stopniu przez dyskurs oficjalny. Główną tezą wynikającą z analizy przedstawionej sytuacji jest, iż próby powoływania się na wspólnotę losu wszystkich migrantów dokonywane przez środowiska pro- imigranckie i pro-uchodźcze, w obliczu strachu wywołanego kryzysem związanym z napływem uchodźców, zderzają się w nierównej walce ze wspólnotą tożsamości mającą niejako pierwszeństwo w sytuacji zagrożenia. W tekście wykorzystuję wyniki dwuletnich badań prowadzonych w środowisku repatriantów oraz spostrzeżenia jako uczestnika i obserwatora debaty publicznej na temat uchodźców w Polsce.

The article shows the confrontation of two immigrant groups – repatriates and refugees – operating in the social space. This confrontation, together with the refugee crisis in Europe and the politicization of problems affecting both groups, becomes subject to social polarization. Two anthropological categories are used for the analysis of the phenomenon: the opposition of Us and Them (Swoi and Obcy), and the “unifying” notion of community. The second is treated as being manifested on two levels – on nationality and on sharing a common fate. The process of assigning the characteristics of homeliness or strangeness to both groups, of joining or excluding from the community, is relativized under the influence of current world events and their social reception has been coshaped to a large extent by the official discourse. The main thesis resulting from the analysis of the presented situation is that attempts to invoke the community of the fate of all migrants made by pro-immigrant and pro-refugee activists, in the face of fear caused by the crisis related to the influx of refugees, collide in an unequal struggle with the identity-community as a priority in an emergency situation. In the text, I use the results of two-year research conducted in the repatriate community and impressions as a participant and observer of the public debate on refugees in Poland.

Refine search results

2 Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny

2 Książek J.

2 2019

Search results

Adaptacyjne problemy dzieci repatriantów na tle relacji rówieśniczych

Wspólnota losu czy wspólnota tożsamości? Uchodźcy kontra repatrianci