Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Radykalne Oświecenie

Sort By:

Limit search:

Passive Tolerance versus Political Engagement. Antistius Constans, Koerbagh, Van den Enden, and Spinoza

100%

Lavaert S.

Roczniki Filozoficzne

2022

vol. 70

issue 4

297-317

Artykuł bada wkład Spinozy i autorów z jego kręgu (Antistius Constans, Van den Enden i Koerbagh) w nowoczesną koncepcję tolerancji. W swoim Tractatus theologico-politicus (1670) Spinoza podejmuje zagadnienie libertas philosophandi, łącząc dwa rodzaje wolności, między którymi istnieje napięcie: wolność myśli i słowa oraz wolność sumienia religijnego. Ponieważ wolność oznacza życie i działanie w społeczeństwie zgodnie z własnymi interesami, tolerancja staje się kwestią polityczną, która zależy od politycznych perspektyw i priorytetów. To spostrzeżenie prowadzi Spinozę do powiązania ze sobą kontroli władzy politycznej nad sprawami religijnymi z kwestią religijnego pluralizmu i tolerancji. Idee te zdają się przypominać teksty opublikowane w jego najbliższym otoczeniu: anonimowy De jure ecclesiasticorum (1665); polityczne pamflety Kort verhael (1662) i Vrye Politijke Stellingen (1665), pisma jego nauczyciela Van den Endena; wywrotowy słownik Een Bloemhof (1668) i systematyczny filozoficzny Een Ligt (1668) Koerbagha. W tych tekstach kwestia religii i władzy religijnej przesuwa się w stronę pytania o naturę i pochodzenie władzy politycznej. Wszyscy autorzy krytykują nadużycia władzy w świetle idei, że nie ma wolności bez równości i nie ma równości bez wolności. Wraz z Tractatus politicus Spinozy (1677) teksty te stanowią anomalię w obrębie anomalii kalwińskich Niderlandów, która dotyczy właśnie tego radykalnego poglądu demokratycznego. Mówią one nie tyle o tolerancji, ile o aktywnym udziale każdego człowieka w życiu politycznym, niezbędnym dla ocalenia republiki.

This article investigates the contribution of Spinoza and authors of his circle (Antistius Constans, Van den Enden and Koerbagh) on the modern conception of tolerance. In his Tractatus theologico-politicus (1670), Spinoza launches the libertas philosophandi-question integrating two kinds of freedom between which there is a tension: freedom of thought and speech and freedom of religious conscience. As freedom means living and acting in society in light of one’s own interests, tolerance becomes a political issue that depends from political perspectives and priorities. This insight leads Spinoza to bringing together the control of political authority on religious affairs and a political regime of religious plurality and toleration. These ideas seem to be reminiscent of texts published in his immediate circle: the anonymus De jure ecclesiasticorum (1665); the political pamphlets Kort verhael (1662) and Vrye Politijke Stellingen (1665) of his teacher Van den Enden; the subversive dictionary Een Bloemhof (1668) and the systematic philosophical Een Ligt (1668) of Koerbagh. In these texts the question of religion and religious authority shifts to the question of the nature and origin of political authority. The authors all criticize the abuse of power in light of the idea that there is no freedom without equality and no equality without freedom. Together with Spinoza’s Tractatus politicus (1677), they thereby form an anomaly within the anomaly of the Calvinist Low Countries that regards specifically this radical democratic view. They are not so much talking about tolerance but about everyone’s active participation in political life which is necessary for the rescue of the republic.

Refine search results

1 Roczniki Filozoficzne

1 Lavaert S.

1 2022

Search results

Passive Tolerance versus Political Engagement. Antistius Constans, Koerbagh, Van den Enden, and Spinoza