Search results

1

Pobyt Mikołaja Kopernika w Rzymie w 1500 roku

100%

Żak Ł.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2023

|

vol. 30

|

issue 2

116-130

EN

The aim of the article is to discuss the reasons why Nicolaus Copernicus, who was studying law in Bologna, in 1500 went to Rome with his brother Andrzej. In the first part, sources relating directly to the stay of the Copernicus brothers in the Eternal City were presented and analysed. In the second part, the author discusses various motivations that could have prompted the scholars of Toruń to visit Rome (the desire to see monuments and become acquainted with the intellectual atmosphere of the city; to earn money and gain experience in the legal profession; to obtain jubilee indulgences and visit holy sites).

PL

Celem artykułu jest omówienie powodów, dla jakich Mikołaj Kopernik odbywający studia prawnicze w Bolonii udał się do Rzymu w 1500 roku wraz ze swoim bratem Andrzejem. W pierwszej części zostały przedstawione i poddane krytyce źródła mówiące bezpośrednio o pobycie braci Koperników w Wiecznym Mieście; w drugiej zaś autor omawia różne motywacje, które mogły skłonić toruńskich scholarów do podróży nad Tyber (chęć zobaczenia zabytków i zapoznania się z intelektualną atmosferą miasta; pragnienie zarobienia pieniędzy i zdobycia doświadczenia w zawodzie prawniczym; chęć uzyskania odpustu jubileuszowego i odwiedzenia miejsc świętych).

2

Papieska Rada Tekstów Prawnych i interpretacje autentyczne

100%

Kaczor A.

Kościół i Prawo

|

2013

|

issue 2 (15) nr 2

133-163

EN

The Author analyses the competences of the Pontifical Council for Legislative Texts, especially the most important one – the authentic interpretation. At the beginning the Author shows the historical background for the Council. The interpretation of canon law was not included in the legal system until the XX century. Pope Benedict XVI with motu proprio Cum iuris canonici, dated 15 September 1917, established the Pontifical Commission of Cardinals for Authentic Interpretation of the Code of Canon Law. Then, Pope John Paul II, with motu proprio Recognito Iuris Canonici, dated 2 January 1984, established the Pontifical Commission for Authentic Interpretation of the Code of Canon Law. Under the Apostolic constitution Pastor bonus (28 June 1988), John Paul II changed its name to the Pontifical Council for the Interpretation of the Legislative Texts. The functions of the Pontifical Council for Legislative Texts are presented in the article. Its main competence is the interpretation of the laws of the Church (art. 154-155 Pastor bonus). Moreover, the Council is competent to grant the general decrees of the conferences of bishops the recognitio (art. 157 Pastor bonus) and is at the service of the other Roman dicasteries (art. 156 Pastor bonus). The Author shows the methods of work of the Pontifical Council and cites examples of the authentic interpretations of the Council (Commission). At the end of the article it is concluded that the interpretation's maxim of the canonical legal system is the “Spirit of the Vaticanum II”.

3

Ewolucja instytucji ładu medialnego Stolicy Apostolskiej na tle przemian jej ustroju (1948–2018)

100%

Jakubowski W.

Studia Medioznawcze

|

2020

|

issue 2

535-553

PL

Cel artykułu: Charakterystyka genezy organów Stolicy Apostolskich w latach 1948–2018, właściwych w sprawach mediów, na tle przemian ustroju Kurii Rzymskiej; ukazanie ewolucji instytucjonalnej „resortu mediów” – od komisji papieskiej powołanej ad experimentum, przez radę papieską mającą status dykasterium o charakterze ekspercko-promocyjnym, po dykasterium na prawach analogicznych do statusu kongregacji. Metoda badań: Analiza historyczno-normatywna oparta na legislacji papieskiej i kompetentnej literaturze przedmiotu. Wyniki i wnioski: Analiza doprowadziła do sformułowania wniosku, że cechą przemian było systematyczne podnoszenie rangi instytucji właściwych w sprawach ładu medialnego oraz ich integracja funkcjonalna i organizacyjna. Wartość poznawcza: W artykule podjęto problem tradycji i modernizacji ustroju naczelnych organów Stolicy Apostolskiej, którego elementem jest projekt reformy Kurii zapoczątkowany przez papieża Franciszka i wdrażany od 2014 roku. Wątek ten stanowi relatywnie nowy i mało rozpoznany przedmiot analiz naukowych.

EN

Scientiﬁc objective: To characterize the genesis of the institutions of the Holy See in the years 1948–2018, competent in media matters, against the background of changes in the Roman Curia’s system; showing the institutional evolution of the “media department”—from the Papal Commission established ad experimentum by the Council, having the status of an expert and promotional dicastery, to the dicastery with rights analogous to the congregation. Research method: Historical and normative analysis based on papal legislation and the literature on the subject. Results and conclusions: The analysis led to the conclusion that a feature of the changes was the systematic raising of the rank of institutions competent in matters of media and their functional and organizational integration. Cognitive value: The paper addresses the problem of tradition and modernization of the constitution of the Holy See’s primary organs, of which the Curia’s reform project initiated by Pope Francis and implemented since 2014 is a key element. This thread is a relatively new and little recognized subject of scientiﬁc analysis.

4

Struktura i kompetencje Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka

100%

Wojciechowski G.

Studia Prawnicze KUL

|

2017

|

issue 4

205-218

EN

Dicastery for Promoting Integral Human Development will be particularly competent in matters concerning migration, the necessitous, the ill and the excluded, the marginalized and the victims of armed conflicts and natural catastrophes, the prisoners, the unemployed and victims of any form of slavery and torture. The goal of this article is to show the structure and jurisdiction of the newly created Dicastery, which is a part of the pope’s wide plan to reform the Roman Curia in a way that, by answering the needs of the times and the place, allows it to accomplish its main goal of helping the bishop of Rome in dealing with the matters of the universal Church (can. 360). The main goal of the Dicastery is to integrate different nations of the Earth.

PL

Dykasteria ds. promowania integralnego rozwoju człowieka będzie szczególnie kompetentna w kwestiach dotyczących migracji, potrzebujących, chorych i wyłączonych, zmarginalizowanych i ofiar konfliktów zbrojnych oraz katastrof naturalnych, więźniów, bezrobotnych i ofiar jakiejkolwiek formy niewolnictwa i tortury. Niniejszy artykuł ma celu ukazanie struktury i kompetencji nowopowstałej dykasterii, która wpisuje się w szeroki plan papieża zreformowania Kurii Rzymskiej w taki sposób, aby odpowiadając na potrzeby czasu i miejsca mogła ona lepiej realizować swoje główne zadanie, jakim jest niesienie pomocy Biskupowi Rzymu w załatwianiu spraw Kościoła powszechnego (kan. 360). Głównym zadaniem Dykasterii jest integrowanie różnych narodów ziemi.

5

Reforma struktur Kongregacji Ewangelizacji Narodów według papieża Franciszka

100%

Kacprzyk M.

Nurt SVD

|

2023

|

issue 1

124-131

PL

Rok 2022 to rocznica 400-lecia istnienia takiej komórki Kurii Rzymskiej, jaką jest Dykasteria Ewangelizacji Narodów. Koordynując bowiem działalność misyjną Kościoła na całym świecie, swą szczególną troską otacza młode wspólnoty eklezjalne tworzące kościoły partykularne na terytoriach misyjnych. Dokonując kolejnych reform, czy to całej Kurii Rzymskiej, czy to poszczególnych jej dykasterii, kolejni papieże podkreślali znaczenie tejże komórki w dziele misyjnym. Szczególnie dostrzec to można było podczas pontyfikatów Pawła VI czy Jana Pawła II, co zaowocowało reorganizacją struktur Kongregacji Propaganda Fide, a także całościową reformą Kurii na podstawie konstytucji apostolskiej Pastor bonus. Również i ojciec święty Franciszek, pragnąc dostosować pracę Kurii do czasów obecnych dokonał pewnych całościowych zmian, które dotknęły także Kongregację Ewangelizacji Narodów, zwaną odtąd Dykasterią Ewangelizacji Narodów.

EN

The year 2022 marks the 400th anniversary of such a unit of the Roman Curia as the Dicastery for the Evangelisation of Peoples. The Dicastery coordinates the Church’s missionary activity throughout the world and it is particularly concerned with the young ecclesial communities that form the particular churches in mission territories. In the course of successive reforms of either the Roman Curia or its individual dicasteries, next popes underlined the importance of this unit in missionary work. This was particularly evident during the pontificates of Paul VI and John Paul II, which resulted in the reorganisation of the structures of the Congregation for Propaganda Fide, as well as the overall reform of the Curia on the basis of the apostolic constitution Pastor Bonus. Also, Pope Francis wishing to adapt the work of the Curia to the present times made some comprehensive changes that also affected the Congregation for the Evangelization of Peoples, henceforth known as the Dicastery for the Evangelization of Peoples.

6

Stylus Romanae curiae v kódexovom práve Katolíckej cirkvi

100%

Vladár V.

Studia theologica

|

2020

|

vol. 2

99-135

EN

Stylus Romanae curiae, as important element influencing, regulating and completing the practical application of the Canon-Law rules, established from the formularies and rules of Apostolic Chancery originally. The Popes took concern at first in their general central administrative and judicial bodies exercising a control not only over the application of universal rules, but also in its completing and representing even the position of director of jurisprudence. Since then Stylus Romanae curiae started to influence not only the next development of Canon-Law sicence, but significantly also the legal practice, especially in completing of gaps in the law, but also in interpretation and decision making repeating types of causes in the sense of administrative directives, respectivelly case authorities. Admitting the value of the source of law on the part of several canonists indeed made of it over time unwanted element that was eliminated by papacy only at the beginning of 20th century. The main goal of this article is to point out the conceptual definition and practical operation of stylus Romanae curiae and gradual weakining of its position in the Codex Law of the Cahotlic Church that culminated in the valid law.

7

Obowiązek biskupa diecezjalnego wizyty ad limina Apostolorum

100%

Margiewicz S.

Kościół i Prawo

|

2015

|

issue 4 (17) nr 1

37-51

PL

Przedmiotem artykułu jest charakterystyka obowiązku biskupa diecezjalnego wizyty ad limina Apostolorum. Na początku autor wyjaśnia z czego wynika taki obowiązek i jakie podmioty są zobowiązane do wizyty u progu Apostołów. Powinność ta spoczywa na biskupie diecezjalnym, ale także na innych rządcach Kościołów partykularnych, którzy są zrównani z nim w prawie, tj. na wikariuszu apostolskim, opacie terytorialnym, prałacie terytorialnym i administratorze apostolskim administratury apostolskiej erygowanej na stałe. Zobligowanymi są także przełożeni Kościołów partykularnych utworzonych z racji motywów personalnych, tj. ordynariusz wojskowy, ordynariusz sprawujący władzę w Ordynariacie Personalnym dla byłych anglikanów czy administrator apostolski Personalnej Administratury Apostolskiej Świętego Jana Marii Vianney’a. Następnie autor przedstawia przygotowanie do wizyty ad limina, które obejmuje dwa elementy: przygotowanie dalsze oraz przygotowanie bliższe. Pierwszy etap obejmuje przygotowanie pięcioletniej relacji dotyczącej stanu diecezji. Drugi etap, w którym szczególne zadanie ma Sekretariat Konferencji Biskupów oraz Urząd ds. Koordynacji Wizyt, zawiera ustalenie terminu takiej wizyty oraz jej programu. Autor opisuje każdy element wizyty ad limina Apostolorum, tj. nawiedzenie grobów świętych Apostołów Piotra i Pawła, spotkanie z Biskupem Rzymu oraz wizyty w dykasteriach Rzymskich.

EN

The subject of the article is to characterize the obligation of diocesan bishop of a visit ad limina Apostolorum. At the beginning the author explains what such a duty results from and what entities are obliged to a visit ad limina Apostolorum. The obligation of a visit ad limina Apostolorum rests on the diocesan bishop and other high ecclesiastical officials who are equal to him under law, i.e. apostolic vicar, territorial abbot, territorial prelate, apostolic administrator of an apostolic administration which has been erected on a stable basis, military ordinary, personal ordinary of personal ordinariates for anglicans entering into full communion with the catholic Church and apostolic administrator of Personal Apostolic Administration of Saint John Maria Vianney. Then the author presents the preparation for a visit ad limina Apostolorum which includes two elements: remote preparation and immediate preparation. The first stage concerns the preparation of quinquennial report on the state of the diocese. The second one, in which particular task has the Secretariat of the Episcopal Conference and the Coordinating Office for the Visit, includes establishing a date and the schedule of the visit. The author describes each element of the visit, i.e. venerate the tombs of the Blessed Apostles Peter and Paul, meeting the Roman Pontiff and visiting the Roman dicasteries.

8

Watykańskie instytucje finansowe

100%

Romanko A.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2017

|

vol. 12

|

issue 14 (1)

67-82

EN

The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.

PL

Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.

9

Reform of the Vatican media, a difficult search for a new path

80%

Gęsiak L.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2017

|

vol. 7

|

issue 2

EN

Rapid technological changes, which are mainly the result of the progress in computer technology, in the last decades of the twentieth century, have touched every area of life and have enforced numerous innovations. Modern ways of communication and exchange of information, especially the development of social media, have led to a significant and complex transformation of the traditional media. Practically all media companies around the world, in order to maintain their position on the market, have had to make decisive modifications of their ways of working. On one hand they remained available to the users of traditional media, but on the other hand, they look for effective ways of reaching all those who are using only new ways. Similarly, the Vatican media could not remain indifferent to the issues mentioned above. For several years the Vatican has initiated a process of preparation for a general reform of its media institutions. However, these works have accelerated at a great rate during the pontificate of Pope Francis.The reform of the Vatican media is not an easy task. It concerns several independent institutions. Each one of them has their own history and way of announcing the Gospel. The widespread computerization, especially the development of the internet and social media, has also forced the Vatican to reflect on new ways of communicating. Among many questions, the most important were about the effectiveness of evangelization through the media, the ways of spreading the Pope’s message around the world to as many faithful as possible, and about the costs of necessary investments that would allow further, dynamic development and effective functioning of the Vatican media.After the resignation of Pope Benedict XVI, the problems of the reform of the Roman Curia and the necessary savings were raised again during the discussions of the cardinals on the congregations preceding conclave. It became clear that the structural changes in the Vatican would be one of the challenges which would face the next successor of St. Peter. As from the very start of his pontificate, Pope Francis emphasized the necessity of the deep reform of the Roman Curia. The evaluation of the entire media structure of the Vatican was one of the first reforms to be tackled.The reform of the Vatican media has already begun. In the Apostolic Letter as a Motu Proprio, published on June 27, 2015, Francis set up the new Vatican dicastery: The Secretariat for Communication. The plan of changes in the Vatican media prepares for the possibility of any difficulties and turbulences. A four‑year restructuring process was planned. The year 2015 was dedicated to the creation, elaboration and consolidation of the new Vatican media structure. And it really happened. During the next year, 2016, a common administration for the two major institutions which depended on the new dicastery: the Vatican Radio and the Vatican Television Center, was established. During the year 2017 a similar restructuring process is expected in the next four Vatican media institutions: the Vatican Printing Press, the Photo Service, “L’Osservatore Romano” and the Vatican Publishing House. The process of restructuring of the Vatican media is expected to be completed by the end of 2018. Many details of these changes are raising many questions and concerns, especially among the employees of existing media entities. However, the real questions concern the effectiveness of the new system.

10

Pierwszy okres działalności Świętej Kongregacji Obrzędów. Od konstytucji apostolskiej „Immensa aeterni Dei” Sykstusa V do konstytucji apostolskiej „Caelestis Hierusalem cives” Urbana VIII

80%

Królikowski J.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 38

|

issue 1

39-55

EN

The earliest history of the Sacred Congregation of Rites, one of the most important Congregations od the Roman Curia, is essential for the shaping of the modern concept of canonized holiness. It encompasses the period spanning from the promulgation of the Apostolic Constitution Immensa aeterni Dei (1588) by Sixtus V to the Apostolic Constitution Caelestis Hierusalem cives (1634) of Pope Urban VIII. Within this arduous period, an institution was born whose functioning procedures, gradually developing, enabled holiness to be validated in the life of the Church. At the same time it was possible to use the particular examples of saints and blessed to demonstrate which models of holiness represent exceptional spiritual value and contribute to the building of the Church.

PL

Początkowe dzieje Świętej Kongregacji Obrzędów, jednej z kluczowych kongregacji kurii rzymskiej, mają kluczowe znaczenie dla ukształtowania się współczesnej koncepcji świętości kanonizowanej. Artukuł dotyczy czasu od promulgowania konstytucji apostolskiej Immensa aeterni Dei (1588) przez Sykstusa V do konstytucji apostolskiej Caelestis Hierusalem cives (1634) Urbana VIII. W tym intensywnym okresie pracy ukształtowała się instytucja, której stopniowo dojrzewające procedury postępowania, pozwoliły na dowartościowanie świętości w życiu Kościoła oraz na pokazanie na konkretnych przykładach świętych i błogosławionych, które modele świętości posiadają szczególną wartość duchową i przyczyniają się do budowania Kościoła.

11

Centralne instytucje wymiaru sprawiedliwości Kościoła według konstytucji apostolskiej papieża Franciszka „Praedicate Evangelium”

80%

Rozkrut T.

Annales Canonici

|

2022

|

vol. 18

|

issue 2

57-71

EN

Since the Second Vatican Council, consecutive Bishops of Rome have been undertaking a reform of the Roman Curia. In 1967, Pope Paul VI carried out such a reform based on the Regimini Ecclesiae universae Apostolic Constitution. In 1983, a year after the post-council Canon Law was promulgated Pope John Paul II carried out a similar reform by announcing the Pastor bonus Apostolic Constitution in 1988. Also, Pope Francis followed his steps. He reformed the Holy See’s administrative apparatus by introducing the Praedicate Evangelium Apostolic Constitution on the Roman Curia and its service for the Church. The constitution has been in force since June 5, 2022. The pre amble of the latest Apostolic Constitution as well as the formulated rules and criteria of service in the Roman Curia show an evangelic spirit of the reform that all the Curia units, including the justice institutions, ought to be imbued. Independent from each other, the Apostolic Penitentiary, the Supreme Tribunal of the Apostolic Signature and the Tribunal of the Roman Rota have remained the Roman Curia’s ordinary justice institutions. The document includes clarifications of the theological, formal and legal nature that improve work of the institution of Curia and direct them towards “providing assistance for the successor of St. Peter in holding his highest pastoral office for good and in service of the Universal Church and particular churches.”

PL

Od zakończenia soboru watykańskiego II kolejni biskupi rzymscy podejmowali się reformyKurii Rzymskiej. W 1967 roku uczynił to Paweł VI na mocy konstytucji apostolskiej Regimini Ecclesiae universae. W 1983 roku po promulgowaniu posoborowego kodeksu prawa kanonicznego podobnej reformy dokonał Jan Paweł II, ogłaszając w roku 1988 konstytucję apostolską Pastor bonus. W ślad za nimi poszedł również papież Franciszek, który zreformował aparat administracyjny Stolicy Apostolskiej na mocy konstytucji apostolskiej o Kurii Rzymskiej i jej służbie Kościołowi Praedicate Evangelium, która obowiązuje od 5 czerwca 2022 roku. Preambuła najnowszej konstytucji apostolskiej, jak i sformułowane zasady i kryteria służby w Kurii Rzymskiej ukazują ewangelicznego ducha reformy, którym winny być przepojone wszelkie jednostki kurialne, w tym instytucje sprawiedliwości. Zwyczajnymi instytucjami sprawiedliwości Kurii Rzymskiej są nadal: Penitencjaria Apostolska, Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej i Trybunał Roty Rzymskiej, wzajemnie od siebie niezależne. Dokument zawiera doprecyzowania natury teologicznej i formalnoprawnej usprawniające prace kurialnych instytucji i ukierunkowujące je na „wspomaganie następcy Piotra w sprawowaniu jego najwyższego urzędu pasterskiego dla dobra i w służbie Kościoła powszechnego i Kościołów partykularnych”.

12

Kompetencje Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych

80%

Białowąs K.

Kościół i Prawo

|

2014

|

issue 3 (16) nr 2

35-51

EN

The article discusses the issue of the competences of the Congregation for the Causes of Saints. The Author begins with the origin of the Congregation. It is emphasized that this dicastery is one of the oldest organ of the Apostolic See. The Pope Sixtus V with the Apostolic Constitution Immensa aeterni Dei of 22 January 1588 created the Sacred Congregation of Rites. Thereafter, Paul VI, divided the Congregation of Rites with the Apostolic Constitution Sacra Rituum Congregatio of 8 May 1969 and created two congregations (sections): one for Divine Worship and another for the Causes of Saints. The Congregation is composed of the cardinal prefect, secretary, under-secretary, promoter of the faith, relators and consultors. The Pope has the principal functions in the dicastery. He creates it, indicates the priorities in the aspect of the current needs of the Church and approves each stage of the proceedings with a proper decrees. The procedure in the Congregation for the Causes of Saints has been indicated in the Apostolic Constitution Divinus perfectionis Magister of 25 January 1983. The beatification process has three stages carrying out in the diocese. Then, the documents of the diocesan process are sent to the Congregation.

13

Rekurs hierarchiczny do dykasterii Kurii Rzymskiej

80%

Leszczyński G.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2017

|

vol. 80

79-90

EN

The Code of Canon Law of 1983 referring to hierarchical recourse, does not limit it merely to the appeal to the Congregation of Roman Curia, but it refers to each recourse sought in a higher executive administration organ. The subject of interest of the author is the hierarchical recourse sought in the Roman Curia after exhausting the hierarchical path of lower grades. According to can. 1737 § 1 of the Code of Canon Law, anyone who considers himself injured with the decree can seek recourse to the hierarchic superior of the one who delivered the decree. Therefore the author is speaking about the subject of the recourse, the motive as well as the procedure to be undertaken in order to obtain the desired goal, appeal or change of the harmful act.

PL

Kodeks prawa kanonicznego z 1983 r., normując przepisy dotyczące rekursu hierarchicznego, nie odnosi ich wyłącznie do Kongregacji Kurii Rzymskiej, ale każdego wyższego hierarchicznie organu administracji. Przedmiotem zainteresowania autora jest rekurs do Kurii Rzymskiej, następujący po wyczerpaniu niższej drogi hierarchicznej. Zgodnie z kan. 1737 § 1 Kodeksu prawa kanonicznego każdy, kto czuje się poszkodowany jakimś aktem administracyjnym, ma prawo złożenia rekursu do przełożonego hierarchicznego autora aktu administracyjnego. Dlatego też w artykule poruszane są kwestie motywu, przedmiotu, podmiotu rekursu, jak i samej procedury rozpatrzenia rekursu do Kurii Rzymskiej.

14

Hlídka versus Český časopis historický (Spor o výklad církevních dějin v první polovině 20. století)

80%

Pánek J.

Český časopis historický (The Czech Historical Review)

|

2016

|

vol. 114

|

issue 2

372-414

EN

This study discusses an ideological conflict between the central periodical for historical sciences (Český časopis historický – The Czech Historical Review, CCH) and a doctrinaire Roman Catholic periodical Hlídka. It ran its course from 1918 to 1940. Whereas the CCH (published in Prague) represented professional academic writing and expressed the views of the majority of important Czech historians, Hlídka (published in Brno) had its authorship base amongst Moravian Catholic theologians, ecclesiastical historians and the representatives of other humanities. In addition to articles, both journals published a wealth of reviews and reports on contemporary specialist literature, by which they attempted to influence the standard of historiography and impact upon the historical awareness of the public. However, they differed principally in their focus – the CCH set forth liberal to moderately nationalist views of history, whereas Hlídka was militant in its defence of the inviolability of the Church and a Catholic interpretation of the past. The prolonged series of polemics involved opposing views especially with regard to the Hussite Revolution, the Reformation, re-Catholicization and religious tolerance, yet also on the role of the Papacy and international relations in the past. The controversy did not result in closing the gap between the conflicting views, but, on the contrary, intensified the gulf between the liberal and clerical standpoints, up until 1940, when both periodicals were shut down during the German occupation of the Czech Lands.

15

Moralne aspekty reformy Kurii Rzymskiej w przemówieniach papieża Franciszka do kurialistów w latach 2013-2021

80%

Kućko W.

Teologia i Moralność

|

2022

|

vol. 17

|

issue 2(32)

169-188

EN

The purpose of this article is to describe the moral challenges of Pope Francis' ongoing reform of the Roman Curia, based on an analysis of nine of his speeches to Roman curialists in 2013-2021, which resulted in the publication of the Apostolic Constitution Praedicate Evangelium in 2022. The text presents the value of the ethical sensitivity of a curial worker and the need to practice certain virtues, the need to combat various problems and 'diseases' in curial work, as well as the responsibility of the Roman Curia for the Church itself in its ad intra dimension and for ad extra reality.

PL

Celem niniejszego artykułu jest opis wyzwań moralnych związanych z prowadzoną przez papieża Franciszka reformą Kurii Rzymskiej na podstawie analizy dziewięciu jego przemówień do kurialistów rzymskich z lat 2013-2021. Ich owocem była publikacja w 2022 roku Konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium. W tekście przedstawione zostały: wartość wrażliwości etycznej pracownika kurii i potrzeba praktykowania określonych cnót, konieczność walki z różnymi problemami i „chorobami” w pracy kurialnej, a także odpowiedzialność Kurii Rzymskiej za sam Kościół w jego wymiarze ad intra oraz za rzeczywistość ad extra.

16

Rezygnacja z urzędu kościelnego – wybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku

61%

Majer P.

Annales Canonici

|

2018

|

vol. 14

|

issue 1

EN

The article is a commentary on the motu proprio of Pope Francis Imparare a congedarsi of February 12, 2018, concerning the resignation from some of the higher church offices to which nomination is given by the pope. The ascetic motivation that should accompany the clergyman in his retirement are at first presented. Next, the new provisions of the new legislation are discussed. The first is the change of the way in which high office holders in the Roman Curia lose their office – instead of leaving office at a certain age, they are obliged to resign to the Pope. The possibility that the resignation of the Roman Bishop may be considered for an indefinite period of time is criticised. During this time, which may be freely prolonged, because the bishop of the diocese is able to suspend and leave his office at any time, which is not conducive to the good performance of his pastoral mission and undermines the stability of the bishop’s office. The Bishop, successor to the apostles, is of systemic importance in the Church and requires adequate stability. Therefore, it can never be treated as an office ad tempus.

PL

Artykuł stanowi komentarz do motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku, dotyczącego ustąpienia z niektórych wyższych urzędów kościelnych z nominacji papieskiej. Przedstawia się najpierw motywację ascetyczną, jaka winna towarzyszyć duchownemu przy przechodzeniu na emeryturę. W dalszej kolejności omówione są nowości, jakie wnosi nowe ustawodawstwo. Pierwszą z nich jest zmiana sposobu utraty urzędu przez pełniących wysokie urzędy w Kurii Rzymskiej – zamiast odejścia z urzędu po osiągnięciu ustalonego wieku, są zobowiązani do składania rezygnacji na ręce papieża. Krytycznie ocenia się możliwość bezterminowego rozpatrywania rezygnacji przez biskupa rzymskiego. W tym czasie, który może dowolnie się przedłużać, biskup diecezji jest bowiem w stanie zawieszenia i może w każdej chwili opuścić swoją funkcję, co nie sprzyja dobremu wykonywaniu jego pasterskiej misji i podważa stabilność urzędu biskupa. Urząd biskupa, następcy apostołów, ma w Kościele ustrojowe znaczenie i wymaga odpowiedniej stabilności. Dlatego nigdy nie może być traktowany jako urząd ad tempus.

Refine search results

Pobyt Mikołaja Kopernika w Rzymie w 1500 roku

Papieska Rada Tekstów Prawnych i interpretacje autentyczne

Ewolucja instytucji ładu medialnego Stolicy Apostolskiej na tle przemian jej ustroju (1948–2018)

Struktura i kompetencje Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka

Reforma struktur Kongregacji Ewangelizacji Narodów według papieża Franciszka

Stylus Romanae curiae v kódexovom práve Katolíckej cirkvi

Obowiązek biskupa diecezjalnego wizyty ad limina Apostolorum

Watykańskie instytucje finansowe

Reform of the Vatican media, a difficult search for a new path

Pierwszy okres działalności Świętej Kongregacji Obrzędów. Od konstytucji apostolskiej „Immensa aeterni Dei” Sykstusa V do konstytucji apostolskiej „Caelestis Hierusalem cives” Urbana VIII

Centralne instytucje wymiaru sprawiedliwości Kościoła według konstytucji apostolskiej papieża Franciszka „Praedicate Evangelium”

Kompetencje Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych

Rekurs hierarchiczny do dykasterii Kurii Rzymskiej

Hlídka versus Český časopis historický (Spor o výklad církevních dějin v první polovině 20. století)

Moralne aspekty reformy Kurii Rzymskiej w przemówieniach papieża Franciszka do kurialistów w latach 2013-2021

Rezygnacja z urzędu kościelnego – wybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku