Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Romantic
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

KOBZIARZE-BANDURZYŚCI W KULTURZE I HISTORII NARODU UKRAIŃSKIEGO

100%
Kościółek J.
Acta Neophilologica
|
2012
|
vol. XIV/1
203-209
EN
The article presents the importance of vagrant singers (bandurists) who are using bagpipes or bandura string instrument in history and culture of the Ukrainian people. I have been focusing not only on the development of the instruments used by singers itself, but also on the oral tradition that is carried out in their performances. Emphasis has been placed on showing their art during the Cossacks historical era as beyond doubt in this period it developed in Ukraine the most. This was primarily caused by the emerge of the guilds gathering singers. The special attention was given also to the Romantic period in which pipe playing has been vastly landmark in works of the most important Ukrainian writers and painters. I discussed also a period of persecution and manslaughter over this particular group of artists during the Soviet times, which greatly hampered the further development and heritage of pipe playing. Hopefully it gets slowly reborn in the independent Ukraine.
2

The Writer Walking the Dog: Creative Writing Practice and Everyday Life

63%
Williams T.
American, British and Canadian Studies Journal
|
2013
|
vol. 20
|
issue 1
224-238
EN
Creative writing happens in and alongside the writer’s everyday life, but little attention has been paid to the relationship between the two and the contribution made by everyday activities in enabling and shaping creative practice. The work of the anthropologist Tim Ingold supports the argument that creative writing research must consider the bodily lived experience of the writer in order fully to understand and develop creative practice. Dog-walking is one activity which shapes my own creative practice, both by its influence on my social and cultural identity and by providing a time and space for specific acts instrumental to the writing process to occur. The complex socio-cultural context of rural dog-walking may be examined both through critical reflection and creative work. The use of dog-walking for reflection and unconscious creative thought is considered in relation to Romantic models of writing and walking through landscape. While dog-walking is a specific activity with its own peculiarities, the study provides a case study for creative writers to use in developing their own practice in relation to other everyday activities from running and swimming to shopping, gardening and washing up.
3
Publication available in full text mode
Content available

O poszukiwaniach ponowoczesnego sposobu wyrażania tradycji romantycznej

63%
Kurska A., Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach Z. H. L. d. r., Anna Kurska – dr hab. profesor UJK w Zakładzie Literatury Polskiej do 1918 roku l.-z. Z. s. ś. e. r., annakurska@op.pl
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
|
2015
|
vol. 04
PL
Zajmują mnie powiązania kultury ponowoczesnej z tradycją romantyczną: twór-cze sposoby jej wyrażania oraz takie, które wiążą się z procesem petryfikacji ro-mantyzmu. Proponuję syntetyczne ujęcie, które pozwala pokazać charakter na-wiązań obecnych w ponowoczesnej sztuce: od pastiszy i intertekstualnych gier z romantycznymi tekstami po sprzeciw wobec romantycznych mitów kształtują-cych wyobrażenia o wspólnocie narodowej. Nadto przywołuję romantyczne tropy w geopoetyce tworzonej przez Kennetha White, propagującego powrót do natury i odwołującego się do twórczości Friedricha Hölderlina, Nowalisa, Walta Whitmana. Wskazuję na związki z romantyzmem w eseistyczno-historycznej literaturze podejmującej reinterpretację dziewiętnastowiecznej historii. Przede wszystkim jednak interesują mnie więzi romantyzmu z popkulturą, zwłaszcza dotyczące odnawiania języka narracji o historycznym doświadczeniu Polaków. Panoramę powiązań kultury współczesnej z tradycją romantyczną w ujęciu syn-tetycznym dopełniam interpretacją, pozwalającą wnikliwiej odsłonić wielopla-nowość odniesień do romantyzmu w ponowoczesnej sztuce. Pokazuję, w jaki sposób Radosław Rychcik przełożył „Dziady” Mickiewicza na język popkultury oraz jakie problemy wiążą się z tego typu interpretacją tekstu dawnego. Przed-stawiona sieć powiązań, przekonuje o potrzebie wypracowania otwartej i dynamicznej postawy wobec dzieł, w których odnaleźć można asocjacje między tradycją romantyczną a popkulturą.
EN
In my research I concentrate on postmodern culture and its ties with the Romantic tradition: creative ways of expressing it, as well as those that are associated with the process of petrification of Romanticism (hip-hop projects referring to the patriotic and national Romanticism). I proposea synthetic approach, which enables us to demonstrate the character of references present in postmodern art, from pastiche and intertextual games with Romantic lyrics in opposition to the romantic myths that shape the image of the national community (Dorota Masłowska “Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną”; Sylwia Chutnik “Kieszonkowy atlas kobiet”, Ignacy Karpowicz, “Ości”). Moreover, I discuss Romantic themes in the geopoetics of Kenneth White, who promotes a return to nature and refers to the works of Friedrich Hölderlin, Novalis, and Walt Whitman. I point out associations with Romanticism in essays and historical literature reinterpreting the nineteenth-century history (György Spiró, “Messiahs”; Paweł Goźliński, “Jul”; Jacek Dehnel, “Matka Makryna”). Above all, I am interested in Romantic ties with pop culture, especially concerning the renewal of the language of the narrative of the historical experience of Poles (“Powstanie warszawskie” by Lao Che, “Noc żywych Żydów” by Igor Ostachowicz, “Miasto 44” by Jan Komasa). The synthetic overview of the links between contemporary culture and the Romantic tradition is accompanied with an interpretation that reveals the multifaceted references to Romanticism in postmodern art. I demonstrate how Radosław Rychcik translated Mickiewicz’s “Forefathers’ Eve” into the language of pop culture, and what problems are associated with this type of interpretation of an old text. The network of connections indicates the need to develop an open and dynamic attitude towards works in which one can find associations between the Romantic tradition and pop culture.
4

Homo inrogatus – Emil Korytko w świetle listów do rodziny

51%
Wiśniewska-Krupa J.
Roczniki Humanistyczne
|
2014
|
vol. 62
|
issue 1: Literatura Polska
011-022
PL
Emil Korytko w Polsce pozostaje postacią prawie nieznaną, chociaż Bożena Ostromęcka-Frączak starała się w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku przybliżyć rodakom jego dorobek etnograficzno-literacki. W niniejszym artykule autorka podejmuje próbę spojrzenia na korespondencję młodego człowieka jako na literackie świadectwo, dokumentujące losy jednego z polskich więźniów politycznych, żyjących w pierwszej połowie XIX stulecia. Listy te pokazują, iż wyrok władz, zmuszający skazańca do opuszczenia rodzinnej ziemi, staje się bezpośrednim powodem jego klęski: 1. pozostaje on na utrzymaniu rodziny, co komplikuje relacje na linii syn–rodzice; 2. Emil z trudem realizuje swe plany naukowo-literackie, pod koniec życia nie wie nawet, czy jego praca zostanie opublikowana; 3. nędzne warunki, w jakich żył Korytko, doprowadzają go do choroby, a potem śmierci. Ponadto w listach obecne są elementy świadomego stylizowania się Emila na kontynuatora szkoły Zoriana Dołęgi-Chodakowskiego oraz romantyka-byronistę, człowieka samotnego, wyobcowanego ze świata, w którym żyje. Mało znana badaczom literatury romantyczniej korespondencja Korytki pozwala lepiej zrozumieć tragizm ludzi, których życie w znacznej mierze naznaczone zostało przez historię ruchów narodowowyzwoleńczych.
EN
Emil Korytko remains an unknown person in Poland, although in the 1980s Bożena Ostromęcka-Frączak tried to make Poles familiar with his ethnographic-literary work. The author makes an attempt to look at the young man’s correspondence as a literary testimony documenting the vicissitudes of one of Polish political prisoners living in the first half of the 19th century. Those letters show that the authorities’ verdict making the convict leave his homeland becomes the direct reason of his defeat: 1. He is still supported by his family, which makes the relations between the son and his parents more complicated; 2. Emil finds carrying out his scientific-literary plans hard, and at the end of his life he does not even know if his work will be published; 3. The deplorable conditions Korytko lived under make him fall ill, and ultimately die. Moreover, his letters show that he consciously posed as a continuator of Zorian Dołęga-Mostowicz’s school, and a Romantic – Byronist, a lonely man, alienated from the world he lives in. Korytko’s correspondence that is not very well known to those who study Romantic literature, allows a better understanding the tragic vicissitudes of people whose life was to alarge degree affected by history of national independence movements.
5
Publication available in full text mode
Content available

THE CONSTRUCTION OF THE ROMANTIC BYRON: SCOTCH REVIEWERS AND FRENCH CRITICS

51%
Coghen M.
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
|
2020
|
vol. 18
53-68
PL
Z początkiem XIX wieku dla większości czytelników w krajach Europy kontynentalnej Byron był uosobieniem ducha romantyzmu. Termin „romantyczny” nie był jednak używany w stosunku do poety w Wielkiej Brytanii. Na czołowego przedstawiciela romantyzmu wykreowali Byrona francuscy krytycy, szczególnie Amédée Pichot and Charles Nodier, w swoich wstępach do francuskich przekładów dzieł Byrona, przez które najczęściej europejscy czytelnicy zapoznawali się z twórczością poety. Dyskurs francuskich krytyków oparty był głównie na brytyjskich artykułach, które ukazały się w „The Edinburgh Review”. Francuscy ludzie pióra uznali subiektywizm i emocjonalizm poezji Byrona, podkreślany przez Francisa Jeffreya i Johna Wilsona w recenzjach na łamach tego czasopisma, jako wyraz literatury romantycznej i ogłosili go przedstawicielem nowego ruchu literackiego, ukazanego przez Germaine de Staël w jej głośnej książce O Niemczech.
EN
For most Continental readers in the early nineteenth century Byron embodied the spirit of Romanticism. The term ‘romanticism’, however, in reference to the new literary movement, was not used in British criticism. The role of the Romantic Poet was assigned to Byron by French critics, perhaps most influentially in Amédée Pichot’s and Charles Nodier’s introductions to the French translations of his works widely read across Europe. Most of the French critical comments were substantially based on British reviews of his poetry. French critics recognized the subjectivity and emotionalism of Byron’s poetry underlined by Francis Jeffrey and John Wilson in their reviews as expressive of new Romantic literature, and they linked Byron’s name to the literary movement which Germaine de Staël presented in De L’Allemagne. The aim of this paper is to examine the ways in which French writers drew on British literary criticism, particularly Francis Jeffrey’s articles in “The Edinburgh Review”, to establish Byron’s reputation as a leading representative of the new Romantic school of poetry on the Continent.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.